Mijn moeder past wekelijks op dus die zie ik wekelijks. Schoonouders passen niet op, maar wonen hier in de straat en komen gemiddeld 2x per week aanwaaien..toen we aan de andere kant van het dorp woonde zag ik schoonouders soms weken niet.
Ik zou kiezen voor een andere opvang Ik zou m'n moeder duidelijk maken dat ik de opvoeder ben en dat ik beslissingen maak dat ik het waardeer dat ze zo betrokken is maar dat het op deze manier niet fijn voelt (je krijgt hier later spijt van als je het niet doet) En dat je een andere oplossing gaat zoeken
Ik krijg ontzettend de kriebels van jouw verhaal. JIJ bent de ouder en JIJ bepaalt. De volgende keer zeggen: mam, Jan, Truus (wie het ook is) ik begrijp dat jullie goed bedoelen en het is fijn dat jullie zo betrokken zijn maar ik ken mijn kind het beste en ik wil graag dat jullie mijn regels opvolgen. Doen jullie dat niet dan vertrouw ik mijn kind ook niet aan jullie toe. Luisteren ze niet dan kind bij je nemen en het zelf doen of weggaan. Luister niet naar dingen als; je doet overdreven, je bent te bezorgd, ik weet wat ik doe, ik zie dat hij..., laat hem nou, ik heb hem zo lang niet gezien....etc. Ze drijven hun eigen zin door! Dat doen ze niet in het belang van je kind maar in hun eigen belang. Ga op je strepen staan meid, anders heb je straks helemaal niks meer in te brengen.
Je slaat de spijker op zijn kop want die laatste dingen worden inderdaad elke keer benoemd. En dan voel ik me gek en anders alsof ik me aanstel inderdaad. Het lijkt wel alsof ze willen doordrammen hoe het 30 jaar geleden ging. Want zij hebben ook kinderen grootgebracht dus hoe zij het doen is goed maar dat is 30 terug, dat is heel anders.
Precies. Zij hebben hun tijd gehad. Ze mogen opa en oma zijn. Dat houdt in dat ze jouw regels volgen wat betreft opvoeden (of in dit geval nog de verzorging). Laat je niet gek maken. Bedenk dat er in die 30 jaar zoveel is veranderd! Ze weten het echt niet beter. Mijn schoonmoeder had al een dekbedje gekocht voor in het ledikant. Mijn moeder dacht nog steeds dat laten huilen goed voor de longen is. Wat opa of oma zegt/vindt moet je schijt aan hebben. JIJ bent de mama. Mijn moeder wilde ooit mijn zoontje van 4 maanden een keer een hapje slagroom geven (al vaker heel duidelijk gezegd dat ik dat niet wilde hebben). Ik trok die vork uit haar handen en heb nog eens heel duidelijk gewaarschuwd. Hard? Jazeker. Maar ik ben de enige die voor mijn kind op komt en kan bepalen wat goed voor hem is.