Aan het einde van mijn zwangerschap was ik het echt spuug zat. overal pijntjes en ik voelde me net een lopende zeekoe. Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik het zwanger zijn soms stiekem een beetje mis. Begrijp me niet verkeerd, ik ben zielsgelukkig met Fabje en ik zou hem ook nooit meer kwijt willen. Maar als ik 's nachts zo wakker lig mis ik het wel eens om hem in mijn buik te voelen, dat iedereen om ons heen sliep en ik was aan het 'spelen' met mijn kleine. Ik vond het zo gezellig om altijd met z'n 2en te zijn. Toen ik zwanger was waren we met z'n 2en 1. ik wist alleen wanneer hij wakker was en sliep. Misschien klinkt het heel erg raar maar als ik een zwangere vrouw zie lopen mis ik het soms toch wel een beetje.
Ik ook hoor! Ben erg jaloers als ik zwangere vrouwen zie en merk nu pas hoe fijn en bijzonder het was om zwanger te zijn..
Ik mis het zwanger zijn ook hoor! Mn buik waar ik de hele dag overheen wreef en lekker contact had me e kleine. Als ik ging slapen dan was Lieve altijd wakker en zag ik mn buik bewegen en ze reageerde echt op mijn handen en kleine duwtjes. Heerlijk vond ik dat!
Oh ja, klinkt heel bekend. Aan het eind van mijn zwangerschap was ik die buik liever kwijt dan rijk. Het was zo mooi dat gevoel en de hoeveelheid liefde die los kwam in mezelf. Nu denken we zelfs al over een tweede na........ kan bijna niet wachten.........
Ja hoor, dat heb ik ook! Het is zo uniek he, dat je de enige bent die echt contact kan maken met je kindje als het nog in de buik zit. Nu moet je hem of haar delen met anderen en dat vind ik nog soms nog steeds niet makkelijk.. Heb ook nog zo'n tic dat ik altijd naar zwangerschapskleren kijk ik etalages enzo.
Ja, ik mis het zwanger zijn ook hoor. Het is zoiets unieks een kindje in je buik en dat besef ik eigenlijk nu pas echt goed.
Hier nog één! Vanochtend keek ik uit het raam en toen zag ik bij mijn overbuurvrouw een zwangere vriendin naar buiten komen. Ik kreeg de vlinders in mijn buik en was stiekem erg jaloers.... Ik heb ook nog steeds niet mijn zwangerschapskleren opgeruimd, dit doet me gewoon een beetje pijn. Terwijl ik echt ziels- en zielsgelukkig met Iris ben hoor!
Wat grappig dat meer mensen dat hebben. Het is zo moeilijk uit te leggen maar idd dat gevoel dat je je kleine nog met niemand hoeft te delen mis ik ook erg (oei wat klinkt dat hebberig..) En idd die nachten dat je samen wakker bent of in de trein zit van je werk dat je je hele buik voelt bewegen.
Hier ook dat gevoel hoor. Het is ook zo bijzonder zo'n kleintje in je buik. Wat dat betreft zou ik het zo weer willen.
misschien is het voor mij wat te kort geleden maar ik mis het zwanger zijn absoluut niet! Toen ik zwanger was deed alles zeer. Ook de bewegingen van Erik in mijn buik de laatste maanden. Ik vind het nu juist heerlijk. Lekker knufffen met mijn kleintje Zachte huidje voelen, zijn lachjes zien en zijn prachtige oogjes en dat ie lekker in mijn armen "kruipt" om te slapen
Ik heb bekkeninstabiliteit en heb de laatste weken amper kunnen lopen van de pijn. Bovendien de laatste twee maanden niet geslapen, ja pas om zes uur 's ochtends viel ik in slaap. En toch: ik mis het zwanger zijn en zou het allemaal zo weer doen!
Misschien komt het bij mij nog! Nu echt NIET! Terwijl ik toch een heel goede zwangerschap heb gehad! Een kennisje van mij loopt nu op het eind en ik denk iedere keer als ik haar zie: Pfff wat ben ik blij dat ik die buik kwijt ben! Voel me prins heerlijk nu ik niet meer zwanger ben. Ik word weer steeds meer mijn oude ik!
ik mis het absoluut niet! ik vond het zwanger zijn helemaal niet fijn! als ik nu een zwangere vrouw zie heb ik daar medelijden mee.
Ik heb een dubbel gevoel. Ik mis het aan de ene kant heel erg... heerlijk dat gewicht en de kleine kunnen voelen... en aan de andere kant weer blij mijn eigen figuurtje terug te hebben. Ik denk wel dat ik weer snel erge kriebels zal krijgen voor een tweede, zit er nu alweer aan te denken
Ik mis het soms ook erg, maar ik heb ook een hele fijne zwangerschap gehad. Ik voelde me ook heel bevoorrecht, mooi en bijzonder! Heerlijk ook dat je nooit alleen bent!
ik mis het ook helemaal niet! ik ben de eerste maanden zo ziek geweest en heb in die maanden zo slech geslapen, ik was echt iedere nacht wakker en dus helemaal gebroken! en op het einde ook nog een bekkeninstabiliteit dus moest naar de fysio op het einde hhhahahaha man ik wagelde als een eend hahaha MAAR TOCH: ik zou het zo nog een keer over doen
ik heb precies hetzelfde hoor.. ik had het aan het einde ook gehad en wilde dat ze eruit kwam.. maar nu mis ik het echt wel hoor
Ik mis mijn buik ook vaak hoor! Ondanks het feit dat ik het op het einde echt gehad had. (Ik hield enorm veel vocht vast, was 2 weken na de bevalling al 18 kilo kwijt) Maar toch...vooral s'avonds in bed mis ik het "saampjes zijn" Laatst was ik even alleen de stad in gegaan, en dat was ook wel even wennen zonder haar in mijn buik.
Tijdens mijn zwangerschap vond ik het niet eens zo bijzonder, maar nu veel meer. Als ik had geweten dat mama zijn zo leuk was en m'n kindje zo perfect had ik er veel meer van genoten! En inderdaad wat voelde je je bijzonder! en dat met zijn tweetjes zijn. Kan stiekem niet wachten om weer zwanger te zijn, maar wil eerst volop genieten van mijn kanjer