Je wilt het niet geloven, we hebben alles al geprobeerd, iets ervoor zetten, hoger zetten enz enz op de een of andere manier komt ze er echt gewoon bij....en als ik zie dat ze richting dat ding loopt en ik ga achter haar aan dan zet ze het op een rennen om hem vervolgens nog net aan te raken en door te rennen..inmiddels ben ik wel een expert in het uitzetten van dat ding
Dat komt omdat ze bevestiging blijven zoeken dat iets niet mag. Ze denken dat het niet mag, checken met papa of mama en zijn tevreden als dit inderdaad het geval is. En daarna vragen ze zich af "En nu dan? Mag het nu nog steeds niet?" En als je dan kenbaar maakt dat het nog steeds niet mag, is het al gauw goed. Op een gegeven moment weten ze zeker dat dingen niet mogen en hoeven ze het niet meer te testen.
Het alarmsysteem is idd iets minder leuk Maar met net 1 snappen ze het gewoon echt nog niet. Veel herhalen is echt het enige wat werkt..... En daarnaast blijft het gewoon leuk om de grenzen te ontdekken hoe gekker, hoe beter....
Wij hebben overigens ook een kindvriendelijk huis. Er zijn maar weinig dingen die ze echt niet mag. Scheelt weer politieagent spelen Er is trouwens niks mis met een spelletje maken van sommige dingen. Hier een dreumes van 13 maanden die steeds op haar buik rolt bij het verschonen. As ik haar dan terug op haar rug leg begint ze keihard te lachen en draait meteen weer naar haar buik. Ze begrijpt gewoon echt nog niet dat ik zo die luier niet dicht krijg Dan ga ik liever mee met haar spelletje dan boos worden.
Aan de ene kant vind ik het ook wel grappig hoor, zeker omdat ik dan te horen krijg ach er loopt een kleine ..... fijn te weten dat je dochter op je lijkt maar Ow zo vermoeiend en dan is dit nog maar het begin als ik dan denk aan de tijd die ik me nog wel herinner van mijn jeugd dan zit ik nog vaak met haar in het ziekenhuis omdat ze weer uit een boom is gevallen of zo, net als haar moeder
Mja, en als ze nu nog te jong is dat te begrijpen? Even extreem, maar je zal het een baby van een maand ook niet kwalijk nemen als die over je bank spuugt ofzo. Ik zie bij mijn dochter dat ze veel begrijpt, en ze leert haar grenzen nu ook, maar ik vind haar nog te jong om bv in de hoek te staan (dat zal ze niet begrijpen), dus hier ook 'pick your battles'; sommige dingen mogen gewoon echt niet (want gevaarlijk), andere dingen negeer ik (bv met eten gooien, hoewel ik het eten soms wel wegpak, maar vaak is dat juist ook wat ze wil). Kastjes waar ze niet in mag zijn afgesloten, scheelt bij ons allemaal frustraties. En ooit zal ze oud genoeg zijn om te begrijpen dat die kastjes van papa en mama zijn en dat zij er af moet blijven.
Ja hoor, dat snapt onze peuter van bijna 2,5 al een aantal maanden. Het was bij ons maar een paar maanden van "nee zeggen, afleiden, een alternatief geven", daarna was ze de interesse kwijt en als we nu zeggen "dat is van mama", vindt ze het goed.
Dat kleine dondersteentje van ons begrijpt het heel goed na ons idee. Het is voor haar een heerlijk spelletje, ze begint al uit te dagen op het moment dat ze er heen loopt, dat is de ellende...de hoek of de gang hebben we hier inderdaad ook het gevoel over dat ze dat niet gaat begrijpen, zeker omdat ze teveel ziet wat ze leuk vind. Ze is nog te jong om zich te concentreren daarin en dat vind ik heel begrijpelijk.
Heel herkenbaar van het draaien maar hoe doe jij het dan bij een volle poepluier? Ik word dan toch wel boos omdat alles onder zit.... Niet dat dat helpt! Ik kan hem ook niet onder bedwang houden daar is ie al te sterk voor....
Als ik boos word, gaat ze nog harder lachen Dus ik geef haar iets ter afleiding. Meestal kan ik haar net voldoende afleiden.
Eigenlijk dit. Ik vind op bezoek gaan trouwens best lastig hoor TS, en er ijn dus ook plekker waar ik de komend tijd niet heen ga, tja, dat is dan maar zo.
Hier hetzelfde, ze zet bv graag de oven aan en ze kijkt je ook echt aan voor ze dat gaat doen. Ik zet haar dan telkens ergens anders neer en zeg dat ze niet aan de oven mag komen. Maar het blijft dus opletten en haar corrigeren...
Oh ja, op bezoek betekent dat mijn man of ik gewoon continu achter onze dochter aan zit om samen met haar te ontdekken en dus ook grenzen te stellen. Van drinken en gebak op bijzettafeltjes blijft ze nu bv wel af, maar alleen haar laten rondlopen... Nee, ze trekt gewoon kastjes open als ze de kans krijgt, en ook dingen die thuis wel mogen, mogen op bezoek niet. Dus heeeel veel werk telkens
Idd dit. Meer dan dat kun je nu niet doen. Straffen is ze nog veel te klein voor. Dat beginnen ze pas te snappen rond de 2,5 jaar.
Dit herken ik ook hoor. Krijg haar meestal ook lang zat afgeleid. Nu is haar nieuwe hobby om te stampen en zodra de pamper uitgaat om in de pamper te grijpen, dus het verschonen is nu een echte survivaltocht en afleiden i.v.m. het stampen en zo snel mogelijk de pamper er onderuit halen zodat ze deze niet te pakken krijgt laatst zat ik bij de huisarts binnen en deze moest nog het een en ander nabellen en ons kleintje moest net de pamper volwerken. Zegt de huisarts verschoon haar maar hoor, ik verschoon haar en ga weer zitten zegt de huisarts, heb je haar al verschoont? Ik zeg tja dat moet zo razendsnel anders heeft ze hem te pakken, ze vond het helemaal grappig dat ik zo snel klaar was
Hahaha, heel herkenbaar allemaal hoor! Ach en over een paar maanden, als dit voorbij is, dan kan je er om lachen en verlangen we vast weer terug naar de "onschuldige" 1-jarigen Onze jongste die zegt bijvoorbeeld nu al van te voren wanneer ze iets gaat uithalen: Ljope ljope op e tafel! (klimt ze op tafel en gaat er op staan). Dan zeg ik: nee-nee! En zei: Ja-ja. En daar gaat het dan om, het spelletje ja-ja vs nee-nee. Na een paar minuten klimt ze er toch op en dan til ik haar er af, zwiep haar door de kamer heen, zij lachen, ik lachen en klaar Of ze zegt: Ikke kjim kjimme! (ik ga klimmen). Dan moet ik er razendsnel bij zijn om te kijken waarop
Hier zo'n zelfde dame. Oww wat is het leuk om aandacht van papa en mama te krijgen. Vandaag ging ze steeds in de mand van de hond zitten ( ze mag en kan heel veel bij ons maar niet alles mag) ik pakte haar op na 2x waarschuwen zette ik haar in de keuken ( om de hoek open keuken) en deed een beetje boos. Haha dat vond ze geweldig! Ze lachte me gewoon uit haha dus je snapt het al ze bleef het doen! Óp een gegeven moment heb ik haar alleen maar opgetild zonder wat te zeggen en bij ander speelgoed neergezet en na 2 x was het over! Ik hoop dat dit blijft werken maar het is soms erg lastig hoor. Het is zo'n grote boef en vind elke keer weer wat anders en ze doet het echt puur om de aandacht dat zie je. Stiekum vind ik het soms ook erg grappig en moet ik heel erg lachen dus soms maak ik er ook maar een spelletje ervan. Ze zoekt namelijk altijd eerst even contact en dan zie je al die gaat ondeugend doen en dan ren ik achter haar aan voordat ze wat kan doen dat vindt ze ook geweldig!