Lieve dames, Ik wil graag even mijn verhaal kwijt, weet niet zo goed in welke rubriek, maar aangezien we al 1,5 jaar bezig zijn om zwanger te worden van de tweede lijkt deze mij wel geschikt. Ik ben radeloos en weet even niet meer wat ik moet doen.... We zijn nu 1,5 jaar bezig om zwanger te worden, 3 vroege miskramen en een bbz later zijn we hier beland. Een collega van mijn man is pas bevallen. Zij heeft bij mij vanaf het begin alle alarmbellen doen rinkelen (ken haar niet persoonlijk), maar de manier waarop mijn man over haar praatte, de dingen dìe hij vertelde.. ik weet t niet. Zij maakte bekend zwanger te zijn toen ik in het zhuis lang met een bbz. en mijn man kende alle ins en outs van haar zwangerschap, leefde erg met haar mee. Ze heeft bij mij altijd al gevoelig gelegen en heb er daarom in t verleden ook al een keer over gesproken met hem. En vorige week ook weer. Hij verzekerde me dat het 'alleen vriendschap' was en verder niks. En dat ie een heel goede klik met haar heeft en ze misschien wel nog betere vrienden kunnen worden dan ze al zijn. Wie ben ik om hem te vertellen dat dat niet mag? t enige wat ik kan doen is hem vertrouwen en aangeven hoe ik me er bij voel. Ook het gedrag met zijn telefoon was de laatste maanden veranderd, het viel me op. Hij glimlachte vaak naar zijn telefoon en legde hem gauw weg als ik in de buurt kwam. Ik ben eerder nooit achterdochtig geweest over zijn mobiel. Ik weet dat ik zelf ook vreselijk fout zit, maar toen zijn telefoon in een onbewaakt moment op de bank lag, kon ik me niet inhouden... Aan de ene kant wenste ik dat ik dat wel had gekund. Ik heb dingen gelezen die ik nooit meer zal kunnen vergeten. Ik heb hem er mee geconfronteerd en hij zegt dat er nooit iets gebeurd is verder, alleen via whatsapp. Ook zegt hij niet verliefd op haar te zijn, maar dat is moeilijk te geloven aan de hand van wat ik gelezen heb. Ik wil het heel graag, t allerliefst. Ik wil met hem oud worden en nog meer kindjes krijgen. Ik wil bij m zijn. Hij heeft vanmorgen tegen haar gezegd dat de vriendschap even moet stoppen. Maar op dit moment weet ik even niks meer. Ik zet in ieder geval het zwanger worden even stop. Al zou t kunnen dat ik nu zwanger ben... T vervelende vind ik dat hij vorige week bewust tegen me gelogen heeft en verzwegen heeft waar ze mee bezig waren en dat zij zijn collega is en straks terug komt van verlof, en hij nu ook aangeeft dat hij hoopt ooit de vriendschap weer voort te kunnen zetten (zonder 'het gedoe'). Zou dat kunnen? Zou ìk dat kunnen? Sorry voor mijn lange verhaal... ik moest t even opschrijven Edit: het gevoel dat hij deze gesprekken met haar kon/'moest' voeren, kwam mede doordat hij het gevoel had niet genoeg affectie van mij te krijgen. Zij herkende dit gevoel in haar relatie en zo kwamen de gesprekken (bij haar tijdens haar zwangerschap en rond bevalling/kraamweek), die begonnen met een grapje (waarschijnlijk ten koste van mij en haar vriend). Hij zegt er echt spijt van te hebben en met mij en ons gezin verder te willen. Maar ik weet niet hoe ik dit kan verwerken en het vertrouwen in hem kan terug vinden. Nooit gedacht dat ik dit zou zeggen/schrijven... maar ik hoop dat ik deze maand niet zwanger ben...
Serieus?! :x wat afschuwelijk! Hij denkt dat hij nog vrienden met haar kan zijn zónder gedoe? Is hij gék geworden ofzo? ik zou een slippertje best kunnen vergeven maar dit gaat veel verder. Hij moet of knokken voor jou en die zogenaamde vriendin aan de kant zetten of weg wezen.
Helaas klopt het gevoel dat wij als vrouwen hebben in dit soort gevallen vaak. Zelfde soort situatie meegemaakt met mijn ex. Daardoor werd het me duidelijk waarom hij steeds smoesjes verzon wanneer ik vroeg om een volgende stap in de relatie. Inmiddels dolgelukig met mijn man en weet ik dat mijn ex alleen is. Ik moet eerlijk zeggen dat dat soms de beste wraak is die ik kon bedenken. Veel sterkte. Dit is erg moeilijk maar eerlijk gezegd zou ik hem nooit meer kunnen vertrouwen en al helemaal niet met haar
Hele dikke knuffel. Wat erg voor je! Terwijl je al zoveel meemaakt om zwanger te worden wat al zo zwaar is. Ik zou echt eisen dat hij de vriendschap stopt, ik geloof niet dat dat goed kan gaan als ''gewoon vrienden'', op geen enkele wijze.
Wat super heftig! Hij moet nu gaan knokken voor jullie relatie en je gezin! Hij moet je vertrouwen terug winnen en als ik eerlijk ben zou ik het zeker niet ok vinden als hij nog met haar om zal gaan (alhoewel dat misschien wel averechts kan werken). Je moet de situatie omdraaien en vertellen hoe hij het dus zal vinden als jij zo'n innige relatie had met een collega met zulke appjes. Ik hoop voor jou en je kindjes dat jullie er uit kunnen komen en dat er tzt weer vertrouwen is! Ik begrijp dat je nu voorlopig even niet zwanger wil worden tot je je emoties weer op een rit heb, sterkte daarbij...
Bedankt voor jullie reacties... Ik krijg ook een beetje het 'eigen schuld gevoel' hierbij. Hij blijft maar aangeven dat ik hem te weinig aandacht geef, en hij denk dat dit is gekomen sinds ons kindje geboren is (ruim 2 jaar geleden) en hij kwam er een paar weken geleden voor het eerst mee. Als ik aan m vraag of het mijn schuld is zegt ie van niet, maar het voelt niet zo. Ik ben gewoon stront jaloers geweest al die tijd. En ik had gehoopt een bevesting te vinden in zijn telefoon van mijn overdreven en aanstellerige gedrag, maar helaas vond ik een bevestiging van het feit dat mijn jaloezie terecht was.
Ik zou het ook doen eisen dat die vriendschap verbroken word, heb even hetzelfde meegemaakt en mijn man het rechtuit gezegd ik of haar en gelukkig houd hij zich aan zijn belofte en heeft de vriendschap volledig verbroken, gelukkig maar want zou echt niet weten wat ik zonder mijn man moet doen, het te graag zien zit er teveel in, rustig proberen te praten erover en hopelijk komt alles zo snel mogelijk in orde Zelf ook bbz en 2 miskramen gehad op 2 jaar tijd maar de steun van mijn man heb ik wel iedere keer. Succes ermee
Jeetje wat verschrikkelijk dat dit je overkomt. Al zoveel tegenslagen afgelopen 1,5 jaar en dan nu dit nog eens even. Ik begrijp dat je hoopt dat je deze maand niet zwanger bent midden in deze hectische en onzekere tijd. Ik heb in mijn directe omgeving ook iets soortgelijks meegemaakt. Veel problemen rond om zwanger worden waardoor de relatie zelf op sommige momenten ook onder meer druk kwam te staan, dus de man in kwestie ging maar vreemd.. Misschien dat de oorzaak dat dit gebeurd bij jullie ook meer te danken zijn aan de problemen rond het zwanger worden? Misschien wat meer emotie in huis, spanningen... En zulke sms'jes met een collega is dan spannend, vrij, en het streelt zn ego natuurlijk.. ik kan er helemaal naast zitten hoor. Maar als de oorzaak alleen zou liggen bij het feit dat jij hem te weinig aandacht had gegeven dan had hij daar gewoon iets aan kunnen proberen te veranderen door hier tijdig met je over te praten. Ik hoop dat jullie er samen uit komen, en dat duidelijk wordt waar dit nou werkelijk vandaan komt dit gedrag. Ik zou echter wel echt eisen dat die zogenaamde vriendschap stopt, want dat is gewoon ronduit beledigend naar jou als hij die aanhoud. Belachelijk.. Veel sterkte
Jeetje wat kl*te! Wat iemand voor mij ook al schreef: helaas kloppen de gevoelens van vrouwen vaak in dit soort situaties. Ook meegemaakt met mijn ex helaas. Maar dat hij zegt dat hij over een tijdje de vriendschap weer wil oppakken zonder 'gedoe', sorry hoor maar hij durft. Ik persoonlijk zou dat never nooit meer vertrouwen. Ik hoop iig echt voor je dat hij de waarheid spreekt als hij zegt dat er nooit daadwerkelijk iets gebeurt is. Ik snap heel goed dat je nu even niet zwanger wil worden. Ik hoop dat jullie eruit komen, sterkte!
Ahh meis, wat een klote verhaal zeg! En wat een klote situatie. Sorry dat ik het zo omschrijf, maar dit moet zoveel pijn bij je doen. Ik vind het echt heel erg om te lezen. Ik wil je heel veel succes wensen en blijf aan jezelf denken en jouw grenzen zijn erg belangrijk nu! Sterkte meis!
Jeetje wat een verhaal zeg! Dikke knuffel voor jou! Ik ben jaloers aangelegd en in begin van mijn relatie ook veel last van gehad (mijn ex heeft me bedrogen) Ik was dus erg op mijn hoede en dat duurt lang voor het over is. Ik zou zo'n vriendschap dus nu ook niet accepteren. Ik zou hem voor de keus zetten. Of met jou verder en zijn vriendschap opzeggen of hij kan oprotten.
O wat erg.. Ik zou me echt vreselijk op mijn "hart getrapt" voelen. Ik vind dat jij best mag eisen dat hij het contact verbreekt! Ik ben ook van mening dat je niet zo hecht bevriend kan zijn met iemand van het andere geslacht zonder dat tenminste 1 van de 2 gevoelens zou kunnen krijgen. Hoe jij het zo verteld lijkt het alsof hij gevoelens heeft voor haar.. Sterkte meid!
Ik zou hem vragen om ander werk te gaan zoeken, je zal nooit zeker zijn dat die zogenaamde "vriendschap" echt voorbij is. Stiekem doen/of onbereikbaar zijn is voor sommige mannen en vrouwen nog aantrekkelijker. Zijn werk of jij... het zal snel duidelijk zijn hoeveel hij echt om je geeft. Als je hem niet voor die keuze wil zetten dat zou ik de zogenaamde vriendin en haar vriend eens uitnodigen om samen met jou en je man iets te doen. Als ze toch maar vrienden zijn, dan kunnen jullie ook evengoed vrienden worden.. zoniet, kan je bij haar vriend even polsen of hij op de hoogte is van al dat geleuter via sms.. Lijkt misschien ondenkbaar, maar ze pist in haar broek geloof me
Wat erg zeg. Laat je nooit maar dan nooit een schuldgevoel aanpraten. Je mag nooit en te nummer vreemd gaan omdat je relatie niet goed zit. Je behoort altijd met elkaar te praten hierover. Persoonlijk als ik het zo lees zou ik de relatie verbreken. Hoe kun je hem ooit nog vertrouwen.
Als hij dat met die ene collega vreemdgaat, hij gaat waarschijnlijk met iemand anders vreemdgaan bij zijn nieuwe werk. Once a cheater, always a cheater. Ik zou gewoon die man verlaten. Het is duidelijk dat die twee meer dan vrienden zijn anders zou hij niet stiekem doen.
Het zal wel aan mij liggen, maar waar staat dat hij is vreemd gegaan? Hij appt. Zij appt. Ze hebben gesprekken. Daar lijkt me eerlijk gezegd niets verboden aan. Heb je bewijs voor meer? Zo ja, neem een gefundeerde beslissing. Beslis hoe lang je een poging wilt doen en onder welke voorwaarden je verder wilt. Daar mag je duidelijk over zijn, maar je moet geen onrealistische dingen verwachten waarmee hij redelijkerwijs noet kan instemmen. Heb je geen bewijs? Dan lijkt me het enige wat bewezen is dat je jaloers en achterdochtig bent aangelegd, dat je daarmee over de grenzen van je mans privacy heen gaat en dat je op het punt staat je relatie om zeep te helpen. Hoe rot en bedrogen je je ook voelt, laat beide mogelijkheden op je inwerken. Verzamel hard, echt bewijs, wees bereid hard te zijn waar nodig, voor hem maar ook voor jezelf. En neem dan pas beslissingen. Ik lees hier in dit topic een hoop medeleven en nog meer speculatie, maar daar koop je niets voor als straks blijkt dat je mis zat. Ik hoop van harte op een afloop waar je je goed bij voelt. Sterkte.
Maar, Lousaa, zij zei dat zij schrok van wat zij las in die berichten. Als het zo onschuldig was, hij zou het niet zo stiekem doen en hij zou niet zeggen dat "ik krijg geen aandacht en bablabla en ik begon met haar te "praten'" enzovoort. Dat soort excuses zijn een klassieker voor cheaters. En intieme berichten uitwisselen is ook bedriegen.Hij zei ook dat hij wilde zijn vriendschap met haar stoppen. Maar waarom? Als je niet schuldig bent dan doe je dat niet, en jij probeert een oplossing te vinden in het geval dat jij deze vriendschap waardeert maar ook jou vrouw. Een lunch regelen misschien met jou vrouw, de mevrouw en haar man of zoiets. Maar als dit gebeurt ik denk niet dat het zal goed aflopen als haar man ontdekt wat voor berichten sturen die twee naar elkaar. Iets "ruikt vies" hier. PS Vertrouw altijd jou instinct!
Inderdaad wat Martika zegt. En daarbij houd voor iedereen vreemdgaan iets anders in, voor sommige is dat 'stiekeme' berichten sturen naar een ander, voor anderen is dat met iemand anders het bed in duiken. Sterkte TS.
Ik denk wat je onder vreemdgaan verstaat, iets heel persoonlijks is. Als mijn man met een collega seksueel getinte gesprekken zou voeren over de app zou ik dat ervaren als vreemdgaan... ik vind het namelijk niet normaal als je dat soort gesprekken met iemand gaat voeren die je ook dagelijks op het werk ziet. Ik kan me voorstellen dat het niet lukken zwanger te worden erg op zijn ego dunkt zoals hier al geopperd wordt en dit voor hem een manier is waarop zijn ego gestreeld wordt. In deze situatie zou ik zeggen, wellicht is het echt eenmalig dit. Maar hij moet wel echt gaan inzien dat HIJ een probleem heeft. Vreemdgaan in een relatie, dat is in mijn ogen altijd een KEUZE. Het maakt niet uit wat jij wel en niet doet, je hebt een monogame relatie met elkaar en geeft elkaar die belofte. Als je er om wat voor een reden dan ook voor kiest om dingen met een ander te doen waarvan je weet dat ze "fout" zijn dan is dat zijn keuze, niet jouw verantwoordelijkheid. En hij weet dat hij fout zat joh, anders doe je niet zo geheimzinnig. ik denk dat het wel onwijs belangrijk is dat hij dit inziet, want anders schat ik de kans reëel dat dit zich gaat herhalen in de toekomst. Nogmaals; het is absoluut niet jouw schuld dat hij dit doet. Dit is zijn eigen keuze geweest.