wat jammer dat het je "zo'n" gevoel geeft, misschien na de 20 weken echo dat het een duidelijker beeld geeft hij helemaal omdraaid. mijn man, is eerlijk waar geweldig, hij gaat overal mee naar toe heeft het grootste woord bij de echo's en gaat altijd mee winkelen. hij wilde ook meteen het kamertje en de wagen kopen enzzzz. nee gewoon geweldig!!
Ik ben eens op YouTube rond gaan surfen om te kijken of er reacties van papa's gefilmd waren, en het viel mij op dat er misschien maar 1 op de 10 aanstaande vaders zo enthousiast reageren als dat ik het liefst had gezien. Ik denk dat het nog wel gaat komen en anders is het in ieder geval fijn om te weten dat 1 van ons nuchter blijft, hahahaha. Ik weet dat hij er zin in heeft en er blij mee is. En ik weet voor tienduizend % zeker dat zodra hij zo'n hummeltje in zijn armen heeft, hij gelijk wegsmelt. Gisteren was de eerste keer dat hij aan mijn buik zat Volgens mij zijn vrouwen onder andere zo 'lang' zwanger zodat de partner er aan kan wennen. Haha, daar lijkt het hier aardig op!
Mijn vriend is er ook heel nuchter onder. De echo's gaat hij wel mee, maar nou niet echt dat hij denkt jippie ons kindje. Hij realiseert het niet zo denk ik. Ons zoontje is geboren na een zwangerschap van 23 weken en na een half uurtje overleden en toen pas zag je echt dat hij zich realiseerde dat er een mensje in mij groeide. Ons kindje! Hij leek ook precies op mijn vriend, dat was toch anders dan een echo of een idee. Ik denk dat het sowieso even tot sommige mannen moet doordringen en ook tot sommige vrouwen. Ik zelf ben nu 9 weken zwanger, maar heb nou niet het idee dat er weer een kindje in mij groeit. Dat besef word pas sterker als mijn buik weer begint te groeien en ik hem of haar voel bewegen. Het verschilt gewoon heel erg per persoon. Ik denk trouwens dat als mijn vriend ons kindje eenmaal kan voelen, helaas kon dat nog niet bij de vorige zwangerschap bij 23 weken. Dat het ook weer heel anders word.
Mijn partner heeft besloten dat wij zwanger zijn en dat hij dus ook mee moet naar elke controle en echo. Vond ik heel lief van hem. Toen ik ontdekte dat ik zwanger was bleef hij er heel nuchter onder. Het zonk pas in toen de dame van MvM de test deed. Blijkbaar vond hij zo'n streepje maar abstract. Vanaf dat moment heb ik (uiteraard) een week lang over niets anders gepraat en ik merkte dat hij dat niet echt deelde. Het begon nu wel werkelijkheid te worden maar hij merkte vrij weinig aan mij en was er daarom dus ook niet zo veel mee bezig. Tot we de eerste echo hadden afgelopen vrijdag. Meneer stond met tranen in zijn ogen en heeft het drie dagen over niets anders gehad. Nu leeft hij enorm mee met alles.
Mijn vriend vond het ook niet nodig om al die spulletjes reeds te kopen toen ik rond jouw aantal weken was. Ik stond natuurlijk te springen, maar het is idd vroeg om het allemaal al te kopen voor de 20 weken echo. Dus heb ik hem de oren van de kop gezaagd over het feit dat ik het niet zag zitten dit allemaal nog te regelen als ik 36 weken ver ben. Resultaat: gulden middenweg, tussen de 25 en 30 weken alles gaan kopen (grote spullen, zoals kinderwagen etc.). Maar ik kocht wel al kleertjes enzo als ik iets leuk zag. En thermometer etc kocht ik ook hoor, dat kost toch twee maal niets. Dat was mijn manier om er toch mee bezig te zijn. En tot nu toe (ben 39 weken) heeft hij nog altijd niet echt door dat we alles hebben op een miraculeuze wijze. Wat betreft de spulletjes die je van familie en vrienden krijgt: waarom vraag je niet om ze al te mogen komen halen? Dat had ik ook met het bedje (van een nicht) en kleertjes van vriendinnen. Vooral die kleertjes vond ik leuk om te krijgen, want dan kon ik die alvast beginnen wassen en ophangen en zo. Bezigheidstherapie. Ik heb die kleertjes wel 3x van plaats veranderd in de kast: eerst gesorteerd op kleur, dan weer gesorteerd op soort (bodies bij bodies etc.) en nu uiteindelijk opgehangen gesorteerd per maat. Leuk.
Pfff, nouja zeg! Helemaal veranderen zal het wel nooit Wij hebben voor morgen een 3d echo staan. Daar leef ik dus echt al weken naartoe en ben helemaal hyper en heb er echt echt echt zin in!!! Zegt man lief net doodleuk tijdens het eten dat ie toch niet mee gaat. Hij kan met iemand van zn werk uit eten om nog even over iets door te discussiëren en dat doet hij toch liever. Nou klinkt dit veel botter dan het eigenlijk is. Het is een belangrijke kans en goed voor zn carriere. Daarnaast heeft hij veel aandacht voor de baby en vindt hij het enorm leuk om die te voelen bewegen. Hij heeft alleen niet zo veel met het zien zegt hij. Voelen is echter dan die vage beelden. Ach, ik ben niet boos op hem ofzo. Maar ik kan het gewoon echt niet begrijpen! Ik kan bijna niet slapen omdat ik zo'n zin heb in morgen haha. We zijn gewoon heel verschillend denk ik Maar het is soms wel lastig
Offtopic: Wauw, precies mijn verhaal, behalve dat vriend en ik net 4 maanden samen waren. En dat laatste roep ik continu krijg altijd als antwoord, ''ja hallo, jij beloofde steriel te zijn''. Ontopic: Nadat mijn vriend heel erg moest wennen aan het idee is hij nu geweldig. Had het niet verwacht. Dacht echt dat het pas later zou komen dat hij zou bijtrekken. Ik denk dat het een soort angst was. Okay, hij is minder enthousiast dan ik als het gaat om shoppen, kleertjes, kleuren enzo. Boeit hem niet, maar dat doet het met niets, ook zijn eigen kleding/spullen niet, hij is niet materialistisch, het moet alleen praktisch zijn , hij geeft alleen aan wat hij niet wil en niet leuk vindt. Voordeel is dat ik dus veel vrijheid heb in uitzoeken .
hahaha ken dat irritante wel mijne kan ook soms overbezorgd zijn in dingen.. ik mag over een paar weken ook niet meer fietsen van hem haha maar andere kant vind ik dat overbezorgde ook wel heel lief
draait van zelf bij joh mijn vriend heeft het ook maar ik blijf er over praten en mijn vriend draait nu langzaam bij zolang er over blijf praten loopt dat straks van zelf los hoe dikker je buik wordt en hoe meer de kleine schopt.
Herkenbaar. Maar niet helemaal. Mijn man is super, ook met vk gaat hij altijd mee. Alleen als ik dingen NU geregeld wil(de) hebben was hij daar wat terughoudender in omdat hij bv met 25 weken vond dat we nog ' genoeg' tijd hebben. Je weet gewoon nooit hoe een zwangerschap loopt en niets is dan fijner dan alles al klaar te hebben. Zou er niet aan moetem denken dat baby er plots is en dan nog allemaal dingen moeten regelen. Succes meid
Mijn man was na een positieve test terughoudend, maar dit kwam omdat we twee miskramen achter de rug hadden en MMM onderzoeken. Nadat we met 8 weken een mooie echo en kloppend hart hebben gehoord hebben we samen een traantje weggepinkt. Hij was/is zo trots als een pauw. Met 13 weken is hij al begonnen met het verven van de baby kamer. Die vervolgens met 17 weken volledig was ingericht. Hij was ontzetten betrokken en lief. In een later statium ging hij niet altijd mee voor de controles, dit omdat het altijd extreem uitliep en hij een hekel heeft aan wachten en het ziekenhuis. Dat vond ik niet erg. Ik stond ook altijd binnen 10 min weer buiten.
Herkenbaar. Ik vind mezelf al vrij nuchter maar mijn vriend nog meer dan ik. Kopen dus pas na 20 weken echo, beetje moeilijk vind ik het wel maar ach, hij heeft ook wel een punt. Ik geloof ook wel dat ie nog enthousiaster gaat worden maar hij moet het op zijn manier doen. Ik vertelde het ook veel eerder op mijn werk bijv. Maar zo af en toe pakt ie de boeken die we hier hebben en gaat altijd mee bij echo/controle. Maar je weet nooit hoe je je straks voelt dus ik zou de echt noodzakelijke dingen toch wel voor het laatste trimester geregeld willen hebben. Maar ach, als dat niet gebeurt, dan moet hij het straks doen (kan mij niet zoveel schelen). En weetje, ik ga er vanuit dat jullie samen besloten hebben tot een kindje (wij wel in elk geval), dus hij wil het heus wel, maar staat er gewoon anders in. Het overbezorgde herken ik ook, lastig want ik voel het zelf wel wat wel of niet gaat, maarja, hij niet .
Nou, hij is vandaag weer mee gegaan naar de verloskundige en is nu druk met het uitzoeken van een nieuw bed... Hij doet wel wat water bij de wijn Van het weekend gaan we in huis klussen.
Mijn mannetje is gelukkig vanaf begin af aan erg enthousiast en trots! .. Hij gaat met me mee naar de afspraken enzo.. Niet omdat het moet van mij, maar omdat hij graag wil! Dat is wel fijn.. Zelfs winkelen vindt hij leuk.. Daarin is hij vlotter dan dat ik ben omdat ik nog niet zo goed spulletjes durf te kopen .. Maandag de eerste echo en hij zit mij de hele week al helemaal zenuwachtig te maken omdat hij het zelf zo spannend vindt.. haha.. Zo lief ^^
Vervelend zeg! Mijn vriend was juist super enthousiast en hij was ook degene die al aan kinderen dacht en ik veel minder. Ik denk dat hij er gelukkiger mee is/ was dan ik (misschien nu niet meer maar in het begin sowieso).
bij de eerste heb ik stiekem een test gedaan bij de v&d en hij kwam ook naar het centrum en ik kon het gewoon niet meer voor me houden dus ik heb het hem meteen verteld en we stonden beide te dansen midden in het centrum, echt super ! hij is bij alle afspraken bij geweest. bij de tweede ook echt super blij ook omdat we meteen weer zwanger waren na een miskraam.ook alle afspraken bij geweest ook nu weer na een mk meteen zwanger en weer zijn we beide helemaal happy, maar of hij alle afspraken mee kan nu met zijn werken weten we niet, maar weetje, hoeft van mij ook niet, ik krijg elke 2 weken een echo en elke week een ctgscan vanaf de 16 weken dus als hij alles mee gaat is ook wel erg veel !
Hallo, Mannen voelen het toch anders als wij he, wij hebben net een miskraam achter de rug en nu weer zwanger (5wk), m'n vriend durft niet blij te zijn, wil het er niet echt over hebben allemaal omdat hij zo bang is dat we te blij worden en straks weer teleurgesteld worden. Dat was ook de reden waarom hij bij het zwanger worden niet de eisprong bij wilde houden omdat het geen 'moeten' moest worden en de teleurstelling elke maand wat minder te houden. Eigenlijk vind ik het wel schattig, maar we hebben besloten om het voorlopig tegen niemand te vertellen dus heb ik ook niemand om er over te praten, over m'n kwaaltjes (of als ze een dagje minder zijn) etc. Hij gaf bij de miskraam ook toe dat hij het vreselijk vond maar zich niet kon indenken hoe ik me voelde, hij had alleen de woorden "je wordt vader" en ik voelde natuurlijk alles. Dus wie weet is het een soort zelfbescherming...
Hey meid, Hier eigenlijk niet heel erg last van, meneer en ik liepen 2 dagen naar de test in de prenatal om een leuk setje uit te zoeken om het toch wat echter te laten voelen. Maar idd, mannen zijn wel van, weet je zeker dat we dit nodig hebben, we kunnen het altijd nog wel halen.... Maar goed, ik heb een sterk willetje en onwijs goede overtuigingskracht blijkt, want met 10 weken stond er een mooie bugaboo (gesponsoord door schoonpap's en mam's) een ledikantje, een comode, en al een zooi kleding!! Nu ik onder tussen 20 weken ben, is me kind een verwent waar je u tegen zegt!! Maar ik heb juist soms van, geef nou een beetje intresse in je dochter, dat je dadelijk niet met je handen in het haar staat dat je nog geen fles uitelkaar krijgt. Dus papa lief gaat nu braaf mee naar de winkel en snuffelt daar rond, speelt met alle knuffels checkt alles of het makkelijk is, daar zijn ze dan wel weer handig voor. En soms gaan er 2 wenkbrauwen omhoog en dan zie je de vraagtekens komen en dan wordt het tijd voor een kopje koffie om alles even rustig te laten bezinken Je moet het ze wel een beetje leuk maken om te shoppen.... Maar idd, ik was ook een stuiterbal (nogsteeds) die niet kan wachten tot het kamertje compleet is en de kleine mag gaan komen....''een goede meid is goed voorbereid'' ze zeggen het niet voor niets
Mijn vriend had dit bij de 1e ook hoor... Hij vond t wel best allemaal, en liet mij m'n gang gaan Nu bij de 2e weet hij wat t inhoud, en nu heeft hij nesteldrang! En is er veel mee bezig! Komt wel goed als die kleine er straks is Ik zou zeggen: geniet er zelf dubbel van en shoppen!! Dan maar zonder hem
Nou gelukkig maar Wel een afwisselende stroom aan ervaringen in dit topic, hoor! Mijn vriend houdt echt totaal niet van shoppen en heeft mij afgelopen weekend 100 euro gegeven en de boodschap: red je het hier voorlopig mee? Hahahaha. Ik ben met zijn moeder alvast gaan shoppen voor de babyuitzet en ik ben er wat geruster op! Hij is met zijn vader hier in huis schappen op gaan hangen, voor de extra ruimte - dus langs de bouwmarkt gegaan, terwijl zijn moeder en ik in de stad waren. Ons volgende project wordt de slaapkamer en na de 20-weken echo gaan we alles compleet maken. Het voelt voor mij wel goed dat inmiddels al driekwart van de uitzetlijst compleet is. Ik voel mij nou iets geruster en serieus genomen. Zo zie je maar dat het enige wat nodig is, is dat je erover praat met je partner, en dat het daarna wel goed komt. Hij is niet het spontane enthousiaste type en blijft ontelbaar vaak nuchter, maar ik kon mijn blijdschap niet onderdrukken toen bleek dat hij tegen mijn buik aan begon te praten. Dit geeft voor mij aan dat hij er toch wel mee bezig is en hij er net zo van geniet, ook al spreekt hij het niet direct uit! Ik ben met grote trots 18 weken nu en volgens de verloskundige gaat alles van een leien dakje perfect. Om jaloers op te worden; zei ze!