7 jaar geleden (ik was toen 22 jaar) kreeg ik pijn in mijn rug. Ik deed toen redelijk zwaar inpakwerk dus ik dacht dat het daarvan kwam en dat het wel weer over zou gaan. Helaas kreeg ik steeds meer klachten en kon ik op een gegeven moment nog amper lopen/zitten/liggen van de pijn. Ik ben toen meerdere keren voor langere tijd uitgevallen. Ik kreeg toen te maken met arbo artsen die mij niet serieus namen. Ze vonden dat ik te jong was voor zulke klachten en werd gewoon weer aan het werk gezet. Ik heb intussen tijd behoorlijk wat ziekenhuizen, specialisten en therapeuten gezien. Ik ben ook naar een psycoloog gestuurd en heb allerlei programma's gevolgd. Toen ik veranderd ben van huisarts heeft hij me voor een scan doorgestuurd. Daar bleek toen dat ik in een ruggenwervel tussen mijn schouderbladen (waar de pijn ook altijd zit) artrose heb en in mijn nek een uitstulping zit. Helaas is hier niet veel aan te doen, behalve sporten, wat ik ook doe (zwemmen) Bijna 2 jaar geleden ben ik mijn baan verloren en sindsdien zat ik in de ww. Afgelopen mei namen mijn klachten weer dusdanig toe dat ik mij ziek heb gemeld. Half augustus moest ik naar een uwv arts komen. Vanwege mijn slechte ervaringen met de arbo arts heb ik daarom mijn vriend meegenomen. Het gesprek was positief verassend. Het was een zeer fijn gesprek. De arts was ruim- en meedenkend. Ze raadde me aan om weer een multidisciplinair programma te gaan volgen (heb ik al eens gedaan, zonder resultaat) en ze raadde mij een revalidatiecentrum aan. Ook vond ze acupunctuur een goed idee. Zelf bood ze me ook nog een 4 daagse training aan. Dit stond ook in het verslag die ik een paar dagen later kreeg van het gesprek. Bij een volgend gesprek zouden we die training bespreken en als ik die had gedaan, van daaruit dan weer op naar werk. Ik ben op intake gesprek geweest bij dat revalidatiecentrum, was erg enthousiast alleen één groot probleem... ik moest daar 2 a 3 dagdelen komen. Ze zouden voor 5 maanden afspraken maken die niet te verzetten zijn en die de hele week door ingepland konden worden. Ik en mijn vriend hebben gekeken hoe we dit konden oplossen met de kinderen maar dit bleek gewoon onmogelijk te zijn. We hebben geen recht op kinderopvangtoeslag dus naar een kdv gaat niet, dat zou veel te duur worden. Ik ben wel begonnen met acupunctuur en loop bij een revalidatie arts in het ziekenhuis. Ook heb ik nu ergotherapie. Gister moest ik weer naar de uwv arts. Dit keer ging ik alleen. Ik zat bij dezelfde vrouw maar had ineens een totaal ander mens voor me zitten. Ze snapte niet ons probleem voor de opvang van de kinderen als ik naar de door haar aangeraden revalidatiecentrum zou gaan. Bij mijn vraag of zei wist hoe ik het dan op kon lossen gaf ze geen antwoord. Ze was gewoon gemeen. Ze zei dat ik mijn klachten onbewust in stand hield zodat ik thuis bij de kinderen kon blijven zitten Ook suggereerde ze ineens dat ik gewoon een uitkering wilde omdat wij anders financieel het niet meer zouden redden omdat ons leven gebaseerd was op 2 lonen (geen idee waar ze dat vandaan haalde.. het is niet eens waar!) Ik stond helemaal perplex. Ze vond dat ik gerust kon gaan werken en dat er genoeg mogelijkheden voor mij zijn. Er werd helemaal niet meer gesproken over een training o.i.d. en nu gooit ze me gewoon uit de zw. Ze heeft een formulier ingevuld waar ze op heeft gezet dat de reden is, vermindering van klachten Ze heeft er helemaal niet naar gevraagd. Maar goed, ze had er totaal geen boodschap aan. Ze gaf me echt het idee dat ze me een flierefluiter vond ofzo. Ik was zo enorm boos. In de auto heb ik de ogen uit mijn hoofd gehuild. Ik voelde me zo rot. En niet eens omdat ik mijn uitkering kwijt ben maar omdat ik zo gehoopt had dat iemand me nou eens zou helpen en dat ik gewoon weer normaal aan het werk zou kunnen. Er word me van alles toegezegd ( die training en vandaar uit richting werk ) en dan krijg je gewoon kei de deur in je gezicht.
Heftig meid! Kan me helemaal voorstellen hoe jij je moet voelen. Je bent niet serieus genomen en ik zou een klacht indienen en een second opinion aanvragen. Sterkte want ik begrijp dat je niet in zo'n situatie wil zitten.
Hey meid, shit zeg! En vooral dat je niet serieus genomen word! En dat ze het ook even zo in je schoot werpt en je meteen een stempel geeft dat je dit puur voor de centen doet, zonder te weten wat er daadwerkelijk achtersteekt. Zo gaat het meestal! De mensen die niks mankeren en het wel degelijk voor het geld doen die komen 9 van de 10 x nog het verst ook, de mensen die echt iets mankeren die wimpelen ze af en geven ze een stempel. Maar volgens mijn kun je een second opinion aankaarten omdat je het niet eens bent met haar besluit! Luister, zij kan niet bij jou naar binnen kijken en jou in 15 minuten beoordelen. Ik zou het hier zeer zeker niet bij laten zitten! Succes!
Ik zou bezwaar aantekenen en een gesprek aanvragen met een andere arts. Dit slaat nergens op. Alleen omdat zij de 'macht' hebben om dit soort dingen voor je te beslissen, betekent dat natuurlijk niet dat ze zomaar dit soort dingen kunnen zeggen en doen alsof je een toneelstukje opvoert. Zulke artsen heb ik ook gehad hoor, sommige mensen daar zijn echt ontzettend verbitterd. Je kunt niet meer doen dan je best, belachelijk dit. Als ze je nog vragen om ergens voor te tekenen, dan zou ik dat niet doen. Er staan namelijk onwaarheden in het verslag.
Ik zou inderdaad ook een second opinion aanvragen hoor meid! Dit kan en mag niet op deze wijze! Succes!!
Sterkte er mee in elk geval. Het uwv heeft twee gezichten. Als je het niet eens bent met deze beslissing een bezwaar schrift in dienen. En toch wederom je aan melden voor die cursus en toch idd onderdak zoeken voor je kinderen,. Kijken of je via de gemeente een tijdje kdv vergoed kan krijgen omdat het om medische gronde is dat je die cursus zou moeten gaan volgen! En doe het idd niet meer alleen. Ben ook altijd alleen naar het uwv gegaan en heb me altijd rot gevoeld daarna. Tot nu toe ben ik nog steeds in de wia. Maar zit nog elke dag eigenlijk op een oproep te wachten van wat ik nog wel zou kunnen. Niet dat het gaat lukken. Gelukkig wel wat mensen achter me staan psychiater-verpleegkunidge diverse hulp verleners. Ik zal nooit echt betaald werk kunnen gaan doen omdat ik dat niet aan zou kunnen. Wel vrijwilligers werk omdat daar niet z.n druk op staat. ect Succes ermee!
Je moet bezwaar maken tegen de beslissing en dan word je situatie nog eens bekeken door een andere arts dat raad ik je wel aan! Sterkte ermee
Inderdaad, klacht indienen en bezwaar maken. Heb zelf (helaas) ook soortgelijk iets meegemaakt. Kreeg na mijn klacht een andere arts en die keek er heel anders tegenaan..
lastig maar zou ook je zorgvezekerng is nakijken! want als er medisch iets gebeurd dan krijg ik gezinszorg vergoed
Lang leve de bezuinigingen. Dat is wat er mis is met die mensen. Ze worden tegenwoordig gedwongen naar cijfertjes en budget te kijken ipv naar de persoon die voor ze zit. Kwaliteit kan daardoor niet meer geleverd worden en mensen zoals jij zijn daar de dupe van. 'Troost je'..zo gaat het UWV ook met haar eigen medewerkers om. Past je niet meer in het finaciële plaatje dan word je er zonder pardon uitgegooid om plaats te maken voor een pas afgestudeerd iemand die het voor de helft minder wilt doen. Dat ze daarmee een hoop ervaring weggooien zal ze verder hun reet roesten Dat de 'simpele' medewerkers klagen dat ze daardoor geen service en kwaliteit kunnen leveren gaat het ene oor in en het andere uit, wat het gaat tenslotte om cijfers, die zijn belangrijker. Dus je ziet..niet alleen klanten raken verbitterd en gefrustreerd maar ook de medewerkers zelf. Denk dat het niet moeilijk te raden is wie mijn voormalige werkgever was Ik snap je frustraties dus volkomen.
weet je ene kant snap ik ts haar gevoel heel goed maar zakelijk gezien weigerd ze iets (waar ze onbewust niks aan kan doen want kinderen stop je niet zomaar weg )maar aan de andere kant als ze werkte had ze ook opvang moeten hebben en in de ogen van de uwv weigerd ze iets wat ze aangeboden krijgt
Mijn idee. Je hebt er al wat jaren last van en.hebt 2 kleintjes kort op elkaar. Dus dat kunnen dan kan werken ook hoe hard mijn bericht ook is. Zal vast aangevallen worden maar kids hebben is een zware baan geestelijk maar ook lichamelijk. Dus aangepast werk moet best haalbaar zijn. Snap dus de arts wel ja.
Klacht indienen en bezwaar maken. Maar probeer je ook eens in de positie van de arts te verplaatsten. Zij heeft een revalidatietraject voor je geregeld, wat jij vervolgens (met gegronde redenen) niet hebt afgemaakt, vanwege de kinderen. Heb je op dat moment contact gezocht met haar, dat dit niet zou gaan werken? Ik ben het er helemaal mee eens dat ze nu te ver gaat, maar ze heeft je wel degelijk proberen te helpen en nu heb je er niets mee gedaan. Natuurlijk heb je daar gegronde redenen voor, daar hebben die arbo en UWV artsen altijd een gigantisch bord voor hun kop.
Aan de ene kant zeg ik balen maar andere kant moet jij je 100% inzetten en gewoon beschikbaar zijn van 9 tot 5. Oppas is niet hun probleem. Alles wat herstel belemmerd of als je je niet 100% inzet wat hun denken als je er niet aan mee doet is een rede om loon te stoppen. Ik ben momenteel ook in de ziektewet ivm hernia. Operatie en waarschijnlijk nieuwe operatie binnen 6 Mnd. Uvw doet er alles aan je weer aan het werk te zetten en verwacht 100% inzet. Wat je had kunnen doen is bijv informeren of er via de gemeente geen potje is voor opvang, ziekenfonds kan soms ook helpen. Als je kunt aantonen dat je er alles aan hebt gedaan om opvang te regelen en je hierdoor echt niet kunt zal UWV met een oplossing komen. Hun zien nu ze heeft geen opvang, wil niet kijken of dit te regelen valt dus wil niet de moeite doen te herstellen. Zo denk ik er niet over hoor naar hun kijken zo zwart wit.
Ja maar als ze werkt dan verdient ze geld genoeg om de kids in een KDV te doen lijkt mij. Nu krijgt ze 70 % van haar laatste verdiende loon of misschien wel veeel minder. En dan moeten de kinderen een dag deel naar de kdv tot papa hun komt halen want zelf zou ze het misschien niet kunnen. En geloof ook dat je voor de hele dag betaald. Ik zou het eens in UWV zelf gooien hier op het forum zij hebben mij destijds goed geholpen.
Ik zelf probeer op de goede dagen wel te werken. Het is niet dat ik al 1 jaar thuis zit. Zwaar werk is misschien geen optie maar misschien kun je kijken of je wat administratie kan doen bijv. Er is altijd wel wat passend te vinden. Er zijn dagen dat ik niks kan en dan ga ik niet werken maar er zijn ook dagen dat het gaat. Zwaar werk zit er niet in maar bijv leidinggevend of administratief werk voor 2 à 3 uurtjes lukt dan redelijk ( wel veel napijn maar jammer). Zelf niet ik verplicht Fysio volgen 2x per week van UWV. Verder moet ik alle controles melden en behandelingen en als mijn werk belt of ik even langs wil komen moet ik dat ook doen. Wel of geen oppas is niet hun probleem. Had anders ook moeten werken. Ik moet dan vaak stad en land afbellen maar uiteindelijk kan ik wel iemand vinden voor die paar uurtjes. Ik moet beschikbaar zijn van 9 tot 5 klaar dus moet daar zelf voor zorgen. Al kost het 6,50 per uur aan o
Dit was jaren geleden ook al zo...heb er nu al heel lang niets mee mee te maken gelukkig.Ben er wat met ruzie weggegaan omdat je er gewoon respectloos wordt behandeld en ze je gewoon min of meer als leugenaar en profiteur uitmaken. Eruitgegooid..weer opnieuw ziek gemeld.. Uiteindelijk kwam ik een periode in de sociale dienst terecht, daar zag ik erg tegenop omdat ik dan sollicitatieplicht zou hebben,maar wat een verschil! Ik kreeg alle begrip en vrijstelling van sollicitatieplicht, werd menselijk behandeld. Fijn dat ik ook daar niets meer mee te maken heb natuurlijk, maar wat een verschil met het uwv!
dagdelen zijn vaak idd 5 uurtjes betalen ondanks hoeveel uur je ze er hebt zitten. Echter is er ook gastouder opvang. Ideaal voor tijdelijk en goedkoper omdat je alleen uren betaald die nodig zijn. U krijgt ze naar 70% maar als ze zich niet 100% inzet krijgt ze niks