Mijn dochter - bijna 10 maanden - heeft altijd behoorlijk last van 'de sprongetje'. Mensen die zeggen dat t niet bestaat, moeten maar ff hier komen kijken!! Normaal gesproken slaapt ze overdag altijd makkelijk in, met weinig huilen. Maar tijdens de sprongetjes lukt het gewoon niet!! Ook nu weer. Het begon ermee dat ze 1-1,5 uur wakker in bed ligt te spelen. Ze is echt wel moe (gapen/ogen wrijven). Op zich geen probleem, uiteindelijk ging ze dan wel slapen met soms een beetje gejammer vooraf. Maar langzaamaan gaat ze steeds meer huilen. Eerst was ze dan nog wel te troosten, maar na een hele jengelperiode ging ze soms wel, soms niet slapen. Uiteindelijk kwam t er op neer dat ik voor mijn gevoel de hele dag met haar slaapjes bezig was, dan ff snel eruit om te eten, even spelen en dan weer naar bed. MOmenteel huilt ze zodra ze in bed ligt. Ik troost haar dan steeds om de zoveel minuten, soms neemt t ff af, maar gaat dan weer door. Na 30-45 minuten haal ik haar maar weer eruit, want bij ieder slaapje huilen en de halve dag in bed liggen schiet ook niet op... Dan proberen we t later wel weer. Die sprongetjes duren meestal een paar weken en dan is er weer een rustperiode. Wat doen jullie in zo'n periode? Iedere keer maar doorgaan tot ze slaapt? Of toch maar eruit, omdat bij ieder slaapje huilen ook niet werkt en accepteren dat ze een periode niet wil slapen??
Ons zoontje heeft laatst ook zo een periode gehad. Wel moe maar niet willen slapen. Ik keek het altijd per keer aan. Als hij echt helemaal overstuur raakte haalde ik hem uit bed en heel vaak wilde wat later (na half uurtje) wel slapen. Als hij alleen een beetje jengelt laat ik hem liggen. Soms heeft hij weleens kwartiertje nodig om in slaap te vallen. Overigens leggen wij hem pas echt in bed als hij duidelijk aangeeft moe te zijn anders heeft het sowieso geen zin. Suc6. Gelukkig komt er aan elke sprong een eind
Hihi, bereid je maar voor want rond een jaar komt het weer! Pfff die sprongetjes zijn erg vervelend. Ze heeft nooit problemen met doorslapen, maar tijdens een sprongetje is het een drama.
wij zetten tijdens een sprongetje stug door, erg vermoeiend maar wel effectief, dus we blijven duidelijkheid geven en we geven niet toe aan de "zeurperiode" door haar de zin te geven, ook niet ´s nachts als we moe zijn, regels zijn regels, en dat is inderdaad soms heeeeel vermoeiend, dat begrijpt iedere ouder volgens mij
Ik leg haar ook alleen in bed als ze echt moe is. Ja, als t een kwartiertje is zou ik t geen probleem vinden. Maar hier huilt ze dus echt 30-45 minuten. Dan vind ik t wel genoeg. Helemaal omdat ze dus eerst steeds 1-1.5uur wakker lag te zijn, ondanks dat ze echt moe is. Het is dus meer de afweging dat wanneer ik haar 'dr zin' geef, dus eruit haal, dat t waarschijnlijk weer van kwaad tot erger gaat. Aan de andere kant heb ik ook geen zin om haar bij ieder slaapje zo lang te laten huilen, als ik weet dat t er voorlopig toch niet beter op wordt... dilemma dilemma .
Dus jij laat haar desnoods urenlang huilen, hele dagen in bed liggen, dat je zelf wekenlang nergens aan toe komt? Ik vraag t me dan altijd af, is t echt zeuren? Of kan ze echt niet slapen? Heeft ze ergens last van (meestal komt er ook wel tegelijkertijd een tandje door, maar daar lijkt ze verder niet echt pijn van te hebben)?
nee joh, tuurlijk niet! ik laat mijn kind echt niet langer dan 10 minuten huilen zonder te kijken en troosten maar ik bedoel meer dat ze wel in haar eigen bed blijft en dat ik wel steeds ga troosten en een speentje geef maar dat ze absoluut niet gaat wennen aan ´s nachts uit bed of bij papa en mama in bed, dat doen we hier gewoon niet, maar geloof me, dat is niet altijd makkelijk en soms moet ik het inderdaad wekenlang volhouden. ik ben vannacht ook van 3 tot 5 steeds uit bed geweest om haar een speentje te geven, niet dat ze dan overstuur is of zo maar wel steeds jengelen en haar speen uit bed gooien dat zijn hier echt tekenen van een sprongetje, momenteel de 8 maanden sprong, gaaaaap.... 8)
Hier twee meiden die ontzettende last hebben/hebben gehad van sprongetjes. Bij de eerste was ik nog wel zo dat ze "moest" slapen. Net zolang met haar in bed, bij bed enz. tot ze rustig genoeg was om te gaan slapen. Op een gegeven moment heb ik het geprobeerd en als ze niet wilde slapen....tja dan naar beneden en niet slapen. Bij de volgende vermoeidheids signalen weer proberen...weer niet, dan weer naar beneden om te spelen, zitten, op schoot of wat dan ook. Net zolang tot ze ging slapen. Bij Anouschka ben ik vanaf het begin zo gaan doen. Huilen bij in bed leggen = niet slapen en weer naar beneden. Net zolang tot ze wel moe genoeg was om te gaan slapen. Ik ben er zeker van (in elk geval bij mijn meiden) dat het geen zeuren is. Ze doen dit absoluut niet expres. Ze voelen zich tijdens zo'n periode gewoon niet lekker, bang, nerveus, verward... Ze hebben dan duidelijk behoefte aan veel mama warmte en aanwezigheid en die krijgen/kregen ze dan ook volop! Het was voor ons allemaal vermoeiender om te "dwingen" te slapen. Toen bij mij het gevoel van "ze MOETEN slapen" weg was, was de rust weer gekeerd in ons huis.
@Shaylen, maar wat doe je dan als ze na een half uur of 3 kwartier huilen/troosten niet gaat slapen? Ik troost idd ook om de 5 minuten of als ze heel hard huilt eerder, maar ze gaat dus echt niet slapen. Dan kun je wel heel streng zijn en consequent willen blijven door haar in bed te houden... Mijn dochter wordt idd ook weer vaker 's nachts wakker. Ik voed haar dan maar, anders blijft ze ook huilen... Ze heeft geen speen en meestal blijft t ook niet bij jengelen , zeker niet als ik kom troosten. Als ik voed, is ze daarna weer rustig en gaat verder slapen... Overdag ben ik wat strenger daarin, probeer me echt te houden aan haar voedingsschema. Dan maar niet slapen. Eerdere sprongetjes deed ik nog wel eens pogingen om haar in slaap te voeden, maar dat werkt op een gegeven moment ook niet meer
Nee flauw sorry... het is heel herkenbaar maarja wat moet je ermee? Niet zoveel... gewoon ff doorbijten denk ik want volgens mij doe je het voor de rest prima!
ik heb het nog nooit meegemaakt dat ze langer dan 2 keer 10 minuten huilt, wel dat ze uren wakker is en speelt en kliert met haar speentje en dan laat ik haar wel liggen inderdaad, ook al is het uren.
Ik heb chayenna behalve toen ze nog echt babytje was, nog nooit er iedere keer uitgehaald, wel even kijken over bolletje geaaid en tegen haar aangepraat. En hebben haar laten huilen 3 dagen (avonden dan) achter mekaar en toen eigenlijk bijna geen problemen gehad.
Ja dan begrijp ik dat je consequent blijft, of kán blijven. Maar dat vind ik niet vergelijkbaar met mijn dochter. Als zij 2 keer 10 minuten huilt ben ik blij! Zelfs buiten haar sprongetje om is het ('s avonds dan) eerder regel dan uitzondering. @mamavanchayenne, je hebt haar 3 hele avonden laten huilen of 3 avonden een half uurtje ofzo?
hihi, leuke antwoorden hier. Julien zit nu in zijn 8 weken sprongetje denk ik. Het is net zo'n pasgeboren aapje die alleen maar in zijn moeders haren wil hangen. Wordt er vandaag echt onpasselijk van. Leg ik hem even in bed en 5 minuten later begint meneer gewoon kei hard te krijssen. Ik heb vandaag een zware migraine aanval dus dat krijssen kan ik ook niet aanhoren. Dan maar weer mee naar beneden en in de wipstoel. Vannacht is hij ook wakker geworden voor zijn fles terwijl hij al een tijdje doorsliep.... Tis wat met die sprongetjes, kan me niet voorstellen dat er mensen niet in geloven....
Ze bestaan wel degelijk Mijn zoon heeft er ook altijd zeer veel last van nl. Maar even op je topic reageren. Het is en blijft moeilijk. Momenteel wil mijn zoon ook niet slapen. Breng hem wel naar bed als hij moe is maar gaat ouwehoeren. dus 20 minuten later heb ik hem weer beneden, het laten liggen in bed doe ik niet vind ik sneu. 's middags slaapt hij momenteel een uurtje, veel te weinig want hij heeft er rode ogen van momenteel rond 17 uur wordt hij erg moe en dan ga ik het rekken tot 18 uur en heb ik hem tussen 18 uur en 19 uur op bed. Ik weet dat er aan deze periode ook wel weer een einde komt maar je raakt bekaf en je kindje ook Denk af en toe ook "waarom zit je jezelf zo in de weg? ga lekker slapen gniet er nu nog lekker van" En 's nachts slaapt hij goed gelukkig, alleen als ik hem nu naar bed breng dan gaat hij brullen (is ook ff zo'n fase) ik troost hem dan even op zijn kamer en leg hem weer terug in bed, meestal is 1x terugleggen voldoende ik wil niet dat hij er aan went dat hij wel uit bed mag als hij gaat brullen.
Ik geloofde er niet in..... Totdat ik vorige week precies in "oei ik groei" las over de twee maanden die we net daarvoor hadden gehad!! Wat ik doe is om de 5 minuten (als hij erg boos huilt wacht ik langer want dan maak ik het meestal alleen maar erger door naar binnen te gaan) er heen gaan en hem terugleggen en speentje er weer in. Ben zelfs een keer gaan stofzuigen na een half uur omdat ik zo gek van zijn gekrijs werd. Toen sliep hij. Als het na langer dan een half uur niet lukt haal ik hem er meestal weer uit en probeer het weer zodra hij weer in zijn oogjes gaat wrijven. Moeilijk he, het is echt constant zoeken naar wat nu weer het beste werkt! Toen Mischa kleiner was was het zo simpel maar nu is het iedere week weer wat anders wat (niet meer) werkt...
Nee dat is zo lastig, je wilt ze er niet aan wennen. Maar ja, een halfuur of langer in het gekrijs (want Mischa heeft een volume waar je koppijn van krijgt!) zitten is ook geen pretje!
nou mijn dochtertje kan er ook wat van hoor, maar lang huilen doet ze niet nee, alleen als er echt wat is, tandjes, ziekte, dat soort dingen, maar goed, je vroeg hoe wij dat deden, ik gaf antwoord op je vraag hoe ik ermee omga, ik wist niet dat het precies vergelijkbaar moest zijn. succes ermee, zoals er zoveel antwoorden, het bllijft iets lastigs.