Nou bij mij ging het ook niet zo snel hoor! Heb 1 week volledig op bed gelegen door BI en mijn HB was te laag met als gevolg van je stokje gaan als je staat of zit. De tweede week kon ik pas een keer bij de verzorging van mijn zoontje meekijken en dan gauw weer in bed omdat je finaal uitgeput bent. Mijn man heeft 3 weken vrij moeten nemen omdat ik niets kon, daarna kon ik pas langzamerhand alles opppakken, maar ik heb nog heel lang hulp gehad in huis omdat ik het gewoon niet zelf kon volhouden. Hoop voor jou dat je de volgende dag ook gezellig op de bank zit
ik was direct weer op de been, nergens last van (aambeien deden zeerder tijdens de zwangerschap) 1 dag na de bevalling natuurlijk wel wat spierpijn maar voor de rest nergens last van de vierde dag of zo ben ik een eindje te wandelen geweest ik kwam thuis en kreeg zo'n buikpijn verloskundige gebeld en is langsgeweest kreeg een ontzettende nabloeding moest rustiger aan doen dit ook wel wat gedaan (ging in ieder geval niet een eind te wandelen) voelde me daarna weer erg goed, na 14 dagen kreeg ik klachten van rug en heupen en ineens kon ik niet meer staan en lopen (heb een hoge pijngrens) naar de huisarts die stuurde me door naar fysio en 14 dagen na de bevalling heb ik bekkeninstabiliteit gekregen ik heb er nu nog wel last van vooral als ik perongeluk verkeerd til dan is het direct mis, maar ben nu de meeste dagen wel pijnvrij dus dames ik zou echt zeggen neem je rust en doe het echt rustig aan je lichaam heeft veel mee gemaakt, en dit bekkeninstabiliteit na de bavalling gun ik niemand
ik ben s morgens om tien voor tien bevallen smiddags om drie uur naar huis zei tegen mijn man mag ik niet naar huis rijden een bevalling van drie uur zonder knip of scheur geeindigd in de rolstoel was niet moe en wilde gewoon weer mijn dagelijkse dingen doen allen dat mocht van de kraamhulp niet.
ik was de dag erna weer op de been had ook geen knip of hechting of iets dergelijks voelde me prima! hopelijk nu ook!
Bij de eerste was ik echt een wrak. Door de bevalling heb ik heel veel energie verloren. Ik viel de eerste avond en de ochtend er na ook continu flauw. Omdat mijn stuitje zwaar gekneusd was kon ik helemaal niet zitten. Toen de kraamhulp weg ging na 10 dagen had ik nog niet eens mijn kleren aan gehad. Bij de tweede ging het gelukkig een stuk beter. Na de bevalling had ik alleen een enorme bloeding (fluxus) gekregen waardoor ik me erg moe en slap voelde, maar ik knapte gelukkig snel op en liep ook alweer rond toen de kraamhulp wegging. Alleen ging het daarna niet goed, want er bleken placentaresten achter gebleven te zijn. 10 dagen na de bevalling moest ik dus onder narcose gecurreteerd worden en daar heb ik toen echt een jasje van uit gedaan. Bij de derde bevalling voelde ik me gelijk al heel goed. De eerste nacht ging ik gewoon zelf uit bed om te verschonen, in bed te leggen enz. De volgende ochtend verliet ik lopend het ziekenhuis en ben voor de vorm thuis in bed gaan liggen. De tweede dag at ik alweer beneden mee aan tafel met mijn gezin. Met 4 dagen zat ik alweer beneden in m'n kleren toen de visite kwam. Ik ben benieuwd hoe het nu gaat, maar ik ben wel van plan om me 10 dagen lekker te laten verwennen, ik krijg het daarna al druk zat.
ik voelde me eigenlijk ook direct weer prima. alleen lopen duurde een weekje voor dat goed ging omdat ik bi had gehad.
Ik ben 's morgens bevallen en 's avonds zat ik al beneden op de bank. Op de 5e dag ben ik voor het eerst weer naar buiten gegaan en heb ik een lekkere wandeling gemaakt met Jasmine. Ik kan niet zeggen dat dit gelijk zonder problemen ging, want had toch nog wel veel last van de hechtingen. Was ook wel echt moe na die tijd, maar had me wel goed gedaan om er even uit te zijn. Ik denk dat je vooraf niet kunt inschatten hoe het voor je zelf zal zijn en dat het ook een beetje afhankelijk is van hoe zwaar de bevalling is geweest en hoe snel je zelf hersteld.
Ik had na de bevalling ook bergen energie. Geen knip of scheur o.i.d. alleen een beetje spierpijn. Zat de volgende dag in de tuin bij de visite en heb de kraamzorg zelf door het huis geleid om alles te laten zien. Die zei resoluut dat ik meer moest rusten en slapen en stuurde me vaak naar bed, maar dat heb ik weggewuifd. Had ik niet nodig, had immers ook geen kraamtranen. Ik was zo'n vrouw die meteen weer de draad op zou pakken... Nou, dus niet: twee weken later zat ik met de gebakken peren, totaal uitgeput, tegen postnatale depressie aan. Met veel hulp en rusten ben ik er redelijk snel weer bovenop gekomen. Gelukkig. Maar heb na driekwart jaar weer een lichamelijke terugslag gehad. Dit goed opgelost met acupunctuur! Nu weer zwanger, maar ik ga zeker in bed blijven de eerste week na de bevalling. Daarna zien we wel, maar ga heel goe luisteren naar mijn lichaam en niet 'flink doen'. Daar krijg je namelijk echt geen bonuspunten voor, haha.
bij mij kam de klap ook later rond de 2 maanden heb nu nog steeds last van me bekken als ik lang loop en pijn van onderen. Nee de volgende keer neem ik echt me rust hoor
Na een week van de bevalling ben ik klein rondje gaan wandelen met de kleine maar wel veel middagrust op bed. Vervolgens na 2 weken ben ik weer alles gaan doen. Boodschappen doen, auto rijden en huishouden doen. Na 4 dagen waren de pijn door de hechtingen al voorbij dus zitten op de bank deed ik al na de bevalling. Vond het echt onzin om hele dag op bed te gaan liggen en ik hoefde ook geen trappen op en af om de slaapkamer te bereiken... Na 2 wkn kon ik me eigen broeken ook weer aan Nu af en toe voel ik in me rug wel dat ik erg moe ben maar dan laat ik de kleine aan me vriend over en ik ga op bed liggen.. Iedereen ervaart de herstel anders.
Is heel verschillend hoor! bij mij duurde het ongeveer 2 weken voordat ik weer een beetje mezelf was. Ben toen ook voor het eerst echt naar buiten geweest (boodschapjes en m'n moeders verjaardag). Maar je hoort vaak dat bij een tweede het allemaal wat vlotter gaat en je er dus ook minder last van hebt (daar hoop ik nu dus op). Bij de eerste flinke knip gehad. Kon niet plassen dus 5 dagen met katheter gelopen, ook grote boodschap was moeilijk door een gekneusd stuitje, aardig wat bloed verloren. Dus het kan nu alleen nog maar beter gaan hahaha
Ik zat ook na twee dagen alweer beneden en na een week op een verjaardag, maar ik moet zeggen dat ik wel een terugslag kreeg. Ik wilde veel te snel weer dingen, maar het is toch al met al reuze vermoeiend hoor!! Neem lekker je tijd en geniet van de eerste weken.
Ik ben na de bevalling bijna 4 liter bloed verloren (baarmoeder kromp niet), flinke transfusie gehad, 3 dagen ziekenhuis, eenmaal thuis na 3 dagen de stad in gegaan om te winkelen (dus 6 dagen na de bevalling)
Hier na ong een week een wandelingetje gemaakt van een 15 minuutjes. Daarna was ik bekaf. Maar moet zeggen dat het daarna ook snel ging met het herstel, elke dag kon ik langer wandelen. Na 2 a 3 weken was ik denk ik voor mijn gevoel goed hersteld. Na zo'n 5 weken zat ik op de fiets voor in totaal een afstand van zo'n 10 km en dat ging best goed. Heb ook in de eerste weken echt de rust genomen die ze mij geadviseerd hebben en ik denk dat dat wel geholpen heeft dat ik neit te snel teveel wou.
Ikke, ben maandag om kwart voor 10 bevallen, dinsdag mochten we naar huis (ik lag er zelf al 2 weken, waarvan negen dagen inleiden). Dinsdag middag heb ik met mijn moeder de aangifte gedaan, Kersverse papa heeft opgepast .. Gister en eergister hebben we heel veel tijd en geduld in het voeden gestopt.. Vanmorgen ben ik met me moeder de stad in geweest om Vit D en K en wat beebie dingentjes, waarvan ik niet zeker wist ze nodig te hebben.. Dus na 4 dagen weer heerlijk op de been.. Voel me overigens ook TIP TOP, geen scheurtje bij de bevalling, denk ook dat dat ee nvoordeel is. Vloei weinig tot niet. Dus niks wat me tegen houd.. Maar wou wel snel weer naar huis, naar mijn kleine meisje..
De eerste van mijn tweeling heb ik op de natuurlijke wijze op de wereld gezet en meneertje nummer 2 moest met een KS komen .. en 5 dagen later liep ik al heen en weer, van en naar het Zkh (zo'n 3km heen en terug, 2x per dag) Was wel pittig hoor!
Ik ben op maandag bevallen en heb tot vrijdagavond in het ziekenhuis gelegen, mijn zoontje mocht de volgende maandag pas naar huis. Op dinsdag werd ik in rolstoel naar de kinderafdeling gereden (wel lopend naar de wc) en op woensdag ben ik zelf gaan lopen (wel met de lift). Iedereen vond dit heel snel, ik zelf ook. Maar ik had het 'voordeel' dat ik 's nachts behoorlijk kon slapen, ik kolfde 1 keer 's nachts en overdag elke 3 uur. En tussendoor lag ik de hele dag in bed, dus heb m'n rust echt wel genomen. Het voortbewegen ging wel met een slakkengang hoor, door de hechtingen. Na 10 dagen ongeveer waren mijn hechtingen opgelost en had ik er helemaal geen last meer van. Vanaf toen ben ik ook elke dag gaan wandelen.
Ik ben vrijdag bevallen en heb gisteravond de grote boodschappen gedaan met mijn zoon. Dus 3 dagen...
Ik was ook heel snel weer op de been! Had ik ook wel gehoopt hoor. 's Nachts was ik bevallen en toen we thuis zijn gekomen (ben in 't ziekenhuis bevallen) ben ik gewoon meteen beneden gebleven. Milan lag heerlijk te slapen op de bank en ik ben een beetje op gaan ruimen. Toen kwam de kraamverzorgster en maakte ik de deur open. De vroeg nog: "waar is de kraamvrouw". Dus ik zeg: "hier ben ik". Was ze helemaal verbaasd, haha. Na 3 dagen zat Milan weer op z'n geboortegewicht en ben ik lekker met 'm gaan wandelen. En aan 't eind van de week hadden we verjaardag van m'n zusje (we zijn toen wel 's middags gegaan, maar dat was omdat ik niet wilde dat Milan meteen in de drukte zat). Kortom: ik heb nergens last van gehad en kon meteen alles weer, ondanks een knip en hechtingen.
ik heb de hele kraamtijd gewoon beneden gezeten en wilde ook echt niet op bed liggen ofzo ja om in de nacht te slapen op dag 4 zijn wij naar het werk van mijn vriend gegaan beschuit met muisjes brengen. dag 5 lekker gewandeld. en na 6 dagen de kraam naar huis gestuur omdat ik alles zijn weer kon en deed