Ze kunnen ook wel snappen wat niet mag, maar het verbqnd met straf kunnen ze nog niet leggen. Ik straf in principe niet, ook mijn oudste twee niet en dat betekent niet dat zij heel makkelijk zijn of dat er hier geen grenzen zijn.
Ik zet haar ook in het hoekje. Na ong een minuut ga ik terug en leg ik haar uit waarom. Daarna zegt ze zelf sollie en krijg ik een dikke kus/knuffel. Ze staat weg weinig in het hoekje. Meestal waarschuw ik 2 x. Ik loop altijd naar haar toe en waarschuw op ooghoogte. Vraag daarna om bevestiging, heb je mama gehoord R? Dan krijg ik vaak een ja en gaat het goed. Ik houd niet van blèren en schreeuwen. Maar ben wel duidelijk. Toen ze zo oud was als jou kindje beet ze me ook een tijdje. Ik zette haar dan op de grond, zei Nee, en negeerde haar even. Het hoekje gebruik ik vanaf ong. 1,5 jaar.
Er zijn ook situaties geweest waarbij ze nu linea recta baar het hoekje gaat. Laatst kreeg ik keihard een pets in mijn gezicht met een keiharde krijs: Nee mama! Ze wilde haar laarzen in plaats van schoenen aan. Ik had haar uitgelegd waarom niet en toen was het mis.
Onzin? Je kunt een kind prima leren wat wel en niet mag zonder te straffen of continue nee te zeggen. Kinderhersenen snappen dat zo jong nog helemaal niet. Ik vind 'straffen' op deze leeftijd een zwaktebod. Heeft wat mij betreft niets met 'opvoeden' te maken, maar met 'wil opleggen'. Opvoeden is voor mij voorleven, voordoen en stimuleren het goede te doen.
Mijn jongste is nu 21 maanden en heeft een strafstoeltje. Na 2 keer waarschuwen gaat ze er 1,5 min op. Sinds een maand of 4 doen we het zo. De oudste is 4,5 en gaat sinds ze 3 is in de gang ipv het stoeltje, stoeltje maakte toen ineens geen indruk meer. Ze moet daar 4,5 min blijven, ik hou de leeftijd aan qua tijd zeg maar
Ik dacht hier ook aan. Mijn zoontje is nu veel te jong voor straffen, maar ik wil hem wel gaan opvoeden met dat nee nee is. Want vanaf wanneer mag straffen wel? Vanaf welke leeftijd? Want ik lees hier ook mama's die nooit straffen . Kinderen gaan grenzen opzoeken, daarvoor zijn ze kinderen. En ik wil mijn zoontje wel grenzen gaan geven. Een bewuste pets in m'n gezicht omdat hij andere schoenen aan wilt zal ik nooit accepteren. En als hij de leeftijd heeft dat hij wel degelijk begrijpt dat dat niet mag dan zal hij inderdaad even op de gang moeten of zoals boven beschreven op een 'strafstoeltje'. Als ik zo om me heen kijk naar ouders, dan denk ik wel 's er mag ook wel weer iets meer gestraft worden. Of in iedergeval iets meer grenzen gegeven worden....soms gaat het weer naar het andere uiterste om kinderen maar helemaal niet te straffen.
Het inlevingsvermogen van "mama heeft pijn" is er op deze leeftijd nog veel minder dan straffen begrijpen Ik denk dat het per kind verschillend is En WAT je doet maakt niet uit als je maar consequent en duidelijk bent! Ben ik vanaf 10 maanden al geweest en nu is vaak 1 blik genoeg en bij echt uitdagend gedrag vraagt ze dus eigenlijk ook om duidelijkheid "Kan ik mijn moeder nogsteeds vertrouwen? Ff checken"
Hier is het vaak niet als straf maar een rust/afkoelmomentje. Soms zit ze er maar een halve minuut. Ze is hier anders gewoon niet aanspreekbaar en kun je niet tot haar doordringen als je even met haar wilt praten.
Precies, dit is mijn doel exact! Mijn zoontje van 10 maanden mag niet aan de tv zitten, aan de plantenbakken etc. Ik leg uit waarom niet, maar het mag niet. Hij doet het nog steeds . Maar ik geef niet toe, blijft dat het niet mag. Een vriendin van me heeft een super lieve dochter van 8jr. En echt wel een pittige meid, dus ik vroeg hoe zij haar opgevoed heeft. En zij zei, juist rond de leeftijd van 2jr....in die leeftijd consequent blijven. Nee is nee en blijft nee. Hoe moeilijk ook zei ze. En nu is een blik van haar vaak al genoeg bij haar dochter .
Maar ik snap niet waarom je al zo jong met zulke intensieve straffen moet komen. Je zoontje zit in een fase waarbij hij aan het ontdekken is en ontdekt wat voor reactie hij krijgt op bepaalde dingen die hij doet. Hij snapt nu echt nog niet waarom hij in de hoek staat, waarom zou je de hoek (wanneer je die methode dus wilt gebruiken) niet bewaren voor een moment dat het wel nut en zin heeft ipv een jaar gaan lopen rommelen en hij niet door heeft waarom hij daar staat. Je kunt hem ook gewoon zeggen waarom je iets niet leuk vind en hem gewoon even uit de situatie halen en iets anders aanbieden. Je zal het waarschijnlijk straks in de peuterpuberteit nog een stuk lastiger krijgen en dan ga je vast terug kijken en vraag je je af waarom je in hemelsnaam een dreumes van 15 maanden in de hoek hebt gezet voor de dingetjes die hij destijds deed.
Hmm ik vind het ook erg lastig hoe ik mijn dochter kan laten weten dat het echt fout is. Soms dan heb ik 3 keer gezegd dat het niet mag en gaat ze maar door. op een gegeven moment is bij mij ook de maat vol. Wat ik nu wel eens doe is haar in de kinderstoel zetten en negeren.. Maar ja ik weet niet of dit wel de beste methode is. In de gang zetten vind ik wel goed. Alleen ja bij ons kan ze niet in de gang omdat daar de trap is. Maar ja zoals ik hier lees zal ze het dus niet begrijpen als ik haar straf door in de gang of in de kinderstoel. Soms dan zet ik haar ook ergens anders neer maar dan gaat ze er gelijk weer op af. Ja dan moet je wel iets anders proberen om te laten weten dat het echt niet mag, toch?
Ik denk dat de meeste proberen uit te leggen dat er tig verschillende manieren van opvoeden zijn. Natuurlijk begint de opvoeding heel vroeg. Maar een baby of dreumes hebben nog heel weinig 'oorzaak-gevolg' gevoel. Vooral als het gevolg geen logisch verband houdt met de oorzaak. Wat heeft een gang nou met bijten te maken? De redenatie van: als ik bijt krijg ik straf en moet ik 5min op de gang, snapt een baby of dreumes echt niet. Hij kan best wel op die gang blijven staan. Maar hij heeft er niks van geleerd. Hij zal volgende keer niet vooraf denken: hhmm, ik kan maar beter niet bijten, want dan moet ik op de gang. En straf op de gang heeft pas zin ALS het kind dit dus wel vooraf kan bedenken. Dat komt pas na 2 jaar ergens, en echt goed besef nog later. En 5min op de gang geldt voor een kind van 5 jaar! (minuut per levensjaar). Bij een baby werkt vooral afleiding en uitleg op ooghoogte. In korte duidelijk taal, en vooral 'NEE' vermijden. Negatieve woorden wekken negatief gedrag aan. Daarnaast werkt bij een klein kind beter om te benoemen wat je WEL verwacht, in plaats van wat je NIET verwacht. Overigens is deze regel uberhaupt echt goed voor de algehele opvoeding. Zelfs bij een tiener komt het veel beter over als je zegt: ik wil dat je uiterlijk om 2 uur thuis komt. In plaats van: niet na 2 uur komen.
Oja dat was is vergeten te zeggen. Ik gebruik het woord nee wel. Maar bied haar iets aan wat wel mag of leg daarna uit waarvoor het wel is bedoelt.
Zo grappig he.. Al die verschillende meningen. En iedereen vindt van zichzelf dat hij/zij het het beste doet. Eigenlijk vind ik alleen moeders die de hele dag staan te blèren vreselijk. Maar dat komt voort uit mijn eigen jeugd.
Mijn dochter is 16 maanden en ze begrijpt dondersgoed wat wel en niet mag. Uitproberen is een spelletje en uitdagend lachen nasr papa of mama als ze iets doet wat niet mag is bijna hilarisch (in haar ogen dan) ze is lekker ondeugend aan het worden. Ik denk niet dat alle regeltjes het goed doen bij alle kindjes, de één is makkelijker dan de ander. Ik straf Nine door haar te zeggen dat iets niet mag en als ze het dan nog eens doet zet ik haar ergens anders (op het kleed) op de grond neer en 'negeer' haar dan een beetje als ze hierover gaat 'klagen' (semi-boos brabbelen, erg grappig trouwens dit...). Ze heeft me al een aantal keer flink gebeten, ik heb haar op aanraden van mijn (barbaarse) moeder, in haar handje teruggebeten. Ze zei heel verontwaardigd AU en ze heeft me nooit meer gebeten. Brabbel, ik vind een strafhoekje zo stom nog niet hoor, ik denk dat als mijn aanpak niet helpt er ook een 'strafplekje' zal komen.... (en iedereen succes met die ondeugende dreumesjes )
Kinderen weten al heel snel dat mama's dingen doen die mama's mogen, ook al mag kind dat soms niet (tv aanzetten, koffie drinken, noem maar op). Als mama een kind bijt dan leer je het kind niet dat het niet mag bijten, maar dan leer je je kind dat mama ook mag bijten... Zelfde voor slaan, hard NEE gillen noem maar op. Kijk als dat de boodschap is die jij je kind geven wilt, mij best hoor. Maar mijn keuze is het niet.
Als onze zoon iets doet waarvan wij vinden dat het niet mag (telefoon pakken bv), leiden we hem af met iets wat wel mag. Als hij iets doet wat niet door de beugel kan of gevaarlijk is (speelgoed smijten, op tafel staan bv) dan krijgt hij eenmalig een waarschuwing. Gaat hij dan nog door dan gaat hij op een krukje in de hoek van de kamer waarbij we uitleggen waarom hij daar zit. Als hij eruit komt krijgt hij een knuffel. Na drie keer op de kruk wordt het de gang, maar dat komt zelden voor gelukkig. Tot nu toe werkt dit voor ons prima. Wij zorgen er wel voor dat de ouder die zijn gedrag corrigeert ook degene is die hem op de kruk zet en een knuffel geeft als het weer 'goed' is. We hebben het krukje geïntroduceerd toen hij een maand of negentien, twintig was.
Mmm, ik zal wel weer ouderwets zijn als ik alle reacties lees. Hier vanaf een jaar of anderhalf ook het hoekje. En ik moet zegen dat het vanaf dag 1 dat we het hebben ingevoerd effect heeft gehad. Meneer had al snel in de gaten dat als hij er zat hij iets gedaan had dat niet mag. In het begin wist hij zelf natuurlijk nog niet zo goed wat, maar dat verwoordden wij dan voor hem als hij erin ging en als hij er weer uit mocht. Nu vraag ik het aan hem zelf en 9 van de 10 keer weet hij het precies. Hij zit er ook maar een minuutje en dat is voldoende. Vandaag hadden mijn man en ik het ook nog over terugbijten/slaan o.i.d. Dat zal niet snel in me opkomen, maar ik zal niet zeggen dat ik het nooit zal doen.