Angst voor Down

ja kan niet zoveel zeggen, blijft kans berekening.
En zorgen maken lost niets op, als je kindje gezond ter wereld komt kan er in de loop der jaren ook van alles gebeuren dat het ziek wordt.
Vraag me af of een arts jou nu nog rustiger daarin kan krijgen of dat het toch meer is dat jij zelf die knop om moet gaan zetten en gewoon gaan genieten.
Hoop voor je dat dat lukt.

 

Je kunt ook nog eventueel in Brussel of Antwerpen een NIPT uit laten voeren. Dit kost je wel tussen de 600 en 800 euro maar dan heb je wel net wat meer zekerheid.

Sterkte! Ik kan het gevoel.

 

Hoe oud ben je, als ik vragen mag, want hoe hoger de leeftijd hoe nauwkeuriger de combinatie test.

Als je uitslagen goed zijn zou ik het toch proberen een beetje los te laten, bovendien zijn er nog zoveel andere aandoeningen behalve Down.

De meeste kindjes worden 'gewoon' gezond geboren probeer daar in te geloven en ze kunnen tegenwoordig al zoveel zien tijdens de prenatale screenings.

Echt hoor probeer een beetje te genieten, het is zo een bijzondere tijd om zwanger te zijn en het gaat al zo snel voorbij.

 

2,2mm is toch ook niet slecht? Ik dacht pas boven de 3mm en als je combinatietest goed is moet je het toch loslaten. Hoe komt het dat je het gevoel hebt dat je kindje het downsyndroom heeft? Is er iets gezegd of gebeurt waardoor jij dit gevoel hebt? Je kan die nipt test doen maar ook een vruchtwaterpunctie overwegen, alleen dat laatste moet nu snel gebeuren (want je bent bijna 15w zie ik) en die punctie brengt spijtig genoeg risico's mee en is misschien nu al te laat om te laten uitvoeren. Veel sterkte meisje en hoop dat je snel een gerust hartje krijgt.

 

Kunnen jullie dan in Belgie een vruchtwaterpunctie krijgen zonder een verhoogde uitslag als je nog geen 36 bent?

Een combinatietest biedt trouwens geen enkele vorm van zekerheid, je kunt altijd die ene zijn.

Bij mijn zoontje had ik een kans van 1:360 toen ik 28 was, ik heb de hele zwangerschap in de rats gezeten. Nu heb ik een kans van 1:340 en ben nu 34. Aangezien ik al 3 gezonde kindjes heb en ik te onzeker ben over de uitslag en over deze zwangerschap heb ik besloten toch de NIPT te doen. En tuurlijk besef ik dat je heel veel afwijkingen/gezondheidsproblemen niet kan uitsluiten maar ik wil in mijn laatste zwangerschap toch een klein beetje zekerheid hebben. Ik kan me het gevoel van ts dus heel goed voorstellen.

 

Vruchtwaterpunctie kan ook nog wel later in de zangerschap hoor. Bij mij stelden ze na de 20 weken echo voor om deze te doen. Wou ik niet. Toen stelde ze hem voor hem dan evt met 32 weken te doen. Wou het nog steeds niet, maar het kan dus wel. Maar ik vermoed dat TS deze niet vergoed krijgt gezien de kans berekening.

Tsja een gevoel kan wel veel zeggen in een zwangerschap. Maar mijn moeder dacht toen ze zwanger was van mij dat ik ook syndroom van down had. Dit is echt niet zo maar ik had wel een hartafwijking die veel voorkomt bij kinderen met down syndroom, dus dat verklaarde enigszins haar gevoel.

Echte zekerheid krijg je of dmv een vwp, of een nipt test , of pas na de geboorte. Zelfs op een echo kunnen ze het niet met zekerheid zien. Alleen dingen die kunnen duiden op.

 

Als ik dit stukje lees dan vraag ik mij eerlijk gezegd echt af waar die extreme angs voor down vandaan komt? Je bent zelfs bang dat als je kindje geboren is dat je dan nog gaat zoeken naar kenmerken van Down? Waarom?
Maar ik denk echt dat je jezelf eens af moet vragen waarom je er zo bang voor bent.. Misschien helpt dat bij het "de knop om zetten"

Om het even van de nuchtere kant te belichten.. Mijn zoontje had zo'n verdikte nekplooi dat wij uiteindelijk een kans van 1:2 mee hebben gekregen.. Uiteindelijk was er niks aan de hand (ik was tijdens deze zwangerschap ook 27) Het zegt echt allemaal heel erg weinig!

Sterkte er mee en ik hoop dat je het snel los kan laten!

 

Ik kan mij ergere dingen voorstellen dan Down eerlijk gezegd. Maar ikheb geen last van hormonen. Sterkte, ik hoop dat je over een tijdje een gezond kindje in je armen hebt.

 

Lastig he, die hormonen..
En stom dat zo'n gyn erover begint. De ene moeder is blij met info, maar de andere kun je er ook ongerust mee maken.

Ik zou me over Down ook niet zo druk maken. Als het al zo is, dan vergaat de wereld huis niet.. Er zijn wel ergere dingen die een kind kan hebben..
Dat is ook het scheve van testen. Je denkt dat je save bent als de nekplooi-waarde laag ligt, en ondertussen heeft je kind iets anders waarop niet getest wordt..

 

weet je als je zo onzeker bent ga dan een ander onderzoek laten doen ik weet dat je onzeker kan zijn maar jij maakt je zelf ook gek hoor en wat als het wel zo is haal je het weg ???hou je het ???wat wilt je vriend ???? heb je daar ook al over na gedacht
sorry hoor maar snap dat het niet fijn is maar je bent 27 alles was goed dus waarom dan nog die angst ???

komt in jouw fam voor of in die van hem??? dat zijn dingen die je je allemaal kan afvragen maar het belangrijkste is wat doe je als het wel zo is ???en wat wilt je vriend???

 

Ik kreeg met 8 weken een echo en werden die vragen ook gesteld en allerlei info meegehad ja tuurlijk hoop je op een gezond kindje maar die kans is zo klein ze vertelde ook dat je eigenlijk aan die testen niet zo veel hebt ja je weet je kans ja dat zeggen weermensen ook kans op een bui en het blijft droog ik bedoel maar niks is zeker totdat je bevallen bent

 

Dat over die vmp en zo is gewoon standaard info die gegeven moet worden. Wij hebben niet eens een nekplooi laten doen, juist omdat we niet onnodig ongerust gemaakt wilden worden.

Bij ons is er nog sprake geweest van een kleine kans op down ivm een te klein kindje. Ik ben juist het tegenovergestelde geweest, wat ze ook zeiden, ik wist gewoon zeker dat er met mijn kindje niets aan de hand was. Ze is dan ook gezond.

Zoals je beschrijft dat je na de geboorte ook nog naar symptomen van down gaat zoeken... begint dat toch een beetje dwangmatig te lijken. Ik zou dan ook overleggen met vk of gyn toch evt aanvullend onderzoek laten doen.

Vergeet niet dat jou kindje je angst heel erg goed meekrijgt. En de negativiteit die dat met zich meebrengt, als je niets doet kan je kindje daar zelfs na de geboorte nog last van blijven houden. Zeker als je nog over Down bezig blijft.

 

Inderdaad, de kansen zijn berekeningen, geen garanties. En als je een uitslag krijgt die negatief zou uitpakken, heb je nog geen garanties dat het mis is en ook niet in welke mate. Je kunt je er misschien dan alleen voorzichtig op voorbereiden dat er iets aan de hand kan zijn.
Maar down hoeft helemaal niet heel erg te zijn he. Je hebt daar ook verschillende gradaties in. Sommige kindjes kun je met stimuleren en begeleiden heel ver brengen. En bij andere kindjes is dat iets moeilijker. Maar dan nog... wat is het probleem met een kindje met Down? Trek jij die weg van veel zorg en aandacht niet? Heb je moeite met het feit dat je dan geen 'perfect' kindje hebt?

Denk daar eens over. Want ook al heb je een 'gezond' kindje, dan heb je nog geen garanties dat ie nooit iets zal krijgen (geldt ook voor jezelf) en ook geen garanties dat het een aardig kindje is. Het is ook heel erg hoe je er zelf mee om gaat. Hoe je je kindje opvoedt en begeleid, en wat je zelf van je leven maakt (en van het leven van je kindje).
Ik weet zeker dat je ook heel veel zult houden van een kindje waar wat mee aan de hand zou zijn.
Maar heus... de kans is serieus heel KLEIN!