Hoi allemaal, Over een kleine tien weken ben ik uitgerekend van onze tweede dochter en ik begin een beetje na te denken over de kraamtijd. Bij mijn eerste dochter ben ik mezelf flink voorbij gelopen bij kraambezoek. Mensen die te lang bleven of opeens op de stoep stonden zonder aankondiging. Een keer kwam een oudtante van mijn man met hond terwijl wij allergisch zijn en die was erg beledigd dat de hond dus niet mee naar binnen mocht. Dat soort dingen. En eigenlijk lieten we alles maar gebeuren. Dit keer hebben we ook nog te maken met een klein meisje die grote zus wordt en dat is natuurlijk een hele verandering. Ik vroeg me af hoe jullie het aanpakten met kraambezoek. Kraamfeest is niets voor ons, over het algemeen vind ik kraambezoek fijn en wat persoonlijker. Ik ben dus echt op zoek naar ideeën van anderen qua bijvoorbeeld tekst op geboortekaartje hierover of de hoeveelheid visites die voor jullie gezin werkten. En hoe jullie dit eventueel aanpakten met de oudere broer of zus. Als jullie je ervaringen willen delen, graag!
Wanneer je op het kaartje aangeeft 'even bellen voor je op bezoek komt' kun je prima mensen afweren die ongevraagd langs komen. Het komt dan simpelweg niet uit, je hoeft niet eens een reden te geven. Bezoekjes die je telefonisch afspreekt kun je natuurlijk ook voorzien van een eindtijd. Wanneer iemand dus zegt 11:00? Kun je aangeven, ja leuk doen we het tussen 11 en 12, ik noem maar wat. Je kunt ook direct aan de telefoon aangeven we houden de bezoekjes kort vanwege de rust in ons gezin. Uiteindelijk zullen we zelf mondig moeten zijn en aangeven wat we wel en niet willen. Waar de een het leuk vindt als je wat langer blijft, vindt een ander het met een uurtje wel weer genoeg. We weten dat natuurlijk pas als we t zeggen. Sommige mensen vinden het ongemakkelijk om al snel weer op te staan en te zeggen 'doei, ik ga weer' en ander vindt dat doodnormaal. Zoveel mensen, zoveel meningen, het makkelijkst is toch echt om zelf aan te geven wat je wil. Wil overigens niet zeggen dat mensen duidelijkheid zomaar makkelijk aannemen, er zal dan vast iemand een mening hebben en er tegenin gaan (zoals je tante met een hond) . Maar laat dat vooral bij die persoon, niet jouw probleem. Jij kunt enkel voor jezelf spreken hoe je het hebben wil. Het is sowieso wel praktisch om met je partner hierin op één lijn te zitten. Niet dat je partner nog een rondje drinken aanbiedt terwijl je vooraf tegen elkaar hebt gezegd om het bezoek na de koffie weer af te ronden . Je kunt daar samen afspraken over maken vantevoren hoe je het aan wil pakken.
Wij hadden bij de eerste alleen op het kaartje staan moeder en kind rusten van 13.00-15.00 en na 21.00 Maar dat was opzich goed maar de ene dag kwamen er heel veel mensen en soms een avond helemaal niks. Bij de 2e waren we in het ziekenhuis dus toen iedereen dat las kwam en belde er niemand. Er stond op het kaartje voor bezoek graag even bellen. Aan de ene kant wel lekker rustig. Ik was snel hersteld. Maar toen hadden we soms maanden daarna nog kraambezoek. Bij de 3e hadden we op het kaartje staan: wil je komen kijken naar ons kleintje geef ons dan even een seintje. Met een telefoon nummer erbij. En ik plande heel bewust in de middag geen bezoek. Enkel 's ochtends en 's avonds. Dus de middag had ik lekker rust en was ik er voor de andere kids. Soms kwam m'n moeder maar dat valt niet onder bezoek. Maar soms gaat het toch mis ook of plan je nog zo goed. Mensen die zich toch opdringen: ik kan echt alleen maar die keer.. En tenslotte dachten we: ach toe maar dan hebben we die ook gehad. Maar vervolgens brachten ze toch de kinderen mee want ze hadden geen oppas. Vervolgens bleven de kinderen beneden want ik was zo duizelig als wat en toen werd beneden samen met onze kinderen de speelgoedkast overhoop getrokken. En dat hoorde ik allemaal terwijl ik er niks tegen kon doen. Vervolgens heb ik gezegd dat ik moest voeden. En dat h
Vervolg van bovenstaande... En dat hun toch druk waren gezien ze weinig opties hadden om te komen. Gelukkig werd de hint begrepen en gingen ze weg. Maar ik voelde me behoorlijk machteloos toen. De kast werd ook niet opgeruimd. Dat heeft m'n man met de kraamhulp gedaan. Onze kinderen waren nog te klein om er wat tegen te doen. Maar soms moet je het doen met hoe het is
Mijn tip bij een 2e doe savonds geen bezoek. Hier hadden wij op een avond bezoek en echt ik was zo gaar dat is niet erg maar ik had ook nog een bijna kleuter die ook weer in het ritme moet maar ook waar je er dus voor uit moet. Bij een eerste kan je bij wijze als je wil slapen wanneer je baby slaapt bij een 2e kan dat dus niet. Verder hebben wij beide keren alleen kaartjes gestuurd naar de mensen om ons heen waar wij ook echt contact mee hebben. Geen tantes, nichten en vage kennissen waar we toch geen contact mee hebben. Scheelt een hoop bezoek. Want vind heb je in het normale leven geen contact met mij dan ook niet met trouwen en geboortes enz.
Op ons kaartje stond: Mama en P. zijn nog aan het herstellen, daarom is P alleen te bewonderen op afspraak. Als mensen dan een afspraak maakten, gaf mijn man meteen aan "van 10.00 tot 11.00", zodat het duidelijk was dat ze niet uren konden blijven. Mijn schoonouders en schoonzus hebben we bewust vroeg laten komen, zodat de kraamzorg ze na drie kwartier naar buiten kon vegen. Dat was echt heel fijn. Mijn man heeft echt fantastische dingen gezegd om mensen na een uurtje er op te wijzen dat het tijd was om te gaan. Mijn favoriet was: "Zo, ik denk dat mama en P. nu weer lekker een tukje moeten gaan doen. Ik breng ze even naar boven, dan kunnen jullie je kopje in de vaatwasser zetten/plassen/jassen aan trekken en dan laat ik jullie uit."
Goud waard zo'n man! Nog een tip: hou het bij koffie/thee/sapje serveren. Zodra je bier of wijn aanbiedt denken mensen dat ze de hele avond mogen blijven borrelen.
Lastig he kraambezoek! Ik zal bij onze tweede ook proberen veel meer mn grenzen aan te geven. Sommige mensen zijn heel respectvol en rustig. Maar ik heb ook iemand gehad die per se 2x in de eerste week wilde langskomen en dan op een dag en tijdstip die haar uitkwam want ze had het zo druk. Als ik aangaf dat dat voor ons niet uitkwam was ze diep beledigd. Haar uiteindelijk dan maar ook die 2 keer laten komen om van het gezeur af te zijn. Ik zou dat nu anders aanpakken en duidelijker zijn. Familie vind ik zelf anders. Ik vind het super fijn als familie langskomt, maar dat is persoonlijk. Bij kennissen zou ik ze de eerste weken niet laten komen (dat is dan alleen voor familie) en al helemaal niet hen laten bepalen...
Wat erg , alsof het een recht is van een ander om op visite te komen , echt bizar! Ook wel weer interessant om te lezen dat je daar destijds dus in mee bent gegaan, om er maar vanaf te zijn. Ik zou me daar nu totaal niets bij voor kunnen stellen, hoe ik nu ben. Toch hebben wij vroeger, toen we nog jong waren, ook wel eens een vriend tot half 3 op een feestje gehad. Degene vóór hem die ging, ging om half 1 en we hadden hem al niets meer te drinken aangeboden sindsdien maar toch bleef hij hangen...en wij gewoon niet durven doorpakken met 'oké, wij gaan naar bed, leuk dat je er was' . Daar leerden we dus wel van. En ik kan me nu ook totaal niet meer voorstellen dat we dat destijds niet gewoon om 1 uur al zeiden .
En sommige mensen kunnen misschien via familie "afgepoeierd' worden. Een tante van mijn man is bij onze tweede op kraambezoek geweest en heeft alleen maar gezegd hoe verschrikkelijk/erg/zielig/.... het was dat we een ongelukkig kindje hadden (oudste zit in een rolstoel, hartstikke vrolijke meid verder, normaal IQ). En dat niet één keer, maar steeds (heb later gevraagd aan schoonmoeder of tante begon te dementeren, maar ze vond het gewoon sneu voor ons en dit was haar manier van meeleven). Na dat bezoek was ik strontchagrijnig, ik was supertrots op mijn (toen) 2 meiden en dan kun je 1,5 uur dat aanhoren. Bij nummer 3 en 4 heb ik tegen schoonmoeder gezegd dat die tante niet meer hoeft te komen, we hebben haar toen ook geen geboortekaartje gestuurd omdat sommige mensen dat als uitnodiging opvatten en dat was bij deze tante absoluut niet onze bedoeling. Schoonmoeder kan het wat tactischer zeggen (zeker in vergelijking met wanneer ik zwanger ben of net bevallen) dan dat ik het tegen die tante zou hebben gezegd.
Ik ben twee keer te vroeg bevallen na heftige bevallingen, we hebben toen enkel onze naasten ingelicht en op bezoek laten komen toen we eenmaal thuis waren. Anderen pas toen ik weer was opgekrabbeld. Bij de tweede was dat een beetje sneller dan bij de eerste. En hoe lang mensen bleven, was ook heel erg afhankelijk van de persoon en hoe het thuis ging op dat moment. Bij de tweede inderdaad nooit ‘s avonds, dan wilde ik me echt op het avondritueel met de oudste richten (ook omdat ik lang in het zkh had gelegen en zij weer erg moest wennen toen ik weer thuis was). Ik had bv een tante die van mij in had mogen trekken Die was zo rustig én behulpzaam, toen zij op bezoek was, had ik juist extra de tijd om lekker te knuffelen met mijn kindje. Maar een ander kostte juist veel energie en dan werkten we die ook gewoon weer de deur uit na een kop koffie en een beschuitje
Kraambezoek...ja bij de oudste ook meegemaakt. Enthousiast iedereen laten komen wanneer ze wilden. Ze bleven ook gerust een uur of 2, of bleven eten (zelf uitnodiging). Dat was achteraf too much. Dus vanaf de 2e hebben we daar wat op gelet door inderdaad op het kaartje te noteren eerst te bellen voor bezoek. En kortere bezoeken, van tevoren gecommuniceerd. De kraamweken bij de 4e waren een verademing (maart 2020 geboren, niemand mocht komen door covid).
Wij hebben destijds bij de tweede flink gestreept in het aantal geboortekaartjes wat we verstuurd hebben, want bij de eerste werden we ook overvallen door de hoeveelheid van het kraambezoek (bij mensen die wat verder weg staan zie ik zelf een geboortekaartje als kennisgeving, maar daar denkt blijkbaar niet iedereen zo over ). Ook baalden we bij de eerste dat er zelf na een half jaar nog mensen op kraamvisite kwamen. Dus hebben we gevraagd op het kaartje of mensen in de kraamtijd langs wilden komen. Dat is officieel dus 6 weken, maar mensen dachten dus echt de eerste 8 dagen voordeel: iedereen belde wel even om na te vragen en wat af te spreken. En we deden niet meer meerdere gezinnen tegelijkertijd laten komen, dat was echt veel te druk. Vond niet iedereen leuk, nou jammer dan
Wij hebben niets bijzonders gedaan. Onze oudste was al 4, dus die ging om 19.00 uur naar bed ivm school. Kraambezoek 's avonds vanaf 19.30/20.00. En overdag als ze op school zat. Niet op woensdag en vrijdagmiddag, want dan was ze vrij, of enkel vrienden met kinderen in haar leeftijd, dan was het gewoon gezellig. De visites waar ze bij was betrokken we haar erin: " laat je broertje maar zien". Of haar het cadeautje uit laten pakken. Ging allemaal prima. Man en ik zijn dol op visite, dus dat was voor ons geen moeite. Ik heb wel een week of 3 gehad dat ik snel last van prikkels had, alsof ik watten in mn hoofd had, dan legde ik dat uit en ging ik als het nodig was naar boven, man bleef dan met de visite. Voor hem ook gezellig, want ik sliep veel tussendoor. Vaak hielpen ze met de oudste wat bezighouden.
Begin vast met kruizen in je agenda zetten bijvoorbeeld 3 dagen per week . Die dagen mag niemand komen. En verder max 1 per dag. En wij hebben ook wel eens afgebeld dat ik er gewoon te moe voor was. Dan maar een andere keer. Onze oudste zat al op school dus visite kwam ook wel overdag onder schooltijd.
Fijn om jullie reacties te lezen. Dank daarvoor! Haal er ook wel wat leuke tips uit dus ik denk dat het goed moet komen .
Ons familie is niet groot en hun laten altijd weten als ze willen komen. Op het kaartje zetten tussen welke tijd het beste uit komt. Bijv tussen 13:00- 15:00 rusten mama en ik.
Ik vond kraambezoek echt intensief. Ons bezoek kwam dus pas vrij laat allemaal. Behalve onze gezinnen die kwamen in de eerste 2 weken net zoals beste vrienden. Kaartje na 10 dagen verstuurd en mensen dachten toen blijkbaar we wachten nog even. Dus na een week of 6 begon ineens de agenda vol te stromen met bezoek.