Ik hoop dat iemand mij kan helpen. Ik en mijn (ex) vriend kwamen er achter dat ik zwanger bleek te zijn. Wij waren toendertijd al uit elkaar, omdat het niet goed ging tussen ons. Hij was erg dominant en weet alles beter. Wil dat ik hem zomaar geld geef.. Hij is ook verslaafd (geweest?) aan cocaine. Nu ik/wij erachter kwamen dat ik zwanger bleek te zijn, besloot ik toch weer bij hem terug te gaan. Nu begon hij de laatste tijd weer heel boos te doen en ik gaf hem volgens hem overal de schuld van en ik trapte hem de grond in hij heeft me werkelijk voor de meest vreselijke dingen uitgemaakt en dit terwijl er niks aan de hand was.. Hij kon niet tegen mijn hormonen!!! terwijl dit volgens iedereen zelfs mijn ouders die mij elke dag zien heeeel erg mee viel... Ik probeerde het juist gezellig te hebben en hem liefde te geven leuke dingen te doen enzo... Ik heb hem toen meerdere keren gevraagt om op te houden en of hij normaal wou gaan doen, en of hij even langs kon komen zodat wij konden praten, want ik wilde weten wat er nou precies aan de hand was.. Ik raakte helemaal in de war.. Hij antwoorde daarop heel kortaf. Nee.. Toen heeft hij daarna dus mijn moeder gebelt.. Met de mededeling dat hij een 'gesprekje' wilde. Toen hij eenmaal aan kwam deed ik de deur open en vroeg wat er allemaal was, waarop hij antwoorde ik ga met je moeder praten. Vond dit heel vreemd. Dus wij naar binnen toen vroeg die of ze met hem een rondje wilde lopen, want ik mocht er niet bij zijn !!!!!!!!!! Toen heeft hij mij dus helemaal zwart lopen maken bij mijn ouders Hij heeft van alles en nog wat gezegt zodat het er op neer kwam dat HIJ zielig is/was en dat ik een of ander monster zou zijn Mijn vader geloofde dit al niet en vond het vreemd hij wist dat ik niet agresief was of mensen zou manipuleren, maar hij is heel goed om op mensen in te praten dat wist ik zelf al Geld is het belangrijkste voor hem ik mocht niks kopen echt niks alleen in overleg anders was het een ondoordachte situatie volgens hem en hij kon wel 400 euro in een keer uitgeven aan iets wat we totaal niet nodig hadden, soms nog wel gekker. Hij wist precies hoeveel geld hij kwijt was om mij op te halen en thuis te brengen. Hij liet mij 8 km alleen in het donker (soms in de regen en onweer) alleen naar huis gaan, omdat hij anders 4 euro benzine kwijt was. Hij heeft mij heel vaak uit zijn huis gezet soms geduwd zodat ik met mijn hoofd tegen de reling van de flat aanviel. Hij heeft meedere keren gedreigt er een einde aan te maken als ik definitief bij hem weg zou gaan en dat zou dan mijn schuld zijn. Toen zat hij daar met zn scheinheilige kop bij me moeder te huilen dat ze gewoon medelijden kreeg met hem.. En toen was ik het zat. en heb toen al de gesprekken in mijn telefoon met hem aan mijn ouders laten LEZEN.. Waarin hij me voor alles uitmaakte en ik heb nog gewoon normaal gereageerd echt stom maargoed . mijn ouders waren heeel erg boos. Mijn vader heeft toen mijn ex gevraagt om weg te gaan, toen wilde hij nog niet gaan, want ik zal wel niet eerlijk geweest zijn, terwijl ze alles hadden gelezen. En toen is hij weggegaan. Hij kwam zogenaamt met de 'beste intensie' Waarom ik dit niet eerder had verteld tegen mijn ouders? Omdat hij prachtig op je in kan praten en je kan bespelen, en ik wilde een vader voor mijn kindje .. Maar niet zo'n vader. Nu blijft hij bellen dat het hem spijt, dat hij van me houd, en er voor de volle 1000% voor wil gaan, en dat ik de schuld aan dit alles heb, want ik heb hem gek gemaakt en noem maar op. Ik heb het contact verbroken maar hij probeerd op alle manieren toch contact te krijgen. We hebben zijn nummer geblokkeerd enzo. Ik weet niet meer wat ik moet doen, wat kan hij tegen mij beginnen? Is het eerlijk voor het kindje om zo'n begin te maken? Ik slaap bijna niet ik ben zo moe en ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil dit kindje niet kwijt. Maar weet niet of dat eerlijk is tegenover het kindje Ik ben nog maar 18 jaar en hij is 25 met zo'n rare ex vind ik het heel erg eng je weet maar nooit wat hij van plan is. Ik wil mijn kindje een stabiele liefdevol thuis kunnen bieden. Dat zal hij bij ons thuis ook krijgen, maar erg stabiel is dat niet ivm de hele situatie. Ik ben bang dat ik niet zomaar van hem af ben, en weet niet wat hij nog van plan is. Ik ben nu 14 weken zwanger kan ik het beste de zwangerschap laten afbreken? of ervoor vechten en altijd in angst leven? Dat lijkt me ook niet echt eerlijk. Ik wil het beste voor mijn kindje en dat geld ook kwa veiligheid, maar ik ben helemaal in de war en wil geen verkeerde beslissing maken. Sorry voor het lange verhaal, hoop dat iemand raad weet, of in zoon zelfde situatie zit of heeft gezeten (wat ik natuurlijk voor niemand hoop) Groetjes
Dit is het beste advies dat ik je kan geven, laat hem uit je leven en boven alles van je kindje, laat hem niet erkennen, en mocht het na de geboorte tot de rechtbank komen... laat de sms-jes bewaren, zorg dat je ALLES op tijd datum met of zonder personen er bij, aantekeningen hiervan maken, zorg dat je ook de gesprekken opneemt (met een recorder) niet zichtbaar uiteraard. Een drugsgebruiker die zo is verandert niet, jij verdient beter en boven alles je kindje verdient een moeder die er voor het kindje is, dus laat hem, en laat hem uit het leven van het kindje, je wilt niet weten wat het bij het kindje kan veroorzaken als je bij hem blijft of in het leven laat van de kleine als hij niet uit zichzelf verandert. Zorg dat je alles voor jezelf en je kindje op een rijtje krijgt en zorg ook dat je hulp krijgt van je ouders, familie naasten, en eventueel ook maatschappelijk werk, die kan je begeleiden mocht hij het toch willen erkennen (dit kan alleen als jij toestemming geeft, of dat de rechtbank geen reden ziet om niet te erkennen, maar zo te lezen heb jij wel reden genoeg om het niet te laten erkennen) ook aangifte gaan doen overal van, ook al kan je niet alles bewijzen, je aangifte staat en speelt ook mee. Omdat je tiener bent (sorry om het zo te zeggen) kan je ook hulp zoeken bij instanties voor zwangere tieners, die helpen je weerbaarder te maken en ze helpen je ook om op jezelf te gaan. ze helpen je ook om dit trauma ook te verwerken zodat je er beter mee om leert gaan. Ik weet zo even niet hoe die instanties heten, maar zou even googlen en of maatschappelijk werk hiervoor bellen,zij kunnen je ook helpen. Je verdient veel beter meis, trap niet in zn mooie praatjes maar ga je leven leiden zodat je kindje een goede toekomst krijgt. Veel sterkte en rust toegewenst
Omdat ik niet weet in welke provincie /stad je woont (gaat me niets aan en ik zou hier ook anoniem blijven) hierbij https://www.google.nl/search?q=tiener+moeder+hulp&sugexp=chrome,mod=4&sourceid=chrome&ie=UTF-8 :: TienerMoeders!! ::
aviya, Heel erg bedankt voor je snelle reactie, ik was idd zeker niet van plan hem het kindje te laten erkennen, maar ben heel erg bang dat hij het wel voor elkaar krijgt bij de rechtbank, en dat hij mij/ons blijft achter volgen. Ik ga zeker verder op zoek op internet, en ik ben idd nog een tiener (haha geeft niet ). Goed van die aangifte door de hele situatie niet eens aan gedacht . Als ik dat nu al doe, en ik ga kijken of ik de gesprekken op mijn telefoon uit kan printen, zou hij dan nog van de rechter het kindje mogen erkennen? En als hij mij/ons blijft achtervolgen wat kan ik dan doen? Want ik wil niet heel mijn leven in angst blijven leven. Groetjes en nogmaals heel erg bedankt dit helpt mij enorm!!
meid, wat een rotsituatie! probeer niet te bang te zijn voor wat hij met een evt. rechtszaak voor elkaar kan krijgen. hij staat er niet zo goed voor namelijk! zoals hierboven ook al gezegd is : bewaar alles wat belastend voor hem kan zijn en laat het kindje nooit erkennen. het enige wat hij evt. na de geboorte via de rechter af kan proberen te dwingen, is een DNA test, maar in dit geval sta jij erg sterk en zal een rechter zomaar geen rechten geven aan een "vader" die zich zo gedraagt. richt je op jezelf en je kindje. zoals ik uit het verhaal op kan maken, heb je in elk geval de steun van je ouders. áls je ex in de toekomst (misschien pas over 10 jaar) nog eens het licht gaat zien en gaat veranderen in een stabiele, betrouwbare persoonlijkheid, kun je altijd nog kijken of contact tussen die twee wenselijk is.
Laat eerst en vooral je sms berichten afprinten bij je plaatselijke politiebureau, zo heb je dat altijd nog in handen. Je kan ook aangifte doen, maar dan zal hij (dat is hier in België toch) opgeroepen worden voor verhoor, omdat iedereen het recht heeft zich te verdedigen. Moet je dus zelf even beslissen wat je daarmee doet, of vraag even na hoe dat bij jullie is, het zou kunnen dat het bij jullie anders is. En kies nu voor jezelf en je kind, een "man" zoals jouw ex, hoort daar op dit moment niet in thuis. Je kan perfect (als je daar na verloop van tijd aan toe bent) nog een stabiele en liefdevolle thuis voor je kindje opbouwen met een nieuwe (stabiele) partner, die voor je kind zal helpen zorgen al was het zijn eigen kind. (zie dat hier ook met nieuwe vriend, hij zorgt er beter voor dan m'n ex ooit gedaan heeft) Geef de moed niet op, verwittig sowieso de politie, dat je bang bent dat je ex wat zou doen. Of je de agressie aangeeft, dat moet je (misschien best in samenspraak met je ouders?) zelf even uitmaken. Zet de voor- en nadelen tegenover elkaar en beslis dan. Laat hem je kind zeker niet erkennen (maar las al dat je dat niet wou doen) Een rechter zal niet zomaar de erkenning goedkeuren, zeker niet als je al de dingen van nu en afgelopen weken, maanden? bijhoudt. Ook zijn verslaving e.d. speelt tegen hem. Maar zorg dat je van alles een bewijs bij houdt! Desnoods ga je om de zoveel weken opnieuw naar de politie om sms berichten die hij weer stuurde, ook te laten afprinten. Helder blijven nadenken, moed niet opgeven! Alles komt goed, zorg dat je samen met je familie/vrienden/... sterk in je schoenen staat!
Wat je ook doet, neem geen gesprekken op met een recorder of hoe dan ook! Dit is niet rechtsgeldig en je kan zelfs aangeklaagd worden voor privacy misbruik. Bewaar wel je sms'je en ander bewijs matriaal (ben je bijv. Bij een arts geweest toen die met je hoofd tegen de reling duwde?) of zorg dat je aktijd een getuigen hebr bij je gesprekken. Bij je die aangiften, neem contact op met Slachtofferhulp. Mocht het tot een strafzaak komen dan kunnen zij een voeging met Jou maken (dit houdt in dat je geld kan vragen aan de rechter wat hè ex dan moet betalen voor emotionele schade) en ze kunnen je helpen met een eventuele verklaring op te stellen. Mocht het tot een strafzaak komen kan je via de officier van justitie een steaatverbod of contactverbod aanvragen. Maar dit duurt lang want een rechtszaak kan lang duren voordat het er is. Je kunt ook zelf een advocaat in handen nemen en civiel voor een straat of contact verbod gaan. Helaas kost dit weer geld Ik zou eens met een maatschappelijk werker gaan praten, die kan jou op emotioneel gebied helpen maar ook met praktische zaken. En veel sterkte meid!
Hallo dames, Allereerst heel erg bedankt voor jullie berichten. Hier even een korte update van mij. Ik ga helemaal voor mijn kindje en krijg hierbij enorm veel steun van mijn familie. Ik ga morgen naar de politie om de berichten uit te laten printen, en eventueel een verklaring af te leggen. Ik blijf voorlopig bij mijn ouders wonen, ons huis is groot genoeg en zo ben ik nooit alleen en kunnen hun mij helpen, en zo kan ik ook door met mijn opleiding. Al met al is het gewoon een rot situatie maar ik ben niet van plan op te geven. Ik ga er alles voor doen om mijn kindje liefdevol groot te brengen en te beschermen. En mocht hij een rechtzaak beginnen (wat ik trouwens niet verwacht, want hij zit op zijn geld, maar je weet maar nooit) denk ik dat ik genoeg bewijs heb. Ik voel me met de dag sterker worden! Bedankt dat jullie de tijd nemen om mijn (lange) verhaal te lezen en moeite doen om mij te helpen, ik voel me heel erg gesteund en dat doet mij echt heel erg goed, ookal is het via internet. Groetjes!!!
hoi, veel succes hier tijdens zwangerschap en tot nu ook bij men ouders gewoond. hier is hetw el wat 'klein' heb gewoon mijn en haar slaapkamer en dat is het. nu huur ik terug maar wacht op mijn meubels. nu ook al woonde ik thuis als ik niet werken was heb ik altijd voor haar gezorgt. mijn ouders zijn bv snachts nooit opgestaan ofzo. nu als jouw ouders datw el willen profiteer er dan maar is van zou ik zeggen gr
@Jente2010, Bedankt !! Ik heb ook gewoon mijn eigen kamer en een slaapkamer voor de baby, en mijn ouders willen ook voor de baby zorgen als ik moet werken tot ik op eigen benen verder kan, dus dat is heel erg fijn!! Wat fijn dat je nu je eigen huisje hebt!! Geniet ervan. Groetjes