Herkend iemand dit? Mijn zoontje is bijna 17 maanden en mopperd verschrikkelijk veel op een dag. Hij huilt dan zo zeurderig en niks is goed. Gaat met dingen gooien, is driftig etc. Er zijn natuurlijk ook momenten dat hij wel vrolijk is maar hij kan ineens omslaan naar het zeurderig huilen als het niet naar zijn zin gaat. Hij gaat 2x in de week naar het kdv en daar zeggen ze dat hij een voorbeeldig kind is wat altijd vrolijk is en nooit mopperd. Mijn vriend en ik geloven dat niet omdat wij hem thuis veel anders meemaken. Ook als hij bij andere mensen is of er zijn andere mensen bij ons die hem volop aandacht geven is er niets aan de hand en is hij dus erg vrolijk. Hoe kan dat nou en wat doen we verkeerd? Moeten we zijn gedrag maar negeren in de hoop dat het daarmee weggaat? Dit is overigens niet iets van de laatste weken maar meer van de laatste maanden of eigelijk vanaf het moment dat hij ging kruipen en wat meer zelfstandiger werd zeg maar. Hij heeft tot zijn 1 jaar koemelkeiwit allergie gehad en zelf heb ik na de zwangerschap Lactose Intolerantie gekregen. De artsen zeggen dat mijn zoontje dit nu nog niet kan hebben en als hij al LI ontwikkeld, zal dat pas vanaf zijn 4e/5e jaar zijn. Zou het misschien toch nog met voeding temaken kunnen hebben (heeft verder geen uitslag meer) dat hij niet veel kan hebben. Iemand tips hoe we het het beste aan kunnen pakken?
ik zou het even afkijken. het is hetzelfde denk ik dat als wijzelf wel eens chaggy zijn en dan kun je ook op je vriend/man vitten.....ze zeggen toch altijd: je reageert je vaak af op degene waar je het meest om geeft. als mijn kids bij mijn ouders zijn gaat het kei goed en kom ik later weer om ze op te halen dan is het jengelen en zeuren.....heel typisch.
heel herkenbaar en jayla is 1 maandje ouder dus denk dat het een fase is... merk ook dat ze weer in een periode zit waarin ze veel meer wil dan dat ze kan! dus denk ook wel n deel frustratie... niets is goed, gooien als iets niet lukt, als ik haar al aankijk begint ze al hysterisch te doen haha
misschien verveeld hij zich wel omdat hij op het kdv met heel veel kindjes kan spelen?? of krijgt hij thuis meer vrijheid waardoor er niet zoveel duidelijkheid is als op een kdv? is niet om je aan te vallen hoor maar ik denk alleen met je mee... mijn oudste dochter kan ook heel chagerijnig worden, maar dan alleen als haar iets niet lukt of als ze iets niet mag.... maar gelukkig duurd dat maar even... ik merk nu wel dat ze ontzettend de behoefte heeft om met kindjes te spelen... heb dan ook elke dag wel de buurmeisjes bij ons thuis of in de tuin en dan heb ik er geen kind aan ze heeft zo'n plezier en is helmaal in haar nopjes.... wordt dus hoog tijd voor de peuterspeelzaal!!
Als mijn zoontje met zijn nichtje speelt (van 2,5 jr.) is er idd niets aan de hand. Zolang hij maar bezig gehouden wordt en aandacht krijgt is het goed. Zo zal dat idd ook zijn op het kdv. Daar heeft hij voldoende afleiding. Hij kan niet goed tegen alleen zijn en kan zich nog absoluut niet alleen vermaken. Is erg aanhankelijk en een echt moederskindje. Maar regelmatig krijgt hij volop de aandacht van mij en mijn vriend en dan is het ineens afgelopen met de pret en mopperd hij weer veel tegen ons. We vinden dat hij ook moet leren zich alleen te vermaken en soms gaat dat heel even goed. @ Mejon, wat jij zegt kan idd ook kloppen dat hij het afreageert op degene die het dicht naast hem staan. Dat ze dat nu zo klein al in de gaten hebben he!! Misschien dat het idd ook een fase is maar deze fase duurt dan wel heeeel erg lang . Hij loopt nog niet (wel flink aan het oefenen) en is heel erg met praten en napraten bezig en voelde dat zijn 1ste kies door is gekomen. Maar dan nog, dit is niet iets van de laatste weken maar al vanaf het moment dat hij kan kruipen en dat was met 7 mnd. ongeveer. We hebben echt een pittig mannetje pffff.