Na 3 jaar alles te hebben geprobeerd qua therapie, nu toch besloten AD een kans te geven wegens depressie, piekeren... Doodeng vind ik het, want ik heb echt een afkeer tegen medicijnen. Ik ben uiteraard gaan Googlen (moet je niet doen... maar doen we dat stiekem niet allemaal?) En de ervaringen over bijwerkingen en afkickverschijnselen bij afbouwen etc liegen er niet om. Ik zou graag wat positieve ervaringen willen verzamelen als tegengeluid. Hopelijk helpt me dat om de stap te zetten om ze daadwerkelijk in te gaan nemen. Alvast bedankt
Weet je waarom ervoor paroxetine gekozen wordt? Dat zou ik namelijk wel even vragen, ik als voorschrijver blijf namelijk eerlijk heel verweg van paroxetine juist omdat wanneer je het niet nodig hebt het afbouwen gewoon echt slecht te doen is als je pech hebt. Dus zou navragen of bijv een andere ssri geen optie is zoals bijv citalopram. Heel veel succes in ieder geval!
Ik heb nog paroxetine genomen. Qua bijwerkingen niet veel last gehad. Alles werd wat vlakker, ook de positieve emoties/gebeurtenissen. Da's heel normaal natuurlijk. Het enige wat ik echt vervelend vond is dat ik veel minder zin had in seks en heel moeilijk kon klaarkomen (sorry voor de info, haha). Dat was zowat het enige dat me opviel. Afbouwen lukte me vrij makkelijk wanneer het beter met me ging, helemaal stoppen was een lastigere. Ik denk dat ik 3 pogingen heb ondernomen (afbouwen - toch weer iets op moeten bouwen - weer af) voor ik uiteindelijk volledig kunnen stoppen ben. Niet dat ik veel bijwerkingen of afkickverschijnselen had, maar ik merkte dat ik me weer slechter begon te voelen. Ik heb het gevoel dat het uiteindelijk wel vrij oké gelukt is om te stoppen, maar dat het zoeken was naar het moment waarop ik er volledig klaar voor was. Te snel te veel willen minderen liep gegarandeerd slecht af, heb het erg rustig moeten doen.
Het opbouwen vond ik lastig omdat mijn klachten verergerden, maar na de eerste paar weken werd alles vlak. Of ik dat positief kan noemen weet ik niet. Ik werd heel nonchalant, niks kon me nog wat schelen. Na 2,5 jaar afgebouwd, heb er echt de tijd voor genomen, zeker een half jaar. Telkens gehalveerd tot de ontwenningsverschijnselen verdwenen waren. Ontwenningsverschijnselen: voornamelijk veel hoofdpijn en opgejaagd gevoel. Ik denk dat het heel persoonlijk is welk medicijn bij je past. Zelf zou ik niet snel weer paroxetine willen nemen omdat mijn gezin me lief is en de onverschilligheid die ik bij dit medicijn ervaar funest is voor mijn relatie.
Dank je! En het is omdat ik nog borstvoeding geef. De huisarts zei dat dit middel dan de voorkeur heeft omdat het veilig is bij borstvoeding (En zelfs tijdens zwangerschap kan worden geslikt volgens de bijsluiter)
Die onverschilligheid lijkt me ook verschrikkelijk. Ik voel nu extreem veel emoties, dat heb ik altijd wel gehad, maar bij boosheid voel ik me intern echt een snelkookpan, bij verdriet breek ik echt figuurlijk aan stukken. Maar ik ben ook een enorm enthousiast en vrolijk mens. Al mijn emoties zijn dus over de top. Ik zou graag alleen de amplitude flink willen verminderen... Mijn libido is trouwens ook al onder het vriespunt en mijn gewicht omlaag krijgen lukt ook niet. AD helpt daar ook totaal niet bij, maar depressie/piekeren/ slecht in je vel zitten ook niet. In dat opzicht lijkt het me ook wel eens 'lekker' om dat gepieker en gevoel even uit te kunnen zetten. Maar ja, als je weer afbouwt begint toch alles weer opnieuw? Aard van het beestje? Therapie heeft daarin ook niet veel kunnen betekenen
Een andere optie zou sertraline kunnen zijn, ook een goede btw. En minder kans op afbouw verschijnselen. Kan ook met borstvoeding samen. Kijk maar eens op lareb.nl.
@SD90 @Jet2018 zijn jullie klachten wel verbeterd na uiteindelijke afbouw? Of voelt het meer als symptoombestrijding
Ik begrijp dat het voorgeschreven wordt maar heb met mijn oma het bewijs om me heen dat het zwaar verslavend is. Ze gebruikt het al meer dan 60 jaar. Bijwerkingen die ze er van heeft is dat het op gewicht blijven heel lastig gaat en haar ontlasting komt erg weinig.
Lijkt me lastig om zulke wisselende emoties te hebben. Herken het wel hoor. Ik denk dat paroxetine je wel kan helpen om alles wat te reguleren maar je moet dit dan wel onder goede begeleiding doen én aangeven wat het medicijn met je doet. Ik heb die gesprekken ook wel gehad hoor, maar was zo vlak dat het me niet boeide. Ik wilde mezelf niet meer van kant maken dus wat dat betreft hielp het. En ja, na de afbouw begint het weer opnieuw, dus het is symptoom bestrijding, maar dat is elk medicijn als je de onderliggende problematiek niet aanpakt.
Er is heel veel mogelijk bij borstvoeding. Vroeger was dat inderdaad alleen paroxetine, of een van de weinige. Maar tegenwoordig zijn er veel meer studies gedaan en vrijwel elke ssri is relatief veilig. Lareb is de site die ook geraadpleegd wordt door de huisartsen, handige link!
http://www.poppoli.nl/medicatie/ Hier staan de mogelijkheden voor antidepressiva en borstvoeding. Ik zou persoonlijk niet kiezen voor paroxetine, maar voor een van de anderen.
Bij mij is het veel verbeterd nadien. Ik moet er wel bijzeggen: mijn depressie had een vrij duidelijke oorzaak en ik ben ook pas gestopt met medicatie op het moment dat het oorspronkelijke probleem opgelost was. Het blijft natuurlijk voor een stuk de aard van het beestje, de ene persoon is sneller emotioneel/neerslachtig dan de ander. Dus ondanks dat nu alles ok gaat, zal het altijd wel een gevoelig punt blijven, denk ik.