Ik heb een echtgenoot wat echt een schatje is hoor. Hou ook heel veel van hem. Maar soms heb ik echt het idee dat een aan autisme verwante stoornis heeft... Mijn man in een notedop: - Alles moet zo en niet anders, gaat het wel anders wordt ie boos of krijgt hij migraine. - Zijn ritme is heilig, als daar vanaf geweken wordt (bijvoorbeeld een uurtje later eten, of uitslapen) dan krijgt ie migraine. - Als je verteld dat iets op een bepaalde manier is, dan is dat ook zo. Anders kan ook niet. Wordt het wel anders, dan wordt ie mega boos. (bijvoorbeeld, een vriend van ons had gezegd dat hij nooit meer terug zou gaan naar z'n ex. Nu is hij wel terug bij haar, dus kortsluiting in manlief z'n hoofd). - Hij kan niet relativeren. - Hij heeft een mega minderwaardigheidscomplex, gecombineerd met een ongezonde dosis perfectionisme. Ach, zo kan ik nog wel ff doorgaan. Ik vind het allemaal niet erg. Heb er mee leren omgaan en leven. Maar wat ik me nu afvraag, ben ik nu de enige die zo'n beroeps-autist thuis heeft zitten, of zijn er meer meiden die dit herkennen? En zo ja, wat voor trekjes hebben jullie mannen dan? Hoe ga je er mee om?
Wow dat klinkt wel heftig! En hoe moet dat straks als je baby er is? Die gaat zich niet aan gemaakte afspraken en tijden houden hoor..
Hoezo zou ie zich dan niet aan de afgemaakte afspraken en tijden dan houden? Mocht hij wel autisme hebben dan heb je daar altijd nog een bepaalde aanpak voor TS: Heb je het er zelf wel eens met hem over gehad om het te laten uitzoeken?
Nee ik weet het, maar daar maak ik me nog niet heel druk over. Als ik daar gestresst over ga doen, is hij ook van de leg, en dan is het mis. Vaak is het grootste probleem als een verandering zich plotseling aandient. Op de komst van ons kleintje kan hij zich 9 maanden voorbereiden, dus dat zal het grootste probleem niet zijn. En om zijn ritme zo veel mogelijk in stand te houden zal ik er in de nacht uit gaan (hoop op borstvoeding, dus kan hem er sowieso moeilijk uitsturen...). En verder zullen we ons beetje bij beetje aan moeten passen aan het ritme van ons kindje. Aanpassen kan hij wel, hij doet er alleen 3 keer langer over als de gemiddelde medemens...
Oei klinkt heftig. Heb je het er al eens met hem over gehad? Of misschien kun je eens een boek of folder hierover laten 'slingeren'. Want ik denk ook dat een kind dan wel erg veel van hem gaat vergen. Succes! Knap da je er zo goed mee om gaat!
Nog even er verder op in te gaan zou hem zeker even laten testen herken heel veel van me zoontje erin (pdd-nos) Arme jochie is ook heel erg onzeker krijgt ook snel hoofdpijn als hij opeens te veel prikkels moet verwerken of het verloopt opeens anders dan hij verwacht had. Is ontzettend perfectionistisch gaat het niet zoals hij het in zijn gedachten heeft dan ontploft ie, of wanneer er een legostukje niet past of niet wil dan ontploft ie en ga zo maar door. Ritme daar hangt ie gewoon aan, moet niet zomaar opeens veranderen want dan raakt ie van slag. Als ik me zoontje iets probeer uit te leggen en het is niet zoals hij het in zijn hoofd heeft komt er absoluut een woedeaanval te pas. Dus ja zou hem zeker even laten testen zodat je man er ook wat handvaten bij kan krijgen.
Weten dat de baby geen vaste tijden aanhoudt, zorgt vaak ook voor acceptatie, zeker als er daadwerkelijk iets ASSerigs aan de hand is bij je man. Misschien gaat dat juist goed en zorgt de baby voor een prettige structuur. Ik heb ADHD met autikenmerken en vind het juist makkelijker met een baby erbij. Geen vaste tijden maar wel een vast ritme en dus structuur.
Wel eens over gehad. Hij weet ook dat ik er zo over denk hoor! Ben daar heel eerlijk en open in. Maar aangezien ik precies weet hoe ik met hem om moet gaan (en dat geld ook voor z'n collega's, vrienden en familie), vind ik het nog niet zo'n must om een labeltje op hem te plakken. Vond het al heel wat dat hij een half jaar bij een psycholoog heeft gelopen om z'n hoofd wat meer op een rijtje te krijgen en om wat assertiever te worden.
heeft hij moeite met veranderingen? snapt hij grapjes? kan hij tegen drukte? kan hij tegen lawaai? kan hij dwangmatig met iets bezig zijn? perfectionistisch tot vervelends toe? neemt hij alles letterlijk? als dit aan de orde is zou ik wel vermoeden dat er meer aan de hand is Ik heb zelf autisme en herken veel in je verhaal over je man
Ik heb ook een vorm van autisme maar herken dan weer juist niet zoveel. Heb eigenlijk ook vrijwel nooit hoofdpijn, ook niet bij overprikkeling...
In volgorde van jouw vragen: Ja, 50/50, nee, ja, ja (maar het dan ook weer aan de kant gooien als het niet gaat zoals hij het wil), ja, soms.
Hier een man met ADD. Bij hem geen migraine, maar rustig 3dgn radiostilte ala het niet gaat zoals hij wilt. Maar ach, alles went..