Hoe is het leven met 4 kinderen?

Dezelfde vraag heb ik ook aan mezelf gesteld voordat we aan n derde begonnen. Wil ik het zwanger-zijn en n baby hebben nog niet loslaten of wil ik echt nog een kindje!? Het was wel van allebei wat..
Maar ik was meteen zwanger en ook super blij dat we er nog een krijgen
Ik wist overigens al meteen dat het hierna klaar is! Geen twijfel mogelijk. Ook al denk ik soms 'wow is het écht allemaal de laatste keer?' Maar hoe mooi ik deze zwangerschap ook vind en hoe ik me ook verheug op het kindje, het is echt klaar hierna! Ik zou het te zwaar vinden om nog een keer zwanger te zijn en ook te druk met 4 kids.
Als ik jou zo hoor zit je qua gevoel ook in die fase, maar dan voor nummer vier

Maar.. Ik heb dus geen ervaring met 4 kids. Ik ken twee gezinnen met 4: je hoort wel vaak dat het zoveel verandert, van 3 naar 4 kinderen. En dan vooral praktisch (auto, huis, etc)
In het ene gezin lijkt het er allemaal gestroomlijnder aan toe te gaan dan bij het andere gezin met die vier kinders.. Maar goed, dat is natuurlijk ook in gezinnen met 2 kinderen..
Succes met jullie keuze!

 

Oh ja, kleine toevoeging, ik lees tussen je regels door een beetje dat het praktisch en qua gevoel wel goed zit. Maar ik zou toch de zwangerschap zelf ook niet onderschatten.. Zeker als je zware zwangerschappen hebt gehad. Heb je bv de mogelijkheid om extra hulp in te schakelen bij de verzorging van je andere kinderen, het bijhouden van het huishouden, ga je het redden op je werk etc..

 

Klinkt wel alsof je heel graag een vierde wilt en het er ook echt voor over hebt ☺️❤️ Veel geluk gewenst!
Wie weet komen er nog reacties van dames met vier kids en kun je ervaringen uitwisselen.

 

Hier nu zwanger van de 4e. Echt raad kan ik je denk ik niet geven, maar misschien heb je wat aan mijn ervaring.

Ik wil al jaren een groot gezin, liefst 5, maar omdat de zwangerschap van de 3e zo zwaar was -HG in mijn geval- durfde ik het niet meer aan. Tot dit cadeautje kwam en we ineens voor een voldongen feit stonden. Ondanks dat ook deze zwangerschap niet makkelijk gaat, ben ik inmiddels toch in staat er een beetje van te genieten.

Het was me wel allang duidelijk dat het me niet om het zwanger zijn en de babyperiode gaat. Dat hield me juist tegen (het baby gedeelte niet, maar zwanger zijn wel). Ik wil ook echt nog een kind erbij en als ik in mijn hart kijk wil ik ook graag nog een 5e kindje. Maar of ik het ook daadwerkelijk nog aan zal durven?

Ook dit keer heeft het me zeker de eerste maanden flink beperkt in datgene waar ik juist zo ontzettend veel plezier uit haal; de zorg voor mijn gezin en alles wat daarbij komt kijken. Tegelijkertijd is zo'n zwangerschap maar tijdelijk en een kind voor de rest van je leven.

 

Ik heb 6 kinderen dus ik kan alleen maar zeggen: doen!

 

Ze zijn ook al wat ouder. De jongste twee delen een slaapkamer en de oudste twee ook, de andere twee hebben een slaapkamer voor zichzelf. Geen probleem, ook nooit geweest.

Tis maar net hoe moeilijk je zelf erover doet

 

vorige maand werd ergens gevraagt hoe je leven er uit ziet met een baby en oudere kids,

mijn kids zijn 7 jaar 5,5 jaar 2,5 jaar en 5 maaden, ik kopieer de tekst wat ik vorige maand als reactie gegeven heb even hier zodat ik het niet opnieuw hoef te tikken




vier kinderen vind ik tot nu toe prima te doen, ik speel veel met ze, knutselen verven blokken bouwen, of naar het bos met de wandelwagen.( of de draagzak) soms op visite bij andere mama's met kindjes in dezelfde leeftijd.

tussen de middag slaapt de derde van 2,5 jaar af en toe nog,
en de baby... tja die heeft nog niet heel veel aan het spelen eigenlijk, samen onder de babygym liggen vind hij leuk op die leeftijd (4 maanden) en zijn broer en zussen die gekke bekken trekken, in de draagdoek terwijl ik de was aan het ophangen ben.... een baby slaapt nog veel en is snel weer moe, ze geven zelf aan wanneer ze behoefte hebben aan meer is mijn ervaring.

het is bij ons 7 uur maximaal opstaan, ontbijten, kleren aan, haren doen tassen inpakken en naar school lopen, mijn zoontje van 4 maanden gaat dan in de draagzak of in de wandelwagen en mijn dochter van 2.5 jaar loopt zelf mee,
rond 08.45 zijn we weer thuis, ze banjert een beetje rond, speelt met haar popjes, we gaan boodschappen doen, op visite bij oma, of we gaan de was ophangen/afhalen/opvouwen of in de kasten ruimen,

zoontje slaapt in tussentijd OF ik neem hem in de draagzak mee naar boven voor de was, onze dochter zoekt uit welke kleren bij wie horen, zij vouwt de onderbroeken en de hemden,
en met schoonmaken krijgt zij ook een doek, ze mag zelf stofzuigen ik zuig na

met boodschappen doen zoeken we folders bij elkaar zoeken de boodschappen zoveel mogelijk uit, we knippen het, en plakken het op een a4, daarna gaan we naar de winkel en zij mag kijken bij bijv de groenten of ze ziet wat er op het plaatje staat, erg leuk en een gevulde ochtend !

om 12.00 moeten de kinderen opgehaald worden en om 13.00 weer terug gebracht naar school

tijdens de ochtend fles ontbijten de kinderen, de fles van 10.00 uur eet onze dochter fruit terwijl ze even peppa big mag kijken, van 13.00 tot 15.00 slaapt ze of ligt ze iig boven te rusten om 18.00 uur is papa thuis en meestal spelen we dan een spelletje met de kinderen en tussendoor de fles, en om 22.00 liggen alle kids op bed,

eerst gaan de oudste drie, we lezen 1 langer verhaaltje met alle drie, dan gaan de oudste twee naar boven, ze mogen 5 minuutjes op hun kamer spelen terwijl ik of mijn man de derde een verhaaltje voor leest, dan gaan we naar de tweede om een klein verhaaltje te lezen en dan naar de eerste om samen een klein verhaaltje te lezen.

op woensdag en zaterdag heeft onze zoon voetbal, alle kinderen gaan mee, de baby slaapt of speelt in de wandelwagen, af en toe er boven hangen en er tegen praten is voldoende, de tweede speelt met vriendinnetjes waarvan hun broer of zus ook op voetbal zit, en onze derde banjert een beetje rond en daar loop je een beetje achteraan,

onze tweede heeft logopedie op donderdag en binnenkort komt er nog zwemles bij. ook zit ze op majorette elke vrijdag en ook dan nemen we alle kids mee ( ook na het zwemmen ) maar daar is een speeltuin en een kinderboerderij in de buurt dus tijdens het zwemmen gaan we daar heen met de kids.

het is veelal samen met de kinderen, maar ze krijgen wel allemaal hun eigen tijd op hun beurt, en dat weten ze, zo is mijn man vrijdag avond gaat zwemmen met de oudste, ik zaterdag met de tweede naar k3 en zondag is mijn man gaan zwemmen met de tweede en ben ik met mijn oudste gaan spelen met de lego terwijl de derde en vierde aan het slapen waren.

in de zomer hebben we hier een meertje en als de oudsten op school zijn met de kleintjes lekker zwemmen, stukje fietsen, heerlijk ! dit is dan ook aandacht voor hun,

de oudste twee mogen soms wat langer opblijven zodat we samen lekker filmpje kijken terwijl de jongsten lekker in bed liggen te tukken. meestal spelen we in de avond ook nog kwartet of mens erger je niet.

binnenkort gaan we naar de efteling met de oudste drie en hoewel we daar met drie kids zijn is het om en om met papa en mama in een atractie, toch een beetje 1 op 1 af en toe

nu is niet elke dag het zelfde hoor, maar er zijn vaste haal en breng tijden op school en we hebben hun sporten en daardoor heb je wel vaste momenten en dingen plan je dus buiten die dingen om, verder werkt mijn man ook avond diensten en nachtdiensten ( verpleging) en hierdoor kan hij dus ook dingen regelen op het werk, zo ben ik van de week met mijn dochter mee geweest met school naar de brandweer als begeleider, dit is "haar"tijd, blij dat mama mee kan en dit kan alleen maar omdat mijn man het op zijn werk kan regelen dat hij die dag of vrij is of een avond/nachtdienst draait waardoor hij thuis is bij de de andere kids.

 

Dat gevoel van 'het lot tarten' ken ik wel.. Hebben wij ook een beetje nu bij de derde zwangerschap. Maar ja meer dan een gevoel is her ook niet toch?
Wat ik me wel afvroeg; je schreef eerder dat je jongens naar elkaar toe trekken en dat je meisje een beetje alleen is. Maar als het dan dalijk weer n jongen is? Of verwacht je dat ze misschien meer naar elkaar toe trekken als de twee jongsten?

 

Helaas was dat bij ons het geval, ons zoontje ademde niet bij geboorte, hij werd meteen bij mij weggehaald, kinderarts werd met spoed opgeroepen en ze namen hem mee naar een andere kamer, mijn man ging mee, om de 5 minuten kwam een verpleegkundige dat de zuurstof niet aan kwam, hij hield het niet lang meer, een neonatoloog uit Nijmegen was onderweg om hem te intuberen, na een uur kwam de gynaecoloog dat ze foto's hadden gemaakt en dat er iets bij beide longen zat maar ze wisten niet wat

Toen wouden ze hem mee nemen naar Nijmegen, toen de neonatoloog hoorde dat ik mijn zoontje nog helemaal niet gezien had zei hij dat hij graag had dat moeder hem nog zou zien gezien ze niet wisten of hij de rit zou overleven,

In grote angst gingen wij er in een andere ambulance achteraan, bang voor wat ze zeiden bij aankomst, de neonatoloog kwam en gelukkig had hij de rit overleefd maar hij lag kritiek en nu onderzoeken doen zouden hem uitputten, ze kozen voor de nacht door laten gaan en de ochtend erop de onderzoeken te doen,

De volgende ochtend bleek hij c.ongenitale h.ernia d.iaframatica te hebben, een breuk in zijn midden rif, hier voor moest hij twee dagen na zijn geboorte een zware operatie voor ondergaan,

Bij de operatie bleek dat zijn dunne darm en nieren in de breuk zijn gaan groeien, hierdoor is zijn linkerlong in de verdrukking geraakt, zijn hartje heeft naar rechts moeten wijken en hierdoor is zijn rechterlong in de verdrukking gekomen, zijn maag was verschoven zijn dunne darm lag los en zijn dikke darm had een malrotatie waar ze dankzij de operatie op tijd bij waren. Zijn longen hebben geluk gehad, ze hebben zich godzijdank tot 70% kunnen ontwikkelen, hierdoor is hij wel snel moe en nu met 5 maanden zijn we al 4 ziekenhuisopnames verder 5 keer long ontsteking 3 keer bronchitis en vermoedelijke astma,

Maar na een aantal weken op de ic is hij er goed vanaf gekomen in vergelijking met andere kindjes met zijn aandoening, het is een heerlijk vrolijk kereltje met enorm veel zin het leven is blij met elke blik die je op hem richt,


De kans dat dit gebeurd is echter zo enorm klein, ik was dus echt niet bang dat het lot ons zou tarten, bij een eventuele volgende zou ik daar ook niet bang voor wezen ( makkelijk praten natuurlijk want als het werkelijk zo ver is weet ik niet wat ik voel ) Maargoed hier blijft het wel echt bij vier, dit jongetje heeft ons gezin zo enorm compleet gemaakt,

De kamers hebben nog heel wat voeten in aarde gehad, wij hadden drie slaapkamers, geen vaste trap naar het zolder en een zolder dat echt zolder was ( geen isolatie echt nog helemaal niets ) in feb vorig jaar was ik zwanger in mei hebben we een vaste trap laten plaatsen, en in juli zou mijn schoonvader er een extra kamer bij maken, mijn dochter zouden dan een kamer delen en mijn zoons een eigen kamertje want het verschil van 6,5 jaar vond ik te groot om samen een kamer te delen, mijn schoonvader heeft een dakkapel gemaakt en tijdens de verbouwing bleek dat hij van het zolder 2 slaapkamers kon maken, we hebben gekozen dit te doen, nu hebben we dus 5 slaapkamers en hebben alle kinderen een eigen kamer woonkamer is wel te klein als de baby straks op pad gaat met het kruipen vanaf april komt er een Grote verbouwing, 4 meter uitbouw van de woonkamer nieuwe keuken nieuwe bijkeuken en nieuwe badkamer

 

Heftig hoor Hippo89!! Wat fijn dat jullie jongste er goed uit is gekomen!

Hier zijn de oudste vier pubers in de leeftijd van 12 tot 17, de vijfde is 3 en de jongste een baby van 10 mnd.
De oudste twee hebben altijd samen op de kamer geslapen sinds de komst van de derde, dus zijn niet anders gewent en vinden het ook totaal niet erg.

De jongste heeft de eerste maanden bij ons geslapen en daarna is die bij onze peuter op de kamer gegaan. Dat gaat prima.

Het leven met zulke verschillende leeftijden is helemaal niet lastig voor ons. Laatst zijn we een dag naar Amsterdam geweest. De jongste draag ik altijd in de draagdoek. Onze peuter loopt gewoon mee. We zijn naar Bodyworlds geweest en de stad in, iedereen heeft zich prima vermaakt. Je bent altijd wel een 'attractie' als je vier kids of meer bij je hebt, maar daar raak je wel aan gewent. Ik moet er altijd wel om lachen.

 

kan er helemaal naast zitten hoor, ik heb er natuurlijk geen ervaring mee, maar misschien ook wel makkelijk soms juist, dat de vir oudsten in de leeftijd van 12 tot 17 zijn, die van 17 zou bijv een keer alleen thuis kunnen blijven met 1 van ik noem maar een leeftijd 15 ofzo,

kan me voorstellen dat je op die leeftijd geen zin meer hebt om met hele kleintjes op stap te gaan ( ik was op de leeftijd van 17 al aan het samen wonen met mijn man )

of dat die misschien eens een keertje oppassen terwijl je met een ander naar de dokter moet ofzo,

maarja zoals ik al zei ik heb er geen ervaring mee en de voordelen die ik er misschien in zie werkt natuurlijk niet altijd zo in de praktijk

ja wij zijn ook echt dankbaar dat hij er zo goed uitgekomen is,45% komt te overlijden, hij loopt nog risico's qua ziek worden en de heftigheid ervan, het is klein zorgen kindje, maar o zo vrolijk en zo lief,

moet wel zeggen dat ik dat ook echt als zwaar heb ervaren... het in nijmegen verblijven, het gezin dat niet meer als gezin bij elkaar is, tijd verdelen onder je kinderen, je zieke kind of de andere kindjes die mama nodig hebben, soms zag je daar een papa en een mama samen zitten, hun eerste kindje prematuur geboren, papa die zorg verlof had opgenomen om er samen te kunnen zitten, daar was ik soms stiekem best jaloers op, mijn man moest vrij nemen om de andere kinderen te verzorgen terwijl ik in nijmegen was, en als hij in nijmegen was ging ik weer 1,5 uur terug naar onze woonplaats naar de andere kinderen.
maar uit eindelijk heeft ook dat zich gered

dat attractie gevoel herken ik met vier kinderen inderdaad ook, maar nu is het hier zo dat je sowieso al een attractie bent wanneer je een baby in de draagzak draagt en als mensen mijn leeftijd horen wanneer ik met 4 kindjes aan kom.... staat ze vaak al helemaal met hun oren te klapperen

gelukkig maak ik me er niet druk om, er komen weleens rare reacties of rare vragen ( of ze allemaal van dezelfde vader zijn, goh nu ben je zeker wel klaar hé of ben je van plan een heel elftal gemaken ) maar ik krijg meer positieve reacties als de negatieve gelukkig

 

wij hebben nu 3kindjes en diep in mijn hart zou ik graag nog een 4e willen. ik ben voor mezelf op een rijtje aan het krijgen of het de wens voor een 4de kindje is of (zoals anderen ook al zeggen) de wens voor nog een zwangerschap en babytijd. mijn man wil nu geen 4de, maar dat had hij bij de 3de ook en toen begon hij er uit zichzelf over. als mijn man echt blijft zeggen dat 3 genoeg is leg ik me daarbij neer, maar ik wil wel voor mezelf weten of het echt om nog een kindje gaat of niet. wbt slaapkamers en de auto zou dat wel een uitdaging gaan worden, maar wie weet wat de toekomst brengt.
mijn kids zijn nu bijna 8, 5,5 en bijna 9maanden. de oudste 2kunnen (naar mijn mening) niet bij elkaar want de oudste is een meisje en de middelste een jongen. de jongste is ook een jongen maar dat leeftijdsverschil vind ik te groot om bij elkaar te leggen.
ik ken wel een aantal gezinnen met 4kinderen (komt bij ons in de buurt redelijk vaak voor) en de leeftijdsverschillen zijn bij die gezinnen niet heel groot, maar het loopt allemaal prima. ik merk dat de ouders van grotere gezinnen vaak wat relaxter met bepaalde dingen omgaan. (wat ik zelf zie) ik ken iemand die heeft 3kinderen en probeert alles heel strak te houden waardoor ze heel gestrest is omdat dat niet gaat. zelf heb ik het loslaten wel moeten leren nu met 3kinderen. dat heb ik al tijdens mijn zwangerschap moeten leren omdat ik behoorlijke bi had.
met mijn ervaring als gastouder denk ik dat je het jezelf makkelijk moet maken met 4kinderen. doe de dingen die belangrijk zijn goed en wat minder belangrijk is of kan wachten heeft even geen prioriteit.

 

ps. dat dragen is ideaal hé

hoewel ik geen vrienden kan worden met een geweven draagdoek ondanks meerdere consulten bij de eerste tweede en derde, bij de vierde gekozen om een draagdoek niet eens meer te proberen,

nu de kodaki flip en de fidella full buckle en ben er helemaal happy mee, zo fijn dat dragen

nu wil zelfs mijn 2,5 jarige af en toe in de draagzak

 

toen de derde geboren werd hadden wij nog 3 slaapkamers, 1 voor ons, 1 voor onze zoon van toen 4,5 en 1 voor onze dochter van net 3 ons plan was om de oudste een eigen kamer te laten houden, de baby zou het eerste maanden bij ons slapen in een wieg, en daarna zouden de dames samen slapen,

echter sliep onze derde niet door ( nog steeds niet) en onze dochter van 3 werd continu wakker van haar, hier door hebben wij er toch voor gekozen een stapelbed aan te schaffen en de oudste twee samen te laten slapen ondanks dat het een jongen en een meid zijn, ze hadden echt de grootste lol samen het is hun dus prima bevallen.

maar eerlijk is eerlijk, ik ben blij dat er twee slaapkamers op zolder gerealisseerd konden worden zodat ze allemaal hun eigen plekje hebben ( hoewel het geen prioriteit zou hebben hoor ) ze wennen er vanzelf aan en dan weten ze niet beter

hier merk ik ook dat ik losser ben geworden naarmate er meer kinderen kwamen, maar dat komt ook omdat je eigenlijk wel moet,

ik ken een moeder van school die de hele week strak wil houden voor haar 2 kleintjes, en op zaterdag zwemles wil voor de 3 grotere, dan is haar man namelijk thuis om voor de jongste twee te zorgen,
maar nu zijn ze bijna 7 en nog niet op zwemles omdat op zaterdag echt bomvol zit en een enorme wachtlijst voor is,

op donderdag heeft mijn oudste gelest en nu mijn dochter van 5,5 jaar ook, zwemles is dan om 17.00 uur, het hoeft voor mij niet strak te zijn, de baby krijgt gewoon om 17.45 de fles ipv 18.00 en meestal is de fles in 10 minuten leeg en kan ik om 18.00 dochter douchen en omkleden, zo niet dan stop ik met de fles en warm de fles na het omkleden weer op en dan drinkt hij de rest, we hebben er een speeltuintje bij en een kinderboerderij en met mooi weer ga ik daar heen met 3 kinderen terwijl de ander zwemles heeft. ik leg me er heel makkelijk bij neer dat ze niet om 17.00 of 18.00 avond eten, meestal zorg ik die midden voor een ovenschotel die we om 18.15 kunnen eten als we thuis zijn die zet mijn man dan aan als hij uit het werk komt, of ik zorg dat om 16.30 het eten klaar is en dan eet ik vast met de kinderen.

om 18.30 krijgen ze altijd nog een bakje fruit of yogurt dus met honger naar bed gaan doen ze sowieso niet

lastig is dat he om erachter te komen of je het doet voor het zwanger zijn of voor een kindje,

hier heeft het lot voor ons besloten dat er een vierde kwam, het was namelijk (nog) niet de bedoeling, maar eerlijk is eerlijk, ik heb me nog nooit zo compleet gevoeld als nu, het is echt geweldig om 4 kinderen te hebben en de drukte valt zo enorm mee, tuurlijk is het druk maar wel leuk druk. ( nog ) niet gestressed druk