Pfff ons meisje van inmiddels 15 maanden heeft in die 15 maanden 1 maand lekker doorgeslapen maar al die andere tijd was ze of een paar keer per nacht wakker, of om half elf twee uur lang wakker, of om vijf uur wakker, dus al die tijd eromheen heb ik geen normale nacht gehad. Nou begin je dat na die tijd te merken. Je word chagerijniger, de wallen hangen tot je enkels en je hebt moeite om je ogen open te houden. Mensen vragen dus hoe het met je gaat, en hoe het met de kleine gaat. Nou word ik al wat minder in mijn reacties, zeg eigenlijk meestal ow het gaat goed hoor alleen gaan veel mensen dan alsnog door: ja maar je ziet er zo slecht uit (dank je) er moet iets zijn. Dan zeg je uiteindelijk maar ach ja ... was weer wakker en dan komt het: jaaa hahaha dat wist je toen je aan kinderen begon, dat hoort erbij dus helaas. Uuhh duh ja dat wist ik inderdaad maar 15 maanden lang daarbij vraag er dan niet om, als ik dan zeg goed, zeur er dan niet verder over tsss laat me gewoon met rust dan. Ben er zo klaar mee, werk nog 22 uur en ben dus echt gebroken. Kan ze wel een nachtje wegbrengen maar tja ze is altijd wakker met een rede, dus of benauwd, of niet lekker, of koorts en dan wil ze toch haar mama om haar heen, zelfs papa word dan niet goed gekeurd. Ik weet dat ik het mezelf daar moeilijk mee maak in principe kan ik het heel goed hebben behalve op het moment dat mensen dan dat soort opmerkingen gaan maken. Tips zijn altijd welkom maar eigenlijk wilde ik gewoon even klagen
Je mag zeker klagen hoor. Heb geen tips voor je helaas, want hier in het zelfde schuitje. Hij slaapt echter naast me dus ik hoef er niet uit en dat scheelde voor mij echt een heleboel qua energie. Geen wallen dus.
Misschien zit het niet in je aard (vind het zelf ook makkelijker gezegd dan gedaan), maar misschien moet jij die mensen maar gewoon afwimpelen. Kan me goed voorstellen dat dat enorm irritant is. En succes met het slapen van je meisje...
nouja zeg, alsof je je kinderwens maar laat schieten omdat je anders misschien niet meer lekker kunt slapen? haha alsof je dat serieus gaat meenemen in je overwegingen om wel of niet aan kinderen te beginnen. Hier in ieder geval geen seconde aan gedacht. Een kinderwens heb je ook niet omdat kinderen zo handig zijn, hahaha... het is rot voor je met de gebroken nachten, daar kan ik niet over meepraten heb eigenlijk ook geen tips... ja misschien een weekendje uitbesteden dat je eens lekker uitgebreid gaat bijtanken? Heb ik een poosje terug voor mn vriendin gedaan, ik had echt een weekend from hell met haar zoontje, hij heeft van vrijdagavond tot zondagmiddag gekrijst leek het wel! mn dochter was daarna ook even van de leg, maar zij heeft wel even lekker een weekend geen verantwoordelijkheid gedragen. Na het weekend had ze hem zo erg gemist!! en ik vind het niet erg, 1 weekend...
Mijn reactie is dan inderdaad ook, jaaa dat heb ik echt in overweging genomen Hmm zal ik wel of geen kinderen 'nemen' want tja het zou zomaar kunnen dat ze slecht gaan slapen en ik mijn nachtrust dus niet heb!! Daarbij al zou je die overweging uiten dan krijg je ook commentaar want ach hoeveel kindjes hebben het nou dat ze niet door kunnen slapen. Mensen hebben gewoon altijd iets te zeuren. Prima maar doe dat niet bij mij als ik al een ...nacht achter de rug heb! Weet je er zijn zoveel mensen die het slechter hebben dan ik met mijn gebroken nachtjes.ik heb een top meisje die bijna altijd vrolijk is, wat wil je nog meer! Uiteindelijk zal het goed komen denk ik zo....