hallo een vraagje,ons dochtertje is nu anderhalf! en niet altijd de makkelijkste geweest, en momenteel is ze ook erg driftig en niet luisteren! dagen erbij dan ben ik haar continu aan het corrigeren! ik heb ook gemengde gevoelens,.. het lijkt me erg leuk een 2de erbij mits dat lukt natuurlijk, en soms ook niet... dat ligt er net aan hoe mijn dochtertje geweest is die dag... en vooral als ik veel heb moeten werken en dan daarna nog een vervelend kindje haha, maar als ik bijvoorbeeld vrij ben, dan verlang ik wel na een 2de kindje... waneer weet je of je er aan toe bent? mijn vriend wil het wel al... maar ik weet het gewoon niet, het is nu ooit als hectisch sochtends als we gaan werken, om haar na de oppas te brengen, laat staan 2... tog meer inpakken en regelen.. iemand tips. of moet ik gewoon niet zo denken...
Onze dochter word volgende maand 2. Ook zij is heel druk, en nu heel erg tegenstrijdig. Op alles zegt ze nee en luisterd ook niet. Ze is meestal wel heel lief, maar soms kan ik der wel eens even achter het behang plakken. Een paar maanden geleden hebben mijn vriend en ik het al gehad over een 2e kindje, maar door omstandigheden konden we er toen niet aan beginnen. Een vriendin van mij is nu wel weer bevallen van een 2e en het ging nog erger kriebelen. We hebben nu besloten om er helemaal voor te gaan. Ben in augustus gestopt met de pil. Heb nu mijn menstruatie maar kan niet wachten tot het voorbij is zodat we er helemaal voor kunnen gaan. Ik ga dit keer ook beginnen met ovutesten en tempraturen. Ik had eerst ook mijn twijfels, wil ik het wel, wil ik het niet. Maar nu weet ik gewoon zeker dat ik er aan toe ben. Ik kan ook echt niet wachten om weer een positieve test in me hand te hebben.
Ik had hele erge kriebels, wilde net zo graag zwanger zijn als de 1e x. Ja als ik mijn zoontje achter het behang kon plakken zo nu en dan, was de wens wat minder maar ik mistte echt een wondertje in mijn buik. Overigens hier gekomen na een miskraam, daarvoor was ik er ook nog niet heel erg aan toe. Het is toch gewoon iets wat je echt voelt en blijft voelen.
Tsja, wanneer ben je er aan toe... Ik denk dat elke mama of papa zijn kindje wel eens achter het behang kan plakken Maar ik wil je wel de tip meegeven, begin er aan als het goed voelt. Doe het niet alleen voor je man of voor je kindje, je moet er wel achter staan. Zelf zouden wij eigenlijk in 2012 voor een brusje gaan. Toch bedachten wij ons vorige maand en zijn we er toch alvast voor gegaan, en nu zijn we al zwanger!! Ben ik er aan toe? Geen idee, wat ook ik twijfel weer. Heb ik wel genoeg liefde voor 2 kindjes, ga ik net zoveel van mijn 2de kindje houden? Maar weet je, volgens mij heeft iedere ouder die vragen en onzekerheden. Soms moet je gewoon ervoor gaan!
Wanneer toe aan tweede kindje?? NU! Haha! Zitten in ronde 2 voor een broertje of zusje voor onze 1 jaar en 8 maande oude dochter. ook zij is soms moeijk maar vooral snachts.. vaak oorontsteking en veel huilen midden in de nacht daardoor. ach, dan kan een baby er wel bij; ben al gewend aan de nachten zonder slaap !
Ook hier wille we gaan voor een 2e Onze dochter is nu 21 maande en het kriebelt al een tijdje voor een klein broertje of zusje Alleen wij hebben een twijfel van We werken allebei full time dus zitten er dalijk 2 kindjes bij de opvang of bij oma Daar komt dan weer het negatieve gedoe Ik wil zoveel mogelijk ervan genieten Hoe combineren jullie dat Minder werke kan ik beperken tot 35 uur. Minder niet
Hoi meid!! Dat is gewoon normaal dat zij zo druk is, tot 3 jaar ongeveer zijn ze gewoon zo,mijne is nu 5 hij was ook zoooooo druk,elke jaar worden ze pas wat rustige..Voor de 2e is heel persoonlijk,als jullie dat willen gewoon doen joh, druk zijn ze toch,beter 2 in een keer dan lang wachten, straks is je dochter heel rustig geworden,wijzer en het is lekker om thuis komen,dan is zij al 5 ou 6,dan ga je pas aan de 2e denken,moet je gewoon alles weer opnieuwe mee maken,een ding is zeker,moeder zijn is niets mooier dan dat,en kinderen blijven druk zijn het is gewoon een feit!!!Ik heb een vriendin die heeft er 4 achter elkaar,met oppas en alles gaat best...dus je redt het gewoon wel joh...Succes hé
Ouderschapsverlof opnemen? Of is dat ook 'verboden' op je werk? Waarom trouwens 35 uur? Kan 32 uur/4 dagen niet? Ik werk zelf parttime (24 uur) dus krijg aardig wat van mijn zoontje mee. Neem straks ook nog wat ouderschapsverlof op.
Ook hier een dubbel gevoel ... Mijn dochter is 3 en het is pas sinds twee maanden dat we (ik) voor een 2e wil(len) gaan. Het eerste anderhalf jaar sliep ze erg slecht (tot 5 maal wakker elke nacht), en huilde ze vaak, ze is best pittig en eigenzinnig, nog steeds. Ik heb 10 maanden borstvoeding gegeven (waar ik volledig achterstond) maar ik was wel afgepeigerd door de slapeloze nachten. Mijn man werkt meer dan voltijds, vertrekt om 6u 's ochtends dus àlles kwam op mijn schouders terecht. Gelukkig werkte ik toen niet, ik wilde voltijds mama zijn maar ik vond het best pittig allemaal, ik cijferde mezelf volledig weg. Na twee jaar ben ik eindelijk aan mezelf beginnen denken, en nu heb ik een fijne job en gaat dochter naar school. Het begint dus nu pas te kriebelen... Ik verlang opnieuw zo sterk naar dat gekriebel in mijn buik. Achteraf gezien vind ik het jammer dat we zo lang hebben gewacht, maar het is niet anders, ik was er toen niet klaar voor. Ook het feit dat mijn man een afwezige vader was, heeft me lang doen twijfelen, ik vind dat als je beiden kiest voor een kind, je beiden even veel verantwoordelijk bent voor de zorg. Nu is het hopen dat het meer rooskleurig verloopt bij een 2e...
Ook ik heb gemengde gevoelens (gehad) wat betreft een tweede. Mijn man riep toen onze meid 3 maanden was dat hij wel al een tweede wilde, maar ja, hij was 5 dagen aan het werk en ik was van 7-18 alleen met een dametje waar we heel wat mee hebben gemaakt. Al vrij snel na de geboorte huilde ze erg veel, wat door anderen werd weggeschoven want 'het hoorde erbij'. Ik heb zo vaak huilend op de bank gezeten, maar besloot al snel met de vuist op tafel te slaan en bleek dat mijn intuitie klopte. Ze had verborgen reflux, koemelkeiwitallergie,eczeem in haar gezicht en ook nog een spreidbroekje. Pas rond de 11 maanden kwamen wij erachter dat zij ook nog eens chronische dubbele middenoorontstekingen had, dus je begrijpt hoe wij hebben geslapen... Pas in augustus dit jaar heeft ze buisjes gekregen en sindsdien slapen we beter (al is het momenteel drama...keelontsteking...). Dik 17 maanden hebben wij dus nauwelijks geslapen en dat heeft mij echt tegengehouden. Toch hebben we besloten er voor te gaan. We besloten het toen onze meid lekker alle nachten doorsliep. We hebben geklust en voila, ze spookt weer . Maar goed, dat is vast toeval ! En soms twijfel ik nog hoor, wat Cybi ook schrijft, ben ik er aan toe? Kan ik net zoveel houden van en net zoveel liefde geven aan een tweede als dat mijn eerste krijgt? Maar als ik mijzelf er dan op betrap dat ik hier weer vaker langskom, op mijn eten let en het allemaal best wel spannend vind naarmate mijn NOD nadert, weet ik dat het goed is! Bij mijn eerste heb ik volledig ouderschapsverlof opgenomen, hier heb je recht op, mits je verlof vervangen kan worden. Bij mij was dit toen geen probleem en heb toen 6,5 maand van mijn meisje kunnen genieten. Mocht een tweede lukken, dan zal ik zeker ook volledig ouderschapsverlof aanvragen.
Wij hebben er bewust voor gekozen ongeveer 3 jaar tussen de kindjes te hebben. Hier was het dan ook weer snel raak (ronde 2) en ben dus nu uitgerekend rond onze oudste haar 3e verjaardag.... Op deze leeftijd kunnen ze zichzelf in huis zeg maar goed 'redden'. Dan ben je lekker een beetje van de tilperiode af en kunnen ze dingen op hun manier zelf regelen: Zelf de trap op/af, bed in/uit, zelf (onder toezicht) douchen, goed aangeven wat ze wel/niet willen, zichzelf wat beter vermaken (maar daar hebben we hier eigenlijk nooit problemen mee gehad) en natuurlijk lekker 'helpen' met de baby. Hier hebben wij voor 'gekozen' ook mede omdat mijn man periodes heeft (zoals nu) dat hij lang van huis vanwege zijn werk. Dan moet je toch alles alleen doen zeg maar.
Wij zijn bewust afgelopen maand voor een tweede gegaan. Ook onze meid is een pittige tante, maar het gevoel was goed. En wie weet is het wel al raak!! Zou echt een wonder zijn, met onze eerste zijn we echt wel een hele tijd bezig geweest.
Evelien... aan je banner te zien is het raak!!! Super zeg, dat is echt heel snel he? Gefeliciteerd! wanneer heb je getest?