Het is ontzettend schrijnend en erg, maar je kan idd niet de bezuinigingen de schuld geven (athans niet helemaal) als iemand iets niet wil, ook al is iemand psychisch niet in orde, mag je iemand niet dwingen. Je staat als zorgverlener ook machteloos dan. Situaties zijn soms zo complex en ingewikkeld dat het niet zo makkelijk is als dat je zou denken
Abri, je snapt me verkeerd. Hij weet dat er iets mis is en hij wil wel geholpen worden, maar door zijn problemen snapt hij het niet helemaal. Daardoor krijgt hij niet de tijd/aandacht die hij nodig heeft. Er moet op hem ingepraat worden en dan gaat het wel, maar dat moet dagelijks en daar is, volgens de begeleiding geen geld en geen tijd voor. Het ligt echt heel ingewikkeld.
Ik weet hoe dat zo ongeveer werkt hoor, zowel in dergelijke begeleid wonen instellingen als met cliënten/patiënten. En dat is ook super lastig: voor de persoon zelf, familie en begeleiders. Maar je kunt toch ook niet verwachten dat er dagelijks zo op iemand ingepraat wordt? Bij een iemand dat kan nog, maar maal bijvoorbeeld 30 bewoners, iedere dag.. Dat gaat toch ook niet? Niet naast de andere zorg en hulp die ook nodig is.
Maar dat is het lastige. Hij wil wel maar begrijpt niet alles even goed zeg je. Als ik daar sochtends binnen kom en zeg zullen we even gaan douchen en hij zegt nee sta je al. Je bent er niet altijd bij he. Het kan best gebeuren, omdat hij niet alles goed snapt dat als in dan iets zeg als bijv zullen we toch maar even doen dan ben je weer lekker schoon of hem uitleg dat hij toch echt wel schone kleding aanmoet maar hij snapt het nog niet en zegt nee sta je als zorgverlener ook machteloos.
Dat heeft dan met zijn indicatie te maken.. Voorheen kon je nog wel eens wat met de uren/minuten schuiven! Tegenwoordig kan dat niet meer.. Jullie zullen er vast al eens naar gekeken hebben, maar kan hij niet omhoog in indicatie?
Ik wil het overigens echt niet goed praten of bagataliseren hoor! Want het is ook schrijnend soms.. Mensen die gewoon ook in de knoop met zichzelf zitten, hulp die niet altijd toereikend is, indicaties die niet afdoende zijn etc. Vreselijk!
Ik werk in het ziekenhuis en ook ik weet dat je als je alles heel officieel doet niets, maar dan ook niets tegen iemand wil mag doen. Maar vaak kom je met uitleg en vriendelijke overredingskracht toch al ver. En ja, als iemand erg ranzig is, dan passen we toch lichte dwang toe op een vriendelijke manier. Goed fatsoen mag ook wel en daar mag je iemand ook best op aanspreken. Zo liep die man er echt niet bij als ik zou werken. Ook al zei hij nee vanwege en gebrek aan inzicht, dan is het onze taak om dat zover als mogelijk bij te sturen. iemand met een probleem in het begrijpen van dingen kun je niet als voldoende wilsbekwaam achten. Wel vind ik ook dat familie vaker bij mag springen. Er wordt teveel afgeschoven naar de zorgverlening. Die tijd is toch echt voorbij.