Ik heb het boek er inderdaad weer eens bijgepakt en ik ga mezelf trakteren op de cursus. Elke ochtend weer neem ik mezelf voor met alle tips, in rust en senang aan de dag te beginnen. Maar zoals vanochtend: het loopt lekker maar ineens gaan we over op stand jengel en zeur. Kleding aan en kleding uit, toch weer wat anders aan. Ik heb haar op een gegeven moment de keuze gegeven uit twee setjes kleding maar diep in mijn hart al geïrriteerd en kon mijn stem niet in balans houden (heb uiteraard niet geschreeuwd maar er was een irritatie hoorbaar) En zo enorm snel begon ook het gillen. Met name dat gillen raakt me vol in mijn irritatie. Ik weet heus echt heel diep van binnen dat ze dit niet doet om te pesten maar die enorm snelle sprong van normaal naar gillen is wat me soms wanhopig maakt. Ik vind het namelijk ook zo sneu voor haar. Tuurlijk het is allemaal gezond voor haar ontwikkeling. Boos, teleurgesteld, gefrustreerd en andere emoties het kan en mag er allemaal zijn. Het gillen, noem het maar krijsen kan ik zo moeilijk loskoppelen of niet binnen laten in mijn systeem.