hallo dames, ik vroeg me gewoon iets af. laat ik voorop stellen dat ik op dit moment niet zwanger ben en geen baby heb die in stuit ligt. Van mijn eerste kindje ben ik via een inleiding op de normale manier bevallen. nu zat ik na te denken over een evt 2e en of ik dan de keuze thuis of in het ziekenhuis zou maken. Ook dacht ik na over een keizersnede en dat me dat nou echt helemaal niks leek. tja als het niet anders kan dat zij het zo. maar nu vroeg ik me af. hoeveel dames zijn er "natuurlijk" bevallen van een kindje in stuitligging? is dit goed gegaan of is dit uiteindelijk toch geresulteerd in een keizersnede. gewoon weer 1 van mijn hersenspinsels waarvan ik het interessant vind om antwoord op te krijgen
Niet teveel over nadenken van te voren hoor Shenoby ! Er zijn namelijk toch een aantal 'voorwaarden' waar je aan moet doen voor je een natuurlijke stuitbevalling mag doen. Dingen als de grootte van je kindje, de ligging van je kindje, de ervaring van de desbetreffende gyn, en zo nog wel meer dingen. Maar hier is Ruben in onvolkomen stuitligging geboren, gewoon vaginaal. Helemaal geen complicaties of iets door gehad en ook een keizersnede was totaal niet nodig. Hier was het dus wel zo dat het een klein kindje was en er een paar minuten eerder al een kindje geboren was, dus het was al iets opgerekt zegmaar, daarbij lag hij helemaal netjes en dus gingen we het gewoon proberen. Hoe hij ging liggen was nog onzeker omdat hij nog alle kanten op kon draaien nadat de eerste geboren was. Toen dus geprobeerd en met een paar persweeen en een paar keer persen was onze kleine vent geboren ! Ik zou het zelf zo weer over gedaan hebben bij een volgende zwangerschap, maar gelukkig bleek dat niet nodig gezien die netjes in hoofdligging lag. Als je kindje in stuit ligt mag je overigens niet kiezen thuis of het ziekenhuis, gezien de toch wel 'gevaren' en de evt nodige keizersnede is het altijd in het ziekenhuis. In een enkele geval is het thuis, maar dan heeft de vk verkeerd gevoeld hoe het kindje lag of het kindje is nog snel tussen controle en bevalling gaan draaien. Liefs, Hanneke!
Mijn zoon Matthew is geboren met de stuitligging. Onvolkomen. Dus gewoon vaginale bevalling. Zijn kontje was als de eerste naar buiten, daarna ledematen, romp (tijdens een perswee) en als het laatste hoofd (met mijn eigen kracht). 7,5 uren weeën en 3 kwartier pers weeën. Hij woog 4345 gram en 55 cm lang. Ik moest dus in het ziekenhuis bevallen vanwege tussenschot in mijn baarmoeder. Helaas bleef de placenta vastzitten, was bijna bewusteloos geraakt, met spoed naar de OK voor de curretage. Heb 3 liter bloed verloren, pfoe...daarna is het gelukkig goed gekomen met mij Liefs, Miranda
@hanneke ik weet wel dat je geen keuze hebt kwa waar je wilt bevallen en het is ook niet zo dat ik me er druk over maak dat het mijn gebeuren kan. maar was gewoon benieuwd, vandaar mijn vraag @miranda kwa tijd eingelijk dus gewoon te verglijken met een gewone bevalling,jammer alleen van de nasleep. maar ja dat kan natuurlijk ook gebeuren als het hoofdje gewoon voor ligt
Ik was ook wel benieuwd of er iets bekend is over hoeveel stuitliggende baby's vaginaal geboren worden, qua percentage. Het is bij mij nog véél te vroeg om iets over ligging te zeggen, maar heb al wel besloten dat ik het vaginaal zou willen proberen mocht de kleine niet met de kop naar beneden liggen. Gek he, net zoals TS zat ik hier al enorm over na te denken voordat het ook maar een beetje relevant wordt.... bij m'n eerste zw heb ik hier geen seconde bij nagedacht.
Hier een stuitligging, mijn arts vertelde me dat ze als het je eerste kindje is, het liefst een keizersnede adviseren, als het een tweede of derde kindje is, dan kun je ook stuitbevalling proberen. Maar de keus is altijd aan jou hoor, gyns mogen alleen een advies geven. Mijn vriend is overigens in stuit geboren en dat ging allemaal heel goed. Als je heel zeker van jezelf bent, en hebt goede vertrouwen in partner en gyn, dan kun je een stuitbevalling proberen.
Ik heb me echt overal zorgen over gemaakt deze zw.schap, behalve de bevalling, en had al helemaal niet aan stuitligging gedacht....dus ik was er ook echt niet mee bezig!
lynn, het is ook niet zo dat ik me zorgen maak, ik merk gewoon dat ik een veel levendiger voorstelling heb van wat er zou kunnen gebeuren en er dan ook bewuster over nadenk wat ik zou willen doen. vind het wel fijn om te lezen dat het bij een 2e kindje wel okee wordt gevonden om het in elk geval te proberen.... ingrijpen kan altijd nog, toch? liever niet in volle paniek een spoedks, maar als het op eigen kracht zou kunnen zou dat mijn grote voorkeur hebben. maar nogmaals: met nog geen 20 weken valt er nog helemaal niets te voorspellen over de ligging straks. we zien het wel...
Niet zelf maar ken 2 moeders die dat hebben gedaan... ging beide keren gewoon goed. Ken ook 1 moeder die heeft gekozen voor een ks. Hebben allemaal geen spijt van hun keuze. Gyns stonden achter de stuitbevallingen (1ste kindjes). Waren beide vlotte bevallingen, als ht anders was gegaan was er natuurlijk optijd ingegrepen.
Mijn zoon is de eerste kind met stuit is geboren. Geen ks, dus. Ikzelf ben ook geboren met de stuit...zal het te maken met erfelijk? Volgens de gyn. heeft dat niets te maken, maar gewoon puur toeval.
Ik snapte dat je vraag alleen was omdat je nieuwsgierig/benieuwd was ! Maar je had het over dat je kindje dan in stuit zou liggen (is natuurlijk gewoon evt, maar vooruit doen even alsof het zo is) en daarna schreef je of je dan zou kiezen voor thuis of ziekenhuis, vandaar dat ik dat er even bij schreef ! Maar de keuze thuis of ziekenhuis bedoelde jij bij volgende zwangerschap gewoon. Niet met daarbij kindje ligt in stuit !
Hmmm. Ons meisje, tweede kindje van 2800 gram, lag ook in stuit. Mijn gyn in Arnhem vroeg dus ook of ik eventueel een vaginale bevalling wilde proberen. Zat enorm te twijfelen en las ook veel horror verhalen op het internet. (Er zijn overigens veel landen waar je niet eens vaginaal mag bevallen als je kindje in stuit ligt ivm de risico's.) Toen ik een week later weer bij onze (zeer ervaren!) gyn was vroeg ik haar wat ze zelf zou doen in mijn situatie. Ze was enigszins overompeld door de vraag maar zei wel meteen : "keizersnede". Toen wist ik genoeg.....ik wilde geen enkel risico nemen en ben via een ks bevallen. Absoluut geen spijt van gehad!
ik heb een vaginale stuitbevalling in de planning staan. Ik ga daarvoor wel speciaal naar een ziekenhuis waar ze meer ervaring hier mee hebben. ZH hier in buurt doet alleen KS bij eerste kind.