@Lies1611 . Wij zijn inderdaad vanuit een hele andere provincie verhuisd. Een hele goede keuze overigens. Wij moeten hier helemaal opnieuw beginnen een kennissenkring op te bouwen. Dat wij allebei nog in de "oude" provincie werken maakt het lastiger om nieuwe vriendschappen op te bouwen. Ik ken wel wat ouders van school, maar ga daar verder niet zo mee om.
Fijn om te lezen! Krijg soms het gevoel dat het verplicht is om elke week met zn tweeën wat te gaan doen. Ik wil gewoon gezellig met zn drieën wat doen of met vrienden, maar dan gaan kinderen ook vaak mee. Gelukkig staan man en ik er allebei zo in.
Niks verplicht hoor. Wij doen het al heel lang zo en zo lang jullie beiden tevreden zijn is dat helemaal prima!
Nee eigenlijk nooit echt. Maar we zijn als mijn man thuis is ook elke ochtend samen tot vaak 2 uur in de middag. Dan doen we al gezellige dingen samen. In de avond vinden wij thuis het gezellig maken vaak veel leuker dan uit.
Nu met dat we eigenlijk te uitgeput zijn om weg te gaan, nooit. Toevallig wel volgende week naar een concert, met zitplaatsen.. dat scheelt
Wij zitten bijna elke avond samen op de bank, dus zien elkaar genoeg Als de kinderen tegelijkertijd logeren bij een vriendinnetje gaan we altijd uit eten. Dat is meestal 1 keer per jaar. Laatst naar de schouwburg hier geweest, naar Waylon. Dat was echt heel erg leuk! Ook al doe ik graag dingen samen met het gezin, was toch leuk even echt eruit te zijn samen. Maar een paar uurtjes vind ik genoeg. En weekendjes weg doe ik liever met de kinderen erbij.
Ik probeer elke week oppas te hebben zodat we uit eten kunnen of in elk geval even samen zijn zonder kind. Maar goed wij latten.
Wij hebben sinds een paar maanden dat we elke maand Ruim van tevoren een avond inplannen en oppas boeken en dan de stad in gaan, eten, theater oid. Omdat we of alleen nog vooral aan het bankhangen waren of alleen apart van elkaar wat gingen doen. Ik vind het wel goed voor de relatie om elkaar in een andere setting en zonder kinderen te zien, en uberhaupt leuk om er even uit te zijn. Tot voor kort kwam het er nooit van maar nu heb ik een fijne oppas gevonden, hoop dat dat zo blijft.
Een keer per maand doen we iets samen. Soms gaan we lunchen, of uit eten, of bios, of nachtje weg met zo’n bon van VakantieVeilingen. Ik vind het belangrijk om regelmatig iets samen te doen. Dan voel ik me toch nèt wat meer ‘vrouw/minnares/maatje van mijn man dan als de kinderen er ook bij zijn. En ik kan, zeker als we een nachtje weg zijn, weer even opladen qua rust. Met een zoontje die nog steeds minimaal 2x per nacht wakker wordt, ben ik chronisch moe lijkt wel. Daarbij ben ik ook niet alleen moeder, maar ook meer. En als je kinderen altijd meegaan waar ik ook heen ga met ze: die rol blijft dan. Ik kan echt genieten van tijd zonder kinderen. Om ze daarna weer liefdevol in m’n armen te sluiten. O: en date vind ik een stom woord icm je man. Klinkt mij te hip
Wij gaan elke week samen sporten en daarna koffie drinken. Zoon is dan in de opvang van de sportschool. Soms vragen we mijn ouders voor een avondje of een nachtje, dan gaan we lekker uit eten of luxe overnachten. Ik vind zoon te jong voor een “vreemde” oppas. Gelukkig is hij heel makkelijk met naar bed gaan dus dat komt van zelf wel meer.
Wij gaan 2x per jaar samen een weekend weg. Over een maandje is het weer zo ver. Verder zijn we veel avonden samen thuis. Eten we weleens uitgebreid samen als de kids al op bed liggen. Daar word ik ook erg blij van! We mogen niet mopperen iig
Wij gaan weinig echt samen weg. Hooguit 2x per jaar als wij eraan komen. Doen ook liever als gezin iets. Wel kijken wij vaak gezellig samen film/serie oid.
Wij plannen bewust 1x per maand een dag en nacht + ochtend of nog een dag met oppas (hebben geluk met schoonouders). Weggaan dan bijvoorbeeld uit eten en/of naar de bioscoop maar soms ook naar een optreden of feestje. Verder slapen we uit samen en ontbijten uitgebreid. We kunnen zelfs genieten va. Samen boodschappen doen in zo’n weekend.
Ik snap juist nooit zo goed wanneer mensen het hebben over meer dan moeder zijn. Ik ben altijd meer dan alleen moeder. Moeder is gewoon een onderdeel, maar het is niet zo dat ik de rest uitzet in die tijd ofzo.
Wij doen veel met z'n drieën, ook met vrienden (met of zonder kinderen) maar doen ook genoeg met z'n tweeën. En dat kan naar een concert/theater zijn maar ook thuis een spelletje doen/film kijken/darten in het tuinhuis...maar niet onder het mom van "verplichte date".
Dat kan, dat je dat niet snapt. Ik vind het ook lastig uit te leggen want je zet het inderdaad niet uit. Het is bij mij meer een gevoel denk ik en ik weet niet of je dat kunt interpreteren mbt meer dan moeder zijn. Ik weet alleen wel dat het voor mij zo voelt als ik bijvoorbeeld een weekendje alleen met mijn man weg ben. Als basis ben ik dan inderdaad een moeder maar op dat moment hoef ik niet de ‘moederen’ in de zin van alleen maar doen wat wíj willen en wat wíj willen eten en waar wíj willen eten. Ik weet het niet van andere moeders hoor, maar met mijn kinderen ga ik geen 4 uur in een sterren restaurant zitten (vind ik af en toe leuk, net als dat ik een pannenkoekenhuis af en toe leuk vind). En als mijn kinderen in dezelfde hotelkamer liggen als wij, tja ik weet het niet hoor, maar dan ga ik ook geen wipje liggen maken of mijn man alle hoeken van de kamer laten zien Ik snap het dan bijvoorbeeld niet als mensen zeggen dat ze alleen maar vakanties, nachtjes of weekendjes weg of dagjes uit mét de kinderen willen doen. Maar ieder moet het doen op zijn of haar manier en wat zij prettig vinden. Ik hóéf dat niet te snappen. Als een ander dat maar zelf wel doet.
Wij gaan zo 2 a 3 keer per jaar samen een weekend weg en soms nog een nachtje in een hotel in Nederland. Toevallig gaan we vanavond samen uit eten en zijn we de afgelopen weken ook al uit eten geweest, maar soms doen we ook een maand lang niets. Het is net hoe het loopt. Ook doen we regelmatig in het weekend sushi bestellen, als de kinderen dan op bed liggen, gaan wij gezellig samen eten met een drankje erbij. Als we allebei s avonds thuis zijn, dan kijken we sowieso samen tv. Ondanks het feit dat mijn kinderen zich perfect gedragen in een restaurant, vind ik het toch anders als je met zn tweeën bent. Dat is toch relaxter, je hoeft nergens rekening mee te houden, en de gesprekken samen zijn toch ook anders dan met de kinderen erbij.
Nou ja; dit dus. Het is ánders. Niet persé beter. Ik kan ook gewoon beter luisteren naar mijn man als ik geen kinderen in de buurt heb. En de gesprekken zijn anders dan met kinderen erbij. Mijn kinderen gedragen zich prima in een restaurant maar een dineetje met 5 gangen vinden ze niets aan nog op deze leeftijd en geef ze eens ongelijk. Ik las ergens ook iets van: dat komt wel weer later als de kinderen groot zijn, maar dan denk ik; waarom niet beiden? Zowel samen als met kinderen. Maar nogmaals; ieder voor zich!
Na geboorte van onze oudste gingen we elke maand wel samen deur uit, bios, uiteten, bowlen. Na geboorte van de jongste denk 1x in 2maanden en dat werd steeds minder en minder. Heb voor maandag een avondje uit ingepland, eerste van dit jaar. Financieel niet te doen voor ons meer om vaker te gaan. We zijn volgende week 12jaar samen dus wilde er nu echt wel even uit