Ja,ik erger me er flink aan.. Mijn moeder zegt dat het ook een beetje m'n eigen schuld is,ik wist al heel vroeg in onze relatie dat hij een moeders- (en vaders) kindje was..
Was je anders om die reden geen relatie begonnen? Wat stoort je er nou zo aan eigenlijk? Of belt hij echt een half uur of is het gewoon een minuutje om iets te melden. Hij is dat zo van huis uit gewend. Heeft hij zelf ook die behoefte? of hoeft het niet zo van hem? Als het voor hem echt belangrijk is laat het dan gewoon lekker zo, tenzij de helft van de tijd kwijt is aan bellen en ze jullie echt stoort tijdens het eten of andere dingen. Als hij het doet voor hun bouw het gewoon een beetje af, praat er een keer rustig over. Zijn ergere dingen en geen wereld probleem lijkt me!
De eerste dag stuur ik een smsje dat we op de camping zijn aangekomen. En na de eerste week bel ik een keer omdat de kinderen opa en oma willen bellen. Meestal gaan we na 2 weken nog een weekje naar mijn schoonouders, en als we daar zijn aangekomen stuur ik ook nog een berichtje.
Zoals het uit komt. We hebben erg goed contact met mijn schoonouders (mijn ouders leven niet meer) en bellen als we thuis zijn ook regelmatig (lees paar keer per week) en we zien ze meestal 2x per week. We wonen anderhalf uur rijden bij elkaar vandaan, anders zouden we elkaar nog wel vaker zien. Maar wij vinden dat allen fijn en zeggen ook als het niet uit komt of als je even geen zin hebt.
In Turkije 8 dagen daarvan 2x geskypet. Naar Centerparcs niet of gewoon een whatsappje dat we het leuk hebben ofzo..
Nooit. Ik stuur een keer per week een sms-je om te laten weten hoe het gaat en waar we zijn enzo (trekken altijd rond). Op vliegvakantie stuur ik een sms-je om te laten weten dat we veilig geland zijn. Ik zou het eigenlijk best irritant vinden als mijn man zijn ouders meerdere malen per dag zou bellen, of dat nou thuis was of op vakantie. Net alsof ze van alles van minuut tot minuut op de hoogte moeten blijven...
Hier een schoonpapa met serieuze medische problemen, dus ik push vriend zelfs om minstens elke 2 dagen te bellen. Toen we in Spanje zaten in juni (2 weken), heeft ie 5 weken in 't ziekenhuis gelegen met een opname de dag voor ons vertrek. En buiten ons is er quasi niemand die op bezoek komt, dus ik vind het toch echt wel belangrijk. Ik had overigens een annulatie-verzekering, voor moest er iets gebeuren met hem. Dat we gewoon niet zouden vertrekken of vervroegd konden terugkomen als er echt zware problemen waren. Bovendien past mijn schoonmoeder - die 80 wordt over 2 maanden - meestal op onze katten (lees: 2 keer per dag eten komen geven), dus dan wil ik ook wel horen hoe het daarmee gaat. Mijn eigen ouders moet ik zelf minder vaak horen, maar door de ouderdom (76 en 79) en de toestand van mijn schoonouders vind ik effe een paar minuten telefoneren 's avonds op vakantie toch echt niet storend.
Hij doet het vooral voor hun,zijn moeder accepteert het ook zomaar niet als hij zich niet laat horen en dan belt ze mij of alles goed is met hem (vader doet dat ook). Gisteren zaten we net te eten en daar kwam schoonvader aangefietst en nog geen 5 minuten laten stond schoonmoeder voor de deur. Wij zijn bijna nooit een avond samen thuis (en dat weten ze) en die ene avond dat we dat wel zijn komen ze nóg precies rond etenstijd aanzetten..