Omdat ik geloof niet in een discussie als deze vind passen Maar daar mag en kan ik het niet over hebben hier want dan gaat het weer over geloof. Ik vind het namelijk respectloos naar de homoseksuele medemens toe
Ja hoor, mijn kind, mijn liefde... en ik heb hem op aarde gezet en ik wil dan ook niets liever dan dat hij een gelukkig leven kan gaan leiden. Daarom zal ik er alles aan doen om mijn kind gelukkig te krijgen. Wanneer het blijkt dat hij op hetzelfde geslacht valt zal ik hem daar in steunen zo veel als het kan. Ik wil dat mijn kind gelukkig is.. en hij kan er niks aan doen dat de natuur heeft bepaalt dat hij op hetzelfde geslacht valt. Het is natuurlijk wel zo, helaas.. dat hij daarom een makkelijk doelwit kan zijn voor pesterijen. Ik zal hem daarvoor beschermen en hem ook vertellen dat dat kan gebeuren.
Hmm ik zou t zeker accepteren en zou m'n kind niet anders zien en nog even veel van hem/haar houden. Maarrrr als ik eerlijk ben zou ik liever hebben dat ze gewoon hetero zouden zijn. Meer omdat t toch nog niet door iedereen geaccepteerd wordt en dat lijkt me heel vervelend voor m'n kind.
Wanneer ik zeg dat ik er vanwege mijn geloof wel moeite mee heb betekend toch niet dat ik respectloos ben tegen mijn homoseksuele medemens. Iedereen is welkom hier. Maar als ik zou zeggen dat ik het totaal geen probleem zou vinden wanneer mijn kind als homo of lesbienne thuis zou komen zou ik liegen, vandaar die uitleg wat betreft het geloof. Ik leg niemand toch verder wat op of veroordeel niemand erom? Je kunt zo best een gezonde discussie voeren, makkelijker als met figuren die keihard zonder enige achterliggende schreeuwen over 'vieze flikkers' of whatever.. en dat zijn er nogal wat. Vraag me dan ook af hoeveel van de mensen die hier keihard roepen dat het echt helemaal geen probleem is dit over 20 jaar met hun eigen kind bijv nog roepen, want volgens mij klopt het percentage niet helemaal op deze manier.
Hoop eigenlijk wel dat het klopt en dat we steeds toleranter en normaler tegen homoseksualiteit zijn gaan aan kijken en zo doende er meer ouders er open voor staan dan 40 jaar geleden. Hoop echt dat de weg die hier neer is gezegd gevolgd word dat niemand gediscrimineerd hoeft te worden om geloof cultuur en of geaardheid.
als mijn kind thuis zou komen met het verhaal dat zei of hij homo of lesbisch is zou ik hier totaal geen moeite mee hebben . het verandert niks aan de liefde voor mijn kind ! wat zijn of haar geaartheid ook is .
Ik heb nu al een aantal keren gelezen: "alleen jammer dat ik dan geen oma wordt" Hoezo geen oma? Mijn zus is lesbisch en heeft twee kinderen. Niet zelf gebaard maar mijn moeder voelt zich op en top oma en merkt geen verschil in liefde tussen de kinderen van mijn zus en die van mij en mijn andere zus. Twee mannen is wat lastiger maar niet onmogelijk. Mijn kinderen kijken helemaal niet raar op van een homo stel. Maar die weten ook niet beter dan dat hun tante samen woont met een vrouw. Of ze nu met een man of vrouw thuis komen, zolang zij gelukkig zijn ben ik dat ook.
Als mijn kind het aan mij zou vertellen, zou ik er geen probleem mee hebben. Ik hou van mijn kind zoals hij is. Seksuele geaardheid staat daar los van. Homo/lesbisch/Bi is ook normaal. We zijn allemaal mensen. Ooit lang geleden is er bepaald door mensen, dat mensen van gelijk geslacht niet hoort, niet "normaal" is. Door de eeuwen heen is dat beeld/denkwijze helaas zo gebleven. Biologisch gezien is het betreft de voortplanting handiger om man-vrouw te combineren , maar verder qua houden van, maakt het totaal niks uit of het gelijke geslacht is. Als je maar gelukkig bent. Tegenwoordig wordt het misschien ietjes meer gedoogd, maar nog lang niet geaccepteerd. Zelf vind ik het dus belachelijk. We zijn allemaal mensen.Niks is beter of normaler dan het andere. Wij hebben 2 hele goede, dierbare vrienden die toevallig een homostel zijn. Zij zijn ook de wettelijke voogden, mocht mij en mijn man iets overkomen, dan gaan onze kids naar hun toe. Als ze hetero waren geweest, had ik ze net zo lief gehad. Het gaat om de persoon, niet om de seksuele geaardheid. Dat is bijzaak. Om ontopic te blijven: Mijn kind is mijn kind. Daar hou ik onvoorwaardelijk van.
Nee wat mij betreft kan ik geen discussie voeren met iemand die gelooft en het daarom afwijst. Sorry maar daarmee sta ik dan zover van iemand af dat ik helemaal niets met een argument kan. Een discussie is vooral bedoelt om te overtuigen met argumenten en daarom kan ik er niks mee. Ik kan me namelijk in geen enkel argument vinden.
@Bosi: kan je over geen enkel onderwerp een discussie voeren met een gelovige of puur niet over dit onderwerp?
Geen idee. Maar over dit onderwerp gewoon echt niet. Ik heb een hele gelovige vriend gehad ( ex inmiddels) en daar heb ik gemerkt dat dit gewoon op niks uitloopt. En om elkaar te blijven respecteren begin ik er gewoon niet aan.
Ik respecteer en accepteer mijn kinderen zoals ze zijn of worden. Ik hou heel erg van homo's vooral de hele fouten, ik zou het dus helemaal geen probleem vinden als ik ooit een zoon zou krijgen dat die homo word, mijn man zou daar heel veel problemen mee hebben en mijn sv zegt dan gewoon: dan heb ik geen kleinzoon meer, kan me er erg over opwinden maarja zoiets is al snel gezegd maar het stoort enorm.
eerlijk? Denk dat ik toch ff stom zou kijken, althans als ouders zie je het denk ik wel hoor. Mijn schoonbroer euh zus is ook homo en helemaal niks mis mee oid. Maar zou wel ff schrikken maar hem of haar steunen in alles! Het maakt geen verschil ik hou onvoorwaardelijk van hen!
Helemaal prima als mijn dochter met een vrouw thuis komt. Ik wil alleen maar dat ze gelukkig is, is dat met een vrouw...dan zijn wij ook gelukkig voor haar. Mijn vriend denkt er net zo over.
Nou andersom dan net zo vrees ik aangezien jij dus blijkbaar zeker weet dat iedere gelovige op deze wereld dezelfde argumenten heeft, het geloof op dezelfde manier interpreteert en ervaart dat er voor jou geen ruimte meer is voor discussie. Ondanks dat jij homoseksualiteit dus volledig accepteert ben je verder blijkbaar niet zo heel ruimdekend.
nee misschien niet inderdaad geen idee. Tot nu toe alleen maar gelovige mensen getroffen die er hele rare dingen over zeiden. Even nog een toevoeging Ik denk dat ik inderdaad sowieso geen discussie over het geloof kan hebben omdat ik het niet geloof. Voor mij bestaat het niet. Dus waarom zou ik er dan wel een discussie over kunnen voeren. Maar misschien heb ik het mis.
De ouders van mijn schoonzus zijn ook zeer gelovig. En o, wat hebben die lieve mensen er een moeite mee gehad. Mijn zus was daar niet welkom en ze kwamen ook niet bij mijn zus en schoonzus thuis. Gelukkig hebben ze optijd ingezien dat ze samen heel gelukkig zijn en ze eigenlijk heel veel missen. En nu, nu vinden ze het prima en staan ze voor 1000% achter hun. Het kan dus ook anders Bosi.
mooi om te horen.. Kijk, ik weet ook niet alles. Misschien bestaat er wel een hogere macht..wie zal het zeggen, ha ha
Mijn broer is homo dus ik heb er totaal geen problemen mee. Bij mijn eerste jongen dacht ik wel even 'stel dat'.. maar ach, wie ben ik, als hij maar gelukkig is