Ik kan niet helemaal in detail gaan, maar sinds ik zwanger ben heb met nog al wat stress te maken. Niet door de zwangerschap maar door, andere personen, zoals mijn zuster en ouders. De hoofd oorzaak is mijn oudere zus, en mijn ouders laten mij heel duidelijk en op een niet zo vriendelijke manier weten dat ik verkeerd bezig ben. Mijn zus is namelijk alles behalve gelukkig voor mij, en praat met geen woord over mijn zwangerschap. Ik ga binnen kort ook trouwen, en ook daar had ze geen tijd voor, want ze had belangerijkere dingen te doen. Bruiloft van een vroegere vriendin. Dus na twee maanden trok ik het niet meer, en heb ik mijn gevoelens besproken met mijn moeder. En besloten om voorlopig een punt achter mijn relatie met mijn zus te zetten, omdat ik er teveel stress van onderving. En nu trekken mijn ouders partij voor mijn zus, en krijg ik nu de volle laag. Buiten het feit, dat ik vind dat ik gelijk heb, merk ik dat ik er echt last van heb. Ik wil nu een mooie gelukkige zwangerschap te gemoet gaan, maar dat lukt nu echt niet. Ik vraag me dan ook af of dit kwaad kan.
'Als babys aan stress worden blootgesteld, zullen ze op latere leeftijd ook heftiger op stress reageren', aldus Beatrijs Smulder. 'Ook de lichamelijke ontwikkeling van de baby lijdt onder stress van de moeder. Teveel van het stresshormoon cortison in het bloed van de moeder zorgt ervoor dat het baby achterblijft in de groei of te vroeg ter wereld komt. Een kind dat een gezonde zwangerschap achter de rug heeft, kan ook veel hebben tijdens de bevalling. Met een gezonde zwangerschap investeer je dus in een voorspoedige bevalling, en bovenal in een gezonde baby' Ik heb ook veel last van stress, ook door persoonlijke problemen. De verloskundige zei tegen me dat stress tijdens de zwangerschap nog erger voor de baby is dan roken Ook heb ik een folder van haar gekregen en daar lees ik in dat als je constant last heb van chronische stress tijdens de zwangerschap (er volgt dus niet voldoende ontspanning) dit kan leiden tot vroeggeboorte, een te laag geboortegewicht, gedragsproblemen en ontwikkelingsachterstand. Ik schrok me dood en heb nooit geweten dat het zo erg was!!! Wat een rot-situatie waar jij inzit zeg!! Heel erg veel sterkte!
Ik wens je veel sterkte toe en hoop voor jou dat je nu in een situatie terecht komt die heel wat minder stressvol is. Ik weet wat het is om stress te hebben, want ben zelf een stressbol en het is o zo moeilijk om dat te onderdrukken. Ik hoop echt dat onze baby er niet teveel schade aan overgehouden heeft.
stress is niet goed... ik had hier ook een keer een topic over... !! het is heel moeilijk om niet te stressen, wanneer het om familie gaat, want je wilt juist dat familie je steunt in deze mooie tijd. Ik had ook problemen met mijn familie... en voelde me klote... ik reageerde toen overal ook negatief op..niets ging meer lekker... je moet daar uit stappen, en lekker voor jezelf kiezen, de rest draait straks wel weer bij,... maar nu is je baby het belangrijkst... en moet je lekker gaan genieten... en lekker met je mannetje zijn...(ookal kan hij je zelfs soms ook irriteren ) ... en je kan hier ook altijd terecht om lekker je frustraties te uiten..!!! gr. sarah
Maar als je nu niet de hele tijd stress hebt, maar af en toe flink uit je vel springt of je druk maakt? Geldt dat dan ook, of niet? Waar ligt die grens precies?
Continue stress lijkt me niet goed, maar ja we kunnen niet negen maanden stressloos door het leven lijkt me. Onze moeders zullen ook echt wel eens stress hebben gehad. Een keertje stress lijkt me dus niet zoveel kwaad kunnen hoor! Pim
Hoi Daan, Ik denk dat het toch om stress waar je dagelijks mee te maken hebt. Iedereen maakt zich wel eens een keer druk of springt uit haar vel; dat lijkt me niet het soort stress wat hier bedoelt wordt. Als je de hele dag op je tenen moet lopen of je tegenover iedereen moet verdedigen (waardoor je vaak slechter gaat eten of slapen e.d.), daar lijdt je lichaam onder dus ook je ongeboren kindje. Sterkte Joep, zoals ik lees heeft uitpraten met je zus en je ouders nu geen zin heeft. Je ouders en je zus zullen het wel niet eens zijn met je zwangerschap. Vaak denken mensen eerst aan zichzelf voordat ze aan anderen denken. Probeer sterk te zijn voor je kindje. Ik hoop voor je dat alles toch weer goed komt; je hebt je ouders toch nodig, hoe onredelijk ze soms ook kunnen zijn. Silly
Bedankt voor de antwoorden Joep, heel veel sterkte en ik hoop dat het snel beter wordt voor je!! Liefs, Daan
Het is moeilijk om je familie ff te laten voor wat het is.. Precies zoals Saraah zegt je wilt graag dat deze mensen je steunen in deze mooie tijd.. Maar als het niet gaat gaat het niet. En dan moet je jullie toekomstige gezinnetje op nummer 1 zetten. Ze draaien later idd denk ik ook wel bij..Maar als je hiermee gewoon verder gaat en er gebeurd iets met je kleine dan zul je ze dat nooit vergeven.. Neem de tijd voor jezelf, probeer het toch fftjes iets opzij te zetten. Succes!
In die tekst staat overal kan veroorzaken het punt hiervan is dat niemand hier een goed antwoord op kan geven. Stress is voor niemand goed ook niet als je niet zwanger bent. Ik heb ook door een onfortuinlijke situatie veel stress, maar als je de situatie niet kunt veranderen is dat pech hebben. Misschien kun je toch eens beter proberen weer met je zus het uittepraten, er bestaat misschien een kleine kans wat de stress zal oplossen. Als je maar onthoudt dat niemand 100% gelijk heeft en dat het altijd om meningen gaat, wat de een vindt of denkt is een ander het niet mee eens.