hee meiden! ben pril zwanger....vijf weken en drie dagen volgens de banner maar ik moet nog voor bevestiging van de zwangerschap naar de gynaecoloog. mijn huisarts vond mijn test vaag en wil geen verklaring afgeven. vier thuistesten gedaan en allemaal even duidelijk....zelfs de assistente begreep de beslissing van de huisarts niet.... ik maak me er niet druk om... ik heb wel meteen verteld dat ik positief getest had. allemaal leuke reacties gehad..maar het word me nu toch wel een beetje veel.. hebben jullie dat nou ook? dat je ineens in het middelpunt van de belangstelling staat en dat iedereen ineens op de proppen komt met zogenaamde goede raad? je mag dit niet, en dat niet, en zus niet en zo niet...en dat moet juist weer wel....grrr.....om gek van te worden. ik krijg ineens van een oude vriendin te horen, die ik al twee jaar niet meer gesproken had, dat ze het fijn vind dat ik zwanger ben..had ze weer van iemand anders gehoord. ze mailde me vandaag om te zeggen dat ze in oktober een miskraam heeft gehad....heeft ze me niet verteld in oktober zelf.. en nu verwacht ze van me dat ik een en al meelevendheid voel omdat ik toevallig ook zelf zwanger ben...ik schijn ineens weer bij die ouwe club te horen... en ik heb daar dus totaal geen behoefte aan...die vriendschap is wat mij betreft nooit echt vriendschap geweest...en ik vraag me af of ze me ook had gemaild als ik niet toevallig zelf zwanger was geweest. als ik nou mijn ongenoegen daarover uit, krijg ik te horen dat het aan mijn hormonen ligt... om gek van te worden toch? hebben jullie dit ook? ben benieuwd Aoife
Wen er maar aan. Veel mensen gaan je nu onzker maken met goed bedoelde adviezen. Ga op die van de verlosundige en de gyn af en verder vooral op je eigen gevoel.
ja gatverdamme.. dat heb ik ook al mogen aanhoren.. kreeg al te horen wat ik ga doen als het een miskleuner blijkt te zijn! was niet verkeerd bedoeld want degene die het zei maakt zich zorgen dat ik in een te vroeg stadium te blij ben maar hij had het wel anders kunnen zeggen. Aoife
Haha dat is wel het laatste waar ik me druk om zou maken, wees blij dat je zwanger bent meid Geniet ervan.. en 'goedbedoelde' adviezen ontkom je nou eenmaal niet aan.
nee precies, daar ben ik ook bang voor.. die goedbedoelde adviezen... maar ik merk aan mezelf dat ik iets agressiever ben dan normaal....zal misschien ook best wel met hormonen te maken hebben? hopelijk is dit van voorbijgaande aard... Aoife
Heeft vast met je hormonen te maken idd, m'n vriend bv kon vooral in de eerste weken ook beter niet te dicht in m'n buurt komen
Hoi, Ja, heel herkenbaar. Ik wuif alles gewoon weg enne... ik ben ook een beetje (lees: heel erg) prikkelbaar op het moment! succes en vertouw maar het meeste op jezelf! Doeg! Suus
Erg herkenbaar, ik had in de eerste weken echt een hekel aan mannen.. Vooral al ze me advies gingen geven over mijn zwangerschap grrrrr. hahaha achteraf vind ik dat zo grappig
gelukkig! dacht al dat ik weer de enige was... het gekke is...ik heb zo lang naar dit moment toegeleefd dat ik dacht dat ik helemaal blij zou zijn als ik eindelijk die twee strepen op de test zou hebben... mijn reactie toen dat gebeurde was nogal lauw...moet ik bekennen. het kwam ook zo totaal onverwacht.. en zelfs nu.....ik ben heel gelukkig...en toch ook weer niet...wat nou als? met dat soort gevoelens heb ik nu te kampen... stel nou dat ....? en net op dat moment komt er een collega langs of zo...en die zegt dan heel amikaal he hoe is het nou MAMS? tegen me... dan kan ik wel ontploffen... ik denk dat ik er heel erg aan moet wennen dat ik straks een kindje heb... een beetje prenatale depressie lijkt het wel... als dat al bestaat.. Aoife
Heeel erg herkenbaar hoor Aoife! Je hebt zelf al die tijd nodig om te wennen aan alles dat gaat veranderen, je hormonen gieren door je lijf en daardoor voel je je gewoon anders. Ik kreeg van iemand te horen toen ik vertelde zwanger te zijn(5 weken), oh maar het is nog helemaal niet zeker.. misschien pies je het nog wel uit.. tja daar wordt je niet vrolijk van! Wat je zegt over een prenatale depressie, dat bestaat zeker maar is natuurlijk een heel ander verhaal dan onzeker zijn en last van je hormonen hebben. Ik dacht ook een tijdje dat ik dat had maar het blijkt dat (zoals ik het heb gelezen), veel vrouwen dit zo ervaren doordat ze erg veel progesteron aanmaken in het begin van de zwangerschap. Hierdoor voel je je wat depressiever/verdrietig/onzeker omdat dit hormoon de werking van ephidrine tegengaat. Dit laatste is je "gelukshormoon", hierdoor voel je je juist happy. Probeer lekker de tijd voor jezelf te nemen, laat alles op je inwerken en luister niet naar al die goedbedoelde adviezen waar je niks mee kan. Liefs Manuela
Ik herken het wel, mensen vinden het nou eenmaal interessant om zich ermee te bemoeien. Laat je gevoel niet door anderen bepalen, je bent en blijft wie je altijd al was hoor. Sommige mensen denken dat je verandert in een soort broedse kip zodra je zwanger bent. Ik laat mensen gewoon kletsen, ze hebben lekker toch niks te maken met ons. Alsof je in een klap een suikerzoete trut word die alleen maar over baby's loopt te zwijmelen, dat verwachtte mijn omgeving volgens mij een beetje. Misschien moet je er gewoon nog ff niet teveel bij stil staan joh, het komt allemaal wel ok, het is nu nog zo vroeg. (ik begon pas laat met het kopen van spulletjes enzo, had ook echt tijd nodig)
Jezus, wat bezielt zulke mensen?! Misschien wordt die persoon morgen wel doodgestoken, kan ook zomaar.
Ja erg he.. ik was ook zo verbouwereerd dat ik niks kon uitbrengen, terwijl ik normaal gezien erg adrem ben.. mijn vriend zei al, je had moeten zeggen dat het net zo zeker is of hij morgenochtend nog wakker wordt..
nou dames, dat zijn inderdaad botte reacties van omstanders. ben dus gelukkig niet de enige bedankt manuela, voor je heldere uitleg over die testosteron. daar heb ik inderdaad niet aangedacht. ik voel me helemaal niet alsof ik op een roze wolk zit. en er zijn momenten bij dat ik denk...een kindje...wat leuk....maar waren die negen maanden maar vast voorbij. ik vind dat zwanger zijn tot nu toe niet geweldig...en dan ben ik niet eens misselijk of zo. ben bang dat Lover een hoop met me te stellen krijgt de komende tijd. ... Aoife
hoihoi aha... dus progestoron is dus de boosdoener ik ben ook nl niet zo happy. dat was ik bij mijn vorige zwangerschap wel. irisje
hier ook hoor allemaal goed bedoelde adviezen..... of ik wel weet dat een baby heel druk kan zijn, ja duh, ik heb geloof ik al 2 babys op de wereld gezet? iedereen in mijn omgeving is accuut verloskundige geworden, ze denken dat ze het alemaal beter weten, pfffff en dan de opmerkingen toen wij vertelde dat het er 2 zijn..... nou ik sta gelukkig stevig in mijn schoenen anders zou je in een depressie zakken of ik wel weet hoe druk we het nu wel niet gaan krijgen,of ik dat wel aan kan?, ja daarom krijg ik ze en niet jij! ach ik maak me er niet zo druk om ik blijf er de humor van in zien
Oja, dat heb ik hier al eens gelezen, vrouwen die zwanger zijn van een tweeling, krijgen altijd maar te horen "jee, wel druk hoor" ipv "goh wat leuk". Trouwens, hoe vaak ik al niet gehoord heb "wat een dikke buik, weet je zeker dat het er geen twee zijn?" Ik wist van dit forum al dat dat heel vaak gevraagd wordt, dus ik was er op voorbereid, maar AF EN TOE....
Ik begrijp het ook helemaal, hoor. Toen ik net zwanger was kreeg ik de vreemdste opmerkingen en adviezen. Het meest irritante vond ik nog wel de ongevraagde adviezen van vrouwen die zelf geen kinderen hebben. Het mooiste is nog wel een collega die mij vergeleek met haar merrie! Gelukkig krijg ik niet te veel doemscenario's te horen, maar ik begin sterk te vermoeden dat een bevriend stel ons aan het vermijden is. Zij probeert al een tijd zwanger te worden. Als ik haar zie doet ze altijd heel negatief en besteedt er veel tijd aan mij te vertellen wat ik allemaal moet doen met mij zwangerschap en mijn kind. Het ligt op het puntje van mijn tong om te zeggen dat ze eerst zelf maar eens zwanger moet worden voor ze mij al die onzinnige adviezen geeft. Dat is natuurlijk onvergeeflijk, dus ik hou me in, maar soms . Door haar negatieve gedrag voel ik me eigenlijk de hele zwangerschap al schuldig. Stom, he? Verder vanuit die vriendenkring (van mijn vriend) eigenlijk alleen lauwe en ongeinteresseerde reacties gehad. Het is echt een beetje rot, alles bij elkaar. Ik zet het maar van me af, maar ik vraag me af of ik nog lang "vrienden" zal zijn met deze mensen. Zo, dat was ook weer een heel verhaal. Ik geloof dat ik er echt een beetje mee zit ...