Hello ladies.. Over 1 á 2 jaar willen wij gaan voor een brusje voor ons zoontje.. Maar nu ben ik zooo bang voor de bevalling Zwangerschap zelf verliep wel lekker, wel regelmatig bloedverlies tijdens de zwangerschap maar verder mocht ik niet klagen.. Daar zit het 'm ook niet in.. De bevalling zelf verliep ook vlot, zo'n 6 uurtjes over gedaan.. Hij is gehaald met een knip en de pomp en daar heb ik naderhand aardig wat last van gehad.. Maar goed, dat is te doen.. Ik moest alleen zo'n 1.5 uur persweeën wegpuffen en dat vond ik haast niet te doen.. Nu viel de hartslag tijdens de weeën steeds weg, maar kwam gelukkig wel weer op gang daarna.. Hij had in het vruchtwater gepoept en heeft daardoor een longontsteking en de E-coli bacterie opgelopen.. Hij heeft 2 dagen kritiek op de intensive care gelegen aan de beademing, zuurstof, morfine, zetpillen etc. etc. Gelukkig mocht hij na de antibiotica kuur na een week lekker mee naar huis.. En daar zit het probleem.. Ik ben zo bang dat dit ook bij de tweede gaat gebeuren.. Nu weet ik wel dat die kans klein is maar goed, het kan natuurlijk wel.. In de week dat hij in het ZH lag ook geen kraamhulp gehad omdat we constant naar het ZH zijn gereden, als ik thuis was meteen mn bed in.. Een brusje voor L. willen we alletwee wel maar ja, die angst.. nu is mijn man daar een stuk nuchterder onder.. Hij heeft zoiets van, de kans is zeer klein dus waarom zou het mis gaan? Misschien zit het tussen de oren maar ja.... Iemand die zich hierin herkent? Ook angstig was van te voren voor een tweede (of derde) bevalling? sorry voor het lange verhaal maar moest het kwijt
Ook ik was angstig voor de tweede bevalling. En dan vooral voor de bevalling zelf en de nasleep voor mezelf (met de baby was alles goed). Het is natuurlijk een cliche, maar geen een bevalling is hetzelfde en geen een kind ook. Doordat je beter weet wat je kan verwachten, is je angst van te voren groter, maar kan je het op het moment zelf beter handelen. Zo werkte dat bij mij tenminste, toen ik zeker wist dat het begonnen was, werd ik heel rustig, terwijl ik het van te voren heel spannend vond. Praat er uitgebreid over met je partner, maar ook met de VK. Dat kan je een hoop onrust wegnemen.
ik was ook bang voor de 2 e bevalling, 1 e was ingeleid en had weeen storm waardoor ik echt geen idee had waar ik mee bezig was en wat ik moest doen...... wist helemaal niks me van me yoga les met als gevolg dat het persen ook niet echt lukken waardoor ik zei dat ik geen weeen had als ik ze wel had.....voelde me zooo verloren en rot.....en zolang duurde het niet eens " maar " 2.5 uur maar dat waren de langste van me leven.... De 2 e bevalling viel mee ze was er binnen 1.5 uur en na 2 keer persen, kon me weeen nu wel goed opvangen en weg puffen en ook het persen lukte prima ( moest zelf 1 keer niet persen omdat het zo snel ging ) En ook thuis wat ik zoo graag wilde.....geen knip en geen aambei want bij de oudste voelde ik me dagen een baviaan met zo'n dikke onder kant
Als het hartje niet steeds wegviel en niet in het vruchtwater had gepoept was ik ongeveer een uur eerder bevallen.. dus zou ik er 5 uurtjes over gedaan hebben. Die weeën opvangen ging heel goed gelukkig.. Had het zoiets van, als dit het is wil ik er nog wel 10 Mocht ik bevallen van de tweede moet ik na een paar weeën meteen bellen omdat de eerste zo snel ging..Het word dan zoieso een ziekenhuisbevalling want als me dit weer gebeurd als ik thuis ben......Wat dat betreft waren we blij met het slechte weer en gladde wegen, want daarom zijn we naar het ziekenhuis gegaan.. en maar goed ook..
Ik ben als de dood voor de aankomende 2de bevalling... Maar de wens voor een 2de kindje is zo sterk en aan de andere kant kan ik nu niet wachten... laat het maar voorbij zijn.... Hoop dat je er uit gaat komen!
ik kan me jullie reactie heel goed voorstellen... ik zie er ook tegenop omdat ons kindje niet ademde en ik een bloeding gehad heb
wendysunny Brr, lijkt me ook zo eng Vreselijk is het als er iets 'mis' is met je kindje vlak na de geboorte.. De wens voor een 2e word wel steeds sterker.. Maar zolang ik er nog te veel tegenop zie gaan we er (nog) niet voor..
Hier ook iemand die vreselijk bang is voor een 2e bevalling. 1e bevalling ingeleid, na een dag rugweeenstormfeest 45 minuten persen en een grote baby die geen mm verschoof en uiteindelijk spoedks geworden die niet genoeg verdoofd was dus alles gevoeld heb (is een zeeeeeeeeeeer korte omschrijving) Ik ben bij huisarts, psycholoog geweest en uiteindelijk vorige week weer terug bij de gyn om te regelen dat mn volgende bevalling een geplande ks gaat worden, zodat er genoeg tijd is om goed te verdoven en ik dit NOOIT meer mee hoef te maken. Met zwetende handjes en kloppend hart bij de gyn aangeklopt en gelukkig begreep hij me helemaal en wordt er met 39 weken een ks gepland!
Hoi Roeltje, Ik kan me voorstellen hoe jij je voelt! Mijn eerste bevalling liep ook niet voorspoedig; vruchtwater gepoept, dus snel (ongepland) naar ZH. Weeenopwekkers gehad, antibiotica omdat ik koorts kreeg, vervolgens ruggeprik omdat ik het niet meer trok. De hartslag van de kleine had ook dipjes op de verkeerde momenten, dus uiteindelijk is hij met een knip sneller gehaald. Direct na geboorte werd hij blauw; bleek hij meconium ingeslikt te hebben, dus meteen weg met KA; beademing etc. Na 15 minuten pas hoorden we dat alles goed was (we dachten echt dat hij niet meer leefde), maar hij moest wel in een couveuse omdat hij een levensgevaarlijk hoog koolstof gehalte had in zijn bloed. We mochten hem niet eens aanraken de eerste 12 uur. Na één week ziekenhuis (ook vanwege controles & antibiotica etc) mochten we naar huis. -> niet zo heftig als jouw verhaal, maar toch was het erg vervelend! Uiteindelijk heb ik het toch aangedurfd om voor een tweede te gaan. Hij is inmiddels ook geboren. Vooraf gepland in het ZH; want dat wilden we uit voorzorg! Een bevalling volgens het boekje: 13:30 uur vliezen gebroken -> we mochten meteen naar het ZH, ook vanwege onze angst! Weeen kon ik goed opvangen. Rond 20:45 uur kreeg ik persweeen en om 21:15 uur kreeg ik mijn zoontje op mijn buik! Een uur lang lekker kunnen genieten van dit wonder en daarna gingen ze hem pas aankleden etc. Lang verhaal, maar wat ik wil zeggen is dat een tweede bevalling heel anders kan zijn dan de eerste! Ik snap je angst wel, maar de VK/GYN kan je daarmee helpen! En zo kun je samen bepalen hoe je het graag wilt hebben. Sterkte ermee!
Nou vind jou bevalling ook behoorlijk heftig hoor.. Wij mochten hem op zich wel aanraken maar hij schrok zich dan te pletter en hartslag ging veel te veel omhoog, zuurstof weer naar beneden, temperatuur schommelde ineens..Teveel prikkels kon hij gewoon niet hebben.. VK/gyn en KA waren het meteen met ons eens.. Zodra er een tweede op komst is word alles genoteerd op de kaart en moeten we meteen bellen(voornamelijk i.v.m. de snelheid van de eerste bevalling) en kunnen dan ook gelijk terecht, dus niet per se wachten tot 5cm ontsluiting bijvoorbeeld.. KA willen ze dan op tijd achter de hand hebben, wil hem goed gecontroleerd hebben na die tijd.. Gelukkig hebben we een ZH die heel veel rekening houdt met de papa's en mama's.. En daar ben ik ontzettend blij mee.. Ben blij dat je je verhaal hebt willen neerzetten.. Geeft elk geval weer een beetje moed..
@Roeltje: ik ben blij dat het je weer wat moed geeft! Zoals jij het beschrijft, klinkt het inderdaad alsof er goed rekening gehouden wordt met jou & je man! Dat geeft ook zeker vertrouwen! Succes ermee.