Met mijn buurvrouw heb ik goed contact, we gaan 1 keer in de 2 maanden eten en komen gezellig bij elkaar op de koffie. Nu hebben we het vaak ook over persoonlijke dingen en daardoor weet ik hoe zij de ene tegenslag na de andere heeft. Er wordt haar letterlijk niks bespaard. Nu zag ik haar gisteren tijdens het boodschappen doen en toen vertelde ze me dat het heel slecht met haar ging. Er is namelijk borstkanker bij haar geconstateerd. Het is al in een vergevorderd stadium, maar gelukkig wel behandelbaar. Nu starten haar behandelingen deze week al. Wij gaan zelf verhuizen over 2 weken, maar wil haar naar de verhuizing graag bijstaan. Nu wilde ik haar iets geven, gewoon om haar even sterkte toe te wensen. Geen bosje bloemen, maar iets anders alleen heb ik geen idee wat. Hebben jullie suggesties?
Praktische hulp. Kook voor haar. Vraag of je boodschappen voor haar mee kunt nemen. Heeft ze kinderen? Vraag of je haar kunt ontlasten, door de kinderen bij jullie te laten spelen of een filmpje kijken. Vraag of ze het leuk vindt om iets ontspannends te gaan doen met jou. Vraag wanneer ze haar behandelingen heeft, dan weet je namelijk ook wanneer ze géén energie heeft (en je meer kunt ondersteunen) en wanneer ze méér energie heeft (en je haar mee op pad kunt nemen, voor 'geestelijke verlichting' ) Zeg niet 'als ik je kan helpen, moet je het zeggen, hè?', maar stel gerichte vragen. Want zelf om hulp vragen blijft een drempel.
Bedankt voor de reacties. Geluksmunt is een goed idee, een beetje geluk kan ze nu wel gebruiken @uuz: bedankt, maar weet niet of chocolade handig is, misschien wordt ze er heel misselijk van. LadyXochi: goed idee, dat wilde ik al doen, maar nu wilde ik eigenlijk iets tastbaar geven. Het hulp aanbieden wil ik wel doen, alleen gaf ze zelf al aan dat als ze chemo heeft gehad ze het huis niet uit mag. Verder mag ze ook niet in de buurt komen van kleine kinderen (dat is wat ze zei). Nu heb ik zelf wel een zoontje van 3 die niet naar de opvang of iets dergelijks gaat. Hem zou ik dus niet mee kunnen, tenzij ik boodschappen voor haar doe. Moet maar even kijken hoe ik het precies ga vormgeven en in hoeverre zij open staat voor hulp.
Ik zou ook praktische hulp aanbieden. En dan vervolgens niet wachten tot ze erom gaat vragen maar gewoon keer bellen en zeggen dat je op bepaalde dag langskomt om voor haar wat huishouden te doen, boodschappen te halen en lekker te koken ofzo. Ik weet niet of ze een partner en/of kinderen heeft. Maar verzorg hen ook. Als het jonge kinderen zijn neem ze eens een keer mee ergens naartoe. Je hoeft niet de moederrol over te nemen maar wel de gezelligheid die moeders even niet kan bieden alsnog geven. Ook de partner ontlasten door hem een dag vrijaf te geven en dat jij bij je buurvrouw blijft. Mijn moeder heeft ook borstkanker gehad toen ik jong was en een vriendin van mijn moeder woonde destijds 2 weken bij ons. We waren dus gewoon in ons eigen huis, en alle dingen konden daarom gewoon doorgaan. Dat was voor mij en mijn zus heel fijn.
en als je een kadootje wil geven: een bon voor pathe thuis? En wat ik verder zelf erg leuk vond was iedere week een kaartje van een vriendin van mijn moeder. Met telkens gewoon een gezellig praatje er in. of nee- dit was iedere dag van de bestraling ! Dus 25 dagen lang (die van zondag kwam op maandag mee en soms zelfs op dinsdag) . Maar het werd op een gegeven moment echt wel iets waar ik naar uit keek. Gewoon om het opbeurende, de regelmaat van het ontvangen van iets leuks. Ter afwisseling had ze er af en toe wat dingetjes bijgestopt; van een theezakje tot wat knutseldingetjes voor de kinderen. Verder is er een práchtige dichtbundel; Een glimlach kwam voorbij. Daar heb ik in het verleden al erg veel aan gehad. Het is van Marina San Giorgi. Er staan zulke mooie, herkenbare woorden in. Niet zweverig, veel ook rechttoe recht aan, heel treffend.
Ik zou ook voor praktische hulp gaan. Behandelingen voor kanker vergen enorm veel van je, dus voedzame maaltijden, hulp in huis, hulp bij andere dingen die nodig zijn is dan heel erg prettig.