Mijn dochter valt nooit maar is dan ook erg voorzichtig. Wel een keer achterover van de bankleuning af, gat in het hoofd. Hoefde nog net niet gehecht!
Per uur? Hier twee energieke mannen die echt veel vallen, botsen etc Ze staan op, roepen niets aan de hand en gaan weer verder Mijn jongste heeft wel een tijdje gehad dat hij bij het struikelen steeds zijn teen open haalde op dezelfde plek (in de zomer, blote voetjes) Dat deed hem echt zeer en ben zelfs een keer met hem bij de hap geweest omdat het er toen wel heel naar uit zag Verder weinig nare verwondingen gelukkig Moet ook zeggen dat ik er zelf ook nauwelijks meer van opkijk als ze weer eens vallen en dus ook niet direkt reageer Als ze huilen dan is er ook echt iets aan de hand en troost ik ze natuurlijk, maar ik wacht dus eerst hun reactie af
Hier ook ontelbaar. Ze klimmen en klauteren voortdurend. Zijn met elkaar aan het stoeien, soms echt vechten. Jongste zijn rechtervoet is nog steeds niet helemaal goed. Hij loopt heel erg naar binnen en bij het rennen sleept hij met zijn voet. Dus valt hij heel veel op een dag over zijn eigen voet. Oudste heeft bij een val zijn neus opengehaald. Moest gehecht worden in het zkh. Jongste heeft een afgebroken voortand door een val.
Mijn middelste heel weinig, de oudste is heel vaak gevallen en ook regelmatig op de hap geweest (met hoofd tegen de tafel gevallen, arm uit de kom etc) De jongste stoot heel vaak zijn hoofd en wil overal vanaf springen wat niet altijd helemaal goed gaat haha.
Tot een paar maanden geleden, heel veel. Ze kon ontzettend onvoorzichtig zijn. Helaas is het vorig jaar een keer zo fout gegaan, dat ze nu haar 2 voortandjes kwijt is. Inmiddels aan gewend, maar als ik terugdenk aan die dag..krijg er nog steeds een naar gevoel van!
Onze oudste is nogal voorzichtig, dus die valt niet vaak. aar als ze valt, ook meteen "goed". Een keer viel ze zo hard tijdens het rennen dat ze vol op haar gezicht viel en over de kop sloeg. Haar voortandjes hebben maanden los gezeten en lang zeer gedaan. Maar dat is helemaal goed gekomen gelukkig. De jongste is een ander verhaal. Die is zo maf met klimmen en dergelijke dat ze al duizend keer is gevallen. Maar vaak kleine valletjes, zonder nare gevolgen. Gelukkig.
Oudste valt hee weinig, 2x een geschaafd knie'tje denk ik en als dreumes klom ze al in de kattenkrabpaal en dat ging altijd goed etc. Ze is denk ik 1x flink van de bank gevallen en 2-3x uit bed. Zoon daarentegen die viel al met 4 maanden steeds van mn bed af, klimt overal op en valt dan, glijd uit en valt achterover, valt met zn hoofd op de hoek van de tafel, klimt in de boekenkast... Die is van afdeling rampen...
Hier drie jongens en die vallen ontzettend vaak. Ze doen dan ook meestal zo wild. Bij de oudste had het overigens een oorzaak, die had een probleem met zijn rug/nekwervels en bekken, waardoor zijn motoriek bijzonder slecht was. Sinds hij daarvoor onder behandeling is gaat het een stuk beter. Maar alle valpartijen door wild gespring en geren blijven wel. En de baby kan net lopen, maar die struikelt ook nog over elk stofje, dus die ligt ook voortdurend op zijn snufferd. Ze zitten hier in elk geval altijd onder de blauwe plekken, schaafwonden en schrammen....
Een uur geleden Ik lach wel, maar ben niet blij... In de tuin aan het spelen en zeuren, zeuren, zeuren! Van de glijbaan af willen. Ik ben er eigenlijk niet echt enthousiast over maar oke dan, ik dat ding helemaal schoongemaakt,en toch zit er nog best wat van die groene troep op de treden enzo. 'Pas je wel op? Het is nog best glad!' Het ging tien keer goed en toen toch van de treden afgegleden. Behoorlijk hoog en hard. Tja....gelukkig niets ernstigs, maar sla mezelf dan wel even voor mijn hoofd dat ik haar toch heb laten gaan. De tranen liepen nog over haar wangen en ze klom er weer op. 'Kijk mama, ik kan het wel!!'
mijn twee oudsten hebben een motorische achterstand en vallen eigenlijk dagelijks wel een keer ook al zijn ze 5 en 6 jaar oud. Dochter valt weinig, die heeft een heel goede balans.
Ehhh ze ligt soms vaker op de grond dan dat ze rechtop staat. Gelukkig kan ik het tot nog toe altijd oplossen met wonderkusjes