Hoe reageren?

Ach, wat klinkt me dat bekend in de oren. Alleen heeft laura geen broertje of zusje.
Ik denk dat het gewoon de leeftijd is.
Ik weet ook niet hoe ik er mee om moet gaan.
Lief zijn helpt niet, boos worden helpt niet, in de hoek zetten helpt niet.
Ik loop hier af en toe echt gefrustreerd rond. En ben op deze manier ook geen gezellige moeder. Ik wil niet de hele tijd boos op haar zijn, maar het moet het dan?
Dus ik hoop dat we hier wat advies krijgen en lees ik gelijk mee.

 

Mijn dochter heeft ook wel van die buien van absoluut niet luisteren. Ik zet dan toch maar door en word dus boos. Ze zoekt de grenzen op denk ik. Gelukkig heeft ze het niet altijd, vooral als ze moe is.

 

Ik waarschuw onze dochter 1x en meld haar dat ze in "de stoel" gaat voor straf als ze nu niet gaat luisteren. Gaat ze door, dangaat ze in de stoel en dat vindt ze niet leuk. Wij negeren haar dan 2 min (zo oud is ze) en leggen haar dan nogmaals uit waarom ze straf heeft en dan maken we het weer goed met een kus en een knuffel.
Meestal maakt dit zoveel indruk dat ze datgene wat ze fout deed niet meer doet.

 

klinkt heel bekend in de oren...heb ook een dochterjte van 3 en een zoontje van 3 maanden! Denk inderdaad dathet echt de leeftijd is en dat je zelf gewoon heel rechtlijnig moet zijn. Hoewel ik dit zelf zo typ besef ik dat het inderdaad soms lastig is en je niet altijd politieagentje wilt spelen zoals ik mezelf soms ook wel eens voel...maar toch denk ik dat het (helaas) af en toe nodig is om ze duidelijk te maken wat wel en niet mag. Bij ons is weer nieuw dat ze mij na praat ...echt soms tot het irritante aan toe!

 

heel consequent blijven! 1 keer waarschuwen, 2e keer meteen op een strafplek en laten zitten. Komt ze ook daaruit, terug blijven plaatsen zonder wat te zeggen totdat ze blijft zitten. Hier werkt dat het beste... En nu dat Joris 3 jaar is, waarschuw ik 1 keer, luistert hij niet hoef ik maar te wijzen naar de deur. Dan zie je dat gezicht gelijk naar de grond en loopt hij naar de gang...

 

Das wel heel leuk, maar dat werkt dus bij laura niet. Ik kan haar op de gang zetten wat ik wil, maar ze doet het vervolgens weer!

En daar hebben we het dus over. Dan ben ik haar dus de hele dag aan het straffen en dat werkt dus ook niet. Ik wil geen ruzie met haar de hele dag.

Op dit moment staat ze meer op de gang dan dat we iets gezelligs doen.

 

Mijn oppaskindje van 3 doet ook zo op het moment. Als hij hier is hou ik hem steeds bezig met leuke dingen, en zeg constant hoe ongelovelijk knap ik het allemaal van hem vindt (tekenen, knippen, verven, wat hij dan ook aan het doen is). Dit werkt wel, maar ja ik heb hem maar anderhalve dag in de week, dus dan heb je nog wel ideeen..

Succes ermee!

 

Hahah, ja, anderhalve dag kan haar idd nog wel bezig houden
Maar helaas moet ik haar iets langer bezighouden. Ik ben blij als ze naar school gaat dan mogen de juffen haar lekker bezighouden.

 

het is momenteel ook best een heftige tijd voor haar met een broertje dat net geboren is. Mama die daardoor minder aandacht heeft voor haar, waarschijnlijk ook minder geduldig is dan normaal.
Juist daarom zal ik er voor kiezen om haar toch de komende tijd wat extra aandacht te geven. bijv. als ze lekker aan het spelen is even een dikke compliment te geven of even bij haar gaan zitten. Ik zou zowieso wat vaker met haar individueel wat dingetjes doen, even samen kleuren of een puzzel maken. Haar mee laten helpen met de verzorging van je zoontje.
Door misschien wat meer gericht te zijn op de dingetjes die goed gaan door complimentjes te geven en andere positieve aandacht zal zij waarschijnlijk ook minder op een nagatieve manier je aandacht vragen.
groetjes joyce