Gemiddeld blijven ze 1 keer per jaar 5 nachten logeren bij mijn zus en haar man. En bij mijn schoonouders blijven ze ongeveer 2 keer per jaar 2 nachten logeren. Helaas wonen mijn zus en haar man te ver weg om zomaar een nachtje te gaan logeren. Mijn schoonouders zien het niet zitten om ze alledrie te logeren te hebben. En of het onder logeren valt, ze gaan ook een paar keer per jaar weg met de scouting.
Bijna nooit. Misschien vijf keer per jaar met een bruiloft ofzo, of als we een keer een hele dag naar de sauna willen ofzo. Ik neem vaak de meiden mee en leg ze dan op bed als we naar vrienden gaan. Soms passen mensen wel bij ons op, maar dan zijn we gewoon weer thuis om te slapen.
De oudste heeft 1 keer gelogeerd bij oma toen hij 4 maand ivm bruiloft van mijn broer Daarna nooit uit logeren geweest, Dochterlief heeft 3 keer bij opa en oma geslapen toen onze zoon in het ziekenhuis lag, die drie nachten had manlief nachtdienst en we wouden onze zoon niet alleen laten in het ziekenhuis dus moest dochterlief uit logeren Tot augustus 2012 zijn ze verder nooit uit logeren geweest zeker niet bij schoonmoeder, toch vorig jaar voor gekozen ook omdat ze dit beiden zelf graag wouden, dochter was 2 En zoon 3,5 sinds diensdien slapen ze elke 6 weken ongeveer een nacht bij oma ( schoonmoeder)
Hier gaat zoontje ongeveer 1 keer per maand een nachtje slapen bij opa en oma. Dit is meestal omdat ik moet studeren of wanneer ik een keer iets heb savonds.
Even voor de duidelijkheid: wanneer het niet kan, kan het niet en blijft een van ons thuis! Simpel zat! Ook dat komt regelmatig voor, want er is iedere week wel iets te doen (we slaan vaak zat over). Ik vind het alleen zo vervelend dat ze me het gevoel geeft (onbewust) jaloers te zijn op het sociale leven dat ik wel heb en zij niet. Zo werd ze laatst ook boos, omdat ik haar niet meegevraagd had naar de Efteling (het was de eerste keer, dat doe ik graag met mijn gezin). Terwijl ik haar regelmatig uitnodig om te komen eten, mee de stad in te gaan, mee naar de speeltuin, ballorig, kinderboerderij etc. te gaan. Ik ben ook al eens alleen met haar en mijn dochter naar de dierentuin geweest, dus het is echt niet zo dat ik haar buitensluit. Wel een vraagje voor de dames waarvan de kinderen nooit gaan logeren; hoe komt dat dan? Doen jullie nooit iets samen? Hebben jullie nooit feestjes? Bruiloften? Of gaat dan altijd maar een van jullie?
De 2 jongsten zijn nog nooit uit logeren geweest. Dochter raakt al in paniek alleen bij het idee. Wij vinden het ook niet nodig. Maar als ze het ooit zelf zouden willen dan mag het natuurlijk (wel afhankelijk van waar). Wij gaan nooit zonder de kinderen weg, beiden geen behoefte aan. We gaan of met z'n allen of één van ons gaat of anders gewoon niet. We hebben, op een paar keer na dat het echt niet anders kon, ook nooit een oppas (dan komt mijn moeder). Er is altijd wel één van ons bij de kinderen.
Soms eens in de vier a zes maanden. Colin begint het nu te vragen dus is het zal het wel vaker zijn. Ze gaan toevallig eerste weekend juni bij mijn zusje slapen omdat we dan bijna 5 jaar getrouwd zijn.
We doen idd nooit wat samen omdat we dus kinderen hebben dus dan is dat over, mijn mans broertje is wel 1 keer 's avonds wezen oppassen, misschien dat we dat nog wel een keertje doen ergens komende maanden maar ik laat ze niet logeren om zo'n reden. De rest gaat dus maar 1 van ons.
Onze kinderen gaan nooit uit logeren. Of tenminste, de oudste (4,5) heeft 1 keer een nachtje geslapen bij mijn zusje en haar man. De jongste is nog nooit uit logeren geweest. Waarom niet? Tja, meerdere redenen. Ten eerste heb ik, naast mijn (kinderloze) zusje, geen adres. Mijn moeder is overleden, mijn sm is nogal een apart verhaal en mijn vader had tot voor kort een relatie met een vrouw die niet op mijn kinderen zat te wachten. Ten tweede hoeft het van mij ook niet zo nodig. Ik kan voor een avond ook oppas regelen (doen we ook praktisch nooit). Ik ben genoeg uit geweest. Was er ook helemaal klaar mee, dus ik mis het niet. En bovendien: die tijden komen wel weer. Ik heb nu kleine kinderen, dus zit het er niet in. Daar schik ik me dan naar. Geen probleem. Overigens gingen wij als kleine kinderen ook bijna nergens logeren, ik denk dat mijn ouders (net als ik) ook een ander niet tot last wilden zijn. Ik heb het niet gemist. Edit: we gingen wel als gezin vaak uit logeren trouwens. Nu gaat dat helaas niet, want mijn vriend moet praktisch elk weekend werken...
Mijn dochter gaat ook geregeld bij schoonmoeder slapen, in elke schoolvakantie wel een keer, wij vragen het niet, mijn schoonmoeder belt zelf dit doen we eigenlijk al sinds ze is geboren. Dus minimaal 1x per maand is dochterlief echt uit logeren..
Je dochter van 2006?? Is er een reden voor dat ze echt in paniek raakt? Negatieve ervaring gehad tijdens het logeren of met naaste familie/logeeradres?? Ik kan me gewoon er niks bij voorstellen dat een (bijna) kleuter niet wil logeren bij zijn oma en opa of bij lievelingstante of oom. Ik heb dat als kind altijd als een feestje ervaren, en mijn kinderen nu ook.
Bij ons komt het een paar keer per jaar voor. Onze zoon begint er nu wel om te vragen of hij bij mijn ouders mag slapen, want hij wil daar in bad. (Thuis gaat hij ook in bad, dus het is me niet helemaal duidelijk waarom, haha.) Maar daar gaan we nog niet echt op in. Hij logeert alleen ergens als het 'nodig' is.
Onze oudste vraagt er regelmatig om. Ze vindt het vooral erg leuk en gezellig.Lekker bij opa en oma op bed springen, naar de markt etc etc.
Nou, ik vind een hechte familieband reden genoeg hoor. Ik hoef niet altijd oppas te hebben, maar vind het heel belangrijk dat mijn kinderen zich volledig thuis voelen bij hun familie. Ook al zijn wij er niet bij. Ik weet nooit wat er kan gebeuren morgen. Ze hebben nu al meerdere huizen die als thuis voelen, dat vind ik heel belangrijk.
Mijn kids gaan om de 5 maanden een weekendje naar mijn ouders we wonen niet bij elkaar om de hoek dus dat is wel leuk voor hun ze zijn helemaal weg van mijn ouders
Syl is bijna 1 en al zeker 10 x uit logeren geweest. Wel vooral bij mijn moeder omdat ik dat zelf prettiger vind.
Ik denk dat mijn dochter zo eens per maand logeert bij een van haar oma's er zijn er drie en alledrie zouden ze hasr wel een weekendje per maand willen... Dus als wij iets hebben, feestje, theater, filmpje of gewoon iets anders dan gaat ze uit logeren. Ze is pas (bijna) een en vindt het nu al een feest! Daarnaast vind ik het wel ook belangrijk dat mijn man en ik samen dingen kunnen ondernemen waar zij nu nog te klein voor is. Bv ik neem haar niet grasg mee naar verjaardagen, daar wordt altijd gerookt en dronken mensen vind ik ook niet fijn om haar heen. ('grote mensen verjaardagen')
Onze oudste dochter slaapt weleens in het weekend/vakantie bij mijn moeder. Maar als ik haar nodig heb om op te passen staat ze altijd voor me klaar hoe vaak het ook is. Zelfs als mijn man thuis is en hij niet op wil passen dan bied zij zich aan (hij heeft nooit geweigerd hoor maar als grapje en ze zei gelijk ik doet het wel). Echt Heel erg lief.
Dat kan ik me voorstellen. Maar is er dan helemaal geen familie waarmee kinderen deze vertrouwde band kunnen opbouwen?