He, jeetje joh! Wat verdrietig. Oh, wat wou ik soms toch dat ik een stapel toverstokjes had! En wat een pech dat het nu al voor de derde keer in een vakantie komt... Kan me zo voorstellen dat je er even helemaal klaar mee bent! Liep je al in Gent? Dan kan ik je dat, na mijn ervaring gisteren (zie hierboven) heeeeeeel erg aanraden! Mocht je dat idd wel willen, dan zou ik je wel aanraden om snel te bellen voor een afspraak, want de wachttijden zijn redelijk lang. Want wachten tot je hoofd weer naar zwanger worden staat en dan pas een afspraak maken, zou alles wel heel erg vertragen
Bedankt lieve meiden! Ik loop nog niet in Gent Rozemarijke. Maar ik wil volgende week een afspraak maken voor in mei of juni... Dat moet toch wel lukken? Ik kopieer even mijn stukje zoals ik het net in het NOD-topic heb geschreven, want ik zit hier in Zwitserland te typen op mijn telefoon en dat is geen feestje: Heb later vanochtend een digitale test gedaan en die zei al "niet zwanger". Heel gek dat je HCG maar enkele dagen oploopt en dan als een malle weer verdwijnt. Vind het wel heel erg dat ik nu misschien enkele dagen moet wachten tot het begint. Het is tot nu toe altijd erg soepel verlopen tijdens mijn miskramen, met relatief weinig pijn en zonder medisch ingrijpen, maar ik vraag me angstig af hoelang ik dat lot kan blijven tarten... Duim voor me dat mijn lijf het snel loost en dat ik aan een paar feminaxjes genoeg heb. Ik heb vandaag goed nagedacht over hoe nu verder. Ik ben er even klaar mee. Ik schreef al dat dit de 3e vakantie was die verziekt is binnen 10 maanden... Nou, we gaan in april een rondreis maken door Californië en ik pieker er niet over dat het miskramenmonster die reis ook in zijn klauwen krijgt. Ik ben toe aan een break. Ik ben in de zogenaamde bloei van mijn leven en ik leef al 2 jaar alleen maar van ongesteldheid naar eisprong naar nod met ondertussen continu een thermometer in mijn hol en een lijf vol angst, stress en hoop. Daar wil ik even een paar maanden uit, en dan gaan we van de zomer een afspraak maken in Gent om te starten met IUI, IVF, ICSI of wat voor leuks dan ook ze voor me in de aanbieding hebben. Nogmaals bedankt voor jullie steun lieve meiden! Ik realiseer me gelukkig ten alle tijden dat er écht nog ergere dingen zijn die kunnen gebeuren, dus ik hou de moed er in en ik hou mijn hoofd omhoog. Ook dit overleven we wel weer... Dikke kus Betty
Lieve Betty, hoe gaat het nu? Komt het al op gang? Kom je nog even een dikke *knuffel* brengen Mooi om te lezen dat je al een strijdplan voor de komende maanden klaar hebt.
Goed om ff een break te doen. Hebben wij na de tweede miskraam gedaan en dat gaf een boel rust. Als je idd volgende week belt, zou een afspraak voor mei of juni toch echt wel moeten lukken, zou ik denken. Check wel even bij je verzekering, wat zij aan voorwaarden stellen, (verwijzing van huisarts ja of nee, vooraf behandelplan en kostenraming, etc). Sterkte met alles, hopelijk verloopt alles zonder problemen.
Bedankt Sophy! Miskraam is sinds vanmorgen op gang. Gelukkig, zou je bijna zeggen. Wachten op zoiets is bijna nog erger dan het doormaken... Ik heb erge lage rugpijn (maar dat ben ik gewend van de andere miskramen) en ik heb het gevoel dat ik leegbloed. Maar ook daar ben ik weer aardig nuchter over: beter er uit dan er in... Morgen gaan we terugrijden vanuit Zwitserland dus ik hoop dat ik mijn draai een beetje kan vinden in de auto. Zal wel een crime worden, 8 uur "klem" zitten met buikkrampen en rugpijn maar als ik morgenavond heerlijk op mijn eigen bank zit dan was het het vast waard. @Rozemarijke: ik ga dat idd even uitzoeken hoe dat vergoed wordt. Heb wel in december vast voor de zekerheid uitgezocht of bij mijn huidige verzekering IVF in België vergoed wordt (en dat was zo), maar ik ben vergeten te kijken hoe dat zat met consulten.
Het gaat aardig Melief, dank je! Ik ben zelfs alweer gewoon aan het werk, alsof er niks gebeurd is... Was zaterdagavond alleen heel raar om thuis te komen van vakantie en dan al mijn positieve testen in de la te zien liggen (ik had er nogal wat gedaan) Dan besef je ineens: oh ja, ik was weer zwanger Ben wel heel opgelucht dat we besloten hebben om even een rustpauze in te lassen. Ben gewoon geestelijk en lichamelijk moe van 4 miskramen in 1 jaar...
Ja confronterend is dat hè, ik heb ook nog steeds de testen en echo en kaartjes van de eerste zwangerschap maar kan er niet meer naar kijken. Wij nemen na deze ronde ook een pauze, dan moeten we naar een nieuwe gyn en wil ik verdere onderzoeken bij ons beiden. En dan gaan we in mei wel weer verder ofzo. Maar stiekem hoop ik dat er een wonder gebeurt deze ronde, ook al vind ik het doodeng...
Soraya, ik was op zoek naar een berichtje zoals dit en vond de jouwe, heb niet alles van deze topic gelezen en weet ook niet of je nog meeschrijft. Maar jij schrijft dat je tot week 8 last had van bruin/rozeverlies. Gisteren had ik na het eten behoorlijk wat spierpijngevoel (krampjes) onderin m'n buik en had ook wat roze verlies (en de dag ervoor al wat bruinig) en het was nogal waterig. 2 weken geleden heb ik een TP gehad en ik heb vrijdag te horen gekregen dat ik zwanger ben. Maar nu heb ik dus dit, en ben zo bang dat het (weer) mis gaat. Ik gebruik ook Utrogestan (3 x per dag 2 bolletjes) en m'n lichaam neemt dat goed op (daar komt sinds een dikke week al niet veel meer van uit). Had jij ook kramp voordat je dat roze verlies had?
Hoi Tori! Wat een spannende tijden voor jou. Ik zal proberen te beschrijven wat ik voelde. Ik voelde wat steekjes in mijn baarmoeder, maar volgens mij pas na NOD. Ik wist toen al zes dagen voor NOD dat ik zwanger was (tweeling, dus wellicht veel HCG). Ik zou het nu omschrijven als innestelsteekjes. Het waren duidelijk geen krampen. Wel dachten man en ik ook dat het mis ging, omdat ik dat lichte bloedverlies exact op NOD kreeg. Het was wel heel weinig, en of het waterig was weet ik helaas niet meer. Ik heb het al die tijd gemakkelijk met een inlegkruisje afgekund. Had ik die niet gebruikt was mijn slipje hooguit wat vies geweest. Meid, ik hoop heel, heel erg voor je dat het met jou ook goed afloopt. Ik weet hoe spannend het is en gezien je onderschrift is het driedubbel spannend bij jullie. Begrijp ik hier uit goed dat dit je eerste poging is en jullie hierna willen stoppen? Heftig zeg! Als je meer wilt weten, roep maar. Ik weet zeker dat BB dat niet erg vindt .
Trouwens, omdat het zo weinig was en nooit doorzette naar meer of helderrood had ik snel weer heel goede hoop. Terecht, naar later bleek. Hoeveel embryo's zijn er teruggeplaatst? Nu ik je onderschrift nogmaals lees begrijp ik dat ISCI an sich jullie laatste kans is. Heb enorm met je te doen. Wij hadden toen al een gezonde dochter, zij is via de natuurlijke weg 'gemaakt', dus stond ik er toen denk ik toch anders in dan kinderloze stellen die in de mm zitten. Denk ik hoor, ik kan uiteraard eigenlijk alleen voor onszelf spreken.
Hi Soraya, bedankt voor je antwoord! Het is zeker superspannend, maar heb ook nog 4 ingevroren embryo's verdeeld over 2 buisjes, dus heb hierna nog twee kansen. Maar deze zouden op zich ook mooi zijn voor n tweede . Er is deze keer maar 1 embryo terug geplaatst. En meteen raak, dat is natuurlijk super. Wist op zich al dat ik zwanger kon worden ivm de mk 2jr geleden, en stond er ook heel positief in. Het oranje verlies heb ik sinds gistermiddag nietbmeer gezien, hopelijk blijft t nu weg. Ik had vrijdag 43 eenheden HCG, dat vonden ze niet veel, maar als ik t schema bekijk daarvan is dat best hoog, want 3 wk na bevruchting (bij mij is dat precies 7 januari, handig hoor icsi ) is t van 5 tot 50. Ik zat vrijdag op 2 wk na bevruchting. Wat jij ook had, dat je snel weer goede hoop had, heb ik nu ook wel weer. Door de progesteron hormonen die ik neem miet ik sowieso inlegkruisjes gebruiken, want daar komt ook wel iets van uit. Doordat je hormonen spuit voor het groot maken van meerdere eiblaasjes maak je in t begin zelf geen progesteron aan en zonder dit hormoon krijg je geheid een miskraam. Ik denk zeker wel dat je anders in staat als je al n kindje hebt. Want ik ben al blij met eentje! Al hoop ik stiekum op n tweeling dan hoef ik deze mmm niet meer in mochten we er toch twee willen (m'n vriend wil er maar een heeft ie altijd gezegd). Ooh ik vervuil jullie topic, sorry!!!! Denk trouwens dat ik mn borsten weer n beetje ga voelen ... Hoop ik, geeft toch wat meer positief gevoel als je zwangerschapssymptomen hebt.
Bekend gevoel, helaas. Ook om maar gewoon te gaan werken.. Begrijp heel goed dat je het even moe bent, het is ook niet niks 4 x in 1 jaar Ik heb net een afspraak gemaakt in Gent en het valt echt mee: 23 maart al! Begrijp wel dat ik eerst een algemene intake krijg en daarna pas doorverwezen wordt naar een specifieke arts. Nu hebben we nog niet veel onderzoek laten doen (karyo en bloedstolling nog bezig + rijtje standaard vruchtbaarheidsonderzoeken gehad, waar niets uitgekomen is) dus ik vermoed dat we eerst nog meer onderzoeken gaan krijgen daar... ben benieuwd en het voelt ook al heel lekker om die afspraak te hebben staan Ga je ook vast bellen Betty?
Nou, ik heb niet gebeld, maar ik heb wel toevallig vandaag een email gestuurd naar dr de Sutter (in Gent). Daarin heb ik even mijn geschiedenis uit de doeken gedaan, gezegd dat we nu even een pauze nemen en gevraagd of ik in juni/juli bij haar langs mag komen. Fijn idee als dat straks rond is en ik iets concreets heb om naar uit te kijken na mijn pauze! Jij bent snel aan de beurt zeg Sophy! Ik heb langere wachttijden gehoord hier... Betekent dit dat je je met het traject op Gent gaat richten en het andere pad los gaat laten? Of ga je ook beginnen met de IUI's? Wij zijn trouwens ongeveer even lang bezig zie ik aan je onderschrift... Ik ben sinds juli 2009 van de pil af. Het is maar goed dat ik toentertijd niet wist wat me allemaal te wachten stond anders was ik waarschijnlijk gillend de andere kant op gerend
Hee BB, Ik ben maar amper op Zp these days, en zie nu dus dat je een MK hebt gehad. Wat ongelofelijke klote zeg, vind het echt rot voor je!!. Goed dat je een plan hebt en een afspraak bij DS gaat maken, zodat jullie het gedegen aan gaan pakken over een poosje. Sterkte meid en heeeel veel plezier met je reis. Groetjes!
@ BB Ik vind het allemaal zo klote voor je meid. Hopelijk kan je '' tot rust'' komen. Even een egoistisch bericht zoals je/jullie zien ben ik zwanger. Vanaf de ei-sprong utrogestan gebruikt maar ik ben zo bang dat het dus weer mis gaat.
Dat is geen egoistisch bericht hoor Zomerr, daar zijn we hier toch voor! Ik snap dat je bang bent. ik zal nooit meer onbezorgd zwanger zijn... Maar weet dat het ook hartstikke goed kan gaan he! We hebben nog steeds last van overbevolking en die moeten ergens vandaan komen... 1 tip: blijf wel testen! Doordat ik bleef testen en na een week mijn testen lichter zag worden wist ik dat het weer mis was. Als ik dat niet had gedaan had ik nu nog gedacht dat ik zwanger was, want door die utrogestan blijft je bloeding uit en heb je alle zwangerschapssymptomen. Ik kon amper lopen zonder pijn in mijn borsten terwijl mijn testen toen al nagenoeg negatief waren. ben stiekem erg blij dat ik er zo zelf ben achtergekomen anders was ik me morgen kapot geschrokken bij de eerste echo. Succes meis! Geef af en toe een update hier, ben benieuwd hoe het met je gaat! @Maja: bedankt voor je berichtje! Lief van je! ik vind het ook superfijn als ik straks die afspraak heb staan en dan even achterover kan leunen de komende maanden... Daar ben ik echt aan toe.
@BB Dankjewel voor je bericht. Ik heb 13 febr. als ik 7 weken ben de eerste echo. Ik merkte het altijd wel als het niet goed ging. Om de hoeveel dagen kan ik het beste testen denk jij? Bij mij ging het meestal mis tussen de 8e en 10e week. Nogmaals Bedankt!
Ja ik was stomverbaasd dat ik eind maart al mocht komen. Zelfs met keuze op welke dag me het best uitkomt Ik ga dus niet rechtstreeks naar DS, maar vind een intake eerst ook prima. We moeten toch nog genoeg onderzoeken doen. We beginnen ook met de iui's. Ik ben er niet helemaal gerust op, qua kans op nog een mk bedoel ik dan, maar aan de andere kant word ik zo blij van het idee om niet meer zelf te 'moeten' en dat er nu goed wordt gekeken naar m'n cyclus dat we er maar voor gaan! Heb hier ook de utro liggen voor het geval het snel raak is. Ervaring is dat het steeds lang duurt en dat ik gestresst en depri raak en dat het dan helemaal niet meer lukt.. dus de gedachte aan iui biedt gewoon emotionele houvast Gillend de andere kant op.. soms denk ik nu ook, ik ben toch gek dat ik ermee door ga. Das trouwens vooral als ik weer ongesteld ben geworden. Maar ja, opgeven.. ik moet er niet aan denken.. want wat dan? Dus ren ik, ook gillend, door.. maar dan de kant op van de baby, hopelijk Heb jij dat ook? Van de week wel een inzinking bij de gedachte.. jemig.. dit is het begin van jaar 4. Jaar 4!!! En die NL dokters maar praten over wat een geweeeeldige kans we nog hebben om spontaan zwanger te worden en wat een gewoon domme pech het toch is van de 4 mks Jaar 4.. zucht.. hopelijk kunnen we snel ophouden met tellen. Hoe kom je trouwens aan de email van DS?