Ik had op een zaterdag een zwangerschapstest gekocht, zonder het aan mijn man te vertellen. Waarom weet ik de test gekocht heb weet ik niet zo goed. Het was gewoon een ingeving en ik heb de goedkoopste gekocht die ik kon vinden. s Middags thuis heb ik de gebruiksaanwijzing gelezen en daar stond dat ik het beste resultaat zou behalen met ochtendurine. Dus heb ik hem maar weer weggelegd en ik het gewoon afgewacht. Ik had totaal niet verwacht zwanger te zijn, dus waar die ingeving vandaan kwam weet ik niet. s Avonds zijn we bij vrienden en zij vroeg heel geïnteresseerd hoe het nu ging met mijn menstruatiecyclus en of het al op gang wilde komen (ik heb een vrij heftig medisch verleden). Ik heb haar verteld dat ik eigenlijk een maand geleden al ongesteld had moeten worden en het nog steeds niet voelt of er enige beweging die kant op is, maar dat ik sinds een paar dagen ontzettend pijn in mijn borst heb. Hierop zegt zij Ben je niet zwanger? Die pijnlijke borsten waren bij mij ook de eerste aanwijzing dat ik zwanger was. Ondanks dat ik de test had gekocht kon ik het me niet voorstellen. Hoe kan ik nou zwanger zijn? Mijn cyclus loopt helemaal niet regelmatig en vrijen doen we niet gericht (is ook vrij lastig met een onregelmatige cyclus). We hebben het s avonds ontzettend gezellig gehad en de wijn en camembert waren weer als vanouds heerlijk. Zondagochtend kruip ik om 8:00 uur stilletjes mijn bed uit om toch die zwangerschapstest te doen. Ik maak me zorgen om die paar minuten dat ik moet wachten, hoe ga ik die doorkomen. Nou die paar minuten blijken slechts een paar seconden te zijn. Ik heb de urine nog niet op het staafje gedaan of er verschijnen twee heldere streepjes. Overduidelijk, geen enkele twijfel mogelijk, het staat er echt: twee streepjes IK BEN ZWANGER!!! Ik ren naar de slaapkamer, spring op bed en maak mijn man wakker met de woorden: Kijk eens!!! Hij lag diep in slaap en heeft geen idee waar hij naar moet kijken. Hij ziet een wit staafje en denkt dat hij naar een thermometer kijkt, alleen hij kan geen temperatuur ontdekken. Hij snapt er niets van en vraagt waar hij naar moet kijken. Dan vertel ik dat hij naar een zwangerschapstest kijkt en dat die twee streepjes aangeeft. Zijn eerste reactie was "Ja dus?" Waarop ik hem vertel dat dat betekent dat ik in verwachting ben en dat we kindje krijgen. Mijn man is op slag wakker en en zit rechtop. Hij heeft de grootste glimlach om zijn mond die ooit in de ochtend heb gezien bij hem. Verder heeft hij niet zo veel gezegd, alleen die blije lach zal ik nooit meer vergeten. Anita
Ons verhaaltje; Ook ik had een erg onregelmatige cyclus en zat inmiddels al weer op dag 56 (langste was 66). Manlief had 3 weken eerder 2 weken in zh gelegen dus geen sex gehad. Wel ervoor en net erna maar het leek ons zeeeeer onwaarschijnlijk dat ik zwanger zou zijn. Zaten inmiddels in ronde 8. Toch had ik op een middag ineens een testdrang,vraag me niet waarom maar ik moest een test doen. Ik alleen thuis een plasje gedaan midden op de dag en leg de test nonchalant weg met de gedachte "zal wel niks zijn" tot ik er enkele seconden later toch weer even naar keek zag ik de 2 streep donkerder en donkerder worden...Ik ben zwanger!!!! Manlief was op het werk en wilde het niet over de gsm vertellen,en geloofde zelf die test niet eigenlijk..Ik terug naar de kruidvat en de cb digital gehaald en een speentje. Ik opnieuw getest en weer zwanger in dikke letters. Ik de test en de speen ingepakt en heeeeel lang gewacht tot manlief thuis kwam. Voor hij zijn jas had opgehangen stond ik al met een mega smile op hem te wachten; Schat; jaaa.. Ik heb een kado'tje voor je (hij zegt nog wat sta jij te grijnzen??) En nog voor hij de test zag riep hij al; Echt waar??? Hij herkende het bibi logo van het speentje en wist genoeg. O wat was die blik in zijn ogen en zijn glimlach onbetaalbaar!! Even waren (zijn) we de gelukkigste mensen op de wereld! Daarna echt heel de avond zitten zwijmelen op de bank over ons "kleintje" en dat doen we nu eigenlijk nog steeds haha..
het was hier heel onverwachts.. we hadden net besloten er niet ''officieel'' voor te gaan en gewoon te genieten van elkaar en we zien wel waar het schip strand.. mijn vriend is iets jonger dan mij dus had er nog niet zo'n haast mee, ene kant wou hij het heel graag andere kant was het eng en spannend.. ik had tussen de middag getest maar te laat gekeken (stresssss haha) en die was posi maar vertrouwde de test niet want had die nog niet eerder gebruikt dus trok me er niets van aan.. s avonds cb 3 in 1 testen gekocht en met te verse urine getest: niet zwanger. volgende ochtend voor de zekerheid toch maar met ochtend urine dus in de badkamer urine opgevangen test erin onder de douche haren wassen keek even met 1 slaperig oog op de test zwanger.. verward terug onder de douche vast gesteld dat ik vast niet goed had gekeken dus met afdrogen opnieuw gekeken: zwanger! test eruit gehaald 2 streepjes!! was door het dolle heen maarja vond het zielig om mn lief wakker te maken die juist een keertje wat langer kon liggen en pas laat klaar was met werken de aaf ervoor.. dus uiteindelijk via de sms, hij was er stil van en beetje geschrokken heeft meteen zn ouders gebeld en is er nu toch wel heel blij mee, hij heeft een aanverwand van autisme dus reageert soms vreemd op dingen of vaag maar merk nu al dat ie er erg blij mee is en er veel mee bezig is
Bij onze eerste waren we er mee bezig, dus echt een verrassing was het niet Maar super blij was ie zeker. Maar deze zwangerschap is heel onverwachts. Ik had voor de zekerheid getest, mijn vriend had de test gekocht, en ja hoor positief! Hij viel bijna van zn stoel hahaha. Maar hij is superrrrr trots!! Haha
bij de eerste beetje vol ongeloof ( niet gepland) maar toch blij. bij de tweede happy, was vd eerste keer raak. bij de derde kon hij het niet vatten ( 25 mnd nodig gehad en tig testen versleten)
Ik heb voor deze zwangerschap 2 miskramen gehad en dat heeft mijn man heel erg onzeker gemaakt mbt de zwangerschap. Toen ik ook vele positieve testen heb gehad, bleef hij huiverig en onzeker! Het was voor mij wel lastig om met dit gevoel om te gaan, maar ik kon me erg goed in hem verplaatsen, want deelde deze onzekerheid ook met hem. Tijdens onze 1e echo met 8 weken hebben we allebei even een potje lopen janken en geschreeuwd, dat we papa en mama werden!
De eerste was niet gepland (hehe, zat net in mijn examenjaar Havo en was pas 17 geworden. Gelukkig woonde we al wel samen en is hubbie een stukje ouder. M'n lieve man schrok zich, net als mijn moeder, wel een beetje kapot toen ik belde. Maar toen na een paar dagen doordrong dat we een kindje zouden kregen, was hij helemaal gelukkig en een echte papa. De 2e keer gingen we bewust voor een kindje en toen ik 4 dagen voor NOD geen geduld meer had deed ik beneden een test die heel licht was. Toen ik manlief wakker maakte om te kijken mopperde hij wel een beetje. Hij ziet niet zo best 's morgens . De clearblue schreeuwde gelukkig heel hard 'zwanger' ! Wat waren we blij
Ik had een mok gekocht met de beste papa haha heb nog nooit zulke grote ogen gezien!!! Ik heel hard huilen en hij heeft me denk t eerste half uur niet meer los gelaten haha
Na drieënhalf jaar begonnen we aan de eerste ivf-poging zonder veel hoop. Eigenlijk hadden we ons al een beetje ingesteld op dat het misschien nooit zou lukken en na al die jaren hadden we ons daar al een beetje mee verzoend. Ik kreeg vlak na de terugplaatsing steken en begon toen stiekem te hopen... en een paar dagen voor NOD begonnen er allerlei kwaaltjes. Maar ja, ik gebruikte ook extra hormonen die al die klachten konden geven. Uiteindelijk getest twee dagen voor NOD: positief. Mijn partner was nog niet thuis, ik heb hem een boekje met daarop de test gegeven. Maar hij zag het al aan me voordat hij het pakje openmaakte. Ik moest huilen; hij kon het nieuws niet geloven. We hebben een paar dagen heen en weer geslingerd tussen superblij en trots, en enorme schrik. Mijn partner bleef ook daarna vrij nuchter omdat we best nog een flinke kans op een mk hebben. Inmiddels zijn we geland en blij, maar nog wel heel voorzichtig met de blijdschap omdat we niet kunnen geloven dat het na jaren van mislukte pogingen nu gewoon goed zou kunnen gaan...
4 dagen voor ik eigenlijk mocht testen, deed ik stiekem al een test toen mijn vriend nog lag te slapen... Ik kon gewoon niet langer wachten! Toen er eigenlijk meteen een 2e streepje verscheen, gilde ik mijn vriend wakker dat het was gelukt, dat ik zwanger was en toen kon ik niet meer stoppen met huilen van geluk... Hij kon het alleen niet geloven en wilde dat ik de volgende dag weer zou testen. Pas toen ik de volgende dag weer een knalpositieve test had kon hij het geloven hihi!
Hmmm, die van mij baalde juist... Nu al raak?!?! Had nog wat meer willen 'oefenen' geloof ik. De trots kwam later pas . Bij de tweede was hij in eerste instantie sceptisch (uit zelfbescherming) had nl nogal vroeg getest en het streepje kwam op 5 minuten en was héél licht. Hij wilde het gewoon nog niet geloven. Toen ik de dag erna met ochtendurine een positieve digitale test had, kon hij er toch echt niet meer omheen... Maar, beide keren heel blij!
de eerste keer geloofde hij het niet zo goed... kwam later pas. tweede keer was hij aan het douchen en toen kwam ik naar de badkamer (wat ik veel vaker doe, dan ga ik op de badrand zitten en kletsen we even) en zei: schatje weet je wat ik denk? Dat emma een broertje of zusje krijgt! Hij reageerde met "echt? leuk zeg!" vond het nogal een lauwe reactie. Daarna ging hij onze auto wegbrengen naar de garage en moest een heel stuk teruglopen en toen belde hij dat hij stond te trillen en de weg niet meer wist (terwijl het mega makkelijk is en we die weg 1000 keer gereden hebben). Vond het wel schattig.
bij de eerste (ongepland) was hij verbaasd en gelijk blij.... bij de tweede keer... zei hij: ik wist het al... (werd een vroege miskraam) bij de derde keer: kreeg ik op mn donder dat ik al getest had, omdat ik net die vroege miskraam had gehad en dus gelijk weer zwanger was. (ik moest van hem nog wachten) Bij de vierde keer: na 1x onveilig, was hij vol ongeloof en niet blij (werd vroege miskraam) bij de vijfde keer (gepland): reageerde hij droog met de woorden"dat hadden we toch afgesproken"... en nu... (ongepland) begon ik te janken toen ik hem aan de telefoon had en toen hij vroeg waarom ik zo stil was.... toen ik zei dat ik zwanger was; begon hij keihard te lachen en zei hij dat we maar het guiness book of records moeten bellen... mannen soms niet te volgen...
Bij Megan was ik heel vroeg uitbed omdat ik moest plassen. Ik zat toen 1dag voor NOD en de volgende morgen zou ik dan vroeg naar Amsterdam moeten om een bloed test te doen. Sloppyman bleef liggen..... Toen het tweede streepje verscheen gaf ik een geschokken gil en sloppyman komt aan rennen, ohh nee negatief schat? Nee zeg ik, POSITIEF!! Hij heeft toen alleen maar met ongeloof naar de test kunnen kijken. Hij is tot op de dag van de bevalling redelijk nuchter gebleven omdat hij bang was dat het toch nog mis zou gaan. Bij Suzannah heb ik de testen pas na de bloedtest laten zien...... Ik heb op 9DPO al een eerste test gedaan en ik vertelde hem dat er een streepje kwam en hij zegt ik wil het niet zien ik hoor de bloeduitslag wel.... Mannen, en vooral die van mij, zijn soms veel te nuchter
Bij de eerste ( ongepland) hoorde ik na een lange stilte aan de telefoon ..... ow?! Later lang gesprek gehad en toen kwam.er pas een leuke reactie! Bij de 2e over de telefoon ik ben zwanger! Hij reageerde heel lauw van dat is mooi! Ik helemaal in zak en as, toen hij thuis kwam rende hij op me af en tilde me op en zonde me voluit! Hij was wel degelijk blij! Maar toen ik hem belde liep hij net naar zijn auto met zijn collegas! Haha. Bij de 3e hebben er samen getest maar het streepje was zo ligt dat we het niet konden geloven, 2 dagen later nogmaals getest alleen toen was het duidelijk en hij was super blij!
Wat leuk om al die reacties van jullie mannen te lezen!! Heerlijk! Hij staat boven te douchen, ik doe beneden op het toilet de test. Tweede streepje verschijnt vrijwel direct. ik: *loop al shakend met test in de hand naar boven, donder bijna van de trap af door alle emoties* "schaahaat..." hij:*kan de nervositeit in zijn stem horen* "ja lief....??* ik: "ik heb goed nieuws geloof ik.... kijk...." hij: "dat meen je niet! Laat zien! *stapt drijfnat & poedelnaakt douche uit* "maar hoe werkt dat dan? Waaraan zie je dat het positief is?" Ik leg het hele verhaal uit.. hij: "echt! Je bent gewoon zwanger!! * springt om mn nek* in de loop van de dag (moesten beiden werken) veel smsjes over en weer, dat we zo verbaasd waren dat het al zo snel raak was, dat we nogal in shock waren en een rotzooi maakten van ons werk. s'avonds zijn we samen naar de drogist gegaan voor een digitale clearblue. Eenmaal thuis had hij een hele grote bos bloemen voor me klaar staan. En, voor mij het mooiste moment.. "schatje, ik ben echt zo blij dat we zwanger zijn!!" *smelt*