Nou ja ik weet inmiddels wel dat ik me altijd schuldig kan blijven voelen als ik wil… ik voel me nu niet perse schuldig naar mijn vader, maar wel naar mijn gezin en werkgever. Kan ik alweer niet mee kijken naar een wedstrijd van mijn zoontje, moet mijn man alweer koken boodschappen doen. Kan ik alweer me niet inschrijven voor die cursus van mn werk. Het is continu schipperen met de prioriteiten en je doet altijd iemand te kort.
Waardeloos is dat en ik vind dat je het heel goed doet. Het lijkt mij een heel moeilijke situatie. Sommige dingen kan je misschien wel anders inrichten. Boodschappen doen, kan je ook in een app doen als je bij je vader bent en ze laten bezorgen. Ik zou inderdaad meer bij het praktische met een bezoekje combineren, en wat iemand al voorstelde, 1 keer per week echt een vast moment met volledige aandacht. En doordeweeks een keertje op de koffie en een keertje lunchen.
Dat doe ik ook hoor boodschappen laten bezorgen. Maar hij en die thuiszorgdames zijn er echt heel goed in om last minute nog allerlei essentiele boodschappen te bedenken die ik nou net niet in mn bestelling had zitten. En zelf lukt het me ook niet altijd om feilloos in 1x een volledige weekvoorraad te bestellen
Daar heb je in het verpleeghuis als het goed is minder last van en er is meer zorg aanwezig waardoor je geen uren bezig hoeft te zijn met zorgtaken. Geef daar ook vooral aan dat jij momenteel op je tandvlees loopt, graag regelmatig een bakkie komt doen en de noodzakelijke dingen wil regelen maar er voor nu eventjes niet meer bij kan hebben. Beter even wat extra rust pakken dan dat je jezelf nu voorbij rent en straks zelfs een bakkie koffie al teveel energie kost.
Ik werk op een pg afdeling en herken dit (gelukkig) totaal niet. @cowgirl80 doe vooral waar jij jezelf goed bij voelt, is dat nu 3 x in de week en volgende week maar 1 x is dat toch prima. Kijk vooral wat jou uitkomt en als je een drukke week hebt dan bel je een keer naar de afdeling hoe het gaat met je vader en leg je evt uit dat je het druk hebt en zo snel mogelijk weer langs komt bij hem. Kan je de rapportages meelezen via een app ofzo? Dan blijf je toch voor een groot deel op de hoogte van hem. En maak t je vooral gemakkelijk, zet 3 flessen shampoo naar ipv steeds 1 en koop een stapeltje kleren extra zodat hij voldoende heeft, en laat de kleding door de wasserette wassen zodat jij dat niet ook nog hoeft. Scheelt je allemaal extra werk en dan kan je de tijd die je hebt aan leuke dingen besteden. Succes, het zal niet makkelijk zijn.
Hele goeie, die wasserette. Scheelt al weer een hele boel gesjouw met alles op en neer, én werk uiteraard. Alleen snap ik niet voor wat voor boodschappen je moet zorgen? Op een verpleegafdeling wordt normaal gesproken toch alles gezamelijk gedaan? Eten gekookt, koffie gedronken, etc. Dat doen ze toch in hun 'huiskamer'? De eigen kamer is heir alleen maar om te slapen, op te frissen of je even af te zonderen en radio te luisteren bijvoorbeeld. Is dat daar anders?
Bedankt voor je nuttige tips! Er is inderdaad een app om alle rapportages in mee te lezen.Zijn oude thuiszorg had dat ook en ik heb daar wel wisselende ervaringen mee. Soms was het fijn om te lezen en soms afschuwelijk. Als je aan het eind van een drukke werkdag savonds laat nog even die rapportage leest en je leest dan dat het niet goed ging die dag, dan voelt dat extra rot en machteloos. Ik heb heel lang getwijfeld of ik de wasserette aan zou vinken op het inschrijfformulier, het is toch best prijzig en zoveel was is het niet… maar ik sleep al 6 jaar de was heen en weer en ik ben er zo klaar mee. Lijkt me zo heerlijk om dat niet meer te hoeven. Dus toch vinkje maar gezet
De boodschappen ging over de situatie nu, hij woont nu nog thuis. Ik weet niet hoe het straks gaat zijn. Hij is volledig bedlegerig dus ik denk niet dat hij van zn kamer af gaat komen. De kamer is 4x4 met een badkamer en een balkonnetje zelfs, dus je hoeft niet perse in de woonkamer te gaan zitten ook.
Goed zo, denk ook eens aan jezelf! Ondanks dat de wasserette wat kost bespaart het je ook veel geld en tijd. Je hoeft het nu niet meer zelf te doen, en dus ook niet extra naar je vader toe om was te halen of brengen. Maar gewoon er naar toe om samen te zijn en niet om te zorgen. Begrijpelijk dat de rapportage je niet altijd rust geven, je leest ook de nare dingen en niet alleen de fijne en mooie. Wat ik je nog wil mee geven is dat je vooral naar je vader en je zelf moet kijken, voel je niet verplicht om 5 x in de week te komen omdat een ander dat ook doet, het perfecte plaatje bestaat niet. Doe wat voor jou goed voelt en haalbaar is, en als dat (zeker in het begin) wat minder is omdat je tot rust moet komen zal niemand daar van opkijken. En stuur een adres wijziging naar oude bekenden van je vader, wellicht levert het hem een kaartje of bezoek op. Dat is altijd fijn.