Hoi hoi, Ik ben even weg geweest maar wilde nu even graag mijn verhaal van me af schrijven. Vanaf dec 2016 zijn mijn man en ik aan het proberen om zwanger te worden. 1 maart was het zover, een positieve test in handen. Een week later helaas bloedverlies en werd door de vk bevestigd dat we een vroege miskraam hadden. Vervolgens hadden we 14 april weer een positieve test in handen en vervolgens testen die goed opliepen. Hadden er alle vertrouwen in. Tot de eerste echo. Ik moest acht weken zijn maar het zag eruit als 5. Week later weer een echo ter controle en helaas een leeg vruchtzakje. Van de gyn cytotec meegekregen (twee maal) wat helaas beide keren niets behalve buikpijn heeft gedaan. Op 19 mei dan uiteindelijk een curettage gehad die me reuze is meegevallen. Van de gyn te horen gekregen dat mijn menstruatie 4 tot 6 weken op zich kan laten wachten en wachtte hier dan ook geduldig op. Nu uiteindelijk 8 weken verder en nog niks te bekennen. 13 juni een posi ovulatie test van cb, weekend van 24 juni heel erg buikkramp. Uiteindelijk toch geen eisprong gehad want vanmorgen een negatieve zw test. Ben licht gefrustreerd dat ik niet meer snap wat mijn lichaam aan het doen is. Dit afwachten vind ik vreselijk, laat de menstruatie doorzetten of wees zwanger en niet dit halve gedoe er tussen in. Het afgelopen halfjaar een pittige rit gehad door de twee miskramen, hier achteraan ook nog eens 24 juni onze 17 jaar oude kater in moeten laten slapen. Eerste helft van 2017 kon niet vreselijker voor ons. Hopelijk komt er nu een betere helft aan en mogen wij ons binnenkort rijk rekenen met een wondertje in mijn buik. Mensen met zelfde ervaringen, ik hoor heel graag jullie verhalen. Zelf ben ik licht moedeloos aan het worden hierdoor Tevens heb ik morgen een belafspraak met de gyn, hopelijk kan die mij iets meer duidelijkheid geven. Liefs,