Mijn zoon is nogal onbehouwen. Op zich ben ik blij dat hij lekker energiek is en het geweldig vindt om bv door de heide en bossen te rennen en rollen, maar het heeft ook een keerzijde. Bij "fijne" activiteiten zoals boekjes lezen, tekenen en kleuren is hij lomp en onvoorzichtig. Als hij kleurt, wat hij sinds enkele weken graag doet, drukt hij heel hard op de stift of potlood, zodat in een mum van tijd de punt afbreekt of de haren van de stift uiteen wijken. Bladzijdes van boekjes worden zo hard omgeslagen dat ze eruit scheuren, puzzelstukjes worden ruw kromgebogen en afgebroken....hij heeft zelf goedkope stiften van de wibra, 15 voor 2 euro, dus qua geld nog te overzien...duur speelgoed krijgt hij niet van ons omdat het zo snel stuk gaat. Maar hij maakt ook onze spullen stuk. Biebboeken, dvd's en mijn tekenspullen van de hobbywinkel. Ik was vroeger ook zo. Nooit zuinig met andermans spullen, al zei een vriendinnetje nog zo dat ze de barbiepop voor haar verjaardag had gehad en dat hij niet stuk mocht, in 2min had ik het hoofd eraf getrokken. Gevolg was dat ik nooit met iemands potloden mocht tekenen omdat ik ze kapot drukte. Kleren, speelgoed, planten, niks was veilig voor mij en andere kinderen namen me dat niet in dank af. Ik mocht (logisch) geen potloden of kleren of boekjes van anderen gebruiken. Dit deed mij best pijn als kind en ik wil onze zoon leren dat niet alles stuk hoeft. Er zijn dingen die ertegen kunnen als je erop gaat staan springen, maar een bloem of een playmobilpopje kan dat niet. En krijtjes met geweld tegen de muur smijten is ook een garantie voor kapot spul. Zo zonde, ook goedkope spullen hebben waarde vinden wij. Als ik bij het kleuren zeg dat hij minder hard moet drukken luistert hij niet en gaat alleen zachtjes lijntjes trekken, maar drukt nog zo hard dat zijn knokkels er wit van worden. Als ik het blijf zeggen gaat hij boos op de grond liggen. Gaan ze op de kleuterschool leren hoe ze potloden en stiften moeten gebruiken, of kan ik hem leren dat de stift niet door het tagelblad heengedrukt hoeft te worden om mooie kleur op het papier te krijgen? Ik wil niet dat kinderen later ook al hun spullen van tafel grissen als hij de klas in komt, zoals bij mij vroeger.
mijn zoon kon soms ook heel lomp zijn met dingen, heel erg drukken met stiften. Lange adem en blijven voordoen hoe het wel moet. Laat zien dat je zoon er meer plezier van heeft als hij niet zo hard drukt met stiften en potloden. Gooien met krijtjes en spullen van anderen stukmaken is in mijn optiek gewoon stout gedrag. Hier in huis mag niet gegooid worden. We zetten zoon op de gang. Verder kan het ook een kwestie van motoriek zijn qua boekjes lezen en kleuren dat zich dat nog verder moet ontwikkelen. Mijn zoon is vijf, maar leerde op school hoe hij correct een pen, potlood vast moest houden. En dat is nog best lastig. Nog een tip, wil je graag dat hij wel blijft kleuren? Maar lukt het nog niet met stiften? Geef hem dan wascokrijtjes....kan niet stuk. Succes!
Wat zonde, hij zou dan van mij zelf geen boekjes mogen lezen alleen samen. Ik zou dat ook herhaling. Zo lang je zo wild doet doen we het samen. Je hebt stiften waar je de stiften nog in kan duwen zonder het meteen kapot gaat. Hier was te hard duwen nog een keer voor doen en daarna weg. Potloden met dikke punt wil ook helpen. Gooien,smijten, extra hard op duwen en alles weg. Speelgoed is het zelfde verhaal, gooien en weg. Zeker met 3 moeten ze dat echt wel kunnen. Zit hij niet bij een opvang/ peuterspeelzaal? Zo ja hoe doet hij het daar?
Bij mijn zoon werd het beter toen hij op de kleuterschool begon. Hij is ook lomp en wild en daar hebben we zijn speelgoed veelal op aangepast. Hij speelt ook nog steeds veel liever met duplo dan met lego, want lego valt zo snel uit elkaar. Het wordt steeds beter, maar het duurt even. Hij krijgt ook inderdaad alles kapot en daar hou je gewoon rekening mee. Boekjes kreeg hij niet alleen in handen en fragiel speelgoed van zijn broer is verboden terrein. Het zij zo. Hij heeft ook twee fietsen. 1 voor school en degelijke ritjes en 1 voor bij huis. Ik kon zeggen wat ik wilde, het drong gewoon niet door. Zijn broer en zusje zijn echt zo anders daarin, gelukkig.
ik zou er wat strenger op zijn, iets kapot maken is niet meer mogen gebruiken, alleen samen. Ik ken het onbeholpen van jongens wel, maar boekjes kapot scheuren door het bladeren vind ik met 3 jaar echt niet meer nodig, ze moeten dan echt wel snappen dat dat niet goed is. Overigens krijtjes tegen de muur kapot smijten vind ik niet onbeholpen meer, dat is gewoon onacceptabel gedrag, net als aan jouw spullen zitten. Ik zou dus echt wat meer consequenties gaan doorvoeren, want je kunt dit niet op zn beloop laten tot op de kleuterschool.
Oow, daar had ik overheen gelezen. Bewust krijtjes tegen de muur gooien is natuurlijk not done. Net als bewust speelgoed kapotmaken. Maar mijn zoontje doet het niet met de intensie dat het stuk moet. Het 'overkomt' hem gewoon. Hij baalt er ook van als het gebeurt. Heeft hij net met lego zijn spidermanauto in elkaar gekunsteld, vallen er weer allerlei blokjes af. Gegarandeerd frustratie. Hij is gewoon heel enthousiast. Maar op echt bewust dingen slopen volgt een consequentie.
Is het dan wel echte lego? Want daar vallen toch niet zomaar blokjes vanaf? Ik vind stiften voor een driejarige nog best wat. Hier houd ik die langer in de kast. Zeker als je merk dat ze er veel te hard op duwen. Dan moeten ze maar kleuren met krijtjes of kleurpotloden. Verder niet echt tips, maar zou hem heel goed begeleiden bij dingen die hij kapotmaakt. Dus samen puzzelen, of houten puzzels kopen. In de kleuterklassen hebben ze ook houten puzzels. Die krijg je niet kapot hoor.
Is zijn fijne motoriek wel voldoende ontwikkeld? Omdat je ook schrijft dat hij boos op de grond gaat liggen als je er steeds wat van zegt. Klinkt als frustratie... Dan zou je eens een consult kunnen doen bij een kinderfysiotherapeut (kan zonder verwijzing) al was het alleen maar om het uit te sluiten. Als je zeker weet dat hij het wel kan maar gewoon ruig en niet zuinig is, dan zou ik alles wat hij kapot heeft gemaakt weghalen. Dan blijft er vanzelf weinig over en beseft hij misschien dat hij voorzichtiger moet zijn.
Jawel, maar hij doet er hetzelfde mee als z'n hotwheel autootjes. Als je dan tegen een stoelpoot aantikt, of langs de muur komt, dan komt er wel eens wat los.
Op zich is zijn fijne motoriek wel wat minder ver ontwikkeld al dan de grove. Hij is ook veel liever bezig met dingen die grove motoriek eisen. Maar hij kan bv al wel redelijk binnen de lijntjes van een kleurplaat kleuren. We hebben een kast waarin speelgoed zit dat hij echt alleen met ons erbij mag gebruiken. Hij heeft een heel mooi en uitgebreid dinosaurusboek dat hij van oma heeft gekregen en dat best duur was maar waar hij tot aan z'n tiende of langer plezier aan heeft. Daarin lezen we alleen samen, omdat we niet willen dat het stukgaat. Ik denk zelf ook dat het hem vaak ineens overkomt dat hij boos wordt omdat er iets gebeurd en dan smijt hij ergens mee, dan zie ik hem ook schrikken van zijn eigen actie al tegelijkertijd dat hij het doet.