Pfff ik zit zo in een dilemma. Onze oudste Ragdoll kater is 16 jaar. Tot een paar weken geleden niets aan de hand, tot hij zich steeds meer terug trok. Hij viel af en at niet meer. Het is een hele lieve kat, maar zo ontzettend moeilijk om zelf te onderzoeken. Dus naar de dierenarts, tanden waren vies en hij had een plekje achter in zijn keel. Moest onder narcose gebeuren, wat andere halve week geleden is gebeurt. Daarna dwangvoeding ( dmv spuitje in de mond met medicatie ) meerdere malen per dat. Elke keer weer een hele toestand als hij mij aan zag komen met het spuitje. Inmiddels eet hij nog niet. Hij drinkt nu ook niet meer. Wat ik ook voorzet, hij wil het niet. Misschien eet en drinkt hij stiekem als wij slapen ofzo. Ik krijg er iig niets meer in, spuugt het uit. Ook schudt hij af en toe met zijn kop, en miauwt dan klagend. Maar hij loopt continu rond, ons overal achterna. Lijkt verder heel tevreden, maar wordt zo mager. Hij is een stuk meer aanwezig dan voor de operatie. De dierenarts zegt dat ze hem op kunnen nemen, infuus, dwangvoeren en verder bloed onderzoek. Maar hoever kan en wil je gaan? Ik vind het zo lastig, ik heb alles voor de dieren over. Maar hoeveel kwaliteit van leven gaat dit nog opleveren? Ik neig naar in laten slapen, maar hij is nog wel actief, aanwezig, komt bij je liggen, kopjes geven etc. Lijkt geen pijn te hebben, verstopt zich niet. Maar ik wil ook niet ‘te laat’ zijn en dat hij dus wél pijn gaat krijgen. Bah dit is onze oudste kat, en na een zieke hond die bijna het loodje legt en nog een oude kater van 15 jaar ben ik er al weken naar van. En dan ook die toestand dat ik zonder werk zit door die klote Corona. Zo ligt ‘ie nu bij me trouwens.
Het is zo verschrikkelijk om de keuze te moeten maken. Ik vind zelf 2 dingen belangrijk. Leeftijd en kwaliteit van het leven. Als het relatief makkelijk is op te lossen met deze leeftijd dan zeker doen. Maar niet willen eten en drinken...
Aargh moeilijk is dat he. Wij hebben onze kat destijds een week laten opnemen voor onderzoek, maar toen was de kat 5. En waren we wel 800 euro armer na die week. En dan is het nog maar de vraag wat er uit komt. Wij kregen de kat mee naar huis met de boodschap om nog maar even van m te genieten zo lang het kon. Als de kat nu nog goed lijkt te zijn kun je het aankijken, als hij wel pijn krijgt is het inslapen ook zo geregeld en hoeft je kat niet heel lang door te lopen met pijn. Met een 16 jaar oude kat ben je echt geen monster als je kiest voor inslapen. De kat is oud, en zal er niet gezonder op worden de komende jaren.
Moeilijk... Als ik het eerste stuk zo lees kan ik me je gevoel goed voorstellen. Dwangvoeren, en dus weglopen als je eraan komt met eten, klinkt niet als kwaliteit van leven. Katten geven moeilijk pijn aan. Hij valt niet voor niets af en wil niet eten. Waarschijnlijk toch pijn ergens? Maar ik heb zelf ook katten en dit is zo een moeilijke beslissing.... Zeker als hij verder vrolijk en zichzelf is. Ik zou goed met dierenarts overleggen. Wat denkt ze te vinden? Wat is hier aan te doen? En wat doet dit met de kwaliteit van leven? Want zoals je zegt staat dit laatste voorop.
Ja zo lastig. Als ik iets absoluut niet wil is dat hij lijdt. Maar katten hè, masters in verbergen. De makkelijke oplossing was de operatie waarin zijn gebit werd schoongemaakt en het plekje ( een goedaardige tumor ) achter uit zijn mond werd gehaald. Opnemen, infuus en dwangvoeren vind ik zó heftig voor hem. Het is echt een aanwezig huis kat. In zijn reismandje raakt ‘ie al helemaal over de zeik. Bah heb er buikpijn van.
Ik denk dat als je jezelf deze vraag stelt, je het antwoord eigenlijk al weet. Onze ouwe kat had op latere leeftijd een voedselallergie gekregen en sukkelde al lang, viel af en werd kaal, kreeg last van haar tanden. Op een gegeven moment was ik bij de Dierenarts geweest en zou daarna nog een week wachten. Uiteindelijk heb ik haar 2 dagen erna in laten slapen, het was genoeg. Ze zou niet meer terug komen Op haar oude gewicht, ze zou niet meer zonder pijnstilling kunnen. Ik heb er geen moment spijt van gehad, je bent eerder te laat dan te vroeg zei onze dierenarts. Blijft een moeilijke beslissing. Succes en sterkte
De dierenarts dacht trouwens misschien zijn nieren, maar uit plas viel niets schokkends te halen. Speciaal nier dieet krijgen ze al ivm leeftijd. Naast de bak plassen heeft hij nog nooit gedaan. Antibiotica en prednison en nier medicatie heeft hij na de operatie gekregen.
Oh nee . Het klinkt inderdaad wel of zijn tijd een beetje is gekomen. Ik vraag me af hoeveel nut het heeft en hoeveel plezier je hem doet met een opname, infuus, dwangvoeding enz. Hij is denk ik liever thuis bij jullie. Het kan best zijn dat hij nog last van zijn keel heeft sinds die operatie ofzo en eten daarom niet gaat. Ik zou er op letten dat hij zich niet terug gaat trekken, stinken of gewoon echt niet meer gelukkig toont en als dat het geval is dan zou ik hem in laten slapen. Oh, ik lees nu dat hij prednison krijgt, dan zou je juist verwachten dat hij honger en dorst krijgt. Moeilijk hoor.
misschien gek gedacht hoor maar zou die niet gewoon last hebben van het goedaardige plekje is weggehaald? om antwoord te geven op jou vraag; ik houd echt van mijn hond maar de situatie die jij beschrijft zou voor mij de grens zijn.. mijn hondje is ook zo een trutje, zodra de vlooienpipet al opengaat springt hij onder de bank, wormenpilletjes geven is een drama daar kan ik zo een hele dag mee bezig zijn omdat hij hem blijft opspugen, dus het dwangvoeren zou hier echt geen optie zijn. sterkte met je beslissing maar 16 jaar is echt al een oud opaatje, wat zegt de DA zelf?
Voor mij is een opname op die leeftijd zeker wel een punt om de knoop door te hakken (wij hebben wel een heel bange kat). Die van ons zou dat verschrikkelijk vinden. Infuus, dwangvoeding etc, dat zou ons denk ik al te ver gaan. Ik denk dat ik in dit geval stop zou zeggen. Beestje heeft waarschijnlijk bij jullie een heel goed leven gehad, dan zou ik denken het daar bij te houden.
Ja dat zegt mijn man ook, dat hij last van zijn mond heeft. Hij krijgt er wel pijnstilling voor, deed ik in een spuit met Recover van Royal Canin. Maar dat krijg ik er nu dus niet meer in. Ik ga zo even naar de supermarkt kijken voor ander blikvoer. Misschien kan ik hem met goedkope rommel verleiden.
https://www.zooplus.nl/shop/katten/kattensnacks/pastas_cremes/taurine/277920?utm_campaign=446579&utm_medium=google&utm_source=shopping&product_id=277920.1&variantid=277920.1&gclid=Cj0KCQjw-Mr0BRDyARIsAKEFbefWFqWKAYNuv8qZRzysEapoP_I88J1ne9830bAiTuwaesRTljys7FAaAnyUEALw_wcB Dit vinden onze katten heerlijk. Krijgen ze af en toe als snack.
Ja ik heb ook altijd van die zakjes, ander merk, voor de dame als ze een nestje krijgt en heeft gehad. Heb van die katten soep gekocht, brrrr wat vies. Maar hij at het! Of nou eten, meer likken. Tot hij weer last kreeg van zijn tanden/plekje en toen rende hij heel hard weg en verstopte zich Dus toch echt zijn bekkie. Hij krijgt zo zwaardere pijnstilling van de dierenarts.
Klinkt een beetje net als onze kat. Alleen het begin is anders. Hij kwam thuis met een pijnlijke poot. Even aangekeken en na een dag naar de dierenarts, foto's genomen niks te zien. Toen ontsteking remmers en pijnstiller. Na paar dagen weer terug, want onze kat wilde niet meer eten. Ze heeft toen vocht gekregen en apart eten wat ze zeker zou gaan eten. Niet dus. Thuis idd met spuitje dwangvoeren. Werkte ook niet en was een heel gevecht. Weer naar dierenarts en daar opname van 3 dagen en dwang voeren en vocht maar de poes wilde niet eten. Wij konden eventueel bloed onderzoek laten doen maar omdat ze eigenlijk de grote makkelijk oplosbare dingen al hadden uitgesloten hebben wij dit niet laten doen. Eigenlijk hadden we haar toen een spuitje moeten geven. Maar de kinderen waren er nog zo gek mee. Dus nog paar dagen thuis geprobeerd maar toen kwam ze de hele dag ook niet meer van haar plek af en was zo mager. Toen op zondag toch maar in laten slapen. Achteraf misschien te lang gewacht, maar het is ook zo en moeilijke beslissing.
Onze kat had toen hij op leeftijd was ook moeite met weer gaan eten na narcose. Dit hielp alle keren: https://www.medpets.nl/viyo+recuperation/, ik weet niet of je dit al hebt geprobeerd? Het is vloeibaar. Als het echt op is, dan houdt het op natuurlijk (wij hebben onze kat enkele maanden terug moeten laten gaan, hij is bijna 20 geworden ), maar dat haal ik nog niet echt uit je verhaal (maar misschien zit ik er naast). Ik zou zelf nog even proberen of je hem toch nog aan het eten krijgt, hoewel dwangvoeden echt wel heel naar is.
Persoonlijk zou dwangvoeren voor mij de grens zijn. Wij sukkelen nu al een week met onze hond (8). Diarree, spugen, koorts en niet eten. Na medicatie paar dagen goed. Nu weer terug bij af. Ben net weer bij DA geweest. Weer medicatie meegehad. Als dit ook niet helpt kunnen we nog een bloedonderzoek doen. Maar ik ga niet meer aan hem "sleutelen". Hij is erg bang bij de DA en je moet ook kijken naar welzijn van het dier. Niks aan.
Jouw verhaal nu is mijn grootste angst, want mijn ragdoll is echt mijn maatje. Ik zou het zelf dus ook mega lastig vinden waar die grens ligt... en wat je zegt het zijn meesters in verbergen dus wat speelt er écht. Moeilijk moeilijk. Ik kan je geen antwoord geven, enkel een dikke knuffel.
Is zijn bloed of urine getest? Suikerziekte of nierproblemen komen dicht in de buurt van deze symptomen. Ze kunnen met de juiste medicatie dan nog prima leven.
Hier aten onze katten Gourmet Mousseline. De oudste kat had tandproblemen en ook erg mager. Toen de helft laten trekken. At alleen maar Gourmet omdat ze dat kunnen oplikken. Daarna toch nog ruim 4 jaar van kunnen genieten. Was een maine coon en is 17 geworden.
Onze hond was 14, wij dachten dat hij stopte met eten vanwege tandsteen. Toen de dierenarts dit weghaalde vermoeden ze dat er meer aan de hand was. Uit bloedonderzoek bleken zijn nieren slecht te werken. De optie was om drie keer per week hem te dialyseren. Buiten het financiële plaatje om vonden wij dit , voor onze hond , geen oplossing en besloten wij hem in te laten slapen.