het geluk van mijn kids gaat voor alles. tja het zou even appert voelen tuurlijk maar hey homo's en lesbiennes mogen ook trouwen mogen ook adopteren of een inseminatie onder gaan of een draagmoeder aanstellen dus wat dat aan gaat. wie zegd dat je hetro kind wil trouwens of kinderen wil krijgen? er zijn zat mensen die bewust niet trouwen of bewust kinderloos blijven. je kun de toekomst niet voorspellen .
ik zou mijn kind accepteren zoals zij is als zij dat later zou zijn en tegen mij vertellen zou ik daar alle respect voor hebben
Zou dit niet een soort 'ouderblindheid' zijn? Als ouder is het toch ook standaard dat je de fouten die je kinderen maken niet ziet Toevallig heb ik een tijdje geleden een discussie over dit onderwerp gehad met mijn man. Hij zou het verschrikkelijk vinden als een van de jongens thuis komt met de mededeling dat hij homo is. Ik vermoed dat dit ook een soort angst voor het onbekende is. Toch zou hij het (nu) zonder pardon accepteren. Zelf zou ik ook wel even moeten slikken, puur vanwege het plaatje waar je mee opgroeit, prins/prinses, jongen/meisje, noem maar op. Dus ja, dat zit bij mij tussen m'n oren Toch zou een kind er niet minder welkom om zijn en nuchter gezien weet ik ook heel goed dat het geslacht van de partner niets zegt over de mate van geluk in de relatie. Nou ben ik trouwens wel ergens nieuwsgierig naar en wil niemand voor het hoofd stoten, dus aub niet verkeerd opvatten Zou het niet zo zijn dat een deel van de mensen ook aan het experimenteren slaat omdat er in de media zoveel aandacht op gevestigd wordt en het juist nog steeds een beetje als taboe gezien wordt? Vraag me namelijk af of dat niet ook veel invloed heeft. Nogmaal wil niemand beledigen of kwetsen, maar vraag het me wel serieus af.
Ik heb geen idee hoe ik zou reageren. tuurlijk ben ik het met de meeste van jullie eens dat zijn geluk voor alles gaat, en als dat betekend dat het met een man is dan is dat zo. maar toch zou ik bang zijn voor de vooroordelen van het homo zijn. maar ook voor de vooroordelen van te dik zijn maar ook voor de vooroodelen van te veel haar op je lijf hebben enz Ik maak me er niet te druk om en zie het wel, hoop alleen dat hem erge elende bespaard blijft en dat hij dus ook heerlijk gelukkig kan zijn dan wel met een man dan wel met een vrouw.
@ MarjanDS Bij mij is dit niet het geval. Ik word gewoon verliefd op een persoon. En dat kan dus een man óf een vrouw zijn.
Ik denk het eigenlijk niet MarjanDS, tenminste, vooral bij jongens is het nou niet echt ´stoer´ om je als homo te gedragen, lijkt me niet dat iemand dat vrijwillig voor ´de fun´ gaat uitproberen.
@Ons Wondertje; Mijn man denkt er (gelukkig) ook hetzelfde over. Ik moet er niet aan denken zeg dat hij haar niet meer zou accepteren door dat wat zij wilt zijn. Ik geloof erin dat iedereen het recht heeft zijn of haar leven te leiden zoals hij of zij dat zelf wilt. Ik ben dan wel haar moeder, maar haar leven voor haar uitstippelen zal ik nooit doen. Zoals een paar meiden hiervoor al zeiden; Ik denk nu ook helemaal niet aan haar toekomst. Ik geniet van haar zoals het nu is en wat er in de toekomst gebeurd zien we dan wel.
Ik hoop dat m'n dochter me nooit 'hoeft te vertellen' dat ze op vrouwen valt, maar gewoon dat ze op die of die persoon verliefd is geworden. En dan maakt het niet uit of het een jongen of een meisje is. Ik geef haar nu al mee dat ik homoseksualiteit normaal vind, de moeder van haar vriendinnetje is lesbisch en een jongetje in haar klas heeft ook 2 moeders. En dat vind ik normaal en zij op dit moment dus ook. Ze weet dat sommige kindjes een papa en mama hebben, en sommigen 2 mama's of 2 papa's. Of alleen een mama of alleen een papa. Alle varianten mogelijk Dus het officiële 'uit de kast komen' zou dat niet eens nodig zijn, omdat ze weet dat ik t toch wel accepteer. En dat ze weet dat ze overal over kan praten met me en ik haar nooit zal veroordelen. Dat is mijn toekomstbeeld
tja en mijn zoon heeft wel rood haar!! en ja tuurlijk ben ik weleens bang dat hij daarmee gepest gaat worden. maar ik denk dat iedere moeder dat wel heeft. en laten we eerlijk zijn,kinderen vinden altijd wel iets om te pesten of je nou rood bruin blond bent dik,dun,blauwe ogen,groene ogen lang haar kort haar enz enz!!
als mijn kinderen maar gelukkig zijn.. ik hoop dat ik ze kan meegeven in de opvoeding dat het niet uit maakt of je op jongens of op meisjes valt, als ze maar gewoon gelukkig zijn! wij zullen het dus gewoon accepteren en er niet moeilijk over doen, en ze zijn net zo welkom met hun ''verkering'' als dat ze hetero zouden zijn.. mijn man denkt er precies hetzelfde over.
Ik keek wel uit naar een kind met rood haar En had dan t liefste er nog een gewild met krullen ook haha. Mijn oudste is roodharig, heeft ze van mijn moeder. Dus ja, ik was gelijk hartstikke trots op mijn klein roodharig mormeltje! Geen moment gedacht aan t hele pestgebeuren in de toekomst. Ook al ben ik wel gepest op de basisschool. En weet je wat t is met pesten op scholen, je hoeft niet eens iets ''afwijkends'' te hebben. Kinderen vinden altijd wel een rede en zeker als je een onzeker kind bent. Even terug naar het onderwerp. mijn man en ik hebben het er idd weleens over; wat als..... Tja prima, als ze maar gelukkig zijn. Tuurlijk is het wel iets wat je even moet verwerken als ouder, maar dat is ons probleem toch? Daar ga ik niet het probleem van mijn kind van maken. Ik zal altijd van ze blijven houden en zullen altijd welkom zijn bij ons. En ik hoop dat ze weten, dat ze met alles bij ons terecht kunnen.
Je hebt natuurlijk helemaal gelijk (en ik vind rood haar ook hartstikke mooi trouwens). Ik heb me gisteren wat ongelukkig uitgedrukt denk ik. Dat was niet mijn bedoeling en ik hoop niet dat ik er iemand mee gekwetst heb. Ja, ik ben soms wat overbezorgd en zie soms beren op de weg die er helemaal niet zijn. En inderdaad: Pestkoppen vinden altijd wel een reden (ik ben ooit eens gepest vanwege een bepaalde schooltas die ik had ).
Voor het geluk van mijn kinderen, hoop ik dat ze gewoon hetero zijn. Dat ze niet (geheel onterecht) zich genoodzaakt voelen zich anders voor te doen dan ze zijn ten opzichte van hun leeftijdsgenootjes, niet extra in de knoop hoeven zitten met zichzelf, bovenop het 'gewone' in de knoop met zichzelf zitten van de puberteit.. Maar mochten ze met een kerel thuis komen: geen enkel probleem! Als ze maar gelukkig zijn, daar gaat het me om! En als ze maar voorzichtig doen wat betreft geslachtsziektes haha!
Ach..een toekomstbeeld voor onze kinderen: Onze zoon wordt een wereldberoemde voetballer en onze dochter trouwt met een wereldberoemde voetballer Gewoon, heel makkelijk.
ik zou eerlijk gezegd wel even moeten slikken.. past niet helemaal in beeld dat ik heb van mijn kids.. maar zou het wel accepteren
Ik kan me daar werkelijk waar niet druk over maken.. Als zij gelukkig zijn met iemand van hetzelfde geslacht, wie ben ik dan om dat af te keuren.. Ik wil dat mijn kinderen gelukkig opgroeien en gelukkig leven.. Dat ze volledig achter de door hun gemaakte keuzes staan..
Daar heb je gelijk in, en ik ben blij dat dat soort nare dingen jou bespaard zijn gebleven. Maar het feit is dat de dingen die ik noemde wel gebeuren! En ik zou toch het liefst willen dat mijn kindje dat bespaard zou blijven, zoals elke ouder denk ik. Ik denk trouwens ook dat een man/man relatie nog minder geaccepteerd wordt in de maatschappij dan een vrouw/vrouw relatie. Ik hoop in ieder geval dat in de toekomst deze bekrompen gedachten en vooroordelen helemaal verdwijnen, laat iedereen gelukkig zijn ongeacht geaardheid!