Ligt voor mij aan de situatie. Ik ben zelf zelden te laat, en als ik wel te laat ben komt het echt door overmacht. En dan voel ik me al heel rot, dus mijn excuses zouden zeker oprecht zijn. En daar ga ik bij een ander in eerste instantie ook vanuit. Maar gebeurt het steeds weer bij dezelfde persoon, wordt het wel een andere kwestie. En hoe ts nu beschrijft dat het gaat, zijn wel alarmbellen van iemand die niet zorgvuldig met anderszins tijd omgaat. Daar zou ik wel moeite mee hebben en laten weten dat haar gedoe niet ten koste gaat van mijn tijd.
Hangt er vanaf wat voor reden ze aanvoeren. Als ze net uit een meeting met de directie komen die uitliep , dan snap ik wel dat ik aan het kortste eind trek. Als er technische problemen waren waardoor ze niet in de meeting kon komen, dan zou ik het ook snappen. Maar een appje/mailtje is dan wel netjes. Niks laten horen is gewoon onbeschoft.
Dit! En ik zou dus zeker vragen naar de reden. Als die mij niet aan zou staan zou ik zeker er iets over zeggen.
Zelfs niet een berichtje dat ze wat later was. Helemaal niks. Als ik zelf uitloop, zorg ik altijd dat ik voor aanvang van de vergadering even een berichtje stuur. Als ik meer dan 5 minuten te laat ben, dan bel ik even. Maar tot op heden geen appje, mailtje of berichtje via de chat. Helemaal niks.
Zo inderdaad. Doen mensen ook bij mij als ik wel eens te laat ben gelukkig (niet vaak maar bijv vandaag ging mijn laptop ineens allemaal stomme updates uitvoeren en deed het netwerk het niet meer ..) In teams afspraken dan. Of dat mijn agenda end to end volgepland is en ik toch echt even moet plassen Buiten werk kom ik nooit te laat. Ik heb een vriendin die me wel eens een uur heeft laten wachten in een restaurant maar dus omdat ze met haar make up bezig was, daar was ik wel pissig om. Alsof ik onbelangrijk ben. Dus het ligt aan de reden want er kan altijd iets zijn natuurlijk waardoor iemand eens wat later is.
Ligt aan de situatie. Het kan gebeuren dat iemand wat later is door andere omstandigheden, maar dan heb je het fatsoen om iets te laten weten. We leven in een digitaal tijdperk. Stuur een appje, mailtje, chatje via teams etc… Collega’s of andere mensen die regelmatig te laat komen spreek ik aan. Ooit eens een collega gehad die dagelijks pas om 09:00 aan kwam op kantoor, terwijl onze werkuren in principe van 8:30 tot 17:00 zijn. Prima, als je later begint hoor, maar dan werk je ook gewoon een half uur langer door en dat deed hij niet. Daar heb ik hem op aangesproken en sindsdien was hij netjes optijd
als iemand te laat in een meeting is, of bij een werkafspraak, zeg ik meestal, jammer, kan gebeuren, laten we snel aan de slag/beginnen. als ze veel te laat zijn in een online meeting log ik gewoon uit. dan heb je pech gehad, kun je een nieuwe afspraak maken. in dit geval dat iemand een afspraak maakt, vervolgens niets meer laat horen, zou ik wel even een bericht gaan sturen, of achteraan bellen waarom diegene niet op de afspraak was. zeker als je er tijd voor hebt vrijgemaakt in privé tijd. zou ik namelijk echt niet oké vinden. En als ze nieuw is, en je haar leidinggevende bent, is dit ook niet echt een lekkere start. dus ik zou wel voor je terug komt de lucht willen klaren, maar ook wel duidelijk maken dat je dit niet acceptabel vindt.
Zo ben ik dus niet. Ik heb helemaal niks met sorry qua werk; behalve op de rechtbank natuurlijk Mijn standaard antwoord is dan ook dat we misschien niet alles kunnen bespreken dus een wellicht een nieuwe afspraak moeten plannen die dan weer meer tijd gaat kosten. Tijd Tijd die we allebei goed kunnen gebruiken. Ik verzacht hem wel vaak: ‘als we nu snel er doorheen kunnen gaan, halen we tijd in.’ Let wel: in mijn beroep wordt er soms zoveel geluld dat de helft vergeten kan worden dus je moet als voorzitter goed in de gaten houden dat het niet ‘overpraat’ wordt. Maar nee. Ik ben, zeker met externen die wat van me willen genadeloos als ze te laat zijn of in MT komen. Maar ik heb ook een bepaalde bijnaam in sommige disciplinaire overleggen
Geen idee. Zij heeft de afspraak in mijn agenda gepland, dus we hebben dezelfde datum en tijd. Begreep van mijn collega dat ze op kantoor was. Dus niet ziek of een prive crisis. Stonden verder voor vandaag geen afspraken in haar agenda, dus ook niet iets anders dat uit zou kunnen lopen. Ze heeft nog geen opdracht, dus er zat ook niks vanuit een eventuele opdrachtgever tussen. Als ze morgen nog niks heeft laten horen ga ik er zelf wel achteraan. Want als ze dit straks ook bij opdrachtgevers doet, hebben we wel een probleem.
Als ik haar was, had ik graag een appje of belletje gekregen als ik een afspraak was vergeten en iemand op me zat te wachten. Ook voordat diegene waar ik een afspraak mee had aan anderen zou vragen of ik op kantoor was. En om terug te komen op je vraag: het ligt aan de reden dat iemand te laat is. En hoe vaak het gebeurt. Mijn manager heeft er een handje van om 10 minuten te laat te komen en dan ook nog 10 minuten uit te leggen waarom die andere afspraak belangrijk was. Belangrijker dan met mij/ons praten dus. Zonder excuses te maken, ook nog. Prima hoor, ik zeg daar niets van. Maar als de gereserveerde tijd bijna voorbij is sta ik op of log ik uit, om daarbij aan te geven dat ik degene waar ik een afspraak mee heb niet wil laten wachten.
Oh dan had ik dat verkeerd begrepen, dat ze wel berichtje had gestuurd dat ze wat later was. Dat is dan ook raar. Zeker als je dan inderdaad terecht die meeting afsluit en je verder geen reactie krijgt over dat het uiteindelijk niet is doorgegaan. En daar moet je straks dan leiding aan geven? Kan me voorstellen dat het inderdaad geen goede eerste indruk geeft....
Als ik zie dat iemand oprecht is en de situatie doet zich een keertje voor, dan geef ik ook aan: geen probleem. Maar als iets structureel voor komt bij een persoon, dan kan ik wel zeggen; ‘dank je wel, maar ik vind het nu wel vervelend worden’ (of iets in die strekking). In deze situatie zou ik eerst even goed nagaan waarom de persoon niet heeft ingebeld. Als het een gevalletje ‘vergeten’ is en ze lijkt er redelijk nonchalant onder, dan zou ik wel even duidelijk maken dat ik tijd vrij maak tijdens mijn verlof en dat ik dan wel verwacht dat ze er is.
Dit inderdaad. Ik zou er echt van schrikken als ik een afspraak vergeten was, en me enorm rot voelen. Of heb je wel gebeld maar haar niet te pakken gekregen? Wat betreft de planning in de soep als anderen te laat komen, dat laat ik me niet gebeuren. De tijd die we hebben is de tijd die ervoor staat. Is de ander te laat, dan zullen we een nieuwe afspraak moeten plannen (kost dus weer tijd) of er sneller doorheen moeten gaan. De nieuwe afspraak plannen doe ik trouwens niet altijd meteen standaard, alleen als het echt heel hard nodig is. Ik geef dus duidelijk aan, wanneer iemand sorry zegt, dat dit de tijd is die we ervoor hebben omdat er daarna ook weer afspraken staan (of die nou met mezelf zijn of met anderen maakt daarbij niks uit).
Een hele goede vriend van mij werkt voor dezelfde werkgever en kwam 's avonds eten. Ben dus niet een collega gaan bellen of ze er wel was, kwam 's avonds ter sprake. Ik heb haar een berichtje gestuurd via de chat, maar daar (nog) geen reactie op gehad.
Ai das niet netjes vanuit haar. Zou een duidelijke mail sturen dat je op haar verzoek tijdens je verlof tijd voor haar vrij gemaakt voor een gesprek waar ze zonder enige bericht niet bij online aanwezig was. Ook het niet reageren op de eerdere mail en nu het andere berichtje zijn rede om in gesprek te gaan met haar na je verlof. Vergeten kan maar is verre van netjes zeker omdat het op haar verzoek was tijdens jouw verlof..