Hoe reageerd jouw man/vriend op zwanger worden?

Mijn man was er in het begin ook best wel mee bezig. Altijd proberen om het goede momet bezig te zijn daar had hij geen moeite mee. Echter heeft het bij ons 2 jaar geduurd en uiteindelijk gelukt via hormonen. Maar met die hormonen werd het echt een 'moeten'en toen vond hij het wel minder. Je wilt dan uiteraard iedere kans pakken en dat vond hij op een gegeven moment niet leuk meer, ik trouwens ook niet hoor.

 

Mijn vriend is altijd heel geinteresseerd!
Hij telt men cyclus mee,vraagt optijd of ik al begonnen ben met de ovutesten,en is bij iedere nieuwe ongi even teleurgesteld als ik.

 

Mijn vriend is eigenlijk ook wel heel enthousiast. Hij vraagt wel naar mn ei en is ook heel enthousiast als ik een positieve ov test heb. Xxx

 

Mijn man snapt dat ik er meer mee bezig ben, erop let dat we echt zeker om de dag sex hebben, maar houdt zich verder niet bezig met mijn eisprong of zo. Beetje de middenweg dus. En dat vind ik wel prima moet ik zeggen, denk dat ik hem heel hard zou uitlachen als hij naar mijn eisprong zou vragen haha....

 

Mijn vriend is nog een beetje onwennig in heel deze situatie, net als mij, het word voor ons beide het eerste kindje.
Ik ben er ook heel erg mee bezig (wanneer is men eisprong, heb ik vruchtbaar slijm, voel ik iets ongewoons, ...)
Mijn vriend is daar zo niet mee bezig die denkt eigenlijk ook dat een baby zomaar komt aangewaaid!
Hij vraagt wel elke maand of ik al iets anders merk dus hij is er wel onbewust mee bezig denk ik.

Groetjes Joke

 

Mijn vriend is er bijna niet mee bezig.. Eigenlijk is hij alleen een beetje teleurgesteld als ik ongesteld wordt en verder niet.. Hij verdiept zich dr ook helemaal niet in, weet niks van de cyclus af en hij wil het er het liefst zo weinig mogelijk over hebben.. Alleen als ik echt zwanger ben is het leuk om over te praten (niet te veel dan)..
"zucht".. Ik vraag me soms af of hij het wel wil. maar ja, ik wil het te graag om er langer mee te wachten.

 

Mannen hebben volgens mij meer een instelling van we zien wel wanneer het lukt, wij zijn er meer mee bezig om het snel te laten lukken
Mijn vent heeft wel wat intresse, maar hij kan er verder niets mee..
Als hij weet dat het HET moment is in de maand, dan word de druk te groot en lukt het niet zo goed meer.
Ik hield hem er dus bewust wat buiten en zorgde zelf wel dat hij zin kreeg in de goede periode

 

Mijn mannetje is er ook niet zo mee bezig. Ja hij vraagt wel waneer ik ongi moet worden, maar voor de rest niet echt.

Ik heb een hele grote wens voor een 4e kindje. En hij wou eerst absoluut niet. En nu wel zegt ie. Toch heb ik het gevoel dat hij het alleen voor mij wil doen.

 

Ik heb precies hetzelfde probleem. Ik wil al een tijdje een 2e, maar mijn vriend pas sinds kort. Nu gaan we ervoor, maar ik heb nog steeds het idee dat ik liever wil dan hij. Ik vind ook dat je rond de vruchtbare dagen meer moeten klussen, maar hij weigert gewoon. Hij vindt het dan niet meer spontaan en niet leuk. Maarja, leuk of niet, als vrouw ben je nu eenmaal maar een paar dagen per maand vruchtbaar, en als je op die dagen niet klust komt er geen kindje, makkelijk zat. Grrrr, mannen...

 

Hoi

Mijn vriend was, dacht ik, er niet zoveel mee bezig als ik. Maar toen ik dat een keertje zei, werd ie eigenlijk een beetje boos. Hoe kon ik dat nu denken? En ik geloof m, sinsdien heb ik mijn twijfels ook niet meer. We hebben nu bijvoorbeeld twee logé's van mijn zus (2 jr en 11 mnd) toen zei mn vriend gelijk; kunnen we meteen zien wat we nog moeten aanpassen. Hahaha, cute!

 

mijn vriend toont zeker wel interesse, maar heb vaak het gevoel dat ik teveel over praat haha.
Op de dag dat mijn ovaluatietest positief aangaf had hij geen zin ( tja er bestaat een man die niet altijd zin heeft haha) en gelukkig de dagen erna wel, dat zijn mijn vruchtbare dagen geweest...
We zijn bezig met ons eerste kindje dus het is spannend!!! vooral voor ons vrouwen..

 

dit is echt heel herkenbaar,
mijn man wou ook eerst nog geen kindje, ik al wel heel lang,
totdat iedereen in mijn omgeving zwanger was, mijn zus, en 2 schoonzusjes.. we waren toen met zn allen bij elkaar en t geprek ging alleen maar over zwanger zijn en kinderen..
ik werd met de minuut verdietiger, stiller en sago, en toen we naar huis gingen, zei ik geen woord, toen manlief vroeg wat er aan de hand was begon ik te huien, en kon niet meer stoppen, zo jaloers en verdrietig was ik dat manlief geen kinderen wou.
toen begon hij toch wel na de denken, en 2 maanden later (ik heb me niet meer zo laten gaan en ook niet meer teveel over gehad met m) maar 2 maanden later zei mn man dat ie t nu toch wel wilde.. ik ben natuurlijk gelijk aan t eind van mn strip gestopt, op de dag dat ik mn nieuwe strip moest beginnen nog is gevraagd of manlief t zeker wist, dat ie t niet voor mij moest doen, nee hij wou t echt! ik reuze blij natuurlijk, en ben er nu super druk mee, ovulatietest hier, zwangerschapstest daar, alles is in huis en ik vertel best veel aan mn man.
soms reageert ie echt dat ik denk, hmm volgens mij doe je het wel voor mij, de andere keer denk ik, ja, maar je zegt t niet zomaar.. (bepaalde opmerking) mijn mannetje is niet zo open, en al helemaal niet over zulk "soort" dingen... ik vind t soms best moeilijk om hem te begrijpen. ik wil heel graag dat het gelijk de 1e keer raak is, maar de andere kant is t misschien wel goed voor mijn man als ik nog een keer ongesteld ben.. dan kan ik zien hoe hij daar op reageert! maar ik weet haast zeker dat ie ook heel blij is als ik wel zwanger ben na 1 keer... ach we wachten het maar af..

 

Toevallig had ik dit net als reactie in een ander topic, hier even een kopietje:

volgens mij zijn heel veel mannen zo hoor. (mannen van Mars, vrouwen van Venus - dat verhaal). Mijn man is ook zo. Ik heb het nu dan met ovu-testen die hij niet wil dat ik doe omdat HIJ het nut er niet van inziet... Pfff mannen zijn vreemde wezens. Ze voelen niet zoals wij vrouwen. Hun voelen zich rot als hun favoriete voetbalclub verliest of als er een kras op de velg van hun auto zit. Dat wij bezig zijn met zwanger worden, dag in dag uit, staan zij niet bij stil. Zij denken namelijk niets, hooguit "het komt wel". En zo niet dan niet. Ik zeg niet dan elke man zo is maar wel veel mannen. Het lijkt me heerlijk om af en toe op die planeet op vakantie te gaan als ik het weer ff te druk in mn hoofd heb. Maar ja, ondertussen zit je maar mooi met zo'n man. Voor mezelf los ik het verschil tussen mij en mijn man op door me af en toe niets van hem aan te trekken en soms mijn eigen ding te doen zoals hier lekker kleppen op het forum. Of een keer stiekem een test halen, is ook nog een optie. Alles weten maakt niet gelukkig immers.

 

De mijne die denkt volgens mij dat als je 1 keer sex hebt gehad je gelijk zwanger bent..
We zijn nu in de 3e ronde en hij vindt het angstvallig lang duren..
Af en toe is dat wel frustrerend, vooral omdat je hem dan erg teleursteld dat we nog niet zwanger zijn.
Dan twijfeld hij of het aan hem ligt.. Denk dat niet alle mannen het door hebben hoe lang het 'normaal' gesproken duurt voor het zwanger worden en dat het niet altijd in 1 keer raak is.
Dus sja probeer dan maar die onzekerheid er maar weer uit te praten.

 

Wat leuk, wat een herkenbare verhalen. Mijn man wilde niet dat ik in maart zou stoppen met de pil want hij wilde liever niet een kindje in december. Haha wat denken ze soms toch vreemd he. In het begin had ik het best veel over zwanger worden, maar ik merkte al snel aan hem dat hij vond dat ik er teveel mee bezig was. Nu heb ik het er meer met een vriendin over die ook bezig is om zwanger te raken. Hij vraagt wel iedere maand wanneer ik ongesteld moet worden. Nu ik de ovulatie testen van sensitest heb gekocht vindt hij dat ook wel interresant.

 

Volgens mij zijn mannen gewoon heel anders dan wij... Onmogelijk om met een man eens lekker een avondje te kletsen over zwanger worden en zwangerschap... Terwijl dat juist zo heerlijk is!

 

Qua fantaseren is hij hetzelfde
We hebben samen al heel ons huis omgegooit.. bank daar, box daar..

Maar dagen tellen, maanden, testen.. dat vind hij allemaal wel best..
Ik hoor t allemaal wel.. zegt ie dan

 

Mijn man wil net zo graag als ik. Maar hij is er wel op een andere manier mee bezig. Hij merkt niks aan zijn lichaam en ik wel (vruchtbaar slijm, eisprong, "kwaaltjes" voor NOD...)
Uitrekenen hebben we beiden nooit gedaan. Met vrijen zitten we altijd wel ongeveer goed, omdat we gemiddeld 3x per week vrijen en als mijn vruchtbare dagen er zijn heb ik ook veel meer zin en voel ik dat aan mijn hele lichaam.
Toen hij hoorde dat zijn zaad niet goed was, had hij daar ontzettend veel moeite mee. Nu ook nog natuurlijk. Hij wil dolgraag papa worden en doet er alles voor. Hij is nu zelfs overgestapt op cafeïne-vrije koffie en dat helemaal uit zichzelf.
Dus ja, we zijn er beiden erg mee bezig en hij wil dolgraag een kindje van ons samen. Het liefst nu, maar dat gaat niet gebeuren helaas...

 

Leuk topic!

Hier is het ook een beetje de middenweg. Wel enthousiast dat merk ik maar ook niet verdiept in de eisprong enzo. Maar goed, we zitten pas in ronde 2 dus er kan nog vanalles veranderen!

Het diepere 'gedoe' doe ik wle via deze site. Verder weet niemand dat we bezig zijn dus dit is ideaal