Hallo allemaal Ook eventjes mijn verhaal. Heb bij allebei mijn kindjes een geweldige kraamverzorgster gehad, ik herstelde prima, viel gelijk al mijn kilo's af kortom alles was eigenlijk zoals je hoopt, maar alleen een kleine tegenvaller. Je hebt een op het oog supergezond kind op de wereld gezet, en ze waren allebei zelfs 8 pond, en er mankeert helemaal niks aan. Maar na 3 dagen (met allebei trouwens) begon het. Kraamtranen, in mijn ogen. Tenminste dat denk je. Krijg je visite en die zeggen kijk hem nou tevreden slapen, wat een poepie en bla bla bla en ikke maar denken ... nee hij is niet tevreden en hij is niet rustig. Ik voel wat dat het niet goed is met hem, maar wat? Kon mijn vinger er niet op leggen. En huilen en haast in paniek raken als de kraamverzorgster weg was, en de kleine begon te huilen. Bang zijn voor het huilen van de kleine, uren maar dan ook echt uren achter mekaar snachts wakker op zitten omdat je (denkt) dat de kleine verschrikkelijke krampen heeft. Maar alles blijkt minder waar. Mijn kids hadden allebei kiss-syndroom. Justin had het iets ernstiger als dat Lindie had, maar Lindie huilde gemiddeld zo'n 10 uur per dag, wat justin totaal niet deed alleen snachts, en ik werd er echt krankjorum van. Ben toen nadat de kraamverzorgster weg was, de kraamweek erop had zitten bij ons, gelijk naar een chiropractor gegaan (bij justin op advies van mijn wijkverpleegkundige) en het probleem is verholpen na een paar behandelingen. Gelijk een heel ander kind ervoor terug. Lindie was wat moeilijker te behandelen ze had het meer boven haar schedelrand aan zitten dan eronder, zij heeft het maximale behandelingen gehad. En toen pas hielp het. Ik vertel dit verhaal omdat echt heeeeeeel veel kinderen dit probleem hebben in hun nekje en er te weinig tegenwoordig op gelet wordt. Je kunt je pasgeboren baby en jezelf en je gezin een bult ongelukkigheid en verdriet en pijn besparen door er alert op te zijn. Het voelt namelijk voor een baby die kiss heeft, alsof je je telefoonbotje stoot in je arm, zo voelt het voor een kindje met kiss in zijn nekje. Moet je toch niet aan denken dat je kind dat de hele dag door voelt?? Verschrikkelijk. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom ik het hierzo vertel maar ik bedoel het goed, en ik hoor zovaak dat kinderen onrustig zijn of overstrekken, voorkeurshouding, veel spugen, veel krampen hebben, geen slaap en drink ritme kunnen vinden, meer dan 4 uur huilen per dag? heeft je kindje dit allemaal? Ga dan eens langs je osteopaat of chiropractor.
Mijn eerste had nog nét geen motorische ontwikkelingsachterstand, maar dat was echt op het randje. Zij ontwikkelde zich ook heel slecht. Met tien maanden deed ze wat een kindje van vier maanden deed. Ze was extreem stijf in haar benen, had enorme voorkeurskant (huilde ook als ze op de ander kant wat moest doen enzo), wilde niet aangekleed worden of niets. Ik ben naar een kinderfysiotherapeut geweest. Die zei dat ze KISS had. Ze heeft haar een keer behandeld en mijn kind gilde het uit. Gillen, krijsen, ze was volledig overstuur. Ik ben direct naar een andere kinderfysiotherapeut gehad. Die heeft haar twee keer per week een uur behandeld, gewoon met oefeningen. Haar aanleren hoe ze moest omrollen etc. Blijkbaar leerde ze dat zichzelf niet. Ik heb later nog uitgebreid gepraat met mijn huisarts en die vertelde me dat KISS helemaal niet officieel bestaat. Het is een soort alternatieve diagnose. Als het je kind helpt, doet het. Maar zelf geloof ik er dus niet in. Ik vind het idee erachter ook heel raar: alsof je als mens verschuivingen van millimeters kunt voelen.
Wendy, goed dat je dit schrijft. wij gaan donderdag met onze pasgeboren meid naar de chiropractor - preventief. Bij onze zoon bleken een paar corrigerende behandelingen op zijn plek (geen KISS.) Kan 't iedereen aanraden, een bevalling brengt een hoop getrek en gesjor met zich mee
Mijn zoontje heeft wel een motorische ontwikkelingsachterstand waarschijnlijk door KISS. Hij kon als baby niet drinken, slecht slapen en ik ben bij artsen, cb's ed geweest niemand kon mij helpen. Met 18 mnd liep hij nog niet. Pas met 20 mnd liep hij, hij kan nu nog moeilijk rennen en durft bijvoorbeeld niet van stoepjes af te stappen. Struikelt de hele dag. Ik ben ongeveer een half jaar geleden naar een chiropractor gegaan nadat ik had gehoord dat hij zulke klachten kon behandelen. Mijn zoontje drinkt ineens, sliep door en ging beter lopen. Maar zn achterstand is duidelijk aanwezig.