Ik heb een Missed Abortion gehad, ben 6 weken geleden gecuretteerd, heb er een pijnlijke ontsteking bij opgelopen en heb de hele maand juli in de lappenmand gelegen. En toen was daar, op de allerlaatste dag, totaal onverwacht een positieve ovulatietest. Niet veel van verwacht, maar toch... een sprankeltje hoop doet weer leven na al dat verdriet. Nog groter was mijn vreugde toen ik gisteren een licht positieve test in handen hield. Zo snel alweer! En toen kwam vanmorgen. 13 DPO. Kramp, bruinverlies. Witte test. Ik ga ongesteld worden vrees ik Ik geloof dat ik die test van gisteren "van me af kan zetten", ik was nog vol ongeloof en het was nog niet tot me doorgedrongen. Wat ik heftiger vind is het feit dat ik weer ongesteld ga worden. Ik had potverdrie 14/15 weken zwanger moeten zijn! Ondertussen heb ik pijn. Is een aankomende menstruatie na een curettage zoveel heftiger? Ik lig dus op de bank een beetje zielig te zijn. Beetje erg, eigenlijk met dikke tranen. Pijn, koud, moe, emotioneel...... Hoe ervaren jullie dit? Hoe gingen jullie om met dit eerste confronterende moment? Hoe krijg ik mezelf in vredesnaam weer uit die put, en zie ik het weer een beetje zonnig in? Want nu ben ik alleen maar verdrietig. En gefrustreerd, omdat het ondertussen alweer de 100e keer is deze maand dat ik zo op de bank lig, onder een dekentje.......
Oh ja, en I.B. en aspirines werken eigenlijk niet voor mijn lage rugpijn.... haalt de pijn iets weg, maar niet veel. (is dat trouwens normaal, die belachelijke lage rugpijn rondom NOD? ik herken dat niet, is dat een cadeau van de curettage?)
Knuf voor jou meis Ik kan me ook zo NIET verheugen op de klote menstruatie Die lage rugpijn heb ik ook sinds de curretage
Sterkte ermee. Hij kan inderdaad heftiger zijn na een miskraam of curretage. Hier vandaag ook ongi geworden na de miskraam, voor mij betekent het nu weer een startpunt, dus ik ben er wel blij mee. Morgen bellen en dan hopelijk dinsdag weer spuiten voor de volgende ronde.
Ik vond de eerste menstruatie na mijn Missed abortion ook vreselijk, het voelde ook echt als een domper Deze kwam ook eerder dan verwacht, dus ik schrok dubbelop. De menstruatie was ook veel heftiger en pijnlijker, ik heb de 1e dag ook vreselijke last gehad van mijn buik en rug, ik heb die dag 3x 2pcm ingenomen wat ik anders nooit heb als ik ongesteld ben geworden. Een hele dikke knuffel meid!!
Dank voor jullie reacties. Ik vind het flink pittig. Het doet pijn, en ik voel me droef door de test van gisteren, en ook een beetje moedeloos voor weg die komen gaat. Maar zoals ik de laatste weken wel vaker gedacht heb: men vreest het meest voor het lijden wat men vreest. Dus moet ik stap voor stap vooruit, en niet teveel willen denk ik!
sterkte!! mijn eerste menstruus waren killing na mijn twee ma's... mijn schoonma moest er zelfs aan te pas komen omdat ik wel zo diep in een kuil viel... ook een licht positieve test en BAM!! de volgende dag ongi... een die menstrus waren veel heftiger idd! hou moed meid.... ik duim voor je!!
Een knuffel voor jou, Zouzograag! Ik zit in een ander schuitje. Nog geen ovulatie gehad sinds ik het vruchtje kwijt ben eind juni en dus ook nog steeds geen menstruatie
Zouzograag. Pak even goed je rust en probeer het verdriet niet eeg te stoppen. Na de derde vmk ben ik eens langs een maatschappelijk werkster van de poli geweest. Die gaf ook aan dat dit 1 van de zwaarste dingen is die je mee kan maken. De miskramen, het lange wachten. Ongrijpbaar en je weet niet wanneer het goedkomyt. Maar ze gaf ook aan het verdriet wel toe te laten. Er komt een keer dat het goed gaat. Ik ben het even kwijt, maar loop je al in het zh? Misschien kunnen ze wat onderzoeken doen om een oorzaak te vinden dat het mis gaat.
Hoi meis! Ik denk en leef echt met je mee! Heel veel sterkte en een dikke knuffel! Kan me echt goed indenken hoe dit voelt..... Stap voor stap is denk ik inderdaad het beste al kan dat op dit moment best moeilijk zijn.
Dank jullie wel! @Maaik, de gyn die mijn ingreep deed zei dat het "domme pech"was, ik val nog niet in het onderzoekstraject. Dat hoeft wat mij betreft ook nog niet, ik ben "pas"twee miskramen ver. De positieve test van gisteren reken ik niet mee, vandaag of morgen is mijn NOD pas, dus dat was ook echt te vroeg. Tocht maakt het moedeloos. Ik denk wel dat de maatschappelijk werkster gelijk heeft als ze zegt dat het een van de zwaarste dingen is die je mee kunt maken omdat het zo onzeker en ongrijpbaar is. Ik zal het ermee moeten doen. De rust vind ik wel, en het verdriet stop ik niet weg. Maar het is zo moeilijk soms!
Oke, zouzograag. Je klinkt wel sterk. Hopelijk lukt het nu gewoon snel weer! Ik vonf het toen wel een eye opener. Dat je verdriet er mag zijn en dat het dan dus niet vreemd is als je niet superenthousiast bent bij een zwangere vriendin, buurvrouw etc.
Maaik, dat besef begint ook steeds meer tot mij door te dringen. Ik begin bij mezelf ook steeds meer te accepteren dat ik niet die jaloersmakende "in-1-keer-zwanger-vrouw" ben, waardoor ik ook wat meer rust vind als ik eens een keer niet dolenthousiast ben bij een nieuwe zwangerschap van een vriendin/buurvrouw/collega'etc. Maar nog steeds vind ik het moeilijk te geloven: dat een kinderwens zo lastig kan zijn..... dat had ik niet verwacht!
@ zouzograag De eesrte menstruatie na een miskraam/ma komt hard aan. En je wilt het het liefst niet omdat je 9 maanden geen menstruatie had willen hebben..Rotgevoel..Herken het.. Zelf vond ik het ook moeilijk maar ook weer positief dat mijn lichaam na 28 dagen weer gewoon netjes ongesteld werd. En de gyn zei als je weer netjes menstrueert dan is de kans op verkleving heel klein. Dat vond ik ook weer positief. Maar is je menstrautie inmiddels al door gezet? ik zagiets van licht positieve test? Misschien is het bruin verlies nog innestelling? Je test gaf toch iets aan. dus misschien toch nog kans op zwangerschap als de menstruatie nog niet heeft aangemeld
Nog niet doorgezet, maar ik wil er niet teveel op hopen........ Daar zeg je me wat! Inderdaad, die kans op verkleving is gering nu als het doorzet! Wat fijn dat je me daar aan herinnert Ik merk dat nu ik hier weer mee geconfronteerd word dat mijn gedachten soms niet meer zo helder zijn als voorheen, en dat ik "voor het gemak"soms de positieve dingen vergeet. Maar dat is inderdaad waar, het is iets om blij mee te zijn!
Het klink raar maar ieder nadeel heeft zijn voordeel...Maar het maakt het niet minder erg. Het blijhft gewoon allemaal heel verdrietig!! Maar wie weet zet het bij jou niet door omdat er een klein beebje aan het ontwikkelen is binnen..Heb je nog keer getest vandaag? Ik ga duimen voor je. Mocht de menstrautie wel doorbreken denk dat positief dat je lichaam dat kan en ook weer een zwangerschap aan zou kunnen gaan. Dan heb je over 2 weken weer kans. Probeer het beetje los te laten ( is heel moeilijk) Probeer je te focussen op leuke dingen die nog gaan komen. Verdriet mag er zijn maar probeer het ook beetje los te laten..
@zouzograag Ik zie per toeval dat je in je onderschrift hebt geschreven dat je vmk hebt gehad.. dus was je toch even zwanger..Is nu de menstruatie goed op gang gekomen. Sterkte meid. Hopelijk volgende maand een plak beebje!! Zo blijf je bezig he
@Grotedroom, het leek er inderdaad heel sterk op dat ik zwanger was. Een test van gisteren gaf wederom een streepje, maar vanmorgen nam het bruinverlies toe en werd het lichtroze. Het is nog niet doorgezet,maar ik heb de hoop opgegeven. Ik schreef inderdaad een VMK (heb het nu weer veranderd naar iets positievers), maar voel me daar toch niet prettig bij om het in mijn onderschrift te hebben staan. Misschien toch maar beter om het gewoon te vergeten en verder te kijken, per slot van rekening is het al zoooo vroeg misgegaan dat ik er nog geen beeld/droom/vooruitzicht bij had. Dank je wel voor je lieve berichtje, dat doet me ontzettend goed!
Maar dat is nog positief dat je gister weer een streepje had..dat rose kan ook zijn van zwangerschap. Dat zou toch het mooiste zijn..Maar wel goed dat je je zelf ook een beetje in bescherming neemt om teleurstelling te voorkomen. maar het is en blijft niet leuk!