Ik denk erover om maandag even met mijn dochter naar haar kdv te lopen om even iets lekkers/liefs voor de leidsters te brengen. Ik ben, net als iedereen diep geraakt door het drama in Belgie en vind het moeilijk om mijn dochter straks weer 'voor het eerst' weg moet brengen. (gelukkig ben ik volgende week vrij) Ik denk dat het helpt als ik maandag even langs ga en de leidsters een hart onder de riem te steken.. ik kan me voorstellen dat het voor hen ook moeilijk is om maandag aan het werk te gaan. Wat vinden jullie ervan? Is het niet een beetje raar om dat te doen?
ja ik denk echt dat iedereen met of zonder kindjes erg diep geraakt is door dit walgelijke drama. maar moet je nu bang zijn om je kindje weg te brengen ik ben bang dat als ik dat ga doen, ik beter kan stoppen met werken. iets lekkers geven aan de leidsters is erg lief van je. maar waarom zouden alle leidsters in nederland moeite hebben om weer te gaan werken? ik denk dat ze t heeeeeeel heeeeeeel erg vinden wat er gebeurd is maar hoop wel dat ze met goeie gezond verstand gewoon hun werk kunnen doen. hetzelfde geld voor alle papas en mamas die maandag hun kindje wegbrengen naar kdv. die kunnen toch moeilijk heel de dag gaan bedenken wat er allemaal kan gebeuren dan worden we allemaal gek. wand je moet er toch niet aan denken zeg! het is een beetje hetzelfde als een overval met verkeerde afloop zou dan niemand meer in tankstation,bank,juwelier,sigarenwinkel kunnen werken. maar nogmaals ik vind het wel lief van je maar zou zelf daar niet op die manier over nadenken.
Hoi Mirell, Ik ben niet zozeer bang om mijn dochter naar het kdv te brengen, maar ik vind het wel moeilijk. Ik ben toch met mijn neus op de feiten gedrukt, mijn kind is echt nergens 100% veilig. En als ik er zo bij stil ga staan kan ik inderdaad nergens meer naar toe, dus ik probeer mijn hoofd koel te houden. Maar hoe ik het ook went of keer, het heeft wel een moeilijke lading gekregen, mijn kind zorgeloos achterlaten op het kdv is er niet meer bij. Het is immers maar een kwestie van geluk dat het niet op 'ons' kdv is gebeurd, dat het niet mijn kind was. En wat de leidsters betreft.. Ik denk toch dat zij met andere ogen naar de beelden kijken. Dat ze zich hun 'eigen' kinderen voorstellen, zich voorstellen wat zij zouden doen waneer het op hun werk zou gebeuren. Het plaatsje waar het drama heeft plaats gevonden is op nog geen 40 min bij ons vandaan, een aantal leidsters komt uit Belgie, dus ja, ik denk dat het ook voor hen moeilijk is om maandag zorgeloos naar hun werk te gaan. En wat je voorbeelden over een bank/juwelier ect. Tja.. dat vind ik toch anders, ik kan er niet echt een vinger op leggen, maar ik denk dat het komt omdat je het daar 'kunt verwachten' Het is erg genoeg, maar wel waar. Wie verwacht het nou op een kdv? Liefs, Anne
kijk en nu word je verhaal alweer stukje anders het is bij jou ook al echt in de buurt ook. (niet dat ik het daarom erger of minder erg vind hoor!) het is gewoon meer dan afschuwelijk. en inderdaad je verwacht het niet op een kdv. daar heb je gelijk in. en de vraag waar kan mijn kindje dan nog wel veilig zijn.kan ook ik helaas niet beantwoorden. dit kdv heeft zelf de deuren opengedaan voor deze gesminkte jongen. en ik moet je zeggen bij ons op t kdv zit geen slot iedereen kan zomaar naar binnen lopen. maar na het kdv hebben we schooltje het buurthuis de speeltuin,het zwembad,een pretpark waar kan je nog wel veilig zijn ? nergens denk ik zelf. maar doe lekker wat je gevoel je ingeeft en koop dan iets van chocolade lieveheerbeestjes(met zilverfolie en kartonnetje eronder)staat voor zinloos geweld wand dat valt hier toch zeer zeker onder.
Ik begrijp je heel goed. Ik heb ooit "bijna" zoiets meegemaakt. We woonden toen nog in Deventer en in de straat waar Isabella op het kinderdagverblijf was is toen een man neergeschoten. Nou was het wel verderop in de straat, maar ik ben me echt rot geschrokken. Ik kon Isabella niet meteen ophalen want alles was afgezet. Ik was overstuur want ik hoorde dat er was geschoten, maar niet waar en hoe. Eindelijk vertelde een man uit de buurt wat er was gebeurd. Zelfs de politie vertelde niks en ik moest maar weg gaan. Ik zei, mijn dochter is daar. Ja je zult nu even moeten wachten was het antwoord. Pfff ik dacht dat ik gek werd. Ik heb toen van die man die daar in de buurt woonde een alternatieve route genomen en snel naar Isabella gegaan. Wat als... Nou ja, ik heb er maar niet meer aan gedacht. Maar goed even on topic: Ik denk dat je juist heel goed met de leidsters erover kunt praten. En misschien is een kleine attentie zeker wel op zijn plaats. Vooral omdat het zo dichtbij is gebeurd. Ik zou het ook hebben gedaan.
Ik ben zelf leidster op een kinderdagverblijf en ben natuurlijk erg geschrokken van wat er afgelopen vrijdag in België is gebeurd. Morgen weer een nieuwe dag van de week, en natuurlijk zullen we er even met z'n allen bij stilstaan maar het leven gaat wel gewoon door. Er worden bij ons maatregelen getroffen, extra allert wie er word binnengelaten etc. Wat er vooral in mijn hoofd rondspookt is van wat zou ik doen als het bij ons was gebeurd. Natuurlijk zou ik de kinderen in veiligheid brengen, maar op welke manier. Ik zou er niet aan moeten denken dat er zoiets bij ons of een ander kdv gebeurd, maar als er iemand aan de deur komt en die vraagt om informatie of om een rondleiding dan laat je zo iemand binnen, al zou ik nu misschien wel af en toe twijfelen met mensen naar binnen laten.. Ik vind het erg moeilijk..