Ik hoop spoedig te bevallen en ben van plan dan borstvoeding te gaan geven. Ik heb me ingelezen, ben bij een voorlichtingsavond geweest, en heb met het kraambureau besproken dat ik bij problemen met bv graag hulp van hen wil hebben. Tot zover gaat het prima, maar da's simpel nog zonder baby. Ik maak me alleen nu al heel erg druk om alle toekomstige commentaren. Ik wil bijvoorbeeld mijn kindje aan gaan leggen als het honger heeft, en daar signaal voor geeft, en niet als het al hysterisch huilt. Ik merk dat de generatie voor mij hier erg veel moeite mee heeft. Je mag een baby best ff laten huilen zeggen ze dan. Maar dat wil ik dus niet bij de voeding. Ook word er gezegd dat je elke drie uur aan moet leggen, en dan drie keer moet wisselen per borst. Ik wil me niet nu al vast gaan leggen aan allerlei schema's. Ik denk en hoop dat mijn kindje en ik ons eigen ritme gaan vinden. En dan ook nog wel of geen speen naast de borstvoeding, wel of niet gekolfde melk geven. Krijg nu ook al commentaar dat ik straks gekolfde melk mee wil geven naar oppasadres als ik weer ga werken. Maar ik wil nu nog helemaal geen kritiek en opmerkingen. Ik kan ze allemaal wel weerleggen en beargumenteren, maar ook dat wil ik niet. Ik wil gewoon doen wat prettig aanvoelt voor mij en de baby. En als iets niet prettig voelt vraag ik het het liefst aan een lactatiedeskundige. Zonder elke beslissing uit te hoeven leggen. Hebben jullie tips voor mij?
hoi hoi! Nou, je geeft jezelf eigenlijk al antwoord in je vraag: je moet het gewoon doen zoals jij dat wilt. Het is JOUW kind dus jij doet het op jouw manier. Luisteren naar je eigen gevoel. Ik laat / liet mijn kind nooit zomaar huilen, resultaat: een baby die nooit huilt, alleen als er echt iets is , krampjes, of aangeeft dat ze honger heeft. Die kleintjes hebben ook echt gewoon gevoelens en pijn, bij honger bijvoorbeeld! Al die deskundigen staan er straks toch zeker ook niet bij, om 4 s nachts? Hi hi.
Dat is waar, ben ook echt van plan om het op mijn manier te doen. Maar als mensen vragen waarom ik mijn kind niet laat huilen en waar ik mijn kind voedt en hoevaak ik mijn kind voedt en zo kan ik ze toch moeilijk negeren. Lijkt me zo bot om te reageren met "dat gaat je niks aan dit is mijn manier". Zeker omdat ik nu al weer dat er onzekere momenten zullen zijn. Wil me dan niet laten overtuigen om het op hun manier te doen. Ik moet gewoon sterk in mijn schoenen staan en uitgaan van mezelf en eventueel de professionals. Maarja, dan moet ik toch reageren...
Hoe het bij mij is gegaan, toen Eva er eenmaal was (en tijdens mijn zwangerschap ook al een beetje) was ik opeens een stuk assertiever. En nu, de borstvoeding betekent zoveel voor mij en Eva, maakt niet uit wat ze zeggen, ze kunnen allemaal de boom in . Ik heb echt sch**t aan wat anderen denken en vinden. Heeft even geduurd hoor, maar je moet voor ogen hebben wat voor jezelf belangrijk is. Niemand heeft er toch verder last van? Gewoon antwoord geven op de vragen die je krijgt en als ze vragen waarom: 'omdat ik dat zo wil'. Einde discussie. Geldt dus ook voor laten huilen, als mensen zeggen van 'laat haar toch huilen' dan zeg ik weer: 'dat vind ik niet nodig, dat wil ik niet'. En dan druipen ze wel af, moeders wil is wet toch? Over het om de 3 uur voeden en 3x wisselen van borst, dat is vooral belangrijk om de borstvoeding op gang te krijgen, dan kan je er dus beter niet te lang tussen laten zitten en het wisselen stimuleert ook de productie. Ik heb het zelf ook anders gedaan hoor, Eva dronk vanaf het begin eigenlijk al super en heeft de eerste weken altijd maar 1 borst gedronken. Nu drinkt ze er heel soms 2. Maar mijn productie kwam ook heel goed op gang, als dat niet zo is dan moet je je toch wel even aan bepaalde 'regeltjes' houden en niet te eigenwijs zijn .
Tja, er tegen doen mi kan je niks! Opmerkingen zul je altijd krijgen. Of je nu voed op verzoek of voed op vaste tijden, of je nu 1,2 of 3 borsten per keer geeft, of je nu wel of niet gaat kolven, of je je kindje nu wel of niet laat huilen, of je borstvoeding of kunstvoeding geeft. Het zal altijd 'verkeerd' zijn volgens die anderen. En ze zullen zich er altijd mee bemoeien Wat ik altijd heb gedaan, is gewoon zeggen, dat wij het zo doen zoals we het doen. Dat dat gewoon onze keus is daarin en dat dat het belangrijkst is. Onze kindjes onze regels zegmaar. Dus toen wij op vaste tijden aanlegden, snapte niemand dat ik aan ging leggen zonder dat er honger was. Maar ik vertelde gewoon elke keer dat dat nu eenmaal was zoals wij het deden, en sommige mensen 'snapte' dat en zeiden de volgende keer niks, maar er zijn altijd mensen die het niet (willen) 'snappen' en het dan als maar weer blijven vragen. Het belangrijkst is dat jij doet wat voor jou/jullie goed voelt, en dan kan je dat ook gewoon zeggen. Je moet niet iets doen (of laten) omdat je niet weet wat een ander daarvan zegt. (bijv, oei, 1.5 uur geleden heb ik ook al gevoed, volgens mij heeft hij/zij honger, maar laat ik maar niet aanleggen, want wat zullen ze denken/zeggen) Dus ja, gewoon naast je neerleggen die heerlijke adviezen en bemoeierijen (goh, hoe schrijf je dat woord?). En lekker doen wat je zelf het best vind/lijkt. Succes met de bevalling meid.
Ik heb Sven in het begin steeds direct aangelegd als hij wakker werd. Daarna even knuffelen en slapen. Zo de hele dag en nacht. Hij dronk eerst aan een kant en als hij nog honger had aan de andere kant. Ik had mijzelf voorgenomen niet te reageren op commentaar van anderen, maar merk dat ik toch best snel in de verdediging ga. terwijl dat echt niet nodig is. Mijn kindje is nauwelijks ziek en geen last van allergie. Wil niet zeggen dat dit wel zo was als ik hem geen BV had gegeven, maar je weet maar nooit. Nu negeer ik opmerkingen of probeer duidelijk te maken dat het mijn keuze is. Heel veel succes! Echt super dat je al met zo een instelling begint, zal je zeker ten goede komen. Britt
Volg gewoon je gevoel meid, als jij vindt dat jij het zo wilt doen, dan doe je dat. Iedereen heeft wel zijn mening klaar, en van alle kanten krijg je ongevraagd tips en adviezen. Mijn advies: ene oor in, andere oor uit Nog even mijn verhaal: ik heb Daan bijna 7 maanden borstvoeding gegeven. Ik ben daarbij uitgegaan van zijn hongersignalen: als hij smakgeluiden en zuigbewegingen met zijn mondje begon te maken, was dat mijn trigger om hem aan te leggen. Ik liet het ook nooit zover komen dat hij begon te huilen. In het begin was het 10 minuten aan de ene borst, 10 minuten aan de andere en de volgende voeding precies omgekeerd. Maar ik ben met de keizersnede bevallen en dan start de bv niet automatisch op. Op een gegeven moment liep het zo goed dat Daan per voeding 1 borst leegdronk en hooguit nog een slokje uit de tweede. Van lieverlee komt er dan meer tijd tussen de voedingen omdat je kindje steeds meer gaat drinken. Toen ik weer begon met werken ben ik ook begonnen met kolven. De afgekolfde melk gaf ik mee naar het kdv en opa's/oma's en liet ik achter voor mijn man op zijn papadag. Uiteindelijk ben ik gestopt omdat het niet meer te combineren was met de trainingen die ik soms geef voor mijn werk. Ik heb ook heel veel commentaar gehad, vooral in de periode dat ik kolfde. Want "ik kon toch best overgaan op flesvoeding, dat zou zoveel meer rust geven voor mij" en "dat zou makkelijker zijn voor de oppas/het kdv". Maar ik had mijn zinnen gezet op minimaal 6 maanden borstvoeding en ik ben trots op mezelf - en op Daan - dat we dat ruimschoots hebben gehaald. Groetjes en succes met de laatste loodjes van de zwangerschap, met de bevalling en met de bv en alle andere dingen die op je af komen! Wendy
Wat ik heel belangrijk vind is dat je partner achter je staat. Dus dat hij snapt dat een regeldag inhoudt dat je vaker moet aanleggen om het vraag/aanbod principe weer goed op elkaar in te stellen. En niet dat dan je melk op is of dat je melk niet voedzaam genoeg is, zoals de omgeving vaak zegt.
Dank jullie wel voor jullie uitgebreide reacties! Super! Dat had ik echt even nodig. Met opmerkingen als "dit is onze manier, en zo doen wij het" zal ik bemoeials waarschijnlijk ook snel op hun plek zetten. Had begin van de avond echt ff een dip, maar voel me al veel beter. En Snoopy, ben idd eigewijs . Maar soms moeten dingen ook gewoon. Snap ik best. Maar dan wel als een expert het zegt en niet een toevallig aanwezige buurvrouw .
Britt, ik had ook al gelezen dat als een van de ouders astma heeft dat je dit risico bij je kindje ook kan beperken door bv te geven. Wennie, ben ook heel benieuwd of ik het vol ga houden als ik weer werk hoor. Eerst maar eens goed op gang brengen.
Beste Moaatje, wat mij het beste helpt is - naast de tevreden blik van mijn kindje en de steun van mijn man - de steun van BVmoeders om mij heen. Dus moeders in mijn omgeving die zelf voeden met wie ik ervaringen kan delen, maar ook forums als deze. www.borstvoedingsforum.nl is ook super en verder lees ik regelmatig op www.borstvoeding.com Als je je bedenkt hoe wonderlijk God ons als vrouwen heeft gemaakt, met zo'n briljant systeem als borstvoeding, precies "taylor-made" voor je kindje... dan kan het me niet meer schelen wat andere mensen er van zeggen/denken! Veel succes en heel goed dat je je zo uitgebreid voorbereidt. Premama
Wat ook als steun kan zijn en daar kan je ook je hart eens luchten zonder gelijk het advies te krijgen om maar te stoppen, is een avond voor voedende moeders van de VBN of LLL. Ik weet niet waar je woont maar je zou eens kunnen kijken of er ook een avond bij jou in de buurt is.