ratatosk, achteraf hadden wij dat ook liever gedaan ja... Maar aangezien het onze eerste is, hadden we geen idee dat ze zo zouden gaan doen. Gezien onze voorgeschiedenis, en gezien het feit dat onze ouders ook wisten wanneer we ongeveer naar het ziekenhuis gingen, was er heel weinig geheim aan de zwangerschap. We hadden verwacht dat er wel een beetje respect zou zijn voor onze keuze. Maar kennelijk is het zo'n hot item dat dat niet echt zo is... Ik had trouwens ook een vriendin die boos op me werd dat ik het niet wilde zeggen. Want 'wat moest ze dan gaan kopen'. Ik heb gezegd dat ze niets hoefde te kopen tot het kindje er was, en als ze dan toch perse iets wilde kopen, ze dan best wat unisex kan kopen...
Oh jee, het klinkt erg, maar ik ben blij dat ik niet alleen ben Ach, wij gaan hier gewoon dik volhouden; niemand mag het geslacht weten, en ook niemand de naam. Ik word echt horendol van mensen die daar een probleem van maken. Ten eerste hoef je niets te kopen, ten tweede haat ik toch roze En als je de naam laat vallen dan wek je de indruk dat die open staat ter discussie. Bah bah bah. Niks van. De toekomstige peter is wel schattig. Die vindt het doodnormaal dat het geslacht en de naam een geheim blijven. Die wil het zelfs pas achteraf weten. Maar hij moet straks wel het geboortekaartje maken
Tja.. hier in beiden families komen geslachtsgesprekken ook wel voor, maar irriteer me er totaal niet aan. Lees dit topic ook wel een beetje met t idee; 'waar men zich al niet druk over kan maken' Geheim houden doe ik ook niet. Vind het onzin.. maar dat is heel persoonlijk.
familie heeft hier geen voorkeur voor geslacht, en wij zelf ook niet.... wel speculeren ze vanalles, en proberen te gissen bij onze dochter. die zegt 9 op de 10 keer dat ze een broertje krijgt terwijl zij (en wij) dat helemaal niet weten. maar toen we laatst op een feestje waren en vrienden spraken die net een zoontje hadden gekregen. waarvan hij wel het geslacht wist en zij niet tijdens de zwangerschap. en wij over het onderwerp aan het praten waren waarom hij het wel vooraf wilde weten. zei hij; "ik wil toch weten of ik het goed heb gedaan" "iedere vader wil wel een jongen" . Nou jah, alsof mijn man het niet goed heeft gedaan, omdat hij een meid heeft gemaakt , en nu mag hopen dat hij het wel goed heeft gedaan. pfff.... m'n man en ik keken elkaar aan en zeiden maar niks, we vonden het maar een rare opmerking
Wij hebben het geheim gehouden, zelfs dat we het geslacht wisten had niemand door. In de schooonfamilie was er nog geen meid dus die hadden een lichte voorkeur al spraken ze dat niet echt uit. Mijn zus had beide al dus daar was het sowieso geen boeiend onderwerp. Wel dachten m'n zussen dat het een jongen was, het werd uitgegild toen het een meid bleek. Hilarische toestanden haha. Voor de Eventuele tweede ook weer geen voorkeur, maar m'n schoonmoeder vind dat het voor m'n vriend wel leuk zou zijn om een zoon te krijgen. Zucht...mag hij zelf bepalen of hij dat leuk vindt.
meissie, misschien neem ik het persoonlijk wat persoonlijker op, omdat het bij mijn geboorte indertijd een héle bedoening was. Ik ging een jongen zijn. De naam was al gekozen, de grootouders al apetrots. Een meisje? Dat kwam niet eens bij ze op. Hun familie kreeg alleen maar zonen. En toen de gyne; proficiat, het wordt een meisje. Mijn vader heeft zijn ouders gebeld, die hebben hem vierkant uitgelachen, dachten dat hij een stomme grap maakte. Toen hij blef tegenspreken, hebben ze razend de hoorn neergegooid. Ze konden er gewoon niet bij, want ze hadden al 7 generaties alleen maar jongens. Ze hebben mijn naam dan maar snel naar een meisjes versie omgezet (jawel, ik heb een 'oeps we wilden een jongen' naam). En de bedoeling was één kind... maar na mij zijn mijn ouders expres naar een groter huis verhuisd, en hebben ze maar blijven proberen tot ze een jongen hadden. Dus ja, ik vind voorkeuren idioot en debiel. Mijn kind is meer dan een naam, meer dan een stamdrager. En als zij dat niet willen zien, is dat pech voor hun.
Hier gelukkig (nog) geen vervelende opmerkingen over het eventuele geslacht. Al zegt IEDEREEN dat we een meisje krijgen. Ik heb echt van nog niemand gehoord dat ze denken dat het een jongen wordt. Dus ben zeer benieuwd aankomende maandag, dan horen we het hopelijk....:-D Schoonmoeder heeft wel al lopen vissen over eventuele namen en is er geloof ik van overtuigd dat we die ook aan haar gaan vertellen haha. Toen mijn schoonzus zwanger was heeft ze de namen aan SM verteld en die heeft het toen aan meerdere mensen (inclusief aan mij!) doorverteld. Beetje jammer. Wij gaan de namen lekker aan helemaal niemand vertellen, al heb ik wel een stiekem een plannetje voor als SM echt heel vervelend wordt. Dan verzinnen we gewoon een belachelijke naam, vertellen haar die maffe naam en dan maar afwachten via wie het weer terug komt bij ons. Geheim houden kan ze namelijk niet. Of ben ik nu heel gemeen???
Hier hopen mijn zus en schoonzusje ook op een meisje. Vond ik ook niet leuk om te horen... Idd; als ik maar gehuil hoor na de bevalling.
Nee hoor want zo weet je dat ze niks stil kan houden. Hier het zelfde wij vertelden haar dat wij in verwachting waren maar dat het nog pril was dus niet doorvertellen. Nog niet een of twee weken later had ze het aan iemand verteld. Vorige week probeerde ze nog via mijn nichtje van 2 te gissen naar onze bedachte namen. wij hielden netjes onze mond Hier speculeren ze allemaal wat het wordt. mijn schoonmoeder houd standvastig vast dat het een meid wordt. ik twijfel nou steeds meer of ik mij toch niet laat verrassen.
Als mensen ons om de naam vragen (en dat gebeurd vaaaaak *gaap*) antwoord ik altijd bloedserieus: hij zal Gerardus Rodericus Constantanus gaan heten... meestal haken ze dan lachend af en hopen dat dit niet echt de naam wordt
o ik vind het niet zo erg... ik maak me daar totaal niet druk om. Maar het maakt mij ook nooit uit of een moeder zelf een voorkeur heeft. Mijn moeder had bij onze eerste volgens mij geen voorkeur. Het werd een meisje. Bij de 2e hoopte ze op een jongetje. Maar dat was meer omdat ze zelf altijd graag ook een jongen had gehad. En ze kreeg haar zin. Maar goed, ik denk dat mijn moeder dingen ook gewoon goed aanvoelt. Ze had bij beide ook ongeveer goed wanneer ze werden geboren (ondanks dat mijn dochter prematuur was) en bij beide had ze de naam al geraden Maar ik maak me niet druk over de voorkeur van een ander hoor. Mijn moeder vertelde ook aan anderen dat ze op een jongen hoopte en omdat het me zelf niet zo heel veel uitmaakte (ik ben denk ik meer een meidenmama maar vond het ook leuk om van allebei 1 te hebben) vond ik het wel vermakelijk om te zien of ze gelijk kreeg...
o en bij ons was iedereen ook aan het vissen naar de namen. Maar dat vond ik juist leuk... is toch leuk dat ze het spannend vinden wat de naam wordt? En ik vond het ook heel leuk om te zien wat mensen dachten dat bij ons zou passen. Maar schijnbaar ben ik erg makkelijk denk ik. Ik vond het vooral heel leuk dat mensen zo enthousiast waren. Zo enthousiast dat ze een voorkeur hadden voor het geslacht en zo enthousiast dat ze graag de naam wilden raden.
Wat dan?! Vinden ze dat geen mooie naam?! Zo heet mijn zoontje ook!!! Wij zijn dmv ICSI zwanger geraakt, 2x en toch vragen veel mensen (niet in de familie) wat ik graag wil dat het wordt. Laatst zat mijn buurvrouw hier (88 jaar)! Weten jullie wat het wordt?! Ik: ja, wij wel, maar het is een geheimpje! Zij: En wat wilde je persee Ik: een baby! Zo iets raars...maak me er niet druk om, maar vind het wel apart dat dat zo leeft!
Mijn schoonmoeder, schoonzus en schoonoma zeiden alle 3 toen we het geweldige nieuws vertelden: als het nu maar een meisje wordt. Ehh we hebben al een zoon en die is geweldig! Laten we maar hopen dat dit kindje gezond en net zo lief gaat worden. Ze bleven het maar zeggen tot ik zei, dat een piemeltje er echt niet af zou vallen en het geen jurkjes aan zou krijgen. Nu blijkt het weer een jongen te zijn en we hebben dit expres gezegd. Bij onze eerste zoon waren ze zo aan het vissen dat ik er niet goed van werd. Nu hebben we het verteld dat het een jongen wordt en is het "leuke" er vanaf en hoor je ze nergens meer over.