Ook te snel gestemd, ruzies die ts beschrijft hebben we echt nooit. We kibbelen weleens, meestal gewoon door chagrijnigheid oid. Meningsverschillen praten we gewoon rustig uit, we worden gewoon niet snel boos. Een halve of hele dag niet tegen elkaar praten hebben we echt nog nooit gedaan, net als met deuren slaan of schelden. Maar we zijn allebei erg easy-going en rustig
Gestemd op een paar keer per jaar, woon nu 3 jaar samen waarvan 2x verhuisd dus meer spanningsruzies.. verder 1keer voorgekomen in de 4 jaar dat we nu samen zijn..
Ik zie dat ik bij de meerderheid hoor met 'een paar keer per jaar' En dan ligt het de ene keer aan hem en de andere keer aan mij (hormonen ). Een paar keer per jaar is in ons geval overigens zo'n 2 a 3 keer. We zijn 10 jaar samen......
Ik heb ook gestemd op een paar keer per jaar. En hier slaan we dan wel eens met een deur en er valt ook wel eens een scheldwoord (vriend is creatiever daarin dan ik lol) maar daar blijft het dan ook wel bij hoor. We zijn nu 6 jaar samen. Ik ben niet heilig en mijn vriend evenmin. Wij zijn allebei 7 jaar geleden gescheiden en hebben wel bepaalde 'onzekerheden' die af en toe de kop opsteken en die dan de oorzaak zijn van een ruzie. Bovendien ben ik de koppige Friezin en mijn vriend kan een behoorlijke binnenvetter zijn die af en toe stoom moet afblazen. Tja, we hebben het met elkaar te doen en het lucht wel op ook soms hoor.
Ik heb 1x per jaar gedaan, maar eigenlijk hebben we nooit echt ruzie! Wel discussies en meningsverschillen(ook niet vaak), waarbij ik soms in frustratie mijn stem verhef.
Ik heb gestemd op dagelijks want dat was het tot we uit elkaar gingen zeker...vooral mijn man was van het schreeuwen maar trok mij daarin mee...ik ben blij dat ik hem niet meer om me heen heb want hij haalde het bloed onder m'n nagels.en nit alleen bij mij... Daarvoor waren onze ruzies ook heftig maar niet zo vaak...
Oprechte nieuwsgierigheid: waarom is dat moeilijk voor te stellen dan? Ik kan me evengoed moeilijk voorstellen dat je gelukkig bent in een relatie met maandelijks of wekelijks ruzie. Met mijn ex had ik op het laatst geregeld ruzie en ik werd daar echt heel erg ongelukkig van. Ik kan echt heel slecht tegen ruzie en word daar mega-onrustig van. Het blijft bij mij dan ook constant sluimeren en ik ga op mijn tenen lopen. Dat hou je dus niet heel lang vol Met mijn man heb ik dus nooit ruzie, want hij kan er net zo slecht tegen. Wij zorgen er dus voor dat we het niet zover laten komen, nemen even rust als het dreigt te botsen, en praten het later rustig samen uit. Het kan dus echt, maar heeft waarschijnlijk vooral te maken met karakters en hoe die samengaan...?
Ik heb gestemd om de paar maanden. Ik vind dat niet echt veel. Wij zijn allebei vrij temperamentvol en hebben een hele sterke mening over dingen, dus soms botst dat weleens. Maar wij maken altijd wel 'netjes' ruzie. We kunnen wel schreeuwen of met een deur gooien, maar we worden nooit hatelijk naar elkaar, zullen elkaar nooit uitschelden o.i.d., en we maken het altijd weer direct daarna goed. Het is nog nooit voorgekomen in onze 13 jaar samen dat we boos zijn gaan slapen bijvoorbeeld. Soms moet het er gewoon even uit
Ongetwijfeld. Mijn man en ik zijn allebei mensen met een zeer uitgesproken mening, absoluut geen ja knikker en gaan vaak de confrontatie aan. Ik zou gillend gek worden van iemand die maar met mij mee zou gaan om een ruzie te voorkomen. Of iemand die altijd de lieve vrede wil bewaren. Ik heb iemand nodig die flink tegengas kan geven als het nodig is.
Wauw wat veel vredelievende stellen hier Wij hebben toch echt een paar keer per jaar flink bonje. De relatie apk noemen we dat. Dan loopt het gewoon een tijdje niet, barst de bom en gaan we terug naar de basis. Vaak is het in het voorjaar. Geen idee waarom.. Mijn lief geeft steeds meer tegengas tijdens ruzies en dat vind ik wel prettig. Ik kan nog al bitchy zijn en mag best eens op mijn plek gezet worden
Hihi! Leuk om te lezen dat je dat zo ziet... Ik zie het vooral als twee mensen in ons huis die allebei veel waarde hechten aan rust in de basis. We hebben nl allebei een eigen mening, maar kunnen simpelweg heel goed en rustig en goed beargumenteerd het met elkaar oneens zijn en dat uitpraten als het echt een cruciaal onderwerp betreft. Ik vind het heerlijk dat ons thuis zo 'zennnnnn' is maar snap ergens ook wel dat mensen het soms fijner vinden om af en toe ff flink te ontladen (is dat een goede benaming?)
Ik denk dat het meer de manier waarop is, hoe een ruzie wordt uitgevochten. Dat wij niet schreeuwen of schelden, wil niet zeggen dat we ja-knikkers zijn, geen tegengas durven te geven of bang zijn voor een confrontatie. Integendeel, we kunnen beide met goed geformuleerde stellingen vaak de ander wel overtuigen. Ook zijn we beide niet bang om ons ongelijk toe te geven, als de ander met goede argumenten komt. En zo lang dat in evenwicht is, komt het nooit tot overmatige decibellen of schade.
sinds de kinderen er zijn, en er veel financiele problemen zijn, frustraties op werk heel vaak ruzie...
Ook leuk om te lezen hoe jij dat ziet Ik vind het hier thuis ook wel zenn, als de kinderen op bed zijn, haha We hebben amper echte knallende ruzies, maar we zorgen er wel voor dat er geen misverstanden over onze meningen zijn.. zeg maar, haha. Ontladen is wel een beetje het juiste woord. Wij vinden het vooral temperamentvol. Meningen worden hier ook zeker gerespecteerd, en ieder heeft recht op zijn eigen, maar als wij een groot meningsverschil hebben gaan we daar niet rustig om tafel over zitten. Dat gaat met handgebaren, luide stemmen, en het wordt wat gedramatiseerd.
Maar dat vind ik geen ruzies. Dat zijn 'gewoon' meningsverschillen. Wij proberen elkaar ook met regelmaat te overtuigen van elkaars mening, maar dat gaat niet altijd rustig. Zoals ik in mijn eerdere bericht zei, vaak gaat dat met wat temperament hier. Ik ben dan ook niet boos, hooguit wat gefrustreerd als hij mijn punt niet ( wil ) begrijpen. Bij een ruzie, dan ben ik echt BOOS. En dat gebeurt niet vaak, gelukkig. Dan zijn we 5 minuten ontzettend woest op elkaar, dan gaan we schreeuwen, wordt er eens met een deur gemept en dan zijn we het kwijt. En kunnen we verder. Daarom is het één ook niet slecht, of het andere goed. Zolang het past in de relatie, lijkt mij er weinig mis mee. Als je elke dag echt elkaar de hersens wilt inslaan, dat lijkt me niet gezond. Lijkt me ook heel vermoeiend.
Misschien is het een kwestie van 'schoffelen voordat het onkruid hoog staat', waardoor het dan nooit tot ruzie komt.
Weer oprechte belangstelling: wat zou dan een onderwerp kunnen zijn waar je ECHT ruzie over zou kunnen krijgen? Wat maakt jou dan dus zo boos? Dat is misschien ook wel iets dat meespeelt. Ik ben van nature heel rustig (word ook geregeld 'wijs' genoemd) en mijn man idem dito, dus we zijn sowieso zelden boos. Ik kan ook weinig redenen bedenken waarom ik ooit wel echt boos zou worden. Hooguit als hij zou vreemdgaan ofzo, maar dat is gelukkig niet aan de orden
1x per maand, lang leve de ongesteldheid... Ik ben dan zoooooo knetter sago, ik kan dan al sago worden van de manier hoe hij zijn koffie drinkt ( bij wijze van spreken ) hahahahah duurt misschien een kwartiertje hoor en dan is het wel klaar