Hier net een hevige discussie met mijn ouders. Mijn vader voelt zich voor zijn hoofd gestoten dat de kleine 2 turkse namen krijgt en niet naar hem vernoemd word. Deze namen hebben wij ( voornamelijk mijn voorkeur) gekozen en daar is hij het dus niet mee eens! Hij vind de namen zelfs helemaal niet mooi zei hij me net. Daarna een hele discussie daarover dat hij vind dat we de nl of westerse cultuur weggooien. Ben hier echt heel verdrietig over. Het is dat mijn man zich versproken heeft anders hadden ze niks geweten van de namen.
had hij het ook gezegd dat als jullie jongen geboren was? ik vind het is een verrassing voor ze als een kleinkind naar je vernoemd wordt natuurlijk heb je dan een reden om heel blij te zijn, maar wordt je kleinkind niet naar je vernoemd dan moet je dat accepteren en daar vrede mee hebben. Wij hebben Yaniek ook niet naar opa's of oma's vernoemd omdat ik dacht ja welke opa doe je dan? doe je ze alle 2 wat als er nog een jongen komt? dit zelfde met als het een meisje wordt, wij hebben daarom geen vernoemingen naar opa's en oma's gedaan. En ik heb onze ouders er nooit over gehoord. Ik vind het eerlijk gezegd erg raar dat hij zo zijn mening naar jullie uit! Het is aan jullie hoe jullie je kindje noemen. En dat heeft hij maar gewoon te accepteren want het is jullie kindje. En dan ook zeggen dat hij de namen niet mooi vind, dit komt vast als een harde klap aan bij jullie... Tis al zo moeilijk om een naam te verzinnen, als je dan ook nog rekening met de smaak van je ouders moet houden is het helemaal lastig! Bah wat naar voor je! misschien trekt hij nog bij..
Dank je wel lieverd. Ik ben er echt verdrietig om Van naam ging het over cultuur op geloof enz verder. Ik heb ook gezegd dat het mijn bedoeling niet was om naar de opa's te vernoemen en daarom naar zijn broer! We hebben 1 jaar geen contact gehad om zo'n redenen van bemoeien. En nu begint het weer
he bah wat naar voor je!!! ik zou me ook rot voelen.. denk je dat je blij bent met je namen.. pfff kvind het al zo'n gedoe een leuke naam te vinden! Sterkte met je naamkeus!
Begrijp ik goed dat je je zoontje wel naar zijn broer vernoemd (van je vader)? Dan zou ik me nog kunnen voorstellen dat hij zich voor zijn hoofd gestoten voelt. Maar dat is natuurlijk niet leuk voor jou! Wat luca zegt, het is al niet makkelijk om een leuke naam te vinden. Wij hebben onze zoon met zijn 2e naam vernoemd naar mijn vriend (zijn 2e naam)
O god, dit vind ik altijd zulke moeilijke situaties! Heel vervelend voor jullie, om daar zo'n gedoe over te hebben... Wij wilden oorspronkelijk ook niet vernoemen, om dit 'gezeur' te voorkomen. Uiteindelijk overleed mijn schoonvader 3 jr. geleden en toen Lucas op komst was, vonden we Albert (naam v. schoonpapa) er goed bij passen als 2e naam. Dus toch vernoemd uiteindelijk. Hoop wel dat we ooit nog een dochter krijgen, de naam die we daarvoor hadden bedacht, lijkt veel op die van mijn vader, al was dat helemaal niet zo bedoeld, maar dan zou het mooi uitkomen... Ja, en wat je nu moet doen? Vind het erg lastig hoor! Ik vind in principe dat je je namen niet hoeft aan te passen wegens de mening van een ander. Maar ik kan vanaf hier ook niet bepalen hoe belangrijk het voor jullie is om de band met je vader te herstellen/goed te houden... Aan de andere kant, als je een ander over zoiets de 'macht' geeft, en de naam dus aanpast, geef je ook wel wat van je zelfstandigheid als ouder weg... zo zou dat voor mij voelen, denk ik... Heel moeilijk meis, heel veel succes met je keuze!
Nathalie de kleine word vernoemd ( 2e naam) naar de broer van mijn man. Er is tussen ons afgesproken dat er niks naar opa's werd vernoemd. Ik vind Mehmet bv echt niet mooi. Nou daarom dan mijn schoonbroertje We hebben ook gedacht de kleine als 2e naam de naam van mijn man te geven. Maar heb al 6 jaar geleden gezegd tegen mijn schoonbroertje, als we een zoon krijgen word hij naar jou vernoemd. Oh zegt mijn vader dus als het een meisje was geweest had het ook niet naar je moeder geheten, nee ze heeft toch niks voor je gedaan heh al die jaren. Wat heeft dat ermee te maken??
Ik zou je er niet teveel van aantrekken meid! Hier ook een beetje scheve gezichten van schoonfamilie, omdat we van tevoren al aangegeven hebben niet te willen vernoemen. We zijn de eerste bij hun in de familie die dat niet doen en het zijn enorme gewoontedieren, die ontzettend krampachtig omgaan met tradities. Ik geef hier totaal niet om en wil mijn kindjes een mooie roepnaam met een doopnaam met mooie betekenis meegeven en dus absoluut niet vernoemen. Mijn man heeft hiermee ingestemd en dat moet de familie maar accepteren. Ons kindje, onze keuze. En dat is hetzelfde voor jouw vader! Bovendien vind ik dat hij geen recht van spreken heeft als ik jouw verhaal lees dat jullie zo lang geen contact gehad hebben. Als de verstandhouding goed geweest was, kan ik het nog iets begrijpen, maar nu kan hij toch zelf ook wel nagaan dat jullie er misschien niet op zitten te wachten?!
Dat vind ik inderdaad ook onzin ja... alsof je dan je kinderen moet vernoemen naar iedereen die wat voor je betekent heeft in je leven... Dan krijg je of hele lange namen, of je moet een elftal stichten... nee, dat is idd geen criterium voor mij! Misschien kun je je overwegingen rustig voor jezelf op papier zetten en dit in briefvorm opsturen naar je ouders? Zodat er rustig over nagedacht kan worden en zij misschien ook jouw kant inzien? Hoe denkt je moeder er trouwens over? Kan zij je vader 'rede' inpraten?
Oh dan begreep ik het verkeerd! Ik vind dat je vader je keuze moet respecteren hoor! Je moet doen waar jij je prettig bij voelt!!
Marije ze vinden beiden dat zij gelijk hebben.. En dat ik al 4,5 jaar erover droom mijn zoontje die namen te kunnen geven! Daar word helemaal niet aangedacht Normaal gezien is mijn vader degene die mijn moeder "rede" inspreekt. Dus tja je kunt het je voorstellen Nathalie geen probleem hoor In de emoties schrijf ik ook rationeel sorry.
Beetje ego dat ze alleen aan zichzelf denken en niet erbij nadenken dat ze jou hier pijn mee doen...... Sterkte iig!
Och meis, wat vervelend! Maar het is jullie kindje en jullie hebben die namen bedacht en dat zou ik zeker zo laten! Wel jammer dat ze de namen nu weten! Wij gaan ook 2 namen geven, zonder te vernoemen. Persoonlijk hou ik daar ook niet van en vind ik dat ''ouderwets''. Ik geef twee namen omdat ik dat leuk vind, en niet omdat ik mijn kindje zo nodig naar iemand moet vernoemen. Kop op meid! Als je vader het kindje ziet, dan zal ie vast heel trots zijn, en wat maakt de naam dan nog uit?! Liefs!
Wat een vervelende situatie. Je zal je wel erg verdrietig voelen. Je moet doen waar jij (jullie) je het beste bij voelt. Een naam is iets persoonlijks en zegt (vind ik) iets over jezelf als ouders. Daarom is het zo belangrijk dat je er helemaal achter staat. Ik zal mijn kinderen niet vernoemen. Ik zou misschien wel een naam kiezen van iemand die toevallig een mooie naam heb maar vernoemen... nee. Dan voel ik te verplicht om andere speciale personen in mijn leven ook te vernoemen. Pff. Dan moet ik of veel kinderen krijgen of de kinderen veel namen geven. Als je besluit om het nog wel te doen (maar ik denk niet dat je dit zal doen) zou het dan als derde naam kunnen? Waar het om gaat, en dat zullen de meeste meiden hier zeggen. Doe alsjeblieft wat goed voelt!
Volgens mij is het heel simpel, jullie krijgen een kindje en jullie mogen dit kindje een naam geven. Niemand heeft het recht daar wat over te zeggen en jullie moeten doen wat jullie zelf willen!
Elif lieverd het is jullie kindje, je vader heeft de namen die jullie voor je zoontje kiezen te respecteren! (dat hij de namen miss niet mooi vind is zijn probleem) denk je dat als je man zich nou niet had versproken, dat je vader nog steeds deze reactie gegeven had?! Bekijk bijlage 99583