Mijn huisarts reageerde ook heel goed. Wel was ze nogal snel om te zeggen dat er nog veel kon misgaan enzo. Ze is daar heel realistisch in en wilde me niet meegeven dat alles sowieso goed zou lopen. Dit vond ik ook een beetje dat ze mij echt met de voeten op de grond zette, maar heb het graag zo eigenlijk. Maar ze was natuurlijk wel blij voor ons, wat niet meer dan normaal mag zijn voor een huisarts, die kent je namelijk al dikwijls je hele leven!
ja ik ben 20 en mensen vinden het dan soms toch raar om te horen dat je op die leeftijd in verwachting bent van een tweede kindje...maar ach ik heb veel vertrouwen in mezelf en daar gaat het om
Ik liep tijdens het begin van m'n zwangerschap de huisarts plat, want ik had allerlei klachten (moe, misselijkheid, braken, algehele malaise) en hij kon maar geen oorzaak vinden. Zwanger was ik niet, want ik gebruikte de door mijn HA o zo geprezen en veilige Nuvaring. Paar weken later toch maar een test gedaan, en ja hoor, twee dikke duidelijke strepen! Teruggegaan naar mijn HA, die heeft het opnieuw getest en ja hoor, hartstikke zwanger. Hij vroeg alleen: "Hou je het?" En ik heb toen gezegd dat ik daar nog over na wou denken. Nou, zie mijn banner, heb goed nagedacht! Hij heeft me niet gefeliciteerd trouwens.
bedankt voor al jullie reacties. ik vind sommige reacties wel schokkend, er bestaan dus nog meer rare huisartsen! en ook leuk te horen dat er ook hele betrokken huisartsen zijn! mijn vorige huisarts was razendenthousiast en zei direct gefeliciteeeerd, wat ontzettend leuk voor jullie (terwijl ik toen zelf heel onzeker erover was haha) ik weet nog niet of ik er een gesprek over begin met mn huisarts, in principe heb ik nu alleen nog met de vk te maken. hoe dan ook ontplof ik wel als ze nog 1x over een spiraaltje begint zo van en dat doen we volgend jaar, dat maak ik zelf wel uit!
ik vind het ook een onding, heb jaren geleden em een halfjaartje gebruikt, totdat ik er tot m'n schrik achterkwam dat hij verdwenen was! echt ik heb hem nooit meer teruggevonden maar kon vervolgens wel een morning after pil halen
Ik ben niet onder de 26, maar mijn huisarts is heel anders. Toen ik met lichte twijfel van Leo's zwangerschap bij hem was, met een vage test. Vroeg hij of ik er nog een test tegenaan wou gooien. Ja tuurlijk wel, ik had al wat urine meegenomen. Hij heeft met een half oog de gebruiksaanwijzing gelezen, met een opmerking van dippen wachten en klaar. De volgende anderhalve minuut gingen heel langzaam voorbij, en toen er een vaag streepje verscheen, leek het net of hij zo blij was, alsof het een eigen kind was: Jaaaah, gefeliciteerd! Prima tevreden mee dus.
Bizarre reactie van de HA van ts... vooral de tweede keer, toen wel duidelijk was dat je helemaal niet van plan was in te gaan op die abortus-suggestie! Ik zou hem/haar vragen hoe hij/zij dat nu eigenlijk precies bedoelde en uitleggen dat dit op jou heel verkeerd is overgekomen. Als je daarna geen goed gevoel hebt, zou ik een andere HA echt wel overwegen. Bij mij zei de HA eerst: gefeliciteerd! en toen nog erachteraan: toch? Maar ja: ik ben ook duidelijk niet onder 26.... Een jaar eerder had ik bij de andere HA (duopraktijk) al eens een gesprek gehad over kinderen. Hij was erover begonnen, toen ik daar zat met enigszins depressieve klachten. Hij wilde weten of ik een kinderwens had en raadde me eigenlijk aan om gewoon aan de slag te gaan, te proberen of het zou lukken. Ik vond dat een beetje op het randje, maar omdat ik hem helemaal vertrouw, mocht hij dat van mij best zeggen: hij ziet natuurlijk vaak genoeg (of te vaak) dames van mijn leeftijd bij wie het allemaal niet meer zo makkelijk gaat, dat zwanger worden...
dat onder de 26 is natuurlijk alleen maar om een grens te stellen, omdat sommige huisartsen het nogal raar vinden als je begin 20 kinderen krijgt maar niet als je eind 20 of in de 30 bent. mijn huisarts vind me blijkbaar nogal jong ofzo
Mijn huisarts reageerde: Gefeliciteerd! je bent zwanger! Ik weet dat het jou gaat lukken. Toen ik hem in feb. weer zag ( kwam er ivm. keelontsteking), zei hij: Jij en de kleine kunnen het prima alleen af met jullie 2! Jou baby heeft een goede lieve moeder, en heeft niets aan een vader die jullie zo behandeld heeft..
Onze eerste zoon kreeg ik toen ik bijna 20 was, en de tweede toen ik net 22 was. Onze huisarts heeft ons gelijk gefeliciteerd omdat hij merkte dat we er superblij mee waren. Da's de ene kant van het verhaal. Nu, 21 jaar later, nieuwe huisarts inmiddels, ben ik wéér zwanger. Toen we bij hem waren voor het eerste gesprek was ik 42, inmiddels 43 dus. Hij feliciteerde ons meteen, maar zei toen eerlijk dat hij ons moest wijzen op alle risico's, en dat waren er nogal wat! M'n leeftijd, kans op Down, m'n bloeddruk die bijna altijd hoog is, ik heb diabetes type II, en bovendien had ik de eerste weken van de zwangerschap 3 soorten medicijnen geslikt waarvan ze de gevolgen voor baby's niet zeker weten. Plus dan nog de kanten op het geestelijke vlak, dat we op onze leeftijd een zware dobber zouden krijgen aan de opvoeding. Maar toen hij merkte dat we echt heel blij waren na zoveel jaren wachten op een derde, en er helemaal voor wilden gaan, was hij gelukkig heel positief en zei: ik ga jullie zoveel mogelijk helpen, belde zelf direct naar het ziekenhuis en drukte ons overal tussen met afspraken. We konden de volgende dag al terecht, en binnen 4 dagen waren m'n medicijnen veranderd. Ik vind dat hij ons goed heeft begeleid. Geen roze wolk voorspeld, maar heel realistisch.
ik moest naar de arts in opleiding voor de test en zij vroeg voor de test gewoon de standaard dingetjes (had namelijk niet aan de assistente vertelt waar ik voor kwam, ze is familie van me) en natuurlijk of het gewenst was. na de test was ze heel positief, deed ook niet raar ofzo. bij een vriendin van me deed de huisarts wel anders, omdat het op vakantie gebeurd was ging hij er vanuit dat het van een vreemde was enzo. het hele abortuspreekje heeft hij niet gehouden want ze was al 20 weken onderweg