Hallo, Hoe hebben jullie de speen afgeleerd? Mijn kereltje is er nog vreselijk gehecht aan op momenten dat hij moe is.
Hier hebben we de spenen op de post gedaan naar Sinterklaas. (Al voor de zomer ) Op de envelop schreven we het adres van mijn moeder. Hij heeft er een tekening bij gedaan en zelf de envelop gepost in de brievenbus. Na een paar dagen kreeg hij post terug van Sinterklaas. Dat de babypieten heel erg blij waren met zijn speentjes en dat het zo knap was van hem dat hij zn spenen weg heeft gedaan. Nooit problemen gehad met in slaap komen enzo. Denk dat ik het bij de jongste weer zo ga aanpakken!
Hier hetzelfde...speentje op pakjes avond mee in zijn schoentje. Eerste twee dagen even huilen, maar daarna over! Hij was 3 en een half. Vanaf 1 jaar oud mocht hij hem alleen in bed.
Hier toen de oudste net 2 jaar was de speen weggedaan. Op een dag weggehaald en ik heb er nooit iets over gehoord en ook geen verdriet. Ze had hem alleen nog voor de nacht trouwens.
Zelf weg laten gooien in de prullenbak dr 3e verjaardag. Heb dr wel een klein halfjaar op voorbereid dat we dat zouden gaan doen.
Hier net na haar tweede verjaardag. Een paar dagen van tevoren verteld dat de speen weggaat is voor kleine baby's en zeggen hoe groot ze was en wat ze al kon. En belonen , een knuffel uitzoeken wat in plaats van de speen komt. Dit een paar keer per dag aangehaald , paar dagen achter elkaar , en ze koos zelf uit haar doos vol knuffels er 1uit. Die een naam gegeven en op een ochtend na ontbijt weggehaald . Ze had er de eerste keer met slapen moeite mee maar eigenlijk verder prima omdat ze een nieuwe favoriete knuffel had. Succes!
Hier heel laks in geweest. Ze had hem vanaf 4 maanden alleen tijdens haar slaapjes. Vanaf dat ze 3,5 jaar was haar erop voorbereid dat die speen wegmoest. Maar dat was drama, ze wilde hem absoluut niet aan Sinterklaas oid meegeven. Toen afgesproken dat ze ermee moest stoppen zodra ze 4 zou worden. Want een kleuter in groep 1 kan echt niet met een speen. En ik was echt laks, hechtte flink waarde aan m'n nachtrust. Ze had hem alleen maar 's nachts en praatte supergoed en geen gek gebit. Afgelopen februari was ik 's avonds met collega's een hapje eten en toen appte m'n man dat hij die speen niet kon vinden, dus ze moest zonder speen gaan slapen. En dat ging hartstikke goed, ze sliep snel in en de hele nacht gewoon door. Toen ik.thuis kwam vond ik die speen en die heb ik nooit meer teruggegeven. Achteraf hadden we er waarschijnlijk veel eerder mee kunnen stoppen.
Hier waren we de speen een keer vergeten in de auto , het was tijd voor de middag slaap en hij ging zo slapen zonder vraag naar speen. Heb dus de speen uit de auto gehaald en in de kast gelegd ging gelijk goed nooit meer naar gevraagd en hij was aardig verslaafd. Dit was net voor zijn broertje geboren werd. Toen kreeg hij een maand of 6 later ineens heel erg behoefte aan een speen. Ik heb hem zijn speentje terug geven (hij pakte steeds van de baby de speen af namelijk en ik was zwak haha). Hij had hem alleen thuis nog in. Ik vond het een paar weken terug wel welletjes. Continu die speen thuis in (ook mijn schuld).. hij was geregeld zijn speen kwijt en toen die weer eens kwijt was heb ik veel tegen hem gezegd geen speen meer hè speen kwijt , hij zei dat ook. Naja uiteindelijk de speen gevonden hoor maar hij vraagt er niet meer om. Heel soms zegt hij mama speen kwijt hè , ja lieverd speen kwijt. Eigenlijk best vals haha.
Hier één speen kapot geknipt en haar zelf weg laten gooien. Dat ging echt goed met 'doei speen!!!' 'speen is er niet meer, speen in prullenbak'. Daarna de overige twee spenen samen kapot geknipt en zelf weg laten gooien Savonds wel even drama, maar ze had ze immers zelf in de prullenbak gegooid dus het was al gauw goed. Merkten de dagen daarna dat ze wel wat omrustiger sliep en eerder wakker was, maar dat was na een aantal dagen over
Mijn oudste heeft nooit een speen gewild dus dat was handig. De jongste had hem wel nodig. Na het 1e jaar alleen nog met inslapen, daarna spuugde ze hem uit. Meer gewoonte dan echt nodig.Toen vonden wij het wel mooi geweest en hebben hem weggelegd. Heeft ons 2 avonden drama gekost maar daarna nooit meer een speen nodig gehad.
Toen ze 15 maanden was heb ik der speen niet meet gegeven. 2 nachten heeft ze uren lopen brullen. Daarn gaf ik de knuffel die aan der speen zat terug in de hoop dat dat werkte. Ze heeft der hele knuffel onderzocht opzoek naar der speen. Keek me betreurd aan en ik vertelde dat de speen weg was. Ze draaide om en ging slapen... Had ik dat maar gelijk gedaan
Leuk om te lezen hoe jullie dat gedaan hebben! Ik zie er nu al enorm tegen op Maar het klinkt makkelijk hoe jullie het beschrijven haha
Mijn zoon beet de spenen steeds stuk en moest steeds sneller nieuwe aanschaffen, vond het ook gevaarlijk met een scheur erin. Ik denk dat hij 2,5 jaar was? Hij had hem alleen nog s'nachts in bed vanaf 1 jaar en het ding mocht ook nooit ergens mee naartoe. Ik weet eigenlijk niet meer zo goed hoe het ging, maar op een avond zeiden we gewoon dat hij ze steeds stukbeet er nu te groot voor was geworden, zelf weggegooid, was even tranen en meteen klaar! Ging boven verwachting goed. Volgens mij nog voor z'n derde verjaardag had hij hem al niet meer in bed.
Vanaf 4 maanden had de oudste haar speen alleen nog in bed. Met 1,5 jaar de speen van de een op de andere dag weggehaald, 2 onrustige nachten/avonden en ze heeft er nooit meer om gevraagd
Wij bouwen het momenteel langzaam af. Sinds een week of twee heeft ze de speen alleen nog tijdens haar slaapjes. Daarvoor was ze ook haast vergroeid met dat ding Aan haar uitgelegd dat ze al een grote meid wordt en dat de speen overdag op de kast gaat en alleen nog met slaapjes mag ze hem hebben en achterin de auto omdat ze dan ook altijd in slaap valt. Nou vanaf de eerste dag legt ze hem zelf op de kast, zwaait hem uit en zeg dag speen. Zodra ze in bed ligt vraagt ze er wel direct om maar gedurende de dag helemaal niet. Over een tijdje gaan we hem 's nachts ook weglaten, denk dat we hem samen voorgoed weggooien maar goed ik vind dit voor nu al helemaal prima, hoeft van mij niet zo abrupt.
Ik weet dat ik er echt angst voor had. Zoontje was ontzettend gehecht aan zijn speen met slapen. Hem voorbereid en weet nog dat hij heel zielig zei : pamper weg, speen weg en wat dan met fanty? Moet die ook weg? fanty is zijn knuffel. Hem heel duidelijk gemaakt dat zijn knuffel nooit weg hoeft en altijd bij hem mag blijven, dat ik mijn knuffel ook nog heb dus dat is bij hem ook zo. Kort na dat gesprek zei hij zelf dat hij zonder speen ging slapen en het ging onmiddellijk goed. Ochtend erna mikte hij die gewoon de prullenbak in zonder een kick te geven. En ik vis die er stiekem uit vanwege emotionele waarde Hij was wel al 4, of bijna 4.