Hallo, Zoals ik ook al wel op andere topics aan heb gegeven heb ik momenteel echt een kinderwens. Loop tegen de veertig en het is allemaal nogal moeilijk momenteel in mijn hoofd. Heb al een lieve zoon maar mijn moederhart is zo groot... nou heb ik alles heel lang geprobeerd te laten. Want ja...als er geen donor of vader of gewoon zicht op een zwangerschap is, wat heeft het dan voor zin om naar babydingen te kijken? Ik zou mezelf er alleen maar gek door laten maken. Maar nu merk ik dat ik toch steeds stiekem aan het rondneuzen ben...Doen jullie dat ook of kunnen jullie je inhouden?
Ja herkenbaar! Mijn gezin is compleet maar oh die kleine schoentjes en mini rompertjes en die schattige jasjes en jurkjes! Ik moet altijd even kijken. Ik vind die babytijd heerlijk. Maar ja, om diverse redenen, zowel emotioneel als praktisch, zit het er voor mij na twee kinderen op. Gelukkig zijn er nog neefjes en nichtjes en baby's van vriendinnen 😍
Ik heb dat nooit gedaan, maar ik denk dat er een heel groot verschil is tussen ieder vrij uurtje naar een babyuitzet kijken en eens per week een babyzaak binnenlopen. Het eerste maak je jezelf gek mee. het tweede is een onschuldig tijdverdrijf. Ik vind het bijvoorbeeld leuk op funda naar woningen te kijken die ik me waarschijnlijk nooit kan veroorloven. Dat doe ik eens per maand en ik vind daar niets mis mee. Maar meer tijd en energie besteed ik er dan ook niet aan.
ik moet eerlijk zeggen dat ik geen fysieke winkels induik (behalve dan misschien even de hema in maar dan heb ik daar ook andere dingen nodig maar geen prenatal ofzo) maar vooral die scandinavische kamertjes en rompertjes, daar kijk ik toch wel erg regelmatig naar. dat van funda herken ik trouwens ook haha. funda is gewoon cool
Ik denk dat dat niet gek is hoor, ik heb dat niet met babydingen, maar ik heb die wens ook niet meer, wel kijk ik afentoe op funda, dan sorteer ik op vraagprijs (hoog naar laag ), zo van, even kijken wat me wat lijkt als we de staatsloterij winnen. We hebben een vrij ruim huis, maar soms zou ik ruimte willen voor een snoezelruimte, een uitraaskamer, etc voor onze zoon met beperking... O, en een inloopkast voor mezelf uiteraard... Ik sorteer ook wel eens de kleding op zalando van hoog naar laag, ook grappig.
Ja doe ik ook nog steeds. Ik ben 14 jaar lang zonder succes bezig geweest met zwanger worden. In de beginjaren had ik al vanalles verzameld: kleertjes en speelgoed. Vorig jaar heb ik van alles afstand gedaan en gedoneerd aan AZC TerApel. Maar kijken en beetje wegdromen doe ik nog steeds...
Ja, herkenbaar. Maar ik heb twee miskramen gehad afgelopen jaar en ik had anders nu een baby in mijn armen gehad, als het goed was gegaan. Ik word er ook wat weemoedig van. Wil de kleertjes van mijn dochter ook niet wegdoen en de babyspullen ook niet. Vind ik zo definitief.
veertien jaar? Ik slik hier echt even een traantje weg. Wat moet dat een vreselijke tijd zijn geweest. Is er niet nog een kleine kans dat...
Heeeel herkenbaar ik heb een dochter van 18 jaar en een zoon van 2 jaar, en waarschijnlijk komt er geen kindje meer bij(al hoop ik stiekem van wel) Ik ga soms gewoon naar Prenatal om babyspulletjes te kijken en te fantaseren ver babynamen. Misschien raar voor anderen maar ik kan het gewoon niet laten. Maar ik weet dat ik mezelf ook er wel pij mee doet. Lastig!!
Je schrijft geen donor in zicht maar je kan je toch via de huisarts laten verwijzen voor een donor? Of op zoek gaan naar een donor? Sterkt ermee.
Maar, volgens mij heb je in meerdere klinieken en ziekenhuizen donorbanken waar je met verwijzing terecht kan. Dus zo'n gekke opmerking had berbel niet
Ja, kost me heel veel moeite. Wij willen in het nieuwe jaar voor een 3e gaan en ik heb inmiddels de kinderwagen al uitgezocht, ben op zoek naar leuke broekjes en ben al met een namenlijstje bezig 🙄. Erg toch...
ja dat zal wel kunnen. Maar ik denk dat ik mezelf wat verkeerd uitgedrukt heb ook. Want de opmerking: geen zicht op een donor suggereert dat ik het graag wil maar er geen kan vinden ofzo. Maar zo is het niet. Het is meer zo dat ik het als optie zie maar er niet 100% achter sta dus het is geen reeele optie al spookt ie wel door mijn hoofd. Ik wil me ergens wel echt goed bij voelen voor ik ervoor ga. Jij gefeliciteerd Tegeirian, wat lijkt me dat fanastisch dat je echt met de man waar je veel van houdt besluit voor een kindje te gaan. Dat zou echt mijn droom zijn.
Haha mijn kinderen zijn 4 en 2 maar als ik de prenatal inloop stop ik nog steeds bij de newborn collectie... Om vervolgens te bedenken dat mijn kinderen dat echt niet meer passen...ohja.. Funda kijk ik ook wel eens op inderdaad, helemaal geen verhuisplannen maar ik ben sowieso altijd nieuwsgierig hoe huizen er van binnen uitzien.
Zo herkenbaar.... Maar ik omzeil het toch, omdat ik weet dat ons gezin compleet is, maar mijn hart en gevoel zeggen nog steeds van niet. Ik wil die pijn niet voelen, dus ik omzeil zo veel mogelijk wat er mee te maken heeft. Klinkt heel ondankbaar na 5 kinderen en zo is het niet bedoel, maar mijn wens voor nog een kindje is heel groot, maar hier blijft het bijj onze 5 geweldige kinderen.
Niet herkenbaar. Ik heb een wens voor een tweede maar heb zeker geen moeite met niet naar babyspullen te kijken. Af en toe zie ik een keer iets en dan denk ik: ahh wat schattig. Maar daar houdt het ook bij op. Als ik nog een keer zwanger raak dan heb ik nog genoeg tijd om ermee bezig te zijn Zolang je er niet geobsedeerd mee bezig bent zal het vast niet erg zijn. Je moet jezelf er ook geen pijn meer doen als het te zwaar zou zijn voor je. Als het verder geen negatieve gevoelens bij je oproept dan kun je toch gewoon lekker blijven kijken